Ο πατήρ Gabriele Amorth (ο άνθρωπος που εικονίζεται στην πιο πάνω φωτογραφία) δεν είναι ένας συνηθισμένος, ήσυχος Καθολικός παπάς. Καθημερινά αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει οκτώ με δέκα εξορκισμούς, ακόμα και τις Κυριακές, αλλά και τα Χριστούγεννα. Βλέπει τον διάβολο παντού, όπως για παράδειγμα στη μουσική του Marilyn Manson, ακόμα και στους διαδρόμους του Βατικανό. Και είναι μάλιστα πεπεισμένος ότι ο Σατανάς φοβάται τον Πάπα Βενέδικτο XVI ακόμη περισσότερο απ' όσο φοβόταν τον Ιωάννη Παύλο Β`.
Έγινε ο επίσημος εξορκιστής της επισκοπής της Ρώμης τον Ιούνιο του 1986. Σήμερα, σε ηλικία 86 ετών, εξακολουθεί να παλεύει ενάντια σε αυτόν που αποκαλεί «ο μεγάλος εχθρός", τον διάβολο. Τις εμπειρίες του από την πολύχρονη αυτή μάχη αποφάσισε να τις μεταφέρει σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Ιταλία με τίτλο "L’Ultimo Esorcista" (Ο τελευταίος εξορκιστής). Όπως αποκαλύπτει, εχθρός δεν είναι μόνο ο εξαποδώ, αλλά και όσοι δεν πιστεύουν στην ύπαρξή του. Ωστόσο, παραδέχεται ότι η δουλειά του αυτή έρχεται συχνά σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Στο βιβλίο του αναφέρει ότι συχνά ακόμα και ο Ιωάννης Παύλος Β` πραγματοποιούσε εξορκισμούς. Όπως αποκαλύπτει, ο πρώτος εξορκισμός του Πολωνού ποντίφικα πραγματοποιήθηκε στις 27 Μαρτίου 1982. Ο τότε επίσκοπος της πόλης Σπολέτο στην κεντρική Ιταλία, Ottorino Alberti, έφερε στον Πάπα μια νεαρή γυναίκα, τη Francesca Fabrizi. Όταν εκείνη βρέθηκε μπροστά του, άρχισε τα αναφιλητά και να σφαδάζει στο έδαφος, παρά τις εντολές του Πάπα προς το διάβολο να υποχωρήσει. Η γυναίκα ηρέμησε μόνο όταν ο Ιωάννης Παύλος Β` της είπε: ". Αύριο θα πω τη θεία λειτουργία για σένα". Λίγα χρόνια αργότερα, η γυναίκα φέρεται να επισκέφθηκε τον Ιωάννη Παύλο μαζί με τον σύζυγό της. Ήταν ήρεμη, ευτυχισμένη, και μάλιστα εγκυμονούσε. "Δεν έχω δει ποτέ κάτι παρόμοιο στο παρελθόν», είπε ο Πάπας στον Καρδινάλιο Μάρτιν Ζακ, σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του τελευταίου.
Για τον σημερινό Πάπα αναφέρει ότι δεν κάνει μεν εξορκισμούς, αλλά ο διάβολος τον φοβάται ακόμα περισσότερο και επικαλείται ένα περιστατικό. Δύο βοηθοί του, πήραν δύο άτομα που είχαν πέσει θύματα της δαιμονικής κατοχής, και τους πήγαν στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. Όταν είδαν τον Πάπα, έπεσαν στο έδαφος, ενώ άρχισαν να κυλιούνται ουρλιάζοντας και εκκρίνοντας σάλια. Ο Βενέδικτος τους παρατήρησε, ήρθε πιο κοντά και τους ευλόγησε. Φαινόταν σαν να είχαν δεμένα τα χέρια τους και πετάχτηκαν προς τα πίσω αρκετά μέτρα, γράφει στο βιβλίο του ο πατέρας Amorth.
Ο ιερέας πιστεύει ότι ο διάβολος βάζει σε πειρασμό τους πάντες: ιερείς και λαϊκούς, ενήλικες και παιδιά, ακόμα και τους κατοίκους του Βατικανού. Αναφέρεται χαρακτηριστικά στην υπόθεση της μυστηριώδους εξαφάνισης της δεκαπεντάχρονης Emanuela Orlandi, κόρης ενός υπαλλήλου της Πόλης του Βατικανού, την οποία αποδίδει σε ομάδα σατανιστών. Ένα άλλο εντυπωσιακό περιστατικό που περιγράφει στο βιβλίο του, έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2000 στη μικρή πόλη Chiavenna της βόρειας Ιταλίας, όταν τρεις έφηβοι σκότωσαν την καλόγρια Maria Laura Mainetti. Αργότερα είπαν ότι ήταν μια θυσία στο διάβολο. Εκείνη την εποχή, ο Τύπος έδωσε έμφαση στην εμμονή των κοριτσιών, που μετείχαν στην ομάδα αυτή, με τον αποκρυφισμό και τη λατρεία του ροκ τραγουδιστή Marilyn Manson.
"Φυσικά, δεν μπορώ να πω ότι η αιτία της δολοφονίας ήταν το τραγούδι του Manson ή ο ίδιος ο Manson," λέει ο Amorth. "Αλλά ας είμαστε σαφείς: Η σατανική μουσική είναι ένα από τα κύρια οχήματα για την εξάπλωση του σατανισμού στους νέους. Τα μηνύματα της σατανικής μουσικής επηρεάζουν τις καρδιές και τα μυαλά των νέων ανθρώπων. Μέσω αυτού του είδους τη μουσική, οι νέοι έρχονται σε επαφή με νέα και προηγουμένως άγνωστα θέματα. Φθάνουν στα σύνορα του κακού, σε μέρη που δεν είχαν εξερευνήσει πριν".
Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα που θέλει, αλλά η προσωπική μου άποψη είναι μάλλον πιο ορθολογική από αυτή του πατέρα Gabriele Amorth και όχι τόσο απλουστευτική. Πάντως παρουσιάζει ενδιαφέρον να διαβάσουμε και μια άλλη άποψη για ένα θέμα, που συνήθως γνωρίζουμε μέσα από κινηματογραφικές ταινίες, και αυτός ήταν και ο λόγος της παρούσας ανάρτησης, η οποία βασίστηκε στο άρθρο του Giacomo Galeazzi, από την ιταλική εφημερίδα LA STAMPA.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου