Η 28χρονη Τζούλι Φλίγκαρ από την Ουάσινγκτον μοιράστηκε στην κάμερα της πρωινής ενημερωτικής εκπομπής του ΑBC με τίτλο "Good Morning America" την εμπειρία της ως ναρκοληπτική. Θα αναρωτηθείτε ίσως και γιατί να μας αφορά η συνέντευξη της συγκεκριμένης κοπέλας σε έναν ξένο τηλεοπτικό σταθμό. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι γνωρίζουμε μέσω αυτής λίγο καλύτερα την ασθένεια της ναρκοληψίας. Ενδεχομένως να είναι μια σπάνια ασθένεια, αλλά δε δικαιούμαστε να κλείσουμε τα μάτια προσποιούμενοι απλά ότι δεν υπάρχει. Αφού λοιπόν διάβασα το σχετικό ρεπορτάζ στην ιστοσελίδα του έγκυρου abcnews, στο οποίο καταθέτουν την ιατρική άποψη και ειδικοί επιστήμονες, το μεταφέρω περιληπτικά για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται να μάθει δυο απλά πραγματάκια για τη ναρκοληψία.
Όπως εξομολογήθηκε λοιπόν η 28χρονη κοπέλα, συνειδητοποίησε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον οργανισμό της την περίοδο που η ίδια σπούδαζε ιστορία της τέχνης στο πανεπιστήμιο Μπράουν. Κάθε φορά που βίωνε έντονα συναισθήματα, όπως γέλιο ή θυμό, ένιωθε τα γόνατα της να λυγίζουν από κούραση.
Όπως η ίδια αναφέρει χαρακτηριστικά "ένιωθε να λιώνει μέσα της", μια αίσθηση που δυνάμωνε όσο πιο έντονα ήταν τα συναισθήματα που βίωνε. Ακόμα και στις προσωπικές της στιγμές με το αγόρι της, το σώμα της ήταν έτοιμο να καταρρεύσει και η ίδια ένιωθε έτοιμη να παραδοθεί όχι στην αγκαλιά του φίλου της, αλλά στην αγκαλιά του Μορφέα. Η ανησυχία και το άγχος άρχισαν να την κυριεύουν καθώς κανείς δεν μπορούσε να της δώσει μια πειστική εξήγηση για την αιτία όλων αυτών.
Όπως η ίδια αναφέρει χαρακτηριστικά "ένιωθε να λιώνει μέσα της", μια αίσθηση που δυνάμωνε όσο πιο έντονα ήταν τα συναισθήματα που βίωνε. Ακόμα και στις προσωπικές της στιγμές με το αγόρι της, το σώμα της ήταν έτοιμο να καταρρεύσει και η ίδια ένιωθε έτοιμη να παραδοθεί όχι στην αγκαλιά του φίλου της, αλλά στην αγκαλιά του Μορφέα. Η ανησυχία και το άγχος άρχισαν να την κυριεύουν καθώς κανείς δεν μπορούσε να της δώσει μια πειστική εξήγηση για την αιτία όλων αυτών.
Η ναρκοληψία είναι μια νευρολογική διαταραχή του ύπνου, κατά την οποία ο εγκέφαλος χάνει την ικανότητά του να διατηρηθεί σε μια φυσιολογική κατάσταση ύπνου και εγρήγορσης. Σύμφωνα με τον δόκτορα Μαρκ Ντύκεν του Κέντρου Διαταραχών Ύπνου στο Πανεπιστήμιο της Άιοβα, τα συμπτώματα παραπέμπουν εκ πρώτης όψεως σε ψυχική διαταραχή κάποιον που δεν ξέρει για τη ναρκοληψία.
Η πιο βαριά μορφή ναρκοληψίας είναι όταν αυτή συνδυάζεται με καταπληξία, δηλαδή με ξαφνική απώλεια του μυικού τόνου, όταν ο ασθενής είναι ξύπνιος, με αποτέλεσμα την αδυναμία του ασθενή να κινηθεί. Αυτή είναι και η περίπτωση της ασθένειας της 28χρονης Αμερικανίδας, η οποία εξομολογείται πως, όταν βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση, αντιλαμβάνεται μεν όλα όσα γίνονται γύρω της, αισθάνεται την καρδιά της να χτυπάει, η ίδια αναπνέει κανονικά, ωστόσο δεν μπορεί να κάνει κάποια κίνηση.
Η πιο βαριά μορφή ναρκοληψίας είναι όταν αυτή συνδυάζεται με καταπληξία, δηλαδή με ξαφνική απώλεια του μυικού τόνου, όταν ο ασθενής είναι ξύπνιος, με αποτέλεσμα την αδυναμία του ασθενή να κινηθεί. Αυτή είναι και η περίπτωση της ασθένειας της 28χρονης Αμερικανίδας, η οποία εξομολογείται πως, όταν βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση, αντιλαμβάνεται μεν όλα όσα γίνονται γύρω της, αισθάνεται την καρδιά της να χτυπάει, η ίδια αναπνέει κανονικά, ωστόσο δεν μπορεί να κάνει κάποια κίνηση.
Σύμφωνα με τη γιατρό Σέλμπι Χάρις από το ιατρικό κέντρο Μοντεφιόρε της Νέας Υόρκης, μεγάλο πρόβλημα αποτελεί ο στιγματισμός των ανθρώπων που πάσχουν από ναρκοληψία, οι οποίοι πολλές φορές επισκέπτονται κάποιο γιατρό δέκα ή και δεκαπέντε χρόνια μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων νομίζοντας ότι απλά πάσχουν από κατάθλιψη ή ότι είναι τυπικοί τεμπέληδες.
Εξ αιτίας της άγνοιας και της παρανόησης που αυτή επιφέρει, τα άτομα αυτά έρχονται αντιμέτωπα με άσχημες καταστάσεις στον εργασιακό τους χώρο, ακόμα και μέσα στην οικογένειά τους. Συνήθως, η ασθένεια διαγιγνώσκεται σε άτομα που έχουν συμπληρώσει τα 20 ή τα 30 τους χρόνια, σπανιότερα όμως μπορεί να διαγνωσθεί και σε μικρότερες ηλικίες, όπως π.χ. στην εφηβεία.
Εξ αιτίας της άγνοιας και της παρανόησης που αυτή επιφέρει, τα άτομα αυτά έρχονται αντιμέτωπα με άσχημες καταστάσεις στον εργασιακό τους χώρο, ακόμα και μέσα στην οικογένειά τους. Συνήθως, η ασθένεια διαγιγνώσκεται σε άτομα που έχουν συμπληρώσει τα 20 ή τα 30 τους χρόνια, σπανιότερα όμως μπορεί να διαγνωσθεί και σε μικρότερες ηλικίες, όπως π.χ. στην εφηβεία.
Το βασικό σύμπτωμα είναι η υπερυπνία ή διαρκής αίσθηση υπνηλίας, ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι ο νυχτερινός ύπνος αυτών των ατόμων είναι αδιατάραχτος. Όταν δε η ναρκοληψία συνοδεύεται και από καταπληξία, εμφανίζεται επιπλέον εξασθένηση των μυών, κάτι που πυροδοτείται από τα έντονα συναισθήματα.
Ο ασθενής αισθάνεται το σώμα του αδύναμο, τα πόδια του να κλείνουν και το κεφάλι του να πέφτει, μια εικόνα που μοιάζει αρκετά τρομακτική για κάποιον εξωτερικό παρατηρητή, που πιστεύει ότι το συγκεκριμένο άτομα λιποθύμησε ή έπαθε κάποιο καρδιακό επεισόδιο. Όπως συμβουλεύει η δόκτορ Χάρις, οι μητέρες που πάσχουν από ναρκοληψία θα πρέπει να θηλάζουν το μωρό τους ξαπλωμένες, ώστε να αποφύγουν να πέσουν πάνω του.
Ο ασθενής αισθάνεται το σώμα του αδύναμο, τα πόδια του να κλείνουν και το κεφάλι του να πέφτει, μια εικόνα που μοιάζει αρκετά τρομακτική για κάποιον εξωτερικό παρατηρητή, που πιστεύει ότι το συγκεκριμένο άτομα λιποθύμησε ή έπαθε κάποιο καρδιακό επεισόδιο. Όπως συμβουλεύει η δόκτορ Χάρις, οι μητέρες που πάσχουν από ναρκοληψία θα πρέπει να θηλάζουν το μωρό τους ξαπλωμένες, ώστε να αποφύγουν να πέσουν πάνω του.
Η συγγραφές Μέγκαν Χολόχαν έγραψε για την προσωπική της εμπειρία στη στήλη της σε ένα αμερικανικό περιοδικό σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα ναρκοληπτικό άτομο όταν βγαίνει ραντεβού. Ανακαλώντας τις προσωπικές τις μνήμες, περιγράφει πώς τα συμπτώματα της καταπληξίας εμφανίζονταν κάθε φορά που επισκεπτόταν το διαμέρισμα του φίλου της, οπότε και τα συναισθήματα που ένιωθε μέσα της ήταν έντονα.
Με το που έμπαινε στο διαμέρισμα και με την προσμονή της σεξουαλικής επαφής είχε 30 δευτερόλεπτα χρονικό περιθώριο μέχρι να φτάσει στον καναπέ, αλλιώς θα κατέρρεε στο πάτωμα. Σε περίπτωση δε κατάρρευσης, θα παρέμενε σε αυτήν την κατάσταση ακόμα και για 10 λεπτά, κάτι που δημιουργεί συχνά και παρεξηγήσεις από όποιον δεν είναι εξοικειωμένος με την ασθένεια αυτή.
Με το που έμπαινε στο διαμέρισμα και με την προσμονή της σεξουαλικής επαφής είχε 30 δευτερόλεπτα χρονικό περιθώριο μέχρι να φτάσει στον καναπέ, αλλιώς θα κατέρρεε στο πάτωμα. Σε περίπτωση δε κατάρρευσης, θα παρέμενε σε αυτήν την κατάσταση ακόμα και για 10 λεπτά, κάτι που δημιουργεί συχνά και παρεξηγήσεις από όποιον δεν είναι εξοικειωμένος με την ασθένεια αυτή.
Η ναρκοληψία είναι μια ασθένεια που θα συνοδεύει τον ασθενή για όλη του τη ζωή, είναι όμως ελέγξιμη με ειδική φαρμακευτική αγωγή, που επιτρέπει στον ασθενή να ζήσει μια κανονική ζωή. Οι περισσότεροι ασθενείς που πάσχουν από ναρκοληψία φορούν ένα ειδικό βραχιόλι, ώστε σε περίπτωση που πάθουν κάποιο επεισόδιο σε δημόσιο χώρο να γνωρίζουν οι άλλοι το τι πραγματικά συμβαίνει και να επικοινωνήσουν με τα σωστά άτομα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η 28χρονη Τζούλι Φλίγκαρ συμμετείχε το 2008 στον αγώνα Μαραθωνίου της Βοστόνης τρέχοντας 4 ώρες και 41 λεπτά. Πώς τα κατάφερε; Άκουγε συνέχεια μουσική και είχε το βλέμμα της καρφωμένο στο έδαφος αποφεύγοντας οτιδήποτε θα μπορούσε να της προκαλέσει δυνατές συγκινήσεις. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε η ίδια στην εκπομπή Good Morning America, "οι άνθρωποι νομίζουν ότι ο Μαραθώνιος είναι δύσκολος, όμως δε συγκρίνεται με τον καθημερινό αγώνα του να ζεις με ναρκοληψία".
Είναι χαρακτηριστικό ότι η 28χρονη Τζούλι Φλίγκαρ συμμετείχε το 2008 στον αγώνα Μαραθωνίου της Βοστόνης τρέχοντας 4 ώρες και 41 λεπτά. Πώς τα κατάφερε; Άκουγε συνέχεια μουσική και είχε το βλέμμα της καρφωμένο στο έδαφος αποφεύγοντας οτιδήποτε θα μπορούσε να της προκαλέσει δυνατές συγκινήσεις. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε η ίδια στην εκπομπή Good Morning America, "οι άνθρωποι νομίζουν ότι ο Μαραθώνιος είναι δύσκολος, όμως δε συγκρίνεται με τον καθημερινό αγώνα του να ζεις με ναρκοληψία".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου