Τα απλά μαθηματικά λένε ότι εφόσον ένα φύλλο χαρτιού αποτελείται από δύο σελίδες, αποκλείεται ένα βιβλίο ή μια εφημερίδα να έχει μονό αριθμό σελίδων. Αυτές θα είναι πάντα 2, 4, 6, 8, 10 κ.ο.κ. μέχρι το... άπειρο - θεωρητικά μιλώντας. Στην Ελλάδα, όμως, τη χώρα του ανορθολογισμού και του φτηνού εντυπωσιασμού, όλα γίνονται κι έτσι υπήρξε μια εποχή, που μια εφημερίδα διαφήμιζε με μεγάλα γράμματα ότι ήταν... εφτασέλιδη! Πώς το κατάφερε αυτό;
Η εφημερίδα Εσπερινή κυκλοφορούσε τις πρώτες τρεισήμιση (περίπου) δεκαετίες του 20ου αιώνα, όμως μέχρι σήμερα θεωρείται σπάνιο φαινόμενο ελληνικής εφημερίδας. Ο ιδρυτής της, Πέτρος Γιάνναρος, γνωστός και με το επίθετο "αρχιψεύταρος", κατάφερε να δημιουργήσει μια εφημερίδα με πολύ μεγάλη κυκλοφορία για τα δεδομένα της εποχής, την οποία όμως οι περισσότεροι αγόραζαν για δύο λόγους: ο ένας ήταν η φανατική αντιβενιζελική της γραμμή τα χρόνια του Εθνικού Διχασμού (αρχικά βέβαια υποστήριζε το Βενιζέλο, αλλά έκανε στροφή 180 μοιρών το 1915, όταν ο Βενιζέλος τάχθηκε υπέρ της εξόδου της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ, ενώ ο βασιλιάς Κωνσταντίνος πρέσβευε τη γερμανόφιλη ουδετερότητα)· τα χρόνια εκείνα, παραμονές των εκλογών του 1920, η Εσπερινή σημείωσε ένα ρεκόρ κυκλοφορίας που άργησε να καταρριφθεί, με τον Γιάνναρο να κομπάζει ότι χάρη σ' εκείνον έχασε τις εκλογές ο Βενιζέλος.
Ο δεύτερος, όμως, λόγος που η Εσπερινή είχε μεγάλη κυκλοφορία ήταν τα... ψέματα που συχνά έγραφε με στόχο τον εντυπωσιασμό και μόνο των αναγνωστών. Εκείνοι το είχαν πάρει χαμπάρι και αγόραζαν την εφημερίδα για να γελάσουν. ("Να πάρουμε τον ψευτογιάνναρο να γελάσουμε" ήταν το σύνθημα).
Ένα παράδειγμα, που δείχνει την ποιότητα της δημοσιογραφίας του Γιάνναρου. Όταν κάποτε ήταν να επισκεφτεί την Αθήνα ο βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας, Γεώργιος Ε΄, η Εσπερινή δημοσίευσε απίστευτες λεπτομέρειες από την άφιξη του βασιλιά στο σταθμό της Ομόνοιας, την προσφώνηση του δημάρχου της Αθήνας κλπ, με τη διαφορά ότι ο Γεώργιος καθυστέρηση να φτάσει στη χώρα και η εφημερίδα κυκλοφόρησε με το πλούσιο αυτό ρεπορτάζ...πριν την άφιξή του!
Στα πλαίσια του εντυπωσιασμού, λοιπόν, εντάσσεται και η.. εφτασέλιδη κυκλοφορία της Εσπερινής το καλοκαίρι του 1921. Λόγω της οικονομικής κρίσης, οι εφημερίδες της εποχής είχαν περικόψει δραστικά την ύλη τους και κυκλοφορούσαν είτε δισέλιδες είτε τετρασέλιδες (μιλώντας βέβαια για μεγάλο μέγεθος χαρτιού), ενώ οι πιο ισχυρές οικονομικά ενίοτε έκοβαν ένα φύλλο στη μέση και το έχωναν μέσα στο πακέτο - κυρίως για να συμπληρώσουν διαφημίσεις ή ανακοινώσεις, όταν υπήρχε πληθώρα ύλης.
Κάτι αντίστοιχο έκανε και ο Γιάνναρος στην Εσπερινή, που κανονικά κυκλοφορούσε εξασέλιδη. Επειδή, όμως, προσέθετε κάθε φορά και από ένα κομμένο φύλλο χαρτιού, η εφημερίδα αποτελούταν από τριάμιση φύλλα, δηλαδή από... εφτά σελίδες. Ε, και κάπως έτσι, στην πρώτη της σελίδα η Εσπερινή - η μόνη απ' όσες χρησιμοποιούσαν αυτό το κολπάκι για εξοικονόμηση χαρτιού - υπενθύμιζε στους αναγνώστες της να την ζητούν πάντα επτασέλιδη!
Αυτά μόνο στην Ελλάδα μπορούσαν - και μπορούν - να γίνονται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου