Οι αντιδράσεις για την καμπάνια ενός καθηγητή στις ΗΠΑ, που διαφημίζει σε σχολεία τη "δίαιτα των Μακ Ντόναλντς" με χορηγό την αλυσίδα φαστ φουντ!

Ένας εκπαιδευτικός χάνει πολλά κιλά. Αποφασίζει να μοιραστεί το μυστικό της δίαιτάς του με τους μαθητές διαφόρων σχολείων μεταδίδοντας το μήνυμα ότι δεν φταίνε οι αλυσίδες φαστ φουντ για την παχυσαρκία, αλλά αντίθετα μπορούν να βοηθήσουν στο αδυνάτισμα! Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει ότι συνέβη με τον ίδιο. Και το τυράκι: χορηγός στις διαλέξεις του είναι η παγκόσμια εξαπλωμένη αλυσίδα φαστ φουντ Μακ Ντόναλντς. Το ερώτημα που γεννάται, μοιάζει με το ερώτημα για το αβγό και την κότα. Πρόκειται για ένα "μάθημα" με χορηγούς ή για μια έξυπνη διαφημιστική κίνηση των Μακ Ντοναλντς με αφορμή μια δωρεάν διαφήμιση - και μάλιστα σε μια εποχή, που τα έσοδα της εταιρίας έχουν μειωθεί σημαντικά;

Ο 56χρονος Τζον Κίσνα διδάσκει επιστήμες σε δημόσιο σχολείο της αμερικανικής πολιτείας Άιοβα. Όμως γνωστός δεν έγινε λόγω της εκπαιδευτικής του προσφοράς, αλλά λόγω κυρίως των αντιδράσεων που προκάλεσαν οι διατροφικές συμβουλές του.
Όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του στο facebook, ο Κίσνα έχασε περίπου "17 κιλά τρώγοντας μονάχα από τα Μακ Ντόναλντς για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό επί 90 ημέρες", ενώ συνολικά έχασε περίπου 27.5 κιλά ύστερα από 180 ημέρες "προγράμματος". Την εμπειρία του την κατέγραψε επίσης σε βιβλίο με τίτλο "My MacDonald's Diet" ("Δίαιτα των Μακ Ντόναλντς"), σ' ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "540 Meals: Choices Make The Difference" ("540 γεύματα: Οι επιλογές κάνουν τη διαφορά") ενώ μέχρι στιγμής έχει επισκεφτεί περισσότερα από 90 γυμνάσια και κολέγια διαφημίζοντας τη δίαιτα αυτή, που μάλιστα έχει χορηγό τη συγκεκριμένη αλυσίδα φαστ φουντ.
Ως ένα σημείο, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι ένας ιδιώτης - έστω και καθηγητής - έχει δικαίωμα να προπαγανδίζει ό,τι επιθυμεί και με όποιον χορηγό του προσφέρει τα απαραίτητα χρήματα για τις μετακινήσεις. Εδώ όμως έρχεται μια ανακοίνωση των Μακ Ντόναλντς, που σγχέουν αυτές τις δυο ιδιότητες και εξηγούν ότι χορηγούν την περιοδεία του Κρίσνα στα σχολεία και για το λόγο ότι "ως καθηγητής προσφέρει γεγονότα στους μαθητές, ώστε να κάνουν ενημερωμένες επιλογές".
Πάντως, σε μια προσπάθεια αποτίναξης της κατηγορίας για διαφήμιση υπέρ μιας συγκεκριμένης επιχειρηματικής δραστηριότητας, ο Κρίσνα υποστήριξε σε συνέντευξή του ότι στην πραγματικότητα το μήνυμά του δεν αφορά μόνο τα Μακ Ντόναλντς (παρά το γεγονός ότι ο τίτλος του βιβλίου του είναι παραπάνω από σαφής), αλλά όλες τις αλυσίδες φαστ φουντ, τις οποίες θεωρεί... παρεξηγημένες. Επιχειρηματολόγησε μάλιστα ότι, πριν ξεκινήσει την ιδιόμορφη δίαιτά του με γρήγορο φαγητό, ζύγιζε 127 κιλά εξ αιτίας των φαγητών που έτρωγε στο σπίτι και σε καλά εστιατόρια, ενώ κατάφερε να μειώσει το βάρος του αισθητά χάρη στη δίαιτα 2000 θερμίδων που ακολουθούσε επί καθημερινής βάσης στα καταστήματα της παραπάνω αλυσίδας ταχυφαγίας. Το συμπέρασμά του; "Δεν υπάρχει κακό φαγητό", χωρίς βέβαια να υπεισέρχεται σε θέματα π.χ.επιπτώσεων γενικότερα στην υγεία του ανθρώπου που τρέφεται μόνο με φαστ φουντ ή με το κατά πόσο η όποια απώλεια κιλών συνδέεται και με άλλους παράγοντες (ο γενικότερος τρόπος ζωής ενός ανθρώπου)!
Τα όποια επιχειρήματα δεν πείθουν τους επικριτές του Κίσνα, που επιμένουν ότι ο καθηγητής προσφέρει διαφήμιση στα Μακ Ντοναλντς ("informercial" είναι ο ακριβής όρος, κάτι σαν διαφήμιση μέσω ενημέρωσης) "μεταμφιεσμένη ως εκπαίδευση". Και όντως το να προβάλλεις την εκπαιδευτική σου ιδιότητα για να προωθήσεις σε μαθητές έναν τρόπο ζωής που σε τελική ανάλυση εξυπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα μιας συγκεκριμένης ιδιωτικής επιχείρησης αποτελεί κατάχρηση της ιδιότητας αυτής. Ή μήπως είναι απλά ο προάγγελος μιας μελλοντικής τάσης, όπου η εκπαίδευση θα προσφέρεται μέσω χορηγιών;