ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΝΙΒΑΛΩΝ

Η περίπτωση του "κανίβαλου του Μαϊάμι", του ανθρώπου που υπό την επήρεια ισχυρών ναρκωτικών ουσιών αποπειράθηκε να φάει ζωντανό έναν άστεγο άνδρα πριν δέκα ημέρες, μέχρι που τελικά έπεσε νεκρός από τα πυρά αστυνομικού, δεν είναι η μοναδική. Σε ορισμένες φυλές στην Παπούα-Νέα Γουινέα επικρατεί η αντίληψη ότι για να αποκτήσει κάποιος τα επιθυμητά χαρακτηριστικά ενός συγγενικού ή φιλικού του προσώπου, θα πρέπει να φάει το μυαλό και την καρδιά του. Για τους επιστήμονες, οι λόγοι που μπορούν να ωθήσουν έναν άνθρωπο να φτάσει στο σημείο να φάει ανθρώπινη σάρκα, μπορεί να είναι είτε λόγω μιας νοσηρής ευχαρίστησης που αισθάνονται είτε προκειμένου να εκφοβίσουν είτε ακόμα και για λόγους επιβίωσης.

Στις 9 Φεβρουαρίου 1874 ο Αμερικανός χρυσοθήρας Άλφρεντ Πάκερ ξεκίνησε παρέα με άλλα πέντε άτομα για να εξερευνήσουν τα βουνά του Κολοράντο. Όταν επέστρεψε στην πόλη του ύστερα από δύο μήνες, ήταν ολομόναχος. Ομολόγησε ότι σκότωσε τα υπόλοιπα άτομα της ομάδας του σε κατάσταση άμυνας και ότι στη συνέχεια τα έφαγε για να επιβιώσει. Αν και αρχικά ο Πάκερ καταδικάστηκε με ποινή φυλάκισης 40 ετών, τελικά του έγινε απονομή χάριτος λόγω των αδιευκρίνιστων συνθηκών υπό τις οποίες τελέστηκαν οι εγκληματικές πράξεις.
Η πιο διάσημη περίπτωση κανιβαλισμού για λόγους επιβίωσης ήταν εκείνη των αθλητών της εθνικής ομάδας ράγκμπι της Ουρουγουάης, που έμειναν αποκλεισμένοι στην οροσειρά των Άνδεων στη Χιλή, ύστερα από αεροπορικό δυστύχημα. Το περιστατικό συνέβη στις 13 Οκτωβρίου 1972, όταν το αεροπλάνο που μετέφερε τους αθλητές στο Σαντιάγο της Χιλής, κατέπεσε μεταξύ Χιλής και Αργεντινής στις χιονισμένες βουνοκορφές. Ύστερα από 11 ημέρες ατελέσφορων αναζητήσεων και οι 45 επιβάτες θεωρήθηκαν νεκροί. Ωστόσο, στην πραγματικότητα οι 16 από αυτούς είχαν καταφέρει να επιζήσουν κατ' αρχήν από την πτώση του αεροσκάφους αλλά και στη συνέχεια, στους δύο μήνες που έμειναν αποκλεισμένοι στα βουνά, τρώγοντας τα λείψανα των νεκρών συμπαικτών τους, μέχρι που τελικά διασώθηκαν.
Πάντως, οι περισσότερες περιπτώσεις κανιβαλισμού οφείλονται καθαρά σε ψυχική διαταραχή των δραστών.

Στις 11 Ιουνίου 1981, ο Ισέι Σαγκάβα, ένας Ιάπωνας φοιτητής που σπούδαζε στο Παρίσι, πυροβόλησε έναν συμμαθητή του και τον έφαγε τις επόμενες δύο ημέρες. Ο Σαγκάβα κρίθηκε ακατάλληλος να δικαστεί ως ψυχασθενής και απελάθηκε στην Ιαπωνία, όπου λόγω ενός γραφειοκρατικού λάθους, κυκλοφορεί ελεύθερος. 

Στις 14 Φεβρουαρίου 1994, ο Ουκρανός σίριαλ κίλερ Αντρέι Τσικατίλο, εκτελέστηκε, αφού προηγουμένως είχε ομολογήσει ότι σκότωσε και έφαγε περισσότερα από 50 άτομα. Αποκλειστικό κίνητρό του ήταν η διεστραμμένη σεξουαλική ευχαρίστηση που ένιωθε.

Σοκ προκάλεσαν στις 10 Μαΐου 2007 εικόνες που είδαν το φως της δημοσιότητας, σχετικά με μια οικογένεια Τσέχων κανιβάλων, έξι μέλη της οποίας καταδικάστηκαν με την κατηγορία ότι έφαγαν τα μικρά τους παιδιά μέσα σε διάστημα οκτώ μηνών, λόγω κάποιων τρελών, αιρετικών θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.

Αλλά και πρόσφατα, κατά σύμπτωση την ίδια περίοδο με την ιστορία του "κανίβαλου του Μαϊάμι", σοκ προκάλεσε στις ΗΠΑ η περίπτωση ενός φοιτητή από την Κένυα, ο οποίος κατηγορείται ότι σκότωσε και έφαγε την καρδιά και ένα μέρος του εγκεφάλου ενός συμφοιτητή του από την Γκάνα. Μάλιστα, ήταν ο ίδιος ο πατέρας του κατηγορουμένου που ειδοποίησε τις αρχές, όταν στο υπόγειο του σπιτιού βρήκε μέλη του σώματος του αγνοούμενο έως τότε Γκανέζου φοιτητή μέσα σε μεταλλικά κουτιά καλυμμένα με κουβέρτα.

Υπάρχουν όμως και ορισμένες περιπτώσεις κανιβαλισμού που ξεφεύγουν από κάθε όριο λογικής, όπως για παράδειγμα η αγγελία που δημοσίευσε σε ιστοσελίδα ο Γερμανός Armin Meiwes το 2001, με την οποία έψαχνε να βρει "έναν καλοφτιαγμένο 18 μέχρι 30 χρονών για να σφαγιαστεί και να φαγωθεί". Οι... πρόθυμοι που απάντησαν στην αγγελία του ήταν πολλοί, ένας από αυτούς όμως ήταν ο άτυχος που συναντήθηκε με τον κανίβαλο στο διαμέρισμά του τα Χριστούγεννα καταλήγοντας να γίνει το χριστουγεννιάτικο γεύμα του Meiwes, ο οποίος μάλιστα είχε βιντεοσκοπήσει όλη την ανατριχιαστική εμπειρία του. 

Ο Χόρχε και η Ελίζαμπεθ Πίρες ντα Σιλβέιρα σκότωσαν έναν μεγάλο αριθμό γυναικών, μαγείρευαν το κρέας τους, το οποίο χρησιμοποιούσαν ως γέμιση σε ένα γλυκό και το οποίο το πωλούσαν στους ανυποψίαστους γείτονές τους. Όπως δήλωσαν στις αρχές, ήθελαν με αυτόν τον τρόπο να εξαγνίσουν τον κόσμο και να μειώσουν τον πληθυσμό του πλανήτη.

Όμως, φήμες και κατηγορίες για κανιβαλισμό ακολουθούν πολλούς δικτάτορες ή πολεμιστές αντάρτικων ομάδων της Αφρικής. Ο Jean-Bédel Bokassa, ο αυτοαποκαλούμενος και "αυτοκράτορας" της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, δικάστηκε το 1986 με την κατηγορία ότι διέταξε να δείρουν μέχρι θανάτου μαθητές που διαμαρτύρονταν για τις ακριβές στολές που έπρεπε να φορούν στο σχολείο και ότι στη συνέχεια έφαγε το κρέας τους. Ο Bokassa πάντως απηλλάγη των κατηγοριών. Αλλά και για τον Idi Amin Dada, τον πρώην δικτάτορα της Ουγκάντα, έχουν διατυπωθεί κατηγορίες ότι στο ψυγείο του είχε ανθρώπινες σάρκες, οι οποίες ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν. Τα μέλη του Ενωμένου Επαναστατικού Μετώπου της Σιέρα Λεόνε, που πολεμούσαν κατά της κυβέρνησης της χώρας κατά τη δεκαετία του '90, κατηγορήθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη ότι ακρωτηρίαζαν τα άκρα αλλά και έτρωγαν τη σάρκα των εχθρών τους, ακόμα και μελών της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ που είχε αναπτυχθεί στην περιοχή. Η απάντηση  που έδιναν οι αντάρτες είναι ότι το έκαναν αφενός για εκφοβισμό και αφετέρου γιατί το ότι έτρωγαν τον εχθρό "τους έδινε δύναμη".