Γιατί δεν πρέπει οι γονείς να αφήνουν τα παιδιά τους να κερδίζουν πάντα στα παιχνίδια;

Παίζοντας με τον 5χρονο ανιψιό μου οποιοδήποτε από τα αγαπημένα του παιχνίδι (είτε αυτό είναι αυτοκινητάκια ή μηχανές, αγώνας τρεξίματος, επιτραπέζιο κλπ.) αναπόφευκτα κάποιες φορές χάνω εγώ και κάποιες φορές χάνει εκείνος. Έτσι δεν γίνεται στα παιχνίδια; Για τη γιαγιά του όμως - η γνωστή Ελληνίδα γιαγιά που είναι πολλαπλάσια υπερπροστατευτικότερη από την Ελληνίδα μάνα - δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό, αλλά αντίθετα θα πρέπει να αφήνω πάντα τον μικρό να κερδίζει, γιατί "να, κοίταξέ τον κλαίει και δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις" (σ.σ. το να κερδίζω και να χάνω δίκαια, όσο το δυνατόν επί ίσοις όροις και χωρίς πάντως να εκμεταλλεύομαι τη θέση μου ως ενήλικας). Με την άποψή της διαφωνούν ερευνητές του Amherst College, οι οποίοι σε μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Experimental Child Psychology το Δεκέμβριο του 2016,  υποστηρίζουν ότι αν τα μικρά παιδιά κερδίζουν "λανθασμένα" στα παιχνίδια και στις άλλες δραστηριότητές τους, αυτό μπορεί να τους οδηγήσει στην άγνοια σημαντικών πληροφοριών για τον κόσμο στον οποίο καλούνται να μεγαλώσουν - και να επιβιώσουν, θα προσέθετα εγώ.

Πώς θα σερβίρετε βραστά αβγά σε σχήμα λουλουδιού!

Βγαλμένη από τα βάθη της ιαπωνικής παράδοσης, η παρακάτω συνταγή προτείνει έναν εναλλακτικό τρόπο σερβιρίσματος των βραστών αβγών, όπου το μαγείρεμα ενός εξαιρετικά απλού φαγητού γίνεται τέχνη. Πρόκειται για τα "χάνα ταμάγκο" ή "λουλουδένια αβγά" (όπου "χάνα" είναι η ιαπωνική λέξη για το λουλούδι και "ταμάγκο" το αβγό), τα οποία μπορεί να ετοιμάσει ο καθένας στο σπίτι του, αρκεί να έχει τσόπτσικ και βέβαια με λίγη τεχνική εξάσκηση.

Η απάντηση της γυναίκας που έχει δεχτεί το χειρότερο cyber bulling για την εξωτερική της εμφάνιση μέσα από φωτογραφικά memes στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Το 2006, σε ηλικία 17 ετών, η Λίζι Βελάσκεζ έγινε παγκοσμίως γνωστή ως "η πιο άσχημη γυναίκα του πλανήτη", όπως ήταν ο τίτλος ενός βίντεο, που ανέβηκε στο YouTube. Λόγω μιας σπάνιας ασθένειας, που ονομάζεται νεογνικό προγηροειδές σύνδρομο, η Λίζι δεν μπορεί να πάρει βάρος και εξωτερικά φαίνεται πολύ μεγαλύτερη από την ηλικία της ("γερασμένη"). Όμως ακόμη κι αν δεν υπήρχε μια ιατρική εξήγηση πίσω από τη διαφορετική εξωτερική της εμφάνιση (σε σχέση με άλλα κορίτσια της ηλικίας της), ο τίτλος "η πιο άσχημη γυναίκα του πλανήτη" είναι από μόνος του απόλυτα ανώριμος και εν τέλει ρατσιστικός και αποκρουστικός, καθώς χάνει την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά εξαντλείται σ' ένα αμφιλεγόμενο χιούμορ με κανιβαλική διάθεση.

Ποιος ήταν ο Χρήστος ο Αράπης ή Μοναστηριώτης, ο Αφρικανός κάτοικος της Αθήνας, που ζούσε ζητιανεύοντας και ποζάροντας ως μοντέλο σε δεκάδες πίνακες

Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς τύπους της παλιάς "παλιάς Αθήνας" (που έζησε δηλαδή το 19ο αιώνα, αλλά πέθανε αρκετά πριν τη λήξη του), δημοφιλής ανάμεσα στους τότε κατοίκους της πρωτεύουσας, παρότι ο ίδιος ζούσε σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας ως επαίτης, ήταν ο Χρήστος ο Αράπης. Αυτό δεν ήταν το πραγματικό του επίθετο, αλλά ένας προσδιορισμός της εξωτερικής του εμφάνισης, χωρίς να έχει όμως το υποβιβαστικό έως υβριστικό περιεχόμενο που θ' αποκτούσε η λέξη "αράπης" πολλές δεκαετίες αργότερα. Τότε σήμαινε απλά τον μελαψό άνδρα με καταγωγή από τις αραβικές χώρες, αν και στην πραγματικότητα ο Χρήστος δεν ήταν Άραβας, αλλά Αφρικανός και κατά πάσα πιθανότητα Αιθίοπας.

Ο Έλληνας "γίγαντας" του 19ου αιώνα, που είχε ύψος 2 μέτρα και 33 εκατοστά

Οι μεσογειακοί λαοί γενικά και οι Έλληνες ειδικότερα δεν φημιζόμαστε για το ύψος μας. Φυσικά, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις τύπου Φασούλα ή Ρεντζιά που επιβεβαιώνουν τον κανόνα - έχει επικρατήσει άλλωστε το παρατσούκλι "Φασούλας" στους πολύ ψηλούς κι ας μην φτάνουν τα 213 εκατοστά του πρώην μπασκετμπολίστα. Ωστόσο, στα τέλη του 19ου αιώνα υπήρξε ένας Έλληνας από την περιοχή του Πόντου, ο οποίος, αν ζούσε σήμερα, θα περνούσε τον Φασούλα ένα κεφάλι, ενώ μια μικρή αναφορά σ' εκείνον έκανε και ο πασίγνωστος Γάλλος μυθιστοριογράφος Ιούλιος Βερν.