Σαν σήμερα: 5 Ιανουαρίου

Σήμερα είναι Σάββατο, 5 Ιανουαρίου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Πριν από 41 χρόνια γεννήθηκε ο Σάκης (από το Αναστάσιος) Ρουβάς. Αρκετοί είναι οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ που έχουν σήμερα γενέθλια: ο Μπράντλεϊ Κούπερ (38 ετών), η Ντάιαν Κίτον (67) και ο Ρόμπερτ Ντιβάλ, ο οποίος γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1931. Σαν σήμερα γεννήθηκαν επίσης ο Ιταλός συγγραφέας Ουμπέρτο Έκο (το 1932), ο βασιλιάς της Ισπανίας Χουάν Κάρλος (05.01.1938), αλλά και ο εκκεντρικός τραγουδιστής της ροκ Μέριλιν Μάνσον, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Μπράιαν Χιου Γουόρνερ (05.01.1969).

Σημαντικές ιστορικές προσωπικότητες που γεννήθηκαν μια μέρα σαν τη σημερινή υπήρξαν: ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Δημήτριος Γούναρης (1867-1922), ένας εκ των έξι που εκτελέστηκαν στο Γουδή ως υπεύθυνοι για τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο πρώην Γερμανός καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ (1876-1967), αλλά και η Κονστάνς Βέμπερ, σύζυγος του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1762-1842).

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΕΟΡΤΕΣ:

Παραμονή των Θεοφανείων σήμερα στην Ελλάδα, ενώ στη Δυτική Εκκλησία γιορτάζεται η δωδέκατη (και τελευταία) νύχτα των Χριστουγέννων, η οποία συνδέεται και με την έναρξη του Καρναβαλιού στις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στις Άλπεις, ομάδες νέων βγαίνουν στο δρόμο με κουδούνια και μαστίγια ξορκίζοντας τα κακά πνεύματα. Σε πολλές χώρες - κυρίως στις ισπανόφωνες - ψήνουν βασιλόπιτες (King cakes), μέσα στις οποίες κρύβουν κάποιο νόμισμα ή μικρό κόσμημα που αναπαριστά τον Ιησού ως μωρό. Εξάλλου, στις χώρες αυτές αύριο γιορτάζεται η Ημέρα των Βασιλιάδων (Día de Reyes), δηλαδή η επίσκεψη των τριών μάγων στο θείο βρέφος, που βρισκόταν στη φάτνη της Βηθλεέμ.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 5 Ιανουαρίου 1957, ο τότε Αμερικανός πρόεδρος Άικ Αϊζενχάουερ διατύπωσε το περίγραμμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, γνωστό και ως "δόγμα Αϊζενχάουερ". Με το διάγγελμα του, ο Αϊζενχάουερ ζήτησε από το Κογκρέσο να εξουσιοδοτήσει την αποστολή αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, η οποία υποτίθεται ότι απειλούνταν από το διεθνή κομμουνισμό. Ουσιαστικά, με το νέο δόγμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ο Αϊζενχάουερ αναγνώριζε στις ΗΠΑ το δικαίωμα επέμβασης οπουδήποτε στον κόσμο (ή "στρατιωτικής βοήθειας και συνεργασίας με οποιοδήποτε έθνος ή ομάδα εθνών, που θα επιθυμούσαν τέτοια βοήθεια", κατά την εύσχημη αποστροφή του λόγου του). Μέχρι τότε, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ διεπόταν από το απομονωτικό δόγμα Μονρόε, που περιόριζε το ενδιαφέρον της χώρας στην αμερικανική ήπειρο.

Στις 5 Ιανουαρίου 1973, οι ελληνικές εφημερίδες δημοσίευσαν την είδηση της ανάγνωσης επιστολής Έλληνα πολιτικού κρατουμένου από τον Άγγλο ηθοποιό σερ Λόρενς Ολίβιε στο Royal Opera House του Κόβεντ Κάντρι, ενώπιον της βασίλισσας Ελισάβετ, του Βρετανού πρωθυπουργού Χιθ και άλλων επισήμων. Το περιστατικό συνέβη δυο μέρες νωρίτερα στα πλαίσια πανηγυρικής παράστασης για την είσοδο της Μ. Βρετανίας στην ΕΟΚ. 

Η κάλυψη από τις ελληνικές εφημερίδες ήταν μέσα στα πλαίσια της λογοκρισίας που είχε επιβάλλει το καθεστώτος, το οποίο έκανε λόγο για αήθη επίθεση και μάλιστα επέδωσε διάβημα στη βρετανική κυβέρνηση. Όπως έγινε γνωστό εκ των υστέρων, η επιστολή εκείνη είχε γραφτεί το Φεβρουάριο του 1971 από το δικηγόρο Γεώργιο-Αλέξανδρο Μαγκάκη μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου κρατείτο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε το φως της δημοσιότητας, καθώς είχε τυπωθεί και κυκλοφορήσει σε Ευρώπη και Αμερική ήδη από το 1971, ήταν όμως η πρώτη φορά που γινόταν γνωστή στην Ελλάδα. Ένα απόσπασμα από το κείμενο της επιστολής: 

"Νιώθουμε πολύ Ευρωπαίοι. Πιστεύουμε κι εμείς στις αξίες, στις οποίες πιστεύουν οι λαοί της Ευρώπης ή μάλλον ο ευρωπαϊκός λαός, γιατί όλη η Ευρώπη είναι ένας λαός. Βλέπουμε μόνο τα βαθύτερα σύνορα της Ευρώπης και όχι τα ανόητα σύνορα, τις μικροδιαφορές, τους αβάσιμους φόβους και τις επιφυλάξεις.....

Γνωρίζουμε ότι μια μέρα, αναπόφευκτα, η Ευρώπη θα διαδραματίσει το ρόλο της. Γι' αυτό σήμερα τρέμουμε για τη μοίρα της Ευρώπης. Γι' αυτό η Ευρώπη είναι η μόνη μοίρα ανθρώπων σαν κι εμάς, που είμαστε τα πιο αδύναμα πλάσματα. Η θέση μας σαν κρατουμένων έχει πολλά ξεχωριστά γνωρίσματα. Ένα από αυτά είναι ότι τραγουδάμε πολύ συχνά. Ίσως να φανεί παράξενο αυτό σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τίποτε από φυλακές, αλλά έτσι, αν το καλοσκεφτεί κανείς, είναι πολύ φυσικό. Όταν η οδύνη και η αγωνία γίνονται αβάσταχτες, τότε τραγουδάμε".