Το 2014 ήταν μια περίεργη χρονιά για αυτό εδώ το μπλογκ, η ύλη του οποίου μειώθηκε αισθητά, ίσως και ποιοτικά, σίγουρα όμως ποσοτικά - κυρίως από τον Ιούλιο και μετά. Ο λόγος είναι η ενασχόλησή μου με μια εξαντλητική έρευνα κι ένα βιβλίο, που γραφόταν παράλληλα και περιμένει ελάχιστα μικρά στοιχεία για να ολοκληρωθεί. Παρόλ' αυτά, υπήρξαν κάποια θέματα που ξεχώρισαν, θέματα που αναρτήθηκαν μέσα στο 2014 και διαβάστηκαν περισσότερο από τα υπόλοιπα. Δεν είναι τα πιο διαβασμένα της χρονιάς συνολικά, αλλά μόνο μεταξύ όσων γράφτηκαν και ανέβηκαν μέσα στους τελευταίους 12 μήνες. (Αλλιώς ούτε τα μισά δεν θα είχαν θέση στο τοπ10)
Περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι έλυσαν την απορία αυτή μέσα σε 4 μόλις μήνες, που αποτελεί αριθμό ρεκόρ για το μπλογκ και για ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Μήπως η Κλαίρη Κατσαντώνη να το ξανασκεφτεί και να κάνει μια επανεμφάνιση στην τηλεόραση, έστω για μια συνέντευξη, αφού υπάρχουν πολλοί που θέλουν να μάθουν για το τι κάνει στην ζωή της σήμερα;
Αυτό το μπλογκ ήταν από τα πρώτα που πρότειναν στους αναγνώστες του το γαλλικό τραγούδι "Dernière Danse" της Ιντιλά, που αποτέλεσε ένα από τα πιο ακουσμένα τραγούδια του 2014. Παρακολουθώ γενικά τα ξένα τσαρτ, πρόσεξα την πολύ καλή πορεία του, το άκουσα, με μάγεψε και το πρότεινα μαζί με κάποια άλλα κομμάτια. Φυσικά, η επιτυχία του τραγουδιού ούτε στο ελάχιστο δεν οφείλεται σ' αυτό το μπλογκ, το οποίο δεν κατάφερε άλλωστε ν' αναδείξει τις άλλες μουσικές προτάσεις του, ωστόσο η ηθική ικανοποίηση είναι δικαιολογημένη νομίζω.
Τα θέματα που αφορούν τα κατοικίδια ζώα είναι αρκετά δημοφιλή (υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να αυξήσω τον αριθμό τους μέσα στο 2015, αν όλα πάνε βολικά και το μπλογκ συνεχίσει να υπάρχει). Οι φιλόζωοι δεν θα μπορούσαν ν' αγνοήσουν αυτό το υπέροχο, τεράστιο ποίημα του αδικοχαμένου ποιητή του 19ου αιώνα, Δημήτρη Κόκκου, αφιερωμένο στο σκύλο του.
Το πρώτο μέρος είχε αναρτηθεί το 2013 και τα πήγε επίσης πάρα πολύ καλά, καθώς περιλαμβανόταν στο τοπ10 της χρονιάς. Πραγματικά είναι ενδιαφέρον ν' ακούς αγαπημένα, ελληνικά τραγούδια σε άλλη γλώσσα, την αυθεντική τους, αν και η σύγκριση είναι μερικές φορές άδικη για αυτά. Μήπως να υπάρξει φέτος κι ένα τρίτο μέρος;
Επειδή μιλάμε νεοελληνική, δημοτική γλώσσα και όχι την καθαρεύουσα, που διδάσκονταν οι γονείς μας μέχρι και τη δεκαετία του '70, η απάντηση δόθηκε με ντοκουμέντα και η απήχηση υπήρξε μεγάλη.
Το θέμα ανέβηκε πέντε εβδομάδες πριν το Πάσχα μεταφέροντας τις πολύ πρώτες προβλέψεις της γνωστής ιστοσελίδας Accuweather.com και πολλοί ήταν εκείνοι, που έσπευσαν να ενημερωθούν, για να προγραμματίσουν ανάλογα τις διακοπές τους.
Η πρώτη Μεξικάνα ηθοποιός που έγινε γνωστή στην Ελλάδα μέσα από τις σειρές, που έδειχνε η κρατική τηλεόραση στις αρχές της δεκαετίας του 90 (ίσως και τέλη 80).
Ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος (ουσιαστικά η εποχή της Φίνος Φιλμς) παραμένει εξαιρετικά αγαπητός και δημοφιλής, το ίδιο και όσες αναρτήσεις, που τον αφορούν. Άλλωστε, το δεύτερο πιο δημοφιλές θέμα του μπλογκ συνολικά είναι η λίστα με τις πιο αγαπημένες ασπρόμαυρες ελληνικές κωμωδίες.
Δεν ξέρω αν η λίστα είναι ικανοποιητική, όμως υπάρχουν πολλοί χωρισμένοι εκεί έξω, που ψάχνουν παρηγοριά σε κάποιο τραγούδι.
Δεν χρειάζονται πολλά σχόλια. Ο τίτλος λέει πολλά. Μια συγκλονιστική, αληθινή ιστορία, στην οποία ενεπλάκη η ηθοποιός, που αγαπήσαμε μέσα από το τηλεοπτικό "Ρετιρέ" (και από τον "Μεθοριακό Σταθμό" οι μεγαλύτεροι).
Τέλος, στο τοπ10 της χρονιάς δικαιωματικά ανήκει, αν και για τυπικούς λόγους δεν περιλαμβάνεται μια από τις δημοφιλέστερες αναρτήσεις του μπλογκ, που είχε την "ατυχία" να ανέβει στις 15 Δεκεμβρίου του 2013, σχετικά με μια φήμη, που κυκλοφόρησε ευρέως στο ίντερνετ, αν δηλαδή Υπάρχει στην Ελλάδα κινηματογράφος με... κρεβάτια.
Αν έχετε κάποια πρόταση ή αν θέλετε να μου πείτε τι άλλο "καλό" μπορεί να "χωρέσει" στο μπλογκ μέσα στο 2015, γράψτε μου στο olatakala1@gmail.com.
Σχετικά θέματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου