Τέσσερις ιστορίες Ελλήνων ηθοποιών που κλέφτηκαν για να ζήσουν τον έρωτά τους

Τα παλιά κακά χρόνια, τότε που οι γονείς δεν άφηναν τα παιδιά τους ελεύθερα να επιλέξουν το σύντροφο, με τον οποίο ήθελαν να μοιραστούν την ζωή τους (και ο περιορισμός αφορούσε κυρίως τα κορίτσια), πολλοί ερωτευμένοι κατέληγαν στη λύση της "απαγωγής", κοινώς "κλέβονταν". (Βέβαια, πολλοί στέκονται στη ρομαντική διάσταση του όλου "κλεψίματος" και αναπολούν εκείνες τις "παλιές, καλές εποχές", όμως ειλικρινά πώς μπορεί να θεωρείται "καλή" μια εποχή, στην οποία η ελευθερία βούλησης του ανθρώπου ήταν περιορισμένη έως ανύπαρκτη;) Οι απαγωγές λόγω έρωτα δεν περιορίζονταν μόνο στους κοινούς θνητούς, αλλά και σε ηθοποιούς του θεάτρου, οι ερωτικές ιστορίες των οποίων δύσκολα έμεναν κρυφές. Αυτές είναι ορισμένες περιπτώσεις Ελλήνων ηθοποιών που κλέφτηκαν για να ζήσουν τον έρωτά τους με το αγαπημένο τους πρόσωπο, αν και δεν είχαν όλες οι ιστορίες το ίδιο ευτυχές τέλος.

Η "απαγωγή" της Κυβέλης που προκάλεσε τεράστιο σκάνδαλο στη μικρή Ελλάδα του 1906, γιατί η ηθοποιός εγκατέλειψε σύζυγο και παιδιά για χάρη του εραστή της

"Δεν είνε η πρώτη φορά καθ' ην μία καλλιτέχνις απήχθη. Αλλ' η χθεσινή απαγωγή θα συνταράξη όλην την Ελλάδα και όλην την Ανατολήν, διότι η απαχθείσα καλλιτέχνις Κυβέλη Αδριανού Μυράτ ήτο το συμπαθές τέκνον της ελληνικής σκηνής". Έτσι ξεκινούσε το ρεπορτάζ της εφημερίδας Αθήναι στις 25 Σεπτεμβρίου 1906 σχετικά με την (εκούσια) απαγωγή της ηθοποιού Κυβέλης, παντρεμένης με τον επίσης ηθοποιό Μήτσο Μυράτ και μητέρα δύο παιδιών (Μιράντα και Αλέξανδρος), από τον εραστή της Κώστα Θεοδωρίδη, έναν ευκατάστατο νεαρό δικηγόρο της πρωτεύουσας. Εγκατέλειψαν τη χώρα με προορισμό την Ιταλία κι από εκεί το Παρίσι.