Κουσάι Αμπτίνι: Το παιδί που χάρισε το γέλιο στους πολιορκημένους του Αλέππο και σκοτώθηκε από τους βομβαρδισμούς της πόλης

Ο - 12χρονος το 2014 - Κουσάι Αμπτίνι, ήταν γνωστός στο Αλέππο και ως "Αμπού Αμπντό", όπως ονομαζόταν ο ρόλος που υποδυόταν στο σίριαλ."The Aleppine Em Abdo", το πρώτο - μετά την έναρξη του καταστρεπτικού συριακού εμφύλιου πολέμου το 2011 - που γυρίστηκε στις ελεγχόμενες από τους αντάρτες περιοχές. Ήταν η πρώτη - και τελικά μοναδική - τηλεοπτική εμφάνιση ενός παιδιού, που ήθελε να γίνει ηθοποιός, είχε συμμετάσχει παλιότερα σε θεατρικές παραστάσεις του σχολείου του και τελικά έκλεψε τις καρδιές των συμπατριωτών του.


Το The Aleppine Em Abdo προβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό Halab Al Youm (Αλέππο Σήμερα) το 2014 κατά τη διάρκεια του μήνα του Ραμαζανιού, όπως άλλωστε επιτάσσει η παράδοση των περισσότερων αραβικών τηλεοπτικών δικτύων, να προβάλλουν καινούριες σειρές κατά τη διάρκεια του ιερού μήνα των Μουσουλμάνων.

Η σειρά περιέγραφε πρακτικά την ζωή στην περιοχή του Αλέππο κάνοντας - αναμενόμενα - προπαγάνδα υπέρ των μαχητών του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, που αντιμάχεται το καθεστώς Άσαντ, όπως αντίστοιχα φιλοκαθεστωτική προπαγάνδα κάνουν οι σειρές των τηλεοπτικών σταθμών της Δαμασκού. Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, δεν θα πρέπει να γίνεται σύγχυση ανάμεσα στους μαχητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, που απολαμβάνουν τη στήριξη της Δύσης, με τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους ή άλλων φονταμενταλιστικών οργανώσεων που δρουν στη Συρία τα τελευταία χρόνια.

Στη σειρά πρωταγωνιστούσαν μόνο παιδιά, τα οποία όμως υποδύονταν ενήλικες. Σύμφωνα με το σκηνοθέτη, Μπασάρ Σάκα, η επιλογή αυτή έγινε με το σκεπτικό ότι τα παιδιά ήταν μάρτυρες "στις σφαγές που διέπραξε ο Άσαντ κατά της παιδικής ηλικίας".


Οι δύο βασικοί ήρωες ήταν το ζεύγος Αμπντού, η Ουμ (= μητέρα) και ο Αμπού (= πατέρας), ένα τυπικό, παραδοσιακό ζευγάρι Σύρων, οι οποίοι ζούσαν στις ελεύθερες περιοχές. Οι ιστορίες, δοσμένες μέσα από μια κωμική ματιά, περιστρέφονταν γύρω από την πραγματικότητα του πολέμου.

Για παράδειγμα, σ' ένα επεισόδιο το ζεύγος Αμπού δέχεται την επίσκεψη μιας γειτόνισσάς, η οποία ήθελε να παντρέψει το γιό της με μια από τις κόρες τους, οι οποίες όμως ήταν δεσμευμένες με μέλη του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Όταν δε η Ουμ ανακάλυψε ότι ο γιος της υποψήφιας συμπεθέρας ήταν "μουχατζίντ", δηλαδή ανήκε σε εξτρεμιστική ισλαμιστική οργάνωση μαχητών, άρχισε να ζητάει μεγάλα ποσά ως προίκα μόνο και μόνο για να σαμποτάρει το συνοικέσιο.

Σ' ένα άλλο επεισόδιο, η Ουμ και οι φίλες της αποφασίζουν να σχηματίσουν μια γυναικεία επαναστατική οργάνωση, όμως ο Αμπού τις πείραζε: "Θέλετε να πάτε στην πρώτη γραμμή του πολέμου, ενώ φοβάστε τις κατσαρίδες" και έλεγε στη γυναίκα του ότι υπήρχε ένας ποντικός κάτω από τον καναπέ γελώντας μαζί της, καθώς εκείνη άρχισε να ουρλιάζει και να χοροπηδάει από το φόβο της.

Προβλήθηκαν συνολικά 30 επεισόδια διάρκειας περίπου 8-10 λεπτών το καθένα, ενώ σημείωσε τεράστια επιτυχία όχι μόνο στις περιοχές τις ελεγχόμενες από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, αλλά ακόμη και σε στρατόπεδα προσφύγων στις γειτονικές με τη Συρία χώρες, καθώς τα επεισόδια προβάλλονταν και μέσω Youtube. Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε το πρώτο επεισόδιο της σειράς (αραβικά μιλούν βέβαια τα παιδιά, αλλά μπορείτε να σχηματίσετε μια εικόνα, όσοι νομίζετε ότι η γλώσσα δεν αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο): www.youtube.com/watch?v=QNCU6Y3-EBg

Ο Γάλλο-Σύρος φωτογράφος Αμάρ Αμπντ Ραμπό περιέγραψε στο τηλεοπτικό δίκτυο France24 πώς σε μια επίσκεψή του σε στρατόπεδο Σύρων προσφύγων στην Τουρκία ανακάλυψε ότι ο Κουσάι ήταν πολύ δημοφιλής, πιο γνωστός κι από τον Μάικλ Τζάκσον, η φωτογραφία του οποίου άφησε αδιάφορους τους πρόσφυγες, όχι όμως και η φωτογραφία του Κουσάι. Ο ίδιος άλλωστε είχε βρεθεί στα γυρίσματα της σειράς, περιγράφοντας πώς μια κωμική σκηνή είχε διακοπεί εξαιτίας των βομβαρδισμών.

Στις 8 Ιουλίου 2016, ο 14χρονος πλέον Κουσάι σκοτώθηκε στη διάρκεια ενός αεροπορικού βομβαρδισμού, όταν χτυπήθηκε το αυτοκίνητο στο οποίο βρισκόταν προσπαθώντας να ξεφύγει από την κόλαση του Αλέππο. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε βομβαρδιστεί το σπίτι της οικογένειάς του. Τότε, ο πατέρας του Κουσάι, ο οποίος ήταν γνωστός στη γειτονιά και ως "Αμπού Αμπού Αμπντό" (δηλαδή "ο μπαμπάς του μπαμπά Αμπντό") χάρη στη φήμη του γιου του, είχε τραυματιστεί σοβαρά και καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι. Ο φόβος ήταν ο λόγος που τον ώθησε να πάει την απόφαση να στείλει τα παιδιά του μακριά από το Αλέππο, χωρίς να μπορεί να φανταστεί ότι τα πράγματα δεν θα εξελίσσονταν όπως τα υπολόγιζε και τα ευχόταν.

Όμως ο Κουσάι, τόσο για τον άτυχο πατέρα, όσο και για τους κατοίκους του Αλέππο αποτελεί ένα ηρωικό σύμβολο, όχι απλά για τον μαρτυρικό θάνατό του (ένας κυνικός θα έλεγε ότι δεν ήταν το πρώτο παιδί που σκοτώθηκε σ' αυτόν τον ανελέητο εμφύλιο πόλεμο), όσο για το γέλιο και την αισιοδοξία που τους προσέφερε με το ταλέντο του μέσα στην κόλαση των τελευταίων χρόνων.


πηγές:
Το κείμενο βασίστηκε σε πληροφορίες από σχετικό άρθρο του γαλλικού δικτύου France24 και σε τηλεγράφημα του Associated Press, το οποίο για κάποιο λόγο δεν κρίθηκε αρκετά ενδιαφέρον προς αναπαραγωγή από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Οι εικόνες προέρχονται από τα online επεισόδια της σειράς, που αναπαρήχθηκαν από διάφορα μέσα ενημέρωσης παγκόσμια.


Δείτε κι αυτό:
Τα παιδιά της Συρίας που ζητούν τη βοήθειά μας και στέλνουν το μήνυμα: "Αν δεν νοιάζεστε για τα Σύρια παιδιά, υπάρχουν πολλά Πόκεμον στη Συρία που υποφέρουν"