Το παγκόσμιο singles chart της εβδομάδας 4 - 10 Μαΐου 2014

Δυναμική εισβολή στο τοπ20 του παγκόσμιου σινγκλς τσαρτ για το "Waves", ένα αγγλόφωνο τραγούδι από την Ολλανδία, που μάλλον θα γίνει το μεγαλύτερο house dance hit του ερχόμενου καλοκαιριού. Το τραγούδι εκτοξεύτηκε στην τέταρτη θέση (από την 32η της προηγούμενης εβδομάδας) και στοχεύει ακόμη ψηλότερα, ενώ σαρώνει στα περισσότερα τσαρτ του πλανήτη. Βέβαια, δεν πρόκειται για το πρωτότυπο τραγούδι του Ολλανδού καλλιτέχνη Mr. Probz, αλλά για ένα πολύ πετυχημένο remix, που του έδωσε τον αέρα της επιτυχίας. Λίγη φαντασία χρειάζεται μόνο...

Ένα ποίημα του Ιωάννη Πολέμη για την αυτοθυσία και την ανυπέρβλητη αγάπη της μάνας

Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η αγάπη της μάνας; Θυσία θα γίνει για να σώσει το παιδί της, ενώ η μητρική αγάπη μπορεί να ημερέψει ακόμη και θεριό. Σ' αυτές τις παραδοχές στηρίχτηκε ο Ιωάννης Πολέμης και δημιούργησε ένα ποίημα για "μια μητέρα", που δανείζεται στοιχεία από τη δημοτική παράδοση για να διηγηθεί μια σύντομη, έμμετρη ιστορία. Η γιορτή της μητέρας πλησιάζει κι αυτό το ποίημα αποτελεί μια καλή πρόταση.Ρίξτε του μια ματιά.

Η αυθεντική ιστορία του παραμυθιού "Η Πεντάμορφη και το Τέρας"

fyeahfairytales.tumblr.com/

Τις τελευταίες μέρες παίζεται στους κινηματογράφους μία γαλλική ταινία βασισμένη στο κλασικό παραμύθι "Η Πεντάμορφη και το Τέρας" Οι ρίζες της συγκεκριμένης ιστορίας είναι πολύ παλιές. Η πρώτη γνωστή γραπτή εκδοχή ανήκει στη Γαλλίδα συγγραφέα Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve, το 1740. Επί της ουσίας, επρόκειτο για μια μυθιστορηματική εκδοχή του παραμυθιού, που ξεπερνούσε τις 100 σελίδες, όμως αποτέλεσε τη μαγιά, στην οποία βασίστηκε η αμέσως επόμενη γραπτή εκδοχή της ιστορίας, που ανήκει στην Jeanne-Marie Leprince de Beaumont και χρονολογείται στα 1756. Αυτή η διασκευή αποτέλεσε και τη βάση, πάνω στην οποία εξελίχθηκε στη συνέχεια το παραμύθι. Η έκτασή του δεν είναι ευκαταφρόνητη, δεν είναι όμως και εκατό σελίδες. Αν έχετε την υπομονή, μετέφρασα την ιστορία όπως την αφηγήθηκε η Jeanne-Marie Leprince de Beaumon, για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει την "πραγματική" ιστορία του γνωστού παραμυθιού, καθώς νομίζω ότι δεν υπάρχει στα ελληνικά.

Από τη διδασκαλία του Σααδή

Ο Σααδή ήταν ένας Πέρσης ποιητής του Μεσαίωνα, όμως η εμβέλεια του έργου του παραμένει ισχυρή μέχρι σήμερα. Μέσα από τα βιβλία του - είτε έμμετρα είτε πεζά - παρέχει διδάγματα και νουθεσίες για την ζωή και την στάση των ανθρώπων απέναντι στα προβλήματα που τους απασχολούν. Πάρτε μια μικρή ιδέα από το έργο του:

Όταν πριν 100 χρόνια, ένας Τούρκος μπέης έβρισκε τους Έλληνες "άεργους", "καφενόβιους" και "βρώμικους", αλλά εντυπωσιαζόταν από τα μικρά, ανατολίτικα σπίτια της Αθήνας και τις ελληνικές επιγραφές στα μαγαζιά.

Τον Ιούνιο του 1914 (ή λίγο νωρίτερα) ο Τούρκος συνταγματάρχης Ζιχνή μπέης, πρώην στρατιωτικός διοικητής της Χίου μέχρι την απελευθέρωση του νησιού, είχε βρεθεί για μια μέρα στον Πειραιά και την Αθήνα, ενώ ταξίδευε με ατμόπλοιο με προορισμό τη Βιέννη. Οι εντυπώσεις του από την σύντομη παραμονή του στην Ελλάδα δημοσιεύτηκαν στην τουρκική εφημερίδα Περγιάμ και αναδημοσιεύτηκαν στη συνέχεια από το ελληνικό Νέον Άστυ (20.06.1914). Από τις παρατηρήσεις του Τούρκου αξιωματικού μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα για το πώς έβλεπαν οι ξένοι την Ελλάδα και τους Έλληνες εκείνη την εποχή. Κι επειδή θεωρούμε ότι οι Έλληνες έχουμε αποκτήσει κάποιες κακές συνήθεις, όπως την εξαιρετική αγάπη για τα καφενεία, στα 400 χρόνια τουρκικής σκλαβιάς, εντυπωσιάζει η περιφρονητική αντιμετώπιση του μπέη, ο οποίος πάντως εντυπωσιάστηκε από την οικονομική πρόοδο της χώρας εκείνη την εποχή. Έτσι, λοιπόν, σχολίαζε τα αρνητικά και τα θετικά στοιχεία της Ελλάδας πριν από εκατό χρόνια ένας Τούρκος μπέης. 

Όταν τα ανοιχτά, ανδρικά πουκάμισα άρχισαν να γίνονται μόδα στην Ελλάδα, αλλά θεωρούνταν θηλυπρεπή και ακαλαίσθητα

Πόσο διαφορετικά ήταν τα ήθη πριν από εκατό χρόνια! Η μόδα των ανδρικών πουκάμισων με ανοιχτούς γιακάδες άρχισε να εμφανίζεται στην Ελλάδα (δηλ. στην πρωτεύουσα) το καλοκαίρι του 1914, εξ αιτίας των ξένων περιηγητών που επισκέπτονταν τη χώρα μας και είχαν πιο "προχωρημένο" ντύσιμο. Όπως συνήθως συμβαίνει με κάθε νέα μόδα, οι πρωτοπόροι ήταν λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα, ενώ πολλοί εξέφραζαν την απέχθεια τους. Ένας από τους τελευταίους ήταν και ο συγγραφέας Ιωάννης Κονδυλάκης, που υπέγραφε το καθημερινό χρονογράφημα της εφημερίδας Εμπρός και ο οποίος σχολίασε αρνητικά το "ανδρικό ντεκολτέ" σε κείμενό του, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα, όπου εργαζόταν, στις 28 Ιουνίου 1914. Μάλιστα, προέβλεπε ότι η μόδα αυτή δεν θα είχε μέλλον στην Ελλάδα, τη θεωρούσε αντιαισθητική και πίστευε ότι κάνει τους νέους να φαίνονται θηλυπρεπείς και τους μεγαλύτερους σε ηλικία άνδρες ότι είναι ατημέλητοι! 

Ένα λαϊκό, δημοτικό παραμύθι για την Ελληνίδα μάνα που υπεραγαπά το παιδί της

Στην περίπτωση της παραδοσιακής Ελληνίδας μάνας το οιδιπόδειο σύμπλεγμα λειτουργεί και αντίστροφα, καθώς αυτή δυσκολεύεται να δεχθεί ότι μπορεί μια άλλη γυναίκα να κλέψει την καρδιά του κανακάρη της. Κι όταν δεν ζει κάτω από την ίδια στέγη με τη νύφη της για να την τυραννάει με τη δεσποτική της συμπεριφορά, απλά την καταριέται. Το παρακάτω παραμύθι, βγαλμένο από τη λαϊκή μας παράδοση, αν και δανείζεται ένα κρίσιμο στοιχείο από τη "Χιονάτη", οικοδομεί το προφίλ της μάνας που ζει νύχτα-μέρα αποκλειστικά για το παιδί της και καταριέται εκείνη που της τον στερεί. Το παραμύθι έχει βέβαια στόχο να πλέξει το εγκώμιο της "καημένης" μάνας, όμως ειλικρινά: ποιος θα ήθελε να έχει μια τόσο συναισθηματικά εξαρτημένη μητέρα; 

"Ο Θησαυρός": Ένα άγνωστο ελληνικό παραμύθι για την πραγματική αγάπη, που είναι υπεράνω των χρημάτων.

Πόσα ελληνικά παραμύθια γνωρίζετε; Αν εξαιρέσουμε τους μύθους του Αισώπου, που στην ουσία είναι εξαιρετικά μικρές ιστοριούλες χωρίς ανάπτυξη χαρακτήρων με καθαρά διδακτικό περιεχόμενο, θα δυσκολευτείτε πολύ να βρείτε έστω κι ένα. Όχι ότι δεν υπάρχουν ελληνικά παραμύθια, δηλαδή ιστορίες που γεννήθηκαν μέσα από τη δημοτική παράδοση με σκοπό να μεταδώσουν κάποια μηνύματα, όπως τόσα και τόσα (πολύ πιο γνωστά) ευρωπαϊκά. Απλά δεν άντεξαν στο χρόνο, ίσως γιατί είναι πολύ πιο απλοϊκά και λιγότερο εντυπωσιακά συγκριτικά με τις ιστορίες των αδελφών Γκριμ. Ένα τέτοιο, ελληνικό, δημοτικό παραμύθι είναι και ο "Θησαυρός", μια ιστορία που αναφέρεται στην αντίθεση ανάμεσα στην υποκρισία που γεννά η πλεονεξία και την πραγματική αγάπη.

Το θλιμμένο πρωτομαγιάτικο ποίημα του Κωστή Παλαμά

"Κάθε πρωτομαγιά τα λουλουδάκια κλίνουν το ρήμα αγαπώ!" έγραψε ο Βίκτορ Ουγγό - και όχι άδικα. Τα λουλούδια αποτελούν τον κλασικότερο τρόπο έκφρασης της αγάπης κάθε είδους και όσο να πει κανείς αυτήν την εποχή στη φύση επικρατεί μια χρωματιστή πανδαισία. Αυτή η έκρηξη χρωμάτων και συναισθημάτων αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς ποιητές, κυρίως για τους νέους, για εκείνους δηλαδή που γράφουν τους πρώτους τους στίχους. Ο Παλαμάς χαρακτήρισε την πρωτομαγιά ως "το αλφαβητάριον των πρωτοπείρων στιχοπλόκων" (εφημ. Μη Χάνεσαι, 01.05.1883, με το ψευδώνυμο Ονουλουλού), οι οποίοι συνήθως θυμούνται κάποιο χαμένο έρωτα του παρελθόντος. Και η αλήθεια είναι ότι και ο Παλαμάς έγραψε στα νιάτα του ένα πρωτομαγιάτικο ποίημα, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Άστυ την 1η Μαΐου 1888 και το οποίο διαπνεόταν από μια πεσιμιστική διάθεση, αφιερωμένο σ' έναν έρωτα, που νικήθηκε από το θάνατο μια πρωτομαγιά. Το ποίημα, που ήταν φανταστικό και δεν αφορούσε κάποια προσωπική εμπειρία του ποιητή, ο Παλαμάς το υπέγραφε με το ψευδώνυμο Φλόρα Μυράμπελη. 

Η απορία της ημέρας (29.04.2014)

Μια χαρά ο φετινός χειμώνας.... πολύ ήπιος, σχεδόν ανεπαίσθητος. Όμως η άνοιξη μας τα χάλασε. Απ' όσο θυμάμαι, τέτοιες μέρες φορούσαμε σχεδόν επί μόνιμης βάσης κοντομάνικα μπλουζάκια τα μεσημέρια, ενώ σίγουρα δεν ανάβαμε καλοριφέρ τα βράδια - ούτε για δοκιμή. Φέτος... τα κοντομάνικα βγαίνουν από τα συρτάρια κάνα δυο μέρες την εβδομάδα, ενώ το καλοριφέρ ανοίγει κάπου κάπου, όπως τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές. Κι επειδή ξανακοίταξα καλού κακού το ημερολόγιο και σιγουρεύτηκα ότι έχουμε 29 Απριλίου και όχι Μαρτίου, αναρωτιέμαι... Όλα αυτά μας προϊδεάζουν για ένα καλοκαίρι εξίσου μαλακό, όπως ο περσινός χειμώνας, ή θα κάνει κάποια στιγμή βίαια αισθητή την εμφάνισή του; Κι επειδή ο καιρός τρελάθηκε, μήπως θ' αρχίσουμε να τρελαινόμαστε κι εμείς, που μια κρυώνουμε μια ζεσταινόμαστε;

Γνωρίστε το "The Taste", το αντίστοιχο του "Voice" στα μαγειρικά τάλεντ σόου

Η επιτυχία του "The Voice" έχει ανανεώσει το ενδιαφέρον των καναλιών - βασικά του Mega και του ΑΝΤ1 - να εμπλουτίσουν το πρόγραμμά τους από τη νέα σαιζόν με παρόμοια τάλεντ σόου, ενώ ήδη συζητείται το "Rising Star", που μοιάζει αρκετά με το Voice, αφού στις οντισιόν οι τραγουδιστές θα κρίνονται μόνο για τη φωνή τους, με τη διαφορά ότι θα ψηφίζει και το κοινό εκτός από τους coaches. Κι ενώ κινδυνεύουμε να υποστούμε έναν υπερκορεσμό μουσικών τάλεντ σόου, αφού στην ελληνική τηλεόραση η αντιγραφή μιας συνταγής είναι η ασφαλέστερη οδός της επιτυχίας, θα μπορούσαν τα κανάλια να ψάξουν για παρόμοιας λογικής τάλεντ σόου, που δεν περιορίζονται μόνο στην ανάδειξη νέων τραγουδιστών, αλλά και νέων.... σεφ. Άλλωστε, στην Ελλάδα οι εκπομπές μαγειρικής ακμάζουν, παρόλο που συνήθως δεν έχουν να προτείνουν κάτι διαφορετικό εκτός από νέες συνταγές. Τη διαφορά έρχεται να κάνει ένας διαφορετικός, τηλεοπτικός διαγωνισμός μαγειρικής, όπου οι φιλόδοξοι σεφ κρίνονται "στα τυφλά". Κύριες και κύριοι... αυτό είναι το "The Taste"!

Γιατί οι νικητές των μουσικών τάλεντ σόου δεν κάνουν καριέρα στη συνέχεια;

Προσπαθείστε να θυμηθείτε όλους τους νικητές των τραγουδιστικών τάλεντ σόου: από το "Να, η ευκαιρία" μέχρι το τελευταίο "X-Factor". Αν εξαιρέσουμε την Καλομοίρα Σαράντη, που ξεχώρισε για την τσαχπινιά και όχι για τις τραγουδιστικές ικανότητες της, ενώ σ' αυτήν ακριβώς την τσαχπινιά βασίστηκε και η επιτυχία της σύντομης καριέρας της στο τραγούδι, θα δυσκολευτείτε πολύ να θυμηθείτε τους νικητές. Δεύτερος είχε έρθει ο Ησαΐας Ματιάμπα στο "Να, η ευκαιρία", δεύτερη και η Τάμτα στο "Pop Star", πολύ πριν τον τελικό του πρώην Fame Story είχε φύγει ο Νίνο.. Κι αν πάλι θυμηθείτε κάνα δυο απ' αυτούς, π.χ. τον Περικλή που κέρδισε κάποιο Fame Story από σπόντα κι ας τραγουδούσε σταθερά φάλτσα, θα δυσκολευτείτε πολύ περισσότερο να θυμηθείτε ένα τραγούδι τους.

Clipολογίες: Ελεωνόρα Ζουγανέλη κ Κώστας Λειβαδάς - Η επιμονή σου

Ένα απλό (με την καλή έννοια) τραγούδι, οι στίχοι του οποίου δεν περιορίζονται στα κλισέ "σ' αγαπώ, μ' αγαπάς", αλλά περιέχουν ένα βαθύτερο νόημα ουσιαστικής αγάπης, που δεν περιορίζεται απαραίτητα στο ερωτικό σκέλος, βάση της οποίας είναι η επικοινωνία και η αλληλοϋποστήριξη - η "επιμονή σου", όπως τραγουδάει η Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Θα ήταν ποτέ δυνατόν το βιντεοκλίπ ενός τόσο διαφορετικού τραγουδιού να υπακούσει στις συνηθισμένες νόρμες; Δύσκολα... και σωστά ο σκηνοθέτης προσπάθησε να κάνει τη διαφορά προβάλλοντας μια διαφορετική αισθητική. Τα κατάφερε;

Το παγκόσμιο singles chart της εβδομάδας 27 Απριλίου - 3 Μαΐου 2014

Αρκετές είναι οι νέες είσοδοι στοπ παγκόσμιο τοπ20 της εβδομάδας, αν και όλες συνωστίζονται στις θέσεις 11-20, με την πρώτη δεκάδα να παραμένει σχεδόν αμετάβλητη και το "Happy" να παραμένει ακλόνητο στην κορυφή. Από τις νέες εισόδους ξεχωρίζει το "Turn Down For What", το επόμενο μεγάλο χιτ των κλαμπ. Από.. κεκτημένη ταχύτητα ανέβηκε στην ενδέκατη θέση (ύστερα από 5 εβδομάδες) το "Not a Bad Thing" του Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, ενώ σε καλοκαιρινή διάθεση προσπαθεί να μας βάλει ο Κάλβιν Χάρις με το νέο του χιτάκι, "Summer" - να ήταν κάπως πιο καλοκαιρινό και το βιντεοκλίπ.... 

Το τραγούδι που έγινε ύμνος των εξεγερθέντων Ουκρανών του Κιέβου

Οι Λιάπις Τρουμπετσκόι είναι ένα ροκ συγκρότημα από τη Λευκορωσία, που μετρούν καριέρα 23 ετών και είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Αν και τα πρώτα χρόνια έγιναν γνωστοί τραγουδώντας παρωδίες γνωστών ποπ τραγουδιών, στην πορεία εξελίχθηκαν με πιο πολιτικούς στίχους, με τους οποίους καταφέρονται εναντίον του Λευκορώσου δικτάτορα, Λουκασένκο, χωρίς όμως να ταυτίζονται και με την αντιπολίτευση της χώρας. Απλά σκοπός τους είναι να κινητοποιήσουν τις μάζες, όπως δηλώνουν οι ίδιοι, κάτι που σ' ένα βαθμό το καταφέρνουν με τα τραγούδια τους, γι' αυτό και εξακολουθούν να είναι πολύ δημοφιλείς.