Σαν σήμερα: 29 Ιουλίου

Σήμερα είναι Δευτέρα, 29 Ιουλίου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Ο διάσημος συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, ίσως ο πιο πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης της χώρας, κλείνει σήμερα τα 88 χρόνια. Γεννήθηκε ακριβώς έξι χρόνια μετά τον ποιητή Μίλτο Σαχτούρη (1919-2005) και δεκατέσσερα χρόνια μετά τον Δημήτριο Κουκούζη, όπως ήταν το λαϊκό όνομα του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιάκωβου (1911-2005), μια από τις εμβληματικότερες μορφές της Ορθόδοξης εκκλησίας στην Αμερική.

Είκοσι εννέα Ιουλίου έδειχνε το ημερολόγιο, όταν γεννήθηκε ο Ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι (1883-1945), αλλά και 4 Νομπελίστες:

- ο Σουηδός διπλωμάτης και πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Νταγκ Χάμαρσγκγιελντ (1905-1961, Νόμπελ Ειρήνης 1961 - βραβεύτηκε μετά το θάνατο του)

- ο Σουηδός συγγραφέας Έιβιντ Τζόνσον (1900-1976, Νόμπελ Λογοτεχνίας 1974)

- ο Αμερικανός φυσικός Ίσιντορ Ισάακ Ράμπι (1898-1988, Νόμπελ Φυσικής 1944 "για τη μέθοδο καταγραφής των μαγνητικών ιδιοτήτων του ατομικού πυρήνα")

- ο Ντάνιελ ΜακΦάντεν (σήμερα 76 ετών, Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών 2000 "για την ανάπτυξη θεωρίας και μεθόδων ανάλυσης μικροδεδομένων")

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:

Στα νησιά Φερόες, που διοικητικά υπάγονται στη Δανία, αλλά τελούν υπό καθεστώς αυτονομίας, γιορτάζεται το Ólavsøka. Πρόκειται για την εθνική γιορτή των κατοίκων των νησιών, που συνδέεται με την επέτειο από το θάνατο του Νορβηγού βασιλιά Όλαφ Β΄, ο οποίος αργότερα έγινε άγιος, στη μάχη του Στίκλεσταντ σαν σήμερα το 1030.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 29 Ιουλίου 1899 υπογράφτηκε η πρώτη Συνθήκη της Χάγης -η δεύτερη θα υπογραφόταν το 1907- που φιλοδοξούσε να εξανθρωπίσει τις συνθήκες διεξαγωγής των πολέμων. Ήταν η πρώτη σοβαρή προσπάθεια της διεθνούς κοινότητας και η πρώτη συνθήκη που υπογράφτηκε στοχεύοντας σ' έναν κόσμο πιο ειρηνικό, ενώ βασίστηκε στις αρχές του Κώδικα Λίμπερ του Αβραάμ Λίνκολν, που διείπε τη συμπεριφορά των στρατιωτών κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου. Μέχρι σήμερα, οι δύο Συνθήκες της Χάγης αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του διεθνούς δικαίου, που αφορά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. 

Στο Συνέδριο της Χάγης συμμετείχε και η Ελλάδα, η οποία διατύπωσε ρητές επιφυλάξεις για ένα σημείο της Συνθήκης. Έτσι περιέγραφε την είδηση για την υπογραφή της πολύ σημαντικής αυτής σύμβασης, που έθετε τις βάσεις για έναν πιο ειρηνικό κόσμο ανεξαρτήτως του αν το κατάφερε,  η εφημερίδα "Το Άστυ" στις 17 Ιουλίου 1899 (π.η.): 

"Το Συνέδριον της Ειρήνης, αφού εκύρωσε το κείμενον των συμβάσεων περί των εθίμων τουπ ολέμου και την πρότασιν περί αναθεωρήσεως της συνθήκης της Γενεύης, επρόκειτο ν' αποφασίσ και περί των διαιτητικών δικαστηρίων, αλλ' ένεκα της αδιαλλάκτου στάσεως των πληρεξουσίων της Αγγλίας, επεφυλάχθη ν' αποφανθή βραδύτερον. Ο Έλλην πληρεξούσιος κ. Δελιγιάννης, εν ονόματι της ελληνικής Κυβερνήσεως, εδήλωσεν, ότι θα υπογράψη την δήλωσιν, την απαγορεύουσαν την εν πολέμω χρήσιν των πλατυνομένων σφαιρών (balles epanouissantes), εξαιρέσει των σφαιρών Γκρά, των εν χρήσει παρά τω ελληνικώ στρατώ. Το Συνέδριον έλαβεν υπό σημείωσιν την δήλωσιν του κ. Δεληγιάννη".

Στο κύριο άρθρο της, η ελληνική εφημερίδα έκανε λόγο για "θλιβερά αποτυχία" του Συνεδρίου της Χάγης, εκτιμώντας -όχι άδικα- ότι είχαν καλλιεργηθεί πολύ αυξημένες προσδοκίες σε σχέσει με το τελικό αποτέλεσμα, που εν τέλει "νομιμοποιούσε" τον πόλεμο θέτοντας απλά για πρώτη φορά κάποιος κανόνες διεξαγωγής.  

"Και όμως, μεθ' όλην την πρωτοφανή βαρύτητα του συνεδρίου, εις το οποίον αντεπροσωπεύθησαν όλα τα πεπολιτισμένα κράτη της γης, τα πράγματα εδικαίωσαν πληρέστατα εκείνους, οι οποίοι αρχήθεν έκριναν το πρόγραμμά τους και τους καρπούς της εργασίας του ως υπαγομένους εις την αποκλεισιτκήν κυριραρχίαν της μολυβδίδος και εξαιρετικώς μόνον της γραφίδος υπό τον όρον του να είνε καθαρώς μεθυγραφική. Διότι εκείνο το οποίον έλεγον οι πρόγονοί μας, πολλάκις δε επαναλαμβάνομεν και ημείς, ότι "ώδινεν όρος και έτεκε μυν", θα ήτο πολύ επιεικές διά το συνέδριον της Χάγης, αφού δεν έτεκε τίποτε. Εξέτρωσε μόνον προώρους ευχάς. Ευχάς αφθονωτάτας, ευχάς προ των οποίων ωχριά η μέχρι τούδε υπεράνω παντός συναγωνισμού δραστηριότης εις το είδος τούτο των εργασιών των εν μακαρία τη λήξει ελληνικών επαρχιακών συμβουλίων", ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο της εφημερίδας. 

Στις 29 Ιουλίου 1903, ένας ισχυρότατος σεισμός, ο πιο ισχυρός που καταγράφηκε στον ελλαδικό χώρο τους τελευταίους αιώνες, προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές στα Κύθηρα και μικρότερες στη Σπάρτη και στο Γύθειο. Οι σεισμολόγοι εκτιμούν αναδρομικά ότι το μέγεθος του σεισμού ήταν περίπου 8 βαθμοί της κλίμακας Ρίχτερ -τότε δεν υπήρχε εφαρμοζόμενη κλίμακα μέτρησης- όμως το σεισμολογικό δελτίο του Αστεροσκοπείου Αθηνών τότε έκανε λόγο για "μετρία σεισμική δόνηση κυματοειδής εκ Β-Ν διαρκείας 30 δευτερολέπτων γενομένη αισθητή εις πάντας", που σημειώθηκε "περί ώρας 6, 6 λ. και 37 δ" -αυτή η ακρίβεια του δευτερολέπτου συγκλονίζει!

Σύμφωνα με το "Άστυ" (31.07.1903), οι πιο σημαντικές καταστροφές σημειώθηκαν στα Κύθηρα, όπου ".. εξ όλων των χωρίων καταστροφή τελεία υπέστη το χωρίον Μυτάτα του Δήμου Ποταμών. Εκ των 110 οικιών του χωρίου αι 80 κατέρρευσαν καθ' ολοκληρίαν, αι δε υπόλοιποι κατέστησαν ετοιμόρροποι, απειλούμεναι υπό πτώσεως εις πρώτην δόνησιν. Κατέρρευσαν επίσης το Δημ. Σχολείον κενόν κατά την εποχήν αυτήν, και η εκκλησία της Αγ. Τριάδος. Οι κάτοικοι κατά την ώραν του σεισμού ευρίσκοντο πάντες εκτός των οικιών των εις τους αγρούς. Άλλως τα θύματα θα ήσαν πάμπολλα...". Σύμφωνα μ' έναν πρώτο υπολογισμό, 4 ήταν οι νεκροί (οι δύο εκ των οποίων ήταν αδελφάκια 8 και 10 ετών) και 10 οι τραυματίες, οι 2 εκ των οποίων σε σοβαρή κατάσταση. 

Στις 29 Ιουλίου 1973, η χούντα διενήργησε δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος και τη μετατροπή του σε "προεδρευομένη δημοκρατία", όπως τουλάχιστον την εννοούσαν οι εγκέφαλοι των δικτατόρων, μιας και "δημοκρατία" προεδρευομένη από μη αιρετούς στρατιωτικούς, οι οποίοι "αποφασίζουν και διατάζουν", μόνο "δημοκρατία" δεν μπορεί να ονομαστεί. 

Σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα, το 78.4% είχε ψηφίσει "ΝΑΙ", κάτι που οι δικτάτορες ερμήνευσαν ως ψήφο εμπιστοσύνης. Κακά τα ψέματα, το κρίσιμο δεν ήταν στην πραγματικότητα το πολίτευμα, ούτε όλοι όσοι είχαν το σθένος να ψηφίσουν "ΟΧΙ" μέσα σ' ένα κλίμα πολιτικής τρομοκρατίας ήταν φιλοβασιλικοί. Αποκαλυπτικό δε των έντονων πιέσεων που ασκούσε το καθεστώς ήταν η τεράστια διαφορά στα αποτελέσματα μεταξύ κέντρου και επαρχιών. Στην Αθήνα το "ΝΑΙ" μόλις που ξεπέρασε το 50%, ενώ στις επαρχίες, όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και ήταν πιο εύκολη η άσκηση αφόρητων πιέσεων και απειλών κατά του εκλογικού σώματος, το "ΝΑΙ" συγκέντρωσε πάνω από 90%. 

Στις 29 Ιουλίου 1974, σε ανακοίνωσή του, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εξήγησε τους δύο όρους υπό τους οποίους δέχτηκε ν' αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας, αφού προηγουμένως εξέθεσε το χρονικό των γεγονότων της 23ης Ιουλίου. Αφορμή είχαν σταθεί ελληνικά και ξένα δημοσιεύματα που άφηναν υπόνοιες για τις ακριβείς συνθήκες υπό τις οποίες έγινε η μετάβαση της εξουσίας στην πρώτη πολιτική κυβέρνηση της χώρας ύστερα από 7 και πλέον χρόνια. Η ανακοίνωση του Καραμανλή έλεγε τα εξής:

"Το απόγευμα της 23ης Ιουλίου η στρατιωτική από κοινού με την πολιτική ηγεσία της χώρας μου απεύθυναν έκκληση όπως, επανερχόμενος αμέσως στην Ελλάδα, αναλάβω την ευθύνη της διακυβερνήσεως της χώρας.

Εκτιμώντας την κρισιμότητα των περιστάσεων και με τη συνείδηση ότι εκπληρώ χρέος εθνικό, απεδέχθην την πρόταση. Αφιχθείς την 2α πρωινή στην Ελλάδα, κατευθύνθηκα στο πολιτικό γραφείο, όπου με ανέμεναν εν συσκέψει ο πρόεδρος της δημοκρατίας και η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας. Οι παριστάμενοι, αφού με ενημέρωσαν εν συντομία επί της καταστάσεως, μου απηύθυναν ομοφώνως έκκληση όπως αναλάβω την βαρεία αυτή εθνική αποστολή. Επιθυμώντας να ενημερωθώ πληρ΄στερα, επιφυλάχθηκα να δώσω την απάντησή μου την επόμενη ημέρα. Όλοι, όμως, οι παριστάμενοι τόνισαν ότι η εθνική ανάγκη επέβαλε την άμεση ορκωμοσία μου.

Πριν αποδεχθώ έθεσα δύο όρους:

1ον. Ότι οι ένοπλες δυνάμεις θα επανέλθουν στα έργα τους και δεν θα έχουν ουδεμία ανάμιξη στην πολιτική της κυβερνήσεώς μου.

2ον. Ότι οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα συμπαρασταθούν στην προσπάθειά μου.

Γενομένων αποδεκτών των δύο αυτών όρων δέχθηκα την εντολή και ορκίστηκα, ως γνωστόν, την 5η πρωινή της 24ης Ιουλίου....."