Σήμερα είναι Πέμπτη, 18 Απριλίου 2013. Ακούμε για εκρήξεις τρομοκρατικές, εκρήξεις σε εργοστάσια, εκρήξεις ρατσιστικού μίσους.... Μήπως ήρθε η ώρα να πάρουμε πρωτοβουλία για καμιά "έκρηξη" αγάπης και προσφοράς στο συνάνθρωπο;
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:
Η έκφυλη δούκισσα της Φερράρας, Λουκρητία Βοργία (1480-1519) είναι η πιο γνωστή ιστορική προσωπικότητα που γεννήθηκε σαν σήμερα.
Ωστόσο, η πιο σημαντική προσωπικότητα που γεννήθηκε στις 18 Απριλίου από πλευράς προσφοράς στην ανθρωπότητα, μπορεί να θεωρηθεί ο Αμερικανός επιστήμονας Τζόζεφ Γκολντστάιν (73 ετών), ο οποίος το 1985 βραβεύτηκε από κοινού με τον Μάικλ Μπράουν με Νόμπελ Ιατρικής "για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη λειτουργία του μεταβολισμού της χοληστερίνης".
Επίσης, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε έναν από τους σπουδαιότερους αθλητές όλων των εποχών στους αγώνες δρόμου μεγάλων αποστάσεων, τον Αιθίοπα Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ (40).
Μεταξύ όσων γεννήθηκαν σαν σήμερα περιλαμβάνονται ο πολιτικός επιστήμονας Σάμουελ Χάντιγκτον (1927-2008), που για ένα διάστημα αποτέλεσε ένα είδος γκουρού για τους Αμερικανούς νεοσυντηρητικούς με τη θεωρία του περί "σύγκρουσης των πολιτισμών", η Ελληνίδα δημοσιογράφος και παρουσιάστρια Τατιάνα Στεφανίδου (43 ετών), καθώς και ορισμένοι μικρότερης εμβέλειας ηθοποιοί του Χόλιγουντ: από τον Έρικ Ρόμπερτς (57) και τον Ρικ Μοράνις (54) μέχρι την "άσχημη Μπέτι" Αμέρικα Φεράρα (29) και την Μέλοντι Τόμας Σκοτ (57), γνωστή ως "Νίκι Νιούμαν" από τη σαπουνόπερα "Ατίθασα Νιάτα".
ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΕΟΡΤΕΣ:
Στην Ζιμπάμπουε γιορτάζεται η Ημέρα της Ανεξαρτησίας. Ουσιαστικά, οι δεσμοί με τη Βρετανοί είχαν κοπεί από το 1965, οπότε εγκαθιδρύθηκε το ρατσιστικό καθεστώς του Ίαν Σμιθ, που ανατράπηκε το 1978. Σαν σήμερα, το 1980 έγινε η τυπική αναγνώριση της ανεξαρτησίας του κράτους, που ονομάστηκε Ζιμπάμπουε (δηλαδή "πέτρινο σπίτι") - μέχρι τότε ήταν γνωστό ως Ροδεσία.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:
Στις 18 Απριλίου 1936, μια απόπειρα απόδρασης από τις φυλακές Συγγρού με ομηρεία βουλευτή αναστάτωσε την κοινή γνώμη. Ο Μαρίνος, ένας πρώην δασοφύλακας στην περιοχή της Αττικής, που καταδικάστηκε σε ισόβια για τη δολοφονία δύο πρώην συναδέλφων του (το Σεπτέμβριο του 1929), τους οποίους θεωρούσε υπεύθυνους για την απόλυση του από την υπηρεσία, αιχμαλώτισε τον βουλευτή Λάμπρο Ευταξία, που αγωνιζόταν για να μειωθεί η ποινή φυλάκισης του ισοβίτη, την ώρα που εκείνος τον επισκεπτόταν στο κελί του. Έχοντας ένα πιστόλι στον κρόταφο του βουλευτή, απειλούσε να τον σκοτώσει, αν δεν δημοσιευόταν στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η απονομή χάριτος. Η ομηρία κράτησε περισσότερες από 14 ώρες, από τη 1 το μεσημέρι μέχρι τις 3.37΄ τα ξημερώματα, όταν τρεις φύλακες των φυλακών πυροβόλησαν από το παράθυρο κατά του δράστη ρίχνοντας 25 σφαίρες, ενώ εκείνος προσπάθησε να ανταποδώσει τα πυρά αν και τραυματισμένος, όμως λίγη ώρα αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή.
Στις 18 Απριλίου 1941 κι ενώ τα γερμανικά στρατεύματα συνέχιζαν την προέλαση τους στο εσωτερικό της Ελλάδας, ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής αυτοκτόνησε - πληροφορία που δεν γνωστοποιήθηκε, όπως ήταν φυσικό, για να μην πέσει το ηθικό του λαού και του στρατού - ενώ βρισκόταν στο σπίτι του γύρω στις 4 το απόγευμα. Αρχικά, η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης δόθηκε στον στρατηγό Μαζαράκη, που θα έφερε τον τίτλο του αντιπροέδρου, όμως στις 21 Απριλίου νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας ορκίστηκε ο Εμμανουήλ Τσουδερός.
Στις 18 Απριλίου 1946 συνήλθε η 21η σύνοδος των 34 κρατών μελών της Κοινωνίας των Εθνών, που ήταν και η τελευταία. Αποφασίστηκε ομόφωνα η μεταβίβαση της περιουσίας και όλων των δικαιωμάτων της Κ.τ.Ε. στο νέο παγκόσμιο οργανισμό, τον Ο.Η.Ε..με την ευχή να αποδειχθεί περισσότερο αποτελεσματικός από τη θνήσκουσα Κ.τ.Ε.
Ένα δίδαγμα που θα μπορούσε κάποιος να βγάλει από την ιστορία της Κοινωνίας των Εθνών είναι ότι στο χώρο του διεθνούς δικαίου, πολλές φορές οι στόχοι ευοδώνονται με τη δεύτερη προσπάθεια και όχι ευθύς εξ αρχής, όταν τίθενται για πρώτη φορά. Η Κοινωνία των Εθνών ήταν μια φιλόδοξη πρωτοβουλία του αμερικανού προέδρου Γουίλσον, όμως δεν στηρίχτηκε επαρκώς, ενώ στην πορεία έχασε το πνεύμα υπό το οποίο αποφασίστηκε η ίδρυση της και το τέλος ήταν αναπόφευκτο, όμως τα λάθη δίδαξαν τους λαούς και οδήγησαν σ' ένα πιο συγκροτημένο οργανισμό, όπως ο ΟΗΕ, που μπορεί να μην είναι τέλειος, όμως έχει συμβάλλει στην εδραίωση της σταθερότητα στον μεταπολεμικό κόσμο.
Στις 18 Απριλίου 1955, έφυγε από την ζωή το μεγαλύτερο μυαλό του 20ου αιώνα, ένας από τους σημαντικότερους επιστήμονες όλων των εποχών (μέχρι σήμερα), ο Άλμπερτ Αϊνστάιν σε ηλικία 76 ετών. Ο Αϊνστάιν νοσηλευόταν τις τελευταίες τρεις ημέρες στο Νοσοκομείο του Πρίνστον, όπου και απεβίωσε, πάσχοντας από φλόγωση της χοληδόχου κύστης.
Δεκατρείς ώρες μετά το θάνατο του, η σωρός του Αϊνστάιν κάηκε. Τα κυριότερα όργανα του αφαιρέθηκαν προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε επιστημονικές έρευνες, σύμφωνα με την επιθυμία που είχε εκφράσει ο ίδιος, ενώ ο εγκέφαλος του δόθηκε στο δρ. Χάρι Τσίμερμαν.
Στις 18 Απριλίου 1996, στις 7 το πρωί, 18 Έλληνες περιηγητές σκοτώθηκαν και άλλοι 17 τραυματίστηκαν στο Κάιρο, όταν ομάδα ενόπλων φανατικών ισλαμιστών, που ενδεχομένως θεώρησαν ότι οι Έλληνες προσκυνητές ήταν Ισραηλινοί, αφού άλλωστε είχαν προηγουμένως επισκεφτεί τους Αγίους Τόπους, άνοιξαν πυρ εναντίον τους έξω από το ξενοδοχείο όπου διέμεναν στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα, την ώρα που περίμεναν το λεωφορείο, προκειμένου να επισκεφτούν την Αλεξάνδρεια. Το συμβάν σόκαρε την κοινή γνώμη τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αίγυπτο, αν και έγιναν προσπάθειες υποβάθμισης από το εκεί καθεστώς, ξυπνώντας φόβους για επανεμφάνιση της ισλαμικής τρομοκρατίας στην περιοχή.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:
Φοροδιαφυγή δεν υπάρχει μόνο στην εποχή μας, αλλά υπήρχε και προπολεμικά. Σε μικρότερη ενδεχομένως έκταση, αλλά υπήρχε. Στις 18 Απριλίου 1936, με αφορμή την αποκάλυψη μιας υπόθεσης φοροδιαφυγής ("κατάχρησις 80 εκατομμυρίων εις βάρος του ελληνικού δημοσίου" έγραφε η εφημερίδα για την υπόθεση των κληρονόμων Χατζηλαζάρου), η φιλελεύθερη "Πατρίς" σχολίαζε το φαινόμενο:
"Είνε κοινόν μυστικόν ότι αι μεγάλαι περιουσίαι διαφεύγουν την φορολογίαν και τα περισσότερα βάρη τα υφίστανται ο πτωχός κοσμάκης με τα συστήματα της εμμέσου φορολογίας. Προπολεμικώς εις την Ελλάδα οι εκατομμυριούχοι εμετρούντο εις τα δάκτυλα της μιας χειρός. Μεταπολεμικώς όμως επληθύνθησαν, αλλά παρ' όλον το πλήθος των αι έκτοτε επιβληθείσαι φορολογίαι δεν τους θίγουν!..
Τα ζητήματα αυτά της κλοπής των μεγάλων κεφαλαίων, απησχόλησαν πολλάκις την δημοσίαν γνώμην. Καθιερώθη σχεδόν νόμος ότι οι πλούσιοι είνε ασύδοτοι. Κατετέθησαν άλλοτε εις την Βουλήν πίνακες φορολογικοί που προεκάλεσαν την κατπάληξιν και την αγανάκτησιν. Γνωστοί, γνωστότατοι τραπεζίται, μεγαλοβιομήχανοι, ομολογιούχοι, πολυεκατομμυριούχοι επλήρωναν φόρον ίσον προς τον του πρώτου τυχόντος αστού!
Και τι επιβεβαιώθη από τας επανειλημμένας αυτάς ερεύνας; Ότι αι μεγάλαι περιουσίαι αποκρύπτονται ευκολώτερον από τον μισθόν που έχει ο κάθε υπάλληλος ή από το μικρό εισόδημα που εισπράτει ο νοικοκύρης που για να κάμη ένα σπίτι ή ένα κατάστημα ειργάσθη επιπόνως όλη του την ζωή! Αυτά τα βλέπει, τα... συλλαμβάνει ο έφορος και τα φορολογεί, ενώ αι μεγάλαι περιουσίαι είνε αθέατοι. Είνε θησαυρός κεκρυμμένος εις το εξωτερικόν. Είτε εις χρυσόν, είτε εις ξένα χαρτιά, τα οποία αγνοεί το ελληνικόν δημόσιον. Η υποχρέωσις του φορολογουμένου, η ανωτέρα αντίληψις του καθήκοντος δεν έχει θέσιν εδώ".
Αλήθεια, πόσα (δεν) άλλαξαν από τότε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου