Γιατί είναι καλύτερο να μην επισκεφτείτε τη Γαλλία με γαλλικό αυτοκίνητο;

Γιατί να θέλει κανείς να επισκεφτεί τη Γαλλία με το αυτοκίνητό του; Η απόσταση είναι τόσο μεγάλη, ώστε το ταξίδι διαρκεί μέρες και η βενζίνη - στην Ελλάδα τουλάχιστο - δεν είναι το πιο φτηνό αγαθό. Από την άλλη, μπορεί κάποιος ν' απολαμβάνει περισσότερο ένα οδικό ταξίδι, που κρατάει μεν πολύ περισσότερο χρόνο σε σχέση με το αεροπορικό, αλλά του επιτρέπει να γνωρίσει καλύτερα μια σειρά από χώρες και λαούς, κάνοντας στάσεις όποτε και όπου θέλει, χωρίς να υπακούει στο προκαθορισμένο δρομολόγιο ενός τραίνου. Προσοχή, όμως: Στη Γαλλία, όπως και σε κάθε χώρα άλλωστε, υπάρχουν και οι κλέφτες, άνθρωποι που δεν το χουν σε τίποτα να σηκώσουν ένα ολόκληρο αυτοκίνητο, ειδικά αν έχουν την υποψία ότι ο οδηγός του είναι απλά ένας τουρίστας, που δύσκολα θα μπει στη διαδικασία να κάνει δήλωση κλοπής, να παρακολουθήσει από κοντά τις έρευνες της αστυνομίας, ίσως να μην μπορεί και να συνεννοηθεί καλά σε μια ξένη γλώσσα κλπ. Τέλος πάντων, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και ποτέ δεν μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος ότι το αυτοκίνητό του δεν θα πέσει θύμα κλοπής. Μήπως όμως κάποιες μάρκες αυτοκινήτων είναι - για κάποιον απροσδιόριστο λόγο - περισσότερο ελκυστικές στους κλέφτες; Το λόγο έχει η στατιστική.

11 πληροφορίες σχετικά με την Ιταλία και τους Ιταλούς, που ίσως δεν γνωρίζατε

Η πιο ταραγμένη περίοδος των ελληνοϊταλικών σχέσεων υπήρξε αναμφίβολα εκείνη του Μεσοπολέμου, όταν αρχικά τα συμφέροντα των δύο κρατών συγκρούστηκαν στην περιοχή της Μικράς Ασίας και στα υπό ιταλική κατοχή Δωδεκάνησα, ενώ κορυφώθηκε μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Μουσολίνι: πρώτα με το βομβαρδισμό της Κέρκυρας το 1923 και πολλά χρόνια αργότερα - υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες - με τον τορπιλισμό της "Έλλης", τον πόλεμο του 1940. και την τριπλή κατοχή των επόμενων χρόνων. Ήταν μια κακή παρένθεση στις σχέσεις δύο λαών, που παραδοσιακά έχουν καλές σχέσεις με σημείο αναφοράς είτε την κοινή αρχαία ιστορία είτε κάποια κοινά στοιχεία στην καθημερινότητά τους (κυρίως μεταξύ των Ελλήνων και των νοτίων Ιταλών). Ωστόσο, υπάρχουν πολλά στοιχεία - περισσότερο ή λιγότερο σημαντικά - που αγνοούμε για τους δυτικούς γείτονές μας και θα μπορούσαν να μας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό.

Ο Καραγκιόζης στο Μέτωπο: μια σπαρταριστή περιπέτεια του Καραγκιόζη την εποχή του ελληνοϊταλικού πολέμου

Ο Μόλλας

Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του '40 πολέμησε μέχρι κι ο Καραγκιόζης. Παράτησε την παράγκα του απέναντι από το σαράι του σουλτάνου, την Αγλαϊα και τα παιδιά, και με κάποιο μαγικό τρόπο μεταφέρθηκε στα αλβανικά βουνά, όπου μαζί με τον μπάρμπα Γιώργο, το Χατζηαβάτη, το Σταύρακα, το Διονύσιο και το Νώντα πολέμησαν τους Ιταλούς. Πώς έγιναν όλα αυτά; Χάρη στο Μολλά, το σπουδαιότερο καραγκιοζοπαίχτη της εποχής κι έναν από τους σημαντικότερους στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου σκιών, ο οποίος σκαρφίστηκε μια σειρά από ιστορίες, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Η Νίκη" το Μάρτιο και τον Απρίλιο του 1941 - μέχρι την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα. 

Η επιστολή της μαντάμ Σουσού στον Μουσολίνι και άλλα, σπαρταριστά αποσπάσματα από το "Ημερολόγιο του Μπενίτο"

Ένας πόλεμος δεν έχει μόνο τη σοβαρή του πλευρά, αλλά και την εύθυμη. Ειδικά όταν η έκβαση των συγκρούσεων είναι θετική για ένα λαό. Έτσι, δεν προκαλεί εντύπωση το κύμα γελοιογραφιών, σατιρικών κειμένων και γενικότερα ευθυμογραφημάτων σε μερίδα του ελληνικού τύπου κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου στα τέλη 1940-αρχές 1941. Κι επειδή η έλλειψη χαρτιού περιόριζε - συνήθως - τις καθημερινές εκδόσεις των εφημερίδων σε μονόφυλλα, οι ευθυμογράφοι βρήκαν καταφύγιο στην εβδομαδιαία "Νίκη", που ξεκίνησε να εκδίδεται το Δεκέμβριο του 1940 ως κύριο όργανο έντυπης προπαγάνδας σ' έναν πόλεμο με μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες για την Ελλάδα.