Μια πρωτότυπη μουσική συναυλία με τη βοήθεια του πινγκ πονγκ!

Οι Κινέζοι αγαπούν πάρα πολύ το πινγκ-πονγκ. Τόσο πολύ, ώστε κατά το 2015, το Φεστιβάλ Μουσικής του Πεκίνο σε συνεργασία με το φεστιβάλ MISA (από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων Music In Summer Air) της Σαγκάης πρότειναν στο συνθέτη Άντι Ακίχο να ετοιμάσει ένα κοντσέρτο διαφορετικό από τα συνηθισμένα, στο οποίο τα βιολιά και τα κρουστά συνοδεύονταν από μη παραδοσιακά μουσικά όργανα, όπως γυάλινα μπουκάλια, αλλά κι ένα παιχνίδι... πινγκ πονγκ!

Τα 10 παράπονα των γυναικών, που ενοχλούν περισσότερο τους άνδρες (τουλάχιστον στην Ιαπωνία)

Ένας ιαπωνικός ιστότοπος απευθύνθηκε σε Ιάπωνες ηλικίας 20 έως 39 ετών και τους ζήτησε να επιλέξουν τα πιο ενοχλητικά παράπονα που τους κάνουν οι σύντροφοί τους. Αν μια αντίστοιχη ερώτηση γινόταν σε Έλληνες, οι απαντήσεις δεν θα διέφεραν και πολύ. Ίσως να υπήρχαν κάποιες διαφορές στην κατάταξη των πιο ενοχλητικών γυναικείων παραπόνων, αλλά σε γενικές γραμμές θα κινούνταν στο ίδιο πλαίσιο. Άλλωστε, όλοι οι άνθρωποι αυτού του πλανήτη έχουμε πάνω κάτω τους ίδιους προβληματισμούς τόσο γενικά όσο και ειδικότερα σε θέματα σχέσεων.

Σε ποια κωμική σειρά είδαμε για πρώτη φορά το 17χρονο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο;

Το Όσκαρ, που κέρδισε ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, έδωσε στα ελληνικά ΜΜΕ την αφορμή ν' ασχοληθούν με τη μέχρι σήμερα πορεία του: πώς από μικρή ηλικία ξεκίνησε να εμφανίζεται σε διαφημιστικά σποτ για την αμερικανική τηλεόραση και σιγά-σιγά, έφηβος ακόμα άρχισε την καριέρα του ως ηθοποιός παίζοντας μικρούς ρόλους σε σειρές και ταινίες. Και ενώ τα περισσότερα σχετικά αφιερώματα θυμήθηκαν ακόμα και την εμφάνισή του ως γκεστ στην κωμική σειρά "Ροζάν" (χωρίς καν ν' αναγραφεί το όνομά του στους τίτλους τέλους της σειράς) το 1991, ένα επεισόδιο που πιθανότατα να μην είδαμε στην Ελλάδα (καθώς η πολύ δημοφιλής κωμική σειρά δεν προβλήθηκε ολοκληρωμένη στη χώρα μας), ωστόσο ξέχασαν δύο άλλες σειρές την ίδια ακριβώς περίοδο (1990-1991) στις οποίες συμμετείχε ο 16χρονος Λεονάρντο και τις οποίες σίγουρα είδαμε στην Ελλάδα λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του '90.

Οι 5 καλύτερες ελληνικές συμμετοχές στη Γιουροβίζιον (εξαιρώντας το "My Number One")

Ένα μπλογκ που λέγεται "όλα τα καλά χωράνε" και σέβεται τον εαυτό του, δεν μπορεί να περιορίζεται σε αφιερώματα για τα χειρότερα ελληνικά τραγούδια στη Γιουροβίζιον, αλλά οφείλει να καταθέτει και μια λίστα με τα καλύτερα. Θα μπορούσα να έφτιαχνα μια λίστα όπου τα 4 στα 5 τραγούδια θα ήταν της τελευταίας δωδεκαετίας, μιας και η αλήθεια είναι ότι τα πιο φιλικά στο αυτί ακούσματα κομμάτια παρουσιάστηκαν από το 2004 και μετά. Βέβαια, το "φιλικό στο αυτί" (αλλιώς "εμπορικό") δεν συνεπάγεται απαραίτητα και καλύτερη ποιότητα, αλλά και ποιος μπορεί στην τελική να ορίσει αντικειμενικά τι εστί ποιότητα. Επειδή, όμως, μια κοινά αποδεκτή, κρίσιμη παράμετρος είναι και η αντοχή ενός τραγουδιού στο χρόνο (σύμφωνα με τα δικά μου αφτιά πάντα), κατέληξα σ' ένα τοπ5. Για λόγους fair game απέκλεισα από τις επιλογές μου το "My number one", το μοναδικό τραγούδι με το οποίο η Ελλάδα κέρδισε τη Γιουροβίζιον, ως ένα τραγούδι γενικής αποδοχής και εκτός συναγωισμού - αν μη τι άλλο λόγω της μοναδικής επιτυχίας του. Αν δεν το απέκλεια, ωστόσο, θα βρισκόταν σε μια από τις δυο πρώτες θέσεις του τοπ.

Οι 5 χειρότερες ελληνικές συμμετοχές στη Γιουροβίζιον

Πριν ακόμη επιλεγεί, το τραγούδι των Argo άκουσε τα εξ αμάξης. Η παρουσίασή του "Utopian Land" δεν στάθηκε αρκετή για ν' αλλάξουν οι εντυπώσεις και πολλοί γιουροφάν "κράζουν" το τραγούδι στα σόσιαλ μίντια, κάποια μάλιστα επιτιθέμενοι με πάθος εναντίον και όσων ξένων το στηρίζουν, θεωρώντας ότι είναι "ό,τι χειρότερο θα έχουμε στείλει στη Γιουροβίζιον". Και ενώ το τραγούδι πάρα πολύ απέχει από το να θεωρηθεί αριστούργημα ή να συμπεριληφθεί σ' ένα τοπ10 ελληνικών συμμετοχών στο διαγωνισμό, απέχει πολύ και από το να θεωρηθεί "ό,τι χειρότερο". Από το 1974, όταν η Ελλάδα συμμετείχε για πρώτη φορά στο μουσικό διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, η πλειοψηφία των συμμετοχών μας είναι κάτω της βάσης και το όποιο πρόβλημα με τη δημιουργία μιας λίστας των bottom5 (δηλ. των πέντε χειρότερων τραγουδιών) δεν οφείλεται στην έλλειψη προσφοράς, αλλά στον τεράστιο ανταγωνισμό. Πώς να ξεχωρίσεις ποιο είναι χειρότερο από τ' άλλο;

Πώς μια κακή σκηνική εμφάνιση μπορεί να χαντακώσει ένα πολύ φιλόδοξο τραγούδι (ή πώς η πολωνέζα Μάργκαρετ έκανε τη χειρότερη live εκτέλεση στην ιστορία της ποπ)

Όσοι έχετε δορυφορική τηλεόραση, λογικά όλο και κάποιο από τα πολλά μουσικά κανάλια της Πολωνίας θα έχετε πετύχει. Ε, δεν νομίζω να διαφωνείτε ότι τα περισσότερα πολωνικά τραγούδια - τα σύγχρονα τουλάχιστον - θα κατατάσσονταν στην κατηγορία "σκουπίδια" χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν είναι τυχαίο που συνήθως οι πολωνικές συμμετοχές στη Γιουροβίζιον πιάνουν πάτο, αφού οι περισσότερες αποτελούν προσπάθειες αντιγραφής μουσικών ακουσμάτων παλιότερων δεκαετιών ή, όταν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας, η έμπνευσης απλά δεν υπάρχει.