Ένας από τους πονοκέφαλους των νέων γονιών είναι το πότε, σε ποια ηλικία, και με ποιο τρόπο θα μάθουν στα παιδιά τους να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού κάνοντας κάποιες μικροδουλειές στην αρχή, ώστε να αρχίσουν να γίνονται υπεύθυνα άτομα, χωρίς να τα περιμένουν όλα έτοιμα από τη μαμά και τον μπαμπά. Η Τζούντι Άρναλ, μητέρα πέντε παιδιών και συγγραφέας του μπεστ σέλερ "Πειθαρχία χωρίς άγχος: 135 εργαλεία για να μεγαλώσετε παιδιά που να νοιάζονται και να είναι υπεύθυνα χωρίς διαλείμματα, ξύλο, τιμωρία ή δωροδοκία" (Discipline Without Distress: 135 Tools for raising, caring, responsible children without time-out, spanking, punishment or bribery), που δε γνωρίζω αν κυκλοφορεί στη χώρα μας, πιστεύει ότι έχει βρει τη λύση. Όπως υποστηρίζει, μαθαίνοντας τα παιδιά να συμμετέχουν στις δουλειές γίνονται υπεύθυνα, κάτι που θα τους βοηθήσει πολύ αργότερα, όταν θα μεγαλώσουν και θα φύγουν από την πατρική εστία, ώστε να μπορούν να αυτοεξυπηρετούνται.
Η καναδέζικη ιστοσελίδα Parentcentral.ca ξεζούμισε το βιβλίο της Άρναλ και κατέληξε σε 8 βασικές αρχές που πρέπει να ακολουθήσουν οι γονείς, προκειμένου να καταφέρουν τα παιδιά να σηκώσουν τα μανίκια και να μην κακομάθουν, κάτι όχι και τόσο εύκολο, όπως γνωρίζουν όσοι μεγαλώνουν παιδιά. Αυτές, λοιπόν, είναι οι 8 αρχές που προτείνει η Τζούντι Άρναλ μέσω της ιστοσελίδας:
1. Το ξεκίνημα να γίνεται από μικρή ηλικία. Η συγγραφέας προτείνει την ηλικία των 2 ετών, διότι τότε είναι που τα παιδιά αρχίζουν να θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν. Οι γονείς μπορούν να ξεκινήσουν να αναθέτουν απλές δουλειές στο παιδί, όπως π.χ. να βάλει τα παιχνίδια του στο καλάθι τους.
2. Να ακολουθείτε μία ρουτίνα, ώστε να εξασφαλίζετε ότι τα παιδιά θα κάνουν δουλειές σε τακτική βάση. Η Άρναλ προτείνει στις οικογένειες ένα σύστημα σαν κι αυτό που έχει υιοθετήσει και η ίδια. Να καρφιτσώνουν σε συγκεκριμένο μέρος του σπιτιού χαρτάκια ή αυτοκόλλητα, στα οποία περιγράφονται οι διάφορες δουλειές του σπιτιού και το κάθε μέλος επιλέγει μόνο του από μία δουλειά βάζοντας το χαρτάκι δίπλα στο όνομα του που βρίσκεται σε μια άλλη στήλη. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά θα συνειδητοποιήσουν ότι είναι βασικό στοιχείο της οικογενειακής ζωής.
3. Τα παιδιά να έχουν δικαίωμα επιλογής. Όταν επιλέγουν μόνα τους τα παιδιά με ποια μικροδουλειά να ασχοληθούν, γίνονται πιο πρόθυμα και δε βλέπουν τη δουλειά ως υποχρεωτική αγγαρεία.
4. Να προσθέσετε το στοιχείο της διασκέδασης. Για παράδειγμα, μια μέρα της εβδομάδας μπορεί να είναι αφιερωμένη στη μουσική και το κάθε μέλος της οικογένειας μπορεί να βοηθήσει με διαφορετικό τρόπο: από την επιλογή του cd μέχρι να το βάλει στο cd player ή να το βάλει πίσω στη θέση του.
5. Μην δωροδοκείτε τα παιδιά σας. Αυτή είναι μία πρακτική που ακολουθούν πολλοί γονείς, να δίνουν δηλαδή χρήματα στα παιδιά για να κάνουν δουλειές. Η Άρναλ όμως διαφωνεί κάθετα. Όπως υποστηρίζει, με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά κακομαθαίνουν κι αν κάποια εβδομάδα δεν έχουν ανάγκη από έξτρα χαρτζιλίκι, το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα κάνουν καμία δουλειά. Αυτό που μπορούν να δίνουν οι γονείς ως ανταμοιβή είναι να επιτρέπουν στα παιδιά μια ευχάριστη δραστηριότητα υπό την προϋπόθεση ότι θα ολοκληρώσουν μια συγκεκριμένη δουλειά, π.χ. "όταν συγυρίσεις το δωμάτιο σου, μπορούμε να πάμε στην παιδική χαρά".
6. Μην είστε επικριτικοί μαζί τους. Κανείς δεν ξέρει πώς γίνεται σωστά μια δουλειά, αν δεν προσπαθήσει πολλές φορές, αν δεν κάνει και λάθη. Με το να φωνάζετε στο παιδί σας ή να γίνεστε επικριτικοί μαζί του την πρώτη φορά που ασχολείται με μια δουλειά και δεν τα καταφέρνει, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πάψει να είναι πρόθυμο για δουλειές στο μέλλον.
7. Οι προσδοκίες σας να είναι λογικές και σύμφωνες με την ηλικία του παιδιού.
8. Ποιες δουλειές ταιριάζουν στην κάθε ηλικία:
-- 18 μηνών: να βάζει τα πράγματά του στην άκρη
-- 3 ετών: να σας βοηθάει στο άδειασμα του πλυντηρίου πιάτων, να σας δίνει πράγματα για να τα βάλετε στη θέση τους, να ταξινομεί τα ρούχα που στέγνωσαν, να διαλέγει τις κάλτσες του, και να στρώνει το τραπέζι.
-- 4 ετών: να ταξινομεί τα dvd, να βοηθάει στην ανακύκλωση και με το σκούπισμα στο πάτωμα.
-- 5 ετών: να ποτίζει τα φυτά, να αδειάζει το πλυντήριο πιάτων και να πετάει τα σκουπίδια.
-- 6 ετών: να βάζει τα μαξιλάρια στις μαξιλαροθήκες και να σφουγγαρίζει το πάτωμα
-- 7 ετών: να απαντάει στο τηλέφωνο και να κρατάει τα μηνύματα
-- 8 ετών: να χρησιμοποιεί το φούρνο μικροκυμάτων και την τοστιέρα και να αλλάζει σεντόνια
-- 9 ετών: να καθαρίζει τον καναπέ με την ηλεκτρική, να τακτοποιεί τα πλυμένα ρούχα, να ετοιμάζει το πρωινό του, να πακετάρει το γεύμα του, να ζεσταίνει το δείπνο της οικογένειας στο φούρνο μικροκυμάτων
-- 10 ετών: να μαθαίνει να χρησιμοποιεί τη δική του χρεωστική κάρτα (προσωπικά, ως μη οπαδός του πλαστικού χρήματος, έχω αμφιβολίες για αυτή τη "δουλειά")
--12 ετών: να κάνει μόνο του οτιδήποτε αφορά την κουζίνα, από τη χρήση του φούρνου μέχρι το καθάρισμα, να τακτοποιεί τα τρόφιμα, να πλένει τα πιάτα και επιπλέον να φροντίζει μόνος του το κατοικίδιο
-- 13 ετών: να πληρώνει λογαριασμούς (ακόμα και τους οn line), να κουρεύει το γκαζόν, να κάνει τα δικά του τηλεφωνήματα, να καθαρίζει το μπάνιομ ακόμα και να κάνει μικροεπισκευές στο σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου