ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:
Η πιο σημαντική προσωπικότητα που γεννήθηκαν σαν σήμερα είναι χωρίς αμφιβολία η Γαλλίδα βιολόγος Φρανσουάζ Μπαρέ-Σινουσί (66 ετών σήμερα), η οποία μαζί με τον Λικ Μοντανιέ ανακάλυψε τον ιό που προκαλεί το AIDS και για το λόγο αυτό τιμήθηκε μαζί με τον Μοντανιέ με το Νόμπελ Ιατρικής 2008.
Πολλοί ηθοποιοί γεννήθηκαν σαν σήμερα: από την Άννα Παναγιωτοπούλου, που γεννήθηκε ακριβώς την ίδια μέρα με τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ (30.07.1947), μέχρι τη Λίζα Κούντροου, που σήμερα κλείνει τα 50, τη βραβευμένη με Όσκαρ Χίλαρι Σουάνκ (39) και τον Ζακ Ρενό (65). Εξάλλου, 30 Ιουλίου 1970 έγραφε το ημερολόγιο, όταν γεννήθηκε και ο σκηνοθέτης της τελευταίας κινηματογραφικής τριλογίας του "Μπάτμαν" Κρις Νόλαν.
Τέλος, αξίζει ν' αναφέρουμε σ' όσους έχουν σήμερα γενέθλια και την Ελληνοκυπριακής καταγωγής Γαλλίδα τραγουδίστρια Ντιάμ'ς (το βαφτιστικό της όνομα ήταν Μελανί Γεωργιάδης), που γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 30 Ιουλίου 1980. Η Ντιάμ'ς είναι γνωστή στη Γαλλία όχι μόνο για τις μουσικές επιτυχίες της στο χώρο της χιπ-χοπ μουσικής σκηνής, αλλά και για την ακτιβιστική της δράση, ενώ το 2010 ασπάστηκε το Ισλάμ.
ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:
Η Ημέρα της Ανεξαρτησίας γιορτάζεται στο νησιωτικό κράτος του Ειρηνικού ωκεανού Βανουάτου, που μέχρι τις 30 Ιουλίου 1980 τελούσε υπό αγγλογαλλική συνδιοίκηση.
Στο Μαρόκο γιορτάζεται η Ημέρα του Θρόνου, καθώς σαν σήμερα το 1999 ενθρονίστηκε ο βασιλιάς Μαχμούντ Στ΄.
Τέλος, στο Νότιο Σουδάν η 30η Ιουλίου έχει αναγορευτεί ως η Ημέρα των Μαρτύρων, προς τιμήν σκοτώθηκαν στον αγώνα για την ανεξαρτησία της περιοχής από το 1955 μέχρι το 2011, που το Νότιο Σουδάν έγινε κράτος.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:
Στις 30 Ιουλίου 1920, δύο μόλις μέρες μετά το θρίαμβο της υπογραφής της Συνθήκης των Σεβρών, σημειώθηκε δολοφονική απόπειρα κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου στο σιδηροδρομικό σταθμό της Λυόν, την ώρα που ετοιμαζόταν ν' αναχωρήσει με το Οριάν Εξπρές και να επιστρέψει στην Ελλάδα. Δράστες ήταν δύο απότακτοι αξιωματικοί, ο Απόστολος Τσερέπης και ο Γεώργιος Κυριάκης, οι οποίοι είχαν τοποθετήσει τον πολιτικό, αντιβενιζελικό τους φανατισμό πάνω από το εθνικό συμφέρον.
Η είδηση της δολοφονικής απόπειρας έγινε γνωστή στην Ελλάδα με μια μέρα καθυστέρηση, στις 31 Ιουλίου, και παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός είχε τραυματιστεί ελαφρά, προκάλεσε έξαλλες αντιδράσεις των πλέον φανατικών οπαδών του, με αποτέλεσμα να σημειωθούν βίαια έκτροπα στην Αθήνα, γνωστά και ως "Ιουλιανά".
Τα πρώτα τηλεγραφήματα που ανήγγειλαν την αδιανόητη είδηση της απόπειρας κατά του Βενιζέλου είχαν ως εξής:
"ΡΩΜΗ, 31 Ιουλίου. Ώρα 8.40΄ π.μ. -- Καθ' ην στιγμήν χθες εσπέραν ο κ.Βενιζέλος ανεχώρει διά την Μασαλίαν, δύο Έλληνες αξιωματικοί επυροβόλησαν και ετραυμάτισαν τον κ. Βενιζέλον".
"ΡΩΜΗ, 31 Ιουλίου. Ώρα 10.10΄πμ. -- Επείγοντα τηλγραφήματα εκ Ρώμης αγγέλλουν τα εξής:
Στυγερά απόπειρα δολοφονίας έλαβε χώραν χθες εις Παρισίους κατά του προέδρου της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Ο κ.Βενιζέλος, συνοδευόμενος υπό του κ.Ρωμανού, κατέφθανεν εις τον σταθμόν της Λυών, όπως μεταβή εις την Μασσαλίαν. Την στιγμήν καθ' ην διέσχιζε την οδόν Μπιζέ, οι δολοφόνοι, δύο απότακτοι Έλληνες αξιωματικοί, εισελθόντες και αυτοί διά του διαδρόμου του σταθμού, επυροβόλησαν κατά του κ. Βενιζέλου οκτάκις επανειλημμένως.
Ο κ. Βενιζέλος έπεσε τραυματισθείς εις τον αριστερόν βραχίονα και εις το δεξιόν πλευρόν.
Οι δράσται συνελήφθησαν αμέσως και ονομάζονται .... (αρχικά είχαν δοθεί λάθος ονόματα). Οι συλληφθέντες, υποβληθέντες αμέσως εις ανάκρισιν είπον, ότι προέβησαν εις την απόπειραν όπως αποδώσουν την ελευθερίαν εις την Ελλάδα.
Στις 30 Ιουλίου 1920, δύο μόλις μέρες μετά το θρίαμβο της υπογραφής της Συνθήκης των Σεβρών, σημειώθηκε δολοφονική απόπειρα κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου στο σιδηροδρομικό σταθμό της Λυόν, την ώρα που ετοιμαζόταν ν' αναχωρήσει με το Οριάν Εξπρές και να επιστρέψει στην Ελλάδα. Δράστες ήταν δύο απότακτοι αξιωματικοί, ο Απόστολος Τσερέπης και ο Γεώργιος Κυριάκης, οι οποίοι είχαν τοποθετήσει τον πολιτικό, αντιβενιζελικό τους φανατισμό πάνω από το εθνικό συμφέρον.
Η είδηση της δολοφονικής απόπειρας έγινε γνωστή στην Ελλάδα με μια μέρα καθυστέρηση, στις 31 Ιουλίου, και παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός είχε τραυματιστεί ελαφρά, προκάλεσε έξαλλες αντιδράσεις των πλέον φανατικών οπαδών του, με αποτέλεσμα να σημειωθούν βίαια έκτροπα στην Αθήνα, γνωστά και ως "Ιουλιανά".
Τα πρώτα τηλεγραφήματα που ανήγγειλαν την αδιανόητη είδηση της απόπειρας κατά του Βενιζέλου είχαν ως εξής:
"ΡΩΜΗ, 31 Ιουλίου. Ώρα 8.40΄ π.μ. -- Καθ' ην στιγμήν χθες εσπέραν ο κ.Βενιζέλος ανεχώρει διά την Μασαλίαν, δύο Έλληνες αξιωματικοί επυροβόλησαν και ετραυμάτισαν τον κ. Βενιζέλον".
"ΡΩΜΗ, 31 Ιουλίου. Ώρα 10.10΄πμ. -- Επείγοντα τηλγραφήματα εκ Ρώμης αγγέλλουν τα εξής:
Στυγερά απόπειρα δολοφονίας έλαβε χώραν χθες εις Παρισίους κατά του προέδρου της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Ο κ.Βενιζέλος, συνοδευόμενος υπό του κ.Ρωμανού, κατέφθανεν εις τον σταθμόν της Λυών, όπως μεταβή εις την Μασσαλίαν. Την στιγμήν καθ' ην διέσχιζε την οδόν Μπιζέ, οι δολοφόνοι, δύο απότακτοι Έλληνες αξιωματικοί, εισελθόντες και αυτοί διά του διαδρόμου του σταθμού, επυροβόλησαν κατά του κ. Βενιζέλου οκτάκις επανειλημμένως.
Ο κ. Βενιζέλος έπεσε τραυματισθείς εις τον αριστερόν βραχίονα και εις το δεξιόν πλευρόν.
Οι δράσται συνελήφθησαν αμέσως και ονομάζονται .... (αρχικά είχαν δοθεί λάθος ονόματα). Οι συλληφθέντες, υποβληθέντες αμέσως εις ανάκρισιν είπον, ότι προέβησαν εις την απόπειραν όπως αποδώσουν την ελευθερίαν εις την Ελλάδα.
Στις 30 Ιουλίου 1930, η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ουρουγουάης έγραψε ιστορία κατακτώντας το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο (Μουντιάλ) νικώντας την ομάδα της Αργεντινής με σκορ 4-2. Άλλωστε, οι παίκτες της Ουρουγουάης είχαν το πλεονέκτημα της κερκίδας, καθώς έπαιζαν εντός έδρας.
Το ενδιαφέρον για τον αγώνα ήταν τεράστιο, καθώς οι δύο ομάδες θεωρούνταν "αιώνιοι αντίπαλοι" έχοντας αναμετρηθεί 111 φορές μέσα σε 30 χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ ο αγώνας ήταν προγραμματισμένος να διεξαχθεί στις 3 το μεσημέρι, ήδη από τις 11 το πρωί βρίσκονταν στις εξέδρες 15.000 θεατές, ενώ ο διαιτητής της συνάντησης, προετοιμασμένος για τα πάντα, είχε προηγουμένως κάνει ασφάλεια ζωής!
Ο αγώνας ξεκίνησε μετ΄ εμποδίων, καθώς οι δυο ομάδες ήθελαν να παίξουν με δική τους μπάλα και όχι μ' εκείνη των αντιπάλων τους, ώστε τελικά αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν και οι δυο μπάλες, μία σε κάθε ημίχρονο. Στο πρώτο μισό του αγώνα το προβάδισμα είχε η ομάδα της Αργεντινής που προηγούνταν στο σκορ με 2-1, όμως ο προπονητής των Ουρουγουανών ποδοσφαιριστών, Αλμπέρτο Σουπίτσι, πόρωσε τους παίχτες του στο διάλειμμα και σκόραραν 3 φορές.
Η πρώτη πρωταθλήτρια κόσμου αποτελείτο από τους: Ενρίκε Μπαγεστέρο, Χοσέ Νασάτζι, Ερνέστο Ματσερόνι, Χοσέ Λεάντρο Αντράντε, Λορέντζο Φερνάντες, Αλβάρδο Χεστίδο, Πάμπλο Ντοράντο, Έκτορ Σκαρόνε, Έκτορ Κάστρο, Πέδρο Τσέα, Βικτοριάνο Ιριάρτε, Πελεγρκίνο Ανσέλμο, Πέδρο Πετρόνε, Ντομίνγκο Τεχέρα και Σάντος Ουρμπιναράν.
Στις 30 Ιουλίου 1951, ημέρα διάλυσης της Βουλής και προκήρυξης εκλογών, ο εν αποστρατεία στρατηγός Αλέξανδρος Παπάγος, που δεκαπέντε μήνες αργότερα θα γινόταν πρωθυπουργός, ανακοίνωσε την πρόθεση του να πολιτευθεί, κάτι που ο ίδιος είχε αρνηθεί κατηγορηματικά δυο μήνες νωρίτερα, όταν παραιτήθηκε από το στράτευμα -μια απόφαση που είχε προκαλέσει και απόπειρα στρατιωτικού κινήματος. Η ανακοίνωση του Παπάγου, που είχε προετοιμάσει το έδαφος με πανελλαδικές περιοδείες, ενώ είχε ήδη εξασφαλίσει τη στήριξη παραγόντων του τύπου, προβλήθηκε ως μεγάλο γεγονός απ' όλες τις εφημερίδες, παρόλο που δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που ίδρυε κόμμα, ενώ το κείμενό της είχε ως εξής:
"Έχων επίγνωσιν της σοβαρότητος των στιγμών, τας οποίας διέρχεται η Πατρίς και σταθμίσας τας ευθύνας μου απέναντι της ιστορίας, απεφάσισα να κατέλθω εις τον εκλογικό αγώνα. Καλώ τους Έλληνας να με περιβάλουν διά της εμπιστοσύνης των, ίνα απαλλαγή η Ελλάς της ακυβερνησίας και αποκτήση την σταθεράν Κυβέρνησιν, της οποίας έχει ανάγκην.
Υπόσχομαι ότι θ' ακολουθήσω εις την πολιτικήν ζωήν τας αρχάς, τας οποίας εφήρμοσα ως στρατιώτης.
Και έχω την πεποίθησιν ότι όλοι ηνωμένοι εις κοινόν και μέγα σκοπόν, με σύμβολον τους Βασιλείς μας και εις τα πλαίσια του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, ατενίζοντες μόνον το μέλλον, θα επιτύχωμεν την πραγματικήν αλλαγήν, την οποίαν ζητεί το Έθνος
Εκάλη, 30 Ιουλίου 1951
Α. ΠΑΠΑΓΟΣ".
Στις 30 Ιουλίου 1959, ο 23χρονος τότε Υβ Σαιν-Λοράν, επικεφαλής του οίκου Ντιόρ, έφερε επανάσταση στο χώρο της μόδας, καθώς στην επίδειξη για τη φθινοπωρινή του κολεξιόν λάνσαρε τις φούστες πάνω από το γόνατο, την ώρα που οι ανταγωνιστές του συναγωνίζονταν για το.. μάκρος των γυναικείων φορεμάτων.
Στις 30 Ιουλίου 1974, η επίτευξη και η υπογραφή συμφωνίας στη Γενεύη για τερματισμό των εχθροπραξιών δημιούργησε ελπίδες ότι η ειρήνη θα επέστρεφε στην Κύπρο, αν και οι κάτοικοι του νησιού ήταν επιφυλακτικοί για την εξέλιξη των πραγμάτων και δεν είχαν άδικο, αφού δυο εβδομάδες μετά ο πόλεμος θα ξανάρχιζε.
Στις 30 Ιουλίου 1982, η κυβέρνηση αποφάσισε την κατάργηση της γιορτής της "πολεμικής αρετής των Ελλήνων", που γιορταζόταν κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου και συνδεόταν με τη λήξη του εμφυλίου πολέμου - πραγματοποιούνταν εκδηλώσεις στο Γράμμο και στο Βίτσι. Αντίθετα, αποφασίστηκε η καθιέρωση της γιορτής των Ενόπλων Δυνάμεων στις 15 Αυγούστου.
Την ίδια μέρα, η Μελίνα Μερκούρη, ως υπουργός Πολιτισμού έθεσε για πρώτη φορά επισήμως το ζήτημα της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα (γνωστά καταχρηστικά και ως "Ελγίνεια") στα πλαίσια διεθνούς διάσκεψης των υπουργών Πολιτισμού υπό την αιγίδα της UNESCO στο Μεξικό. Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο της παρέμβασης της Μελίνας Μερκούρη, αν και λιγότερο γνωστό, ήταν η πρότασή της ν' ανακηρυχτεί η Μεσόγειος ως "θάλασσα του αντιπυρηνικού πολιτισμού"
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:
Με αφορμή δυο δασικές πυρκαγιές, το κύριο άρθρο της εφημερίδας "Εμπρός" στις 30 Ιουλίου 1899 ήταν αφιερωμένο στο καλοκαιρινό αυτό κακό, που συνοδεύει κάθε χρόνο τα ελληνικά καλοκαίρια, ενώ στιγμάτιζε τη συμπεριφορά των εξ αμελείας εμπρηστών, όπως και την αντίδραση της πολιτείας. Τι έχει αλλάξει άραγε από τότε στην πράξη;
"Διά να εννοήση κανείς τον δρόμον τον οποίον κερδίζομεν κατ' έτος εις τον πολιτισμόν, αρκεί να μάθη, ότι ενώ εις όλας τας χώρας του κόσμου η έκτασις των δασών αυξάνει διά ποικίλων προσπαθειών, εις την Ελλάδα ελαττούται διά των διαφόρων πυρκαϊών....
Συνήθως οι ποιμένες είνε οι δράσται των εγκλημάτων τούτων. Αλλ' υπεύθυνος αυτών είνε η ελληνική Πολιτεία. Δειότι δεν υπήρξεν ικανή να θέση τέρμα εις το κακόν δια΄νόμον αυστηροτάτων, των οποίων η ανεπηρέαστος εφαρμογή να πείση τους ασυνειδήτους εμπρηστάς, ότι δεν υπάρχει ούτε οίκτος, ούτε έλεος διά το έγκλημά των. Ατυχώς νόμοι αυστηροί εν Ελλάδι δεν δύνανται να ψηφισθούν και ψηφιζόμενοι δεν δύνανται να εφαρμοσθούν. Διότι υπάρχουν εις όλα τα δικαστήρια οι φιλάνθρωποι σοφοί, οι οποίοι επί των τοιούτων εγκλημάτων υποστηρίζουν την αθωότητα των ενόχων, ένεκα της αυστηρότητος δήθεν του νόμου....
Ατυχώς η κοινή αγανάκτησις δεν εξηγέρθη ακόμη διά την καταστροφήν των δασών. Τα καλλίτερα τούτων εκάησαν. Τα απομένοντα εδεκατίσθησαν υπό του πυρός. Μετ' ολίγον δεν θα; υπάρχη ούτε μία λωρίς πρασίνης εκτάσεως εν Ελλάδι. Και όμως τίποτε δεν μας συγκινεί. Κατ' έτος την εποχήν αυτήν ο τόπος αφιεροί εν μελαγχολικόν ελεγείον εις την καταστροφήν και μετά τούτο όλα λησμονούνται και επανερχόμεθα εις την σιωπήν και εις την νάρκην".
Στην "παράξενη ζωή της νυκτερινής Αθήνας" ταξίδευε τους αναγνώστες της η εφημερίδα "Πατρίς" με σχετικό ρεπορτάζ στις 30 Ιουλίου 1933. Ήταν, λοιπόν, η Αθήνα πρωτεύουσα του... σεξ και της μαστούρας πριν από 80 χρόνια; Διαβάστε ορισμένα αποσπάσματα:
"... Η οδός Αγίου Κωνσταντίνου, καμμιά ώρα της ημέρας δεν έχει τόση κίνησι, όση μετά τα μεσάνυχτα, και ακριβώς από τη στιγμή, που ο κόσμος του νοικοκυριού αρχίζει το ρουχαλητό.
Σμήνη ολόκληρα γυναικών της ελαφράς... φιλολογίας καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια του ταλαιπώρου αυτού ανθρωποζαριού και περιμένουν πελατεία....
... Εξαιρετικό ξενύχτι παρατηρείται και έξω από τους φούρνους. Τα φουρναράκια, που ψήνονται όλη την ημέρα μέσα στο αρτοποιείο, τα... ψήνουν τη νύχτα στο πεζοδρόμιο, όπου ξαπλώνουν για ύπνο. Τα φλογισμένα από τη φλόγα του Ιουλίου, αλλά και του έρωτος, δουλικά της γειτονιάς, βρίσκουν αρκετή δροσιά στο πεζοδρόμιο του φούρνου και, όταν τελειώση και το τελευταίο "λακριντί" μεταξύ των γειτονισσών, που το πιάνουν ως τα μεσάνυχτα έξω από την πόρτα των σπιτιών, ξεγλυστρούν ως εκεί, για να επιμερισθούν φορές-φορές, τις προχωρημένες ώρες, την κουβέρτα του ευτυχούς αρτεργάτου. Δεν ξέρετε πόσο ηδονικός είνε ο ύπνος αυτός των αρτεργατών έξω στο πεζοδρόμιο του φούρνου!...
Ο Λυκαβητός φλέγεται μετά τα μεσάνυχτα! Μέσα εκεί στις φυλωσσιές των πεύκων, στο κλεινό... πευκοριβείον, ο έρωτας δίνει και παίρνει. τοποθεσία μεγαλείον! Τρεμοσβύνουν κάτω απ' τα πόδια των φλεγομένων εραστών τα φώτα της πρωτευούσης, μαρμαίρουν πέρα στις Φαληρικές ακτές τα ηλεκτρικά του "Μπάτη" του "Σαρωνικού" και των άλλων κέντρων και θεία ευωδία ξεχύνουν τα πεύκα....
Στα παγκάκια του Ζαππείου η "κίνησις" είνε διαφόρων ειδών. Εδώ θα ιδήτε τα ζεγαράκια, που απολαμβάνουν αγκαλιασμένα το μέλι του έρωτος, κάτω απ' τις πυκνές φυλωσσιές των δένδρων, και πιο πέρα θα ιδήτε τους... κεκοιμημένυς, που απολαμβάνουν παρλάν ή και βωβά, αγκαλιασμένοι στο.. ερεισίνωτο του πάγκου, τον ύπνο του... ξενύχτη!
Πλούσιοι και φτωχοί, μπακαλόγατοι και φοιτηταί, συναντώνται δημοκρατικώτατα στους πάγκους του Ζαππείου και ακούνε αρκετές φορές, πριν τον αρπάξουν λιγάκι, το "μάθημα" περί του ερυθρού παραδείσου, που βρίσκεται πρόθυμος να δώση κάποιος "φράξιας" ή "πυρήνας" ή "Αχτίδας" του κόμματος.....
Όλη τη νύχτα οργιάζουν "μαστούρηδες" στον Κεραμεικό και στο Μνημείο του Φιλοπάππου. Σιωπηλοί, συνεννούμενοι μόνο με νοήματα και χειρονομίες, λες και θέλουν ν' αφήσουν αδιατάρακτο τον ύπνο του Φιλοπάππου και των Πεικλήδων και Σωκρατών της αρχαιότητος, σουρώνουν μέχρι πρωίας. Ο λουλάς γυρίζει από στόμα σε στόμα κάθε λίγο και λιγάκι και με δυσκολία το μεταμεσονύκτιο αεράκι κατορθώνει να καθαρίζη την ατμοσφαίρα απ' τη μυρωδιά του χασίς.
Έτσι οι ερασταί της Φρύνης και των άλλων εταιρών δεν βρίσκουν ευκαιρία να κάνουν τις προτάσεις των πάνω στα μάρμαρα του Κεραμεικού. Βασιλεύει ο λουλάς και η πρέζα εδώ και για τούτο το φτερωτό παιδί της Αφροδίτης κατέφυγε στα πεζοδρόμια της οδού Αγίου Κωνσταντίνου...."
Το ενδιαφέρον για τον αγώνα ήταν τεράστιο, καθώς οι δύο ομάδες θεωρούνταν "αιώνιοι αντίπαλοι" έχοντας αναμετρηθεί 111 φορές μέσα σε 30 χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ ο αγώνας ήταν προγραμματισμένος να διεξαχθεί στις 3 το μεσημέρι, ήδη από τις 11 το πρωί βρίσκονταν στις εξέδρες 15.000 θεατές, ενώ ο διαιτητής της συνάντησης, προετοιμασμένος για τα πάντα, είχε προηγουμένως κάνει ασφάλεια ζωής!
Ο αγώνας ξεκίνησε μετ΄ εμποδίων, καθώς οι δυο ομάδες ήθελαν να παίξουν με δική τους μπάλα και όχι μ' εκείνη των αντιπάλων τους, ώστε τελικά αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν και οι δυο μπάλες, μία σε κάθε ημίχρονο. Στο πρώτο μισό του αγώνα το προβάδισμα είχε η ομάδα της Αργεντινής που προηγούνταν στο σκορ με 2-1, όμως ο προπονητής των Ουρουγουανών ποδοσφαιριστών, Αλμπέρτο Σουπίτσι, πόρωσε τους παίχτες του στο διάλειμμα και σκόραραν 3 φορές.
Η πρώτη πρωταθλήτρια κόσμου αποτελείτο από τους: Ενρίκε Μπαγεστέρο, Χοσέ Νασάτζι, Ερνέστο Ματσερόνι, Χοσέ Λεάντρο Αντράντε, Λορέντζο Φερνάντες, Αλβάρδο Χεστίδο, Πάμπλο Ντοράντο, Έκτορ Σκαρόνε, Έκτορ Κάστρο, Πέδρο Τσέα, Βικτοριάνο Ιριάρτε, Πελεγρκίνο Ανσέλμο, Πέδρο Πετρόνε, Ντομίνγκο Τεχέρα και Σάντος Ουρμπιναράν.
Στις 30 Ιουλίου 1951, ημέρα διάλυσης της Βουλής και προκήρυξης εκλογών, ο εν αποστρατεία στρατηγός Αλέξανδρος Παπάγος, που δεκαπέντε μήνες αργότερα θα γινόταν πρωθυπουργός, ανακοίνωσε την πρόθεση του να πολιτευθεί, κάτι που ο ίδιος είχε αρνηθεί κατηγορηματικά δυο μήνες νωρίτερα, όταν παραιτήθηκε από το στράτευμα -μια απόφαση που είχε προκαλέσει και απόπειρα στρατιωτικού κινήματος. Η ανακοίνωση του Παπάγου, που είχε προετοιμάσει το έδαφος με πανελλαδικές περιοδείες, ενώ είχε ήδη εξασφαλίσει τη στήριξη παραγόντων του τύπου, προβλήθηκε ως μεγάλο γεγονός απ' όλες τις εφημερίδες, παρόλο που δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που ίδρυε κόμμα, ενώ το κείμενό της είχε ως εξής:
"Έχων επίγνωσιν της σοβαρότητος των στιγμών, τας οποίας διέρχεται η Πατρίς και σταθμίσας τας ευθύνας μου απέναντι της ιστορίας, απεφάσισα να κατέλθω εις τον εκλογικό αγώνα. Καλώ τους Έλληνας να με περιβάλουν διά της εμπιστοσύνης των, ίνα απαλλαγή η Ελλάς της ακυβερνησίας και αποκτήση την σταθεράν Κυβέρνησιν, της οποίας έχει ανάγκην.
Υπόσχομαι ότι θ' ακολουθήσω εις την πολιτικήν ζωήν τας αρχάς, τας οποίας εφήρμοσα ως στρατιώτης.
Και έχω την πεποίθησιν ότι όλοι ηνωμένοι εις κοινόν και μέγα σκοπόν, με σύμβολον τους Βασιλείς μας και εις τα πλαίσια του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, ατενίζοντες μόνον το μέλλον, θα επιτύχωμεν την πραγματικήν αλλαγήν, την οποίαν ζητεί το Έθνος
Εκάλη, 30 Ιουλίου 1951
Α. ΠΑΠΑΓΟΣ".
Στις 30 Ιουλίου 1959, ο 23χρονος τότε Υβ Σαιν-Λοράν, επικεφαλής του οίκου Ντιόρ, έφερε επανάσταση στο χώρο της μόδας, καθώς στην επίδειξη για τη φθινοπωρινή του κολεξιόν λάνσαρε τις φούστες πάνω από το γόνατο, την ώρα που οι ανταγωνιστές του συναγωνίζονταν για το.. μάκρος των γυναικείων φορεμάτων.
Στις 30 Ιουλίου 1974, η επίτευξη και η υπογραφή συμφωνίας στη Γενεύη για τερματισμό των εχθροπραξιών δημιούργησε ελπίδες ότι η ειρήνη θα επέστρεφε στην Κύπρο, αν και οι κάτοικοι του νησιού ήταν επιφυλακτικοί για την εξέλιξη των πραγμάτων και δεν είχαν άδικο, αφού δυο εβδομάδες μετά ο πόλεμος θα ξανάρχιζε.
Στις 30 Ιουλίου 1982, η κυβέρνηση αποφάσισε την κατάργηση της γιορτής της "πολεμικής αρετής των Ελλήνων", που γιορταζόταν κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου και συνδεόταν με τη λήξη του εμφυλίου πολέμου - πραγματοποιούνταν εκδηλώσεις στο Γράμμο και στο Βίτσι. Αντίθετα, αποφασίστηκε η καθιέρωση της γιορτής των Ενόπλων Δυνάμεων στις 15 Αυγούστου.
Την ίδια μέρα, η Μελίνα Μερκούρη, ως υπουργός Πολιτισμού έθεσε για πρώτη φορά επισήμως το ζήτημα της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα (γνωστά καταχρηστικά και ως "Ελγίνεια") στα πλαίσια διεθνούς διάσκεψης των υπουργών Πολιτισμού υπό την αιγίδα της UNESCO στο Μεξικό. Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο της παρέμβασης της Μελίνας Μερκούρη, αν και λιγότερο γνωστό, ήταν η πρότασή της ν' ανακηρυχτεί η Μεσόγειος ως "θάλασσα του αντιπυρηνικού πολιτισμού"
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:
Με αφορμή δυο δασικές πυρκαγιές, το κύριο άρθρο της εφημερίδας "Εμπρός" στις 30 Ιουλίου 1899 ήταν αφιερωμένο στο καλοκαιρινό αυτό κακό, που συνοδεύει κάθε χρόνο τα ελληνικά καλοκαίρια, ενώ στιγμάτιζε τη συμπεριφορά των εξ αμελείας εμπρηστών, όπως και την αντίδραση της πολιτείας. Τι έχει αλλάξει άραγε από τότε στην πράξη;
"Διά να εννοήση κανείς τον δρόμον τον οποίον κερδίζομεν κατ' έτος εις τον πολιτισμόν, αρκεί να μάθη, ότι ενώ εις όλας τας χώρας του κόσμου η έκτασις των δασών αυξάνει διά ποικίλων προσπαθειών, εις την Ελλάδα ελαττούται διά των διαφόρων πυρκαϊών....
Συνήθως οι ποιμένες είνε οι δράσται των εγκλημάτων τούτων. Αλλ' υπεύθυνος αυτών είνε η ελληνική Πολιτεία. Δειότι δεν υπήρξεν ικανή να θέση τέρμα εις το κακόν δια΄νόμον αυστηροτάτων, των οποίων η ανεπηρέαστος εφαρμογή να πείση τους ασυνειδήτους εμπρηστάς, ότι δεν υπάρχει ούτε οίκτος, ούτε έλεος διά το έγκλημά των. Ατυχώς νόμοι αυστηροί εν Ελλάδι δεν δύνανται να ψηφισθούν και ψηφιζόμενοι δεν δύνανται να εφαρμοσθούν. Διότι υπάρχουν εις όλα τα δικαστήρια οι φιλάνθρωποι σοφοί, οι οποίοι επί των τοιούτων εγκλημάτων υποστηρίζουν την αθωότητα των ενόχων, ένεκα της αυστηρότητος δήθεν του νόμου....
Ατυχώς η κοινή αγανάκτησις δεν εξηγέρθη ακόμη διά την καταστροφήν των δασών. Τα καλλίτερα τούτων εκάησαν. Τα απομένοντα εδεκατίσθησαν υπό του πυρός. Μετ' ολίγον δεν θα; υπάρχη ούτε μία λωρίς πρασίνης εκτάσεως εν Ελλάδι. Και όμως τίποτε δεν μας συγκινεί. Κατ' έτος την εποχήν αυτήν ο τόπος αφιεροί εν μελαγχολικόν ελεγείον εις την καταστροφήν και μετά τούτο όλα λησμονούνται και επανερχόμεθα εις την σιωπήν και εις την νάρκην".
Στην "παράξενη ζωή της νυκτερινής Αθήνας" ταξίδευε τους αναγνώστες της η εφημερίδα "Πατρίς" με σχετικό ρεπορτάζ στις 30 Ιουλίου 1933. Ήταν, λοιπόν, η Αθήνα πρωτεύουσα του... σεξ και της μαστούρας πριν από 80 χρόνια; Διαβάστε ορισμένα αποσπάσματα:
"... Η οδός Αγίου Κωνσταντίνου, καμμιά ώρα της ημέρας δεν έχει τόση κίνησι, όση μετά τα μεσάνυχτα, και ακριβώς από τη στιγμή, που ο κόσμος του νοικοκυριού αρχίζει το ρουχαλητό.
Σμήνη ολόκληρα γυναικών της ελαφράς... φιλολογίας καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια του ταλαιπώρου αυτού ανθρωποζαριού και περιμένουν πελατεία....
... Εξαιρετικό ξενύχτι παρατηρείται και έξω από τους φούρνους. Τα φουρναράκια, που ψήνονται όλη την ημέρα μέσα στο αρτοποιείο, τα... ψήνουν τη νύχτα στο πεζοδρόμιο, όπου ξαπλώνουν για ύπνο. Τα φλογισμένα από τη φλόγα του Ιουλίου, αλλά και του έρωτος, δουλικά της γειτονιάς, βρίσκουν αρκετή δροσιά στο πεζοδρόμιο του φούρνου και, όταν τελειώση και το τελευταίο "λακριντί" μεταξύ των γειτονισσών, που το πιάνουν ως τα μεσάνυχτα έξω από την πόρτα των σπιτιών, ξεγλυστρούν ως εκεί, για να επιμερισθούν φορές-φορές, τις προχωρημένες ώρες, την κουβέρτα του ευτυχούς αρτεργάτου. Δεν ξέρετε πόσο ηδονικός είνε ο ύπνος αυτός των αρτεργατών έξω στο πεζοδρόμιο του φούρνου!...
Ο Λυκαβητός φλέγεται μετά τα μεσάνυχτα! Μέσα εκεί στις φυλωσσιές των πεύκων, στο κλεινό... πευκοριβείον, ο έρωτας δίνει και παίρνει. τοποθεσία μεγαλείον! Τρεμοσβύνουν κάτω απ' τα πόδια των φλεγομένων εραστών τα φώτα της πρωτευούσης, μαρμαίρουν πέρα στις Φαληρικές ακτές τα ηλεκτρικά του "Μπάτη" του "Σαρωνικού" και των άλλων κέντρων και θεία ευωδία ξεχύνουν τα πεύκα....
Στα παγκάκια του Ζαππείου η "κίνησις" είνε διαφόρων ειδών. Εδώ θα ιδήτε τα ζεγαράκια, που απολαμβάνουν αγκαλιασμένα το μέλι του έρωτος, κάτω απ' τις πυκνές φυλωσσιές των δένδρων, και πιο πέρα θα ιδήτε τους... κεκοιμημένυς, που απολαμβάνουν παρλάν ή και βωβά, αγκαλιασμένοι στο.. ερεισίνωτο του πάγκου, τον ύπνο του... ξενύχτη!
Πλούσιοι και φτωχοί, μπακαλόγατοι και φοιτηταί, συναντώνται δημοκρατικώτατα στους πάγκους του Ζαππείου και ακούνε αρκετές φορές, πριν τον αρπάξουν λιγάκι, το "μάθημα" περί του ερυθρού παραδείσου, που βρίσκεται πρόθυμος να δώση κάποιος "φράξιας" ή "πυρήνας" ή "Αχτίδας" του κόμματος.....
Όλη τη νύχτα οργιάζουν "μαστούρηδες" στον Κεραμεικό και στο Μνημείο του Φιλοπάππου. Σιωπηλοί, συνεννούμενοι μόνο με νοήματα και χειρονομίες, λες και θέλουν ν' αφήσουν αδιατάρακτο τον ύπνο του Φιλοπάππου και των Πεικλήδων και Σωκρατών της αρχαιότητος, σουρώνουν μέχρι πρωίας. Ο λουλάς γυρίζει από στόμα σε στόμα κάθε λίγο και λιγάκι και με δυσκολία το μεταμεσονύκτιο αεράκι κατορθώνει να καθαρίζη την ατμοσφαίρα απ' τη μυρωδιά του χασίς.
Έτσι οι ερασταί της Φρύνης και των άλλων εταιρών δεν βρίσκουν ευκαιρία να κάνουν τις προτάσεις των πάνω στα μάρμαρα του Κεραμεικού. Βασιλεύει ο λουλάς και η πρέζα εδώ και για τούτο το φτερωτό παιδί της Αφροδίτης κατέφυγε στα πεζοδρόμια της οδού Αγίου Κωνσταντίνου...."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου