Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΣΑΜΠΑΝΙΑΣ

Η σαμπάνια είναι ένα από τα δημοφιλέστερα και εκλεκτότερα κρασιά παγκοσμίως. Πρόκειται για έναν πραγματικό ξεχωριστό τύπο αφρώδους οίνου, ο οποίος παράγεται στην περιοχή της Καμπανίας (ή Σαμπάν στα γαλλικά), η οποία βρίσκεται στη βορειοανατολική Γαλλία, στα σύνορα της χώρας με το Βέλγιο. Το ιδιαίτερο στοιχείο που χαρακτηρίζει τη σαμπάνια είναι η παραγωγή φυσαλίδων, δηλαδή διοξειδίου του άνθρακα, ως αποτέλεσμα μιας δεύτερης ζύμωσης των σακχάρων μετά την εμφιάλωση εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών. Ο πρώτος που φημολογείται ότι εκμεταλλεύτηκε αυτή τη δεύτερη ζύμωση στο κρασί παράγοντας την πρώτη σαμπάνια στον κόσμο ήταν ένας βενεδικτίνος μοναχός ο Ντομ Πιέρ Περινιόν, ο οποίος ήταν μεν τυφλός, αλλά και εξαιρετικός γευσιγνώστης, ενώ η πρώτη σαμπάνια στον κόσμο λέγεται ότι παρασκευάστηκε στις 4 Αυγούστου 1693. 

Το αφρώδες αυτό κρασί με τον φελλό που εκτινάσσεται θεαματικά έγινε γρήγορα πολύ δημοφιλές όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Όπως δε συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, βρήκε και μιμητές, οινοπαραγωγούς από άλλα σημεία του πλανήτη, οι οποίοι δημιούργησαν δικές τους ποικιλίες σαμπάνιας κάνοντας κατάχρηση της ονομασίας, που επί της ουσίας αφορά όχι γενικά τον αφρώδη οίνο, αλλά το αφρώδες κρασί που παράγεται συγκεκριμένα από τους αμπελώνες στη γεωγραφική περιοχή της Καμπανίας. Άλλωστε, από το όνομα της γαλλικής επαρχίας προέκυψε και το όνομα του εκλεκτού κρασιού, ένα είδος απλής ονομασίας προέλευσης. Όπως και να 'χει, το κακό παράγινε και πλέον οι Γάλλοι οινοπαραγωγοί σαμπάνιας έχουν να αντιμετωπίσουν ανταγωνισμό απομιμήσεων απ' όλον τον κόσμο, από την Αργεντινή μέχρι τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες ή και το μακρινό Βιετνάμ. Πρόσφατα όμως αποφάσισαν να περάσουν στην αντεπίθεση και ετοιμάζονται να καταθέσουν στις 29 Μαΐου αίτημα προς την UNESCO ζητώντας να περιληφθεί η αυθεντική γαλλική σαμπάνια στη Λίστα  Παγκόσμιας Κληρονομιάς του διεθνούς οργανισμού που τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ ως προστατευόμενο είδος. Σύμφωνα με εκτιμήσεις στην παγκόσμια αγορά διατίθενται ετησίως περίπου 330 εκατομμύρια μπουκάλια κρασιών τύπου σαμπάνιας (απομιμήσεις με άλλα λόγια), ποσότητα που αντιστοιχεί στα μπουκάλια που διαθέτουν οι Γάλλοι παραγωγοί. Αντιλαμβάνεστε πόσο μεγάλο είναι το οικονομικό κόστος γι' αυτούς, ενώ παράλληλα πλήττεται και η φήμη του ίδιου του προϊόντος, καθώς η σαμπάνια που παράγεται στο εξωτερικό δεν ανταποκρίνεται στους παραδοσιακούς κανόνες καλλιέργειας που τηρούνται στην Καμπανία, όπως τουλάχιστον καταγγέλλουν οι οινοπαραγωγοί της περιοχής. Παράλληλα, υπάρχει διαφορά και στην ποιότητα των σταφυλιών, κάτι που ανταποκρίνεται και στη διαφορά της τιμής ανάμεσα στα ιμιτασιόν μπουκάλια, η τιμή των οποίων κυμαίνεται κατά μέσο όρο στα επτά ευρώ, σε σχέση με τη γαλλική σαμπάνια, η τιμή της οποίας κυμαίνεται από 18 έως 200 ευρώ - ή και ακόμα υψηλότερα, ανάλογα με την ποιότητα μιας καλλιέργειας. 

Η απόφαση της UNESCO θα αργήσει να ληφθεί και αναμένεται να ανακοινωθεί τον Ιούλιο του 2004. Η γαλλική σαμπάνια πάντως δεν είναι το μοναδικό κρασί που ελπίζει στην κατοχύρωση της μοναδικότητας μέσω της UNESCO, αλλά έχουν προηγηθεί και άλλες ποικιλίες, όπως το κρασί Βουργουνδίας και του Saint-Emilion της Γαλλίας, της κοιλάδας Upper Douro στην Πορτογαλία, του Tokaj στην Ουγγαρία, του ελβετικού  Lavaux  και του νησιού  Pico των Αζορών. Μήπως, θα πρέπει και οι Έλληνες οινοπαραγωγοί να σκεφτούν το ενδεχόμενο καλύτερης προστασίας και των δικών τους ποικιλιών κρασιού;