Σαν σήμερα: 13 Μαΐου

Σήμερα είναι Δευτέρα, 13 Μαΐου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο σημαντικότερος Έλληνας που γεννήθηκε σαν σήμερα ήταν ο γιατρός Γεώργιος Παπανικολάου (1883-1962), ο οποίος εφηύρε το τεστ Παπ, για την έγκαιρη ανίχνευση καρκινικών κυττάρων, το οποίο και παρουσίασε στη διάρκεια συνεδρίου στο Μίσιγκαν το 1928 -ο Παπανικολάου εργαζόταν ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης.

Ένας άλλος σπουδαίος επιστήμονας που γεννήθηκε στις 13 Μαΐου ήταν ο Βρετανός γιατρός Ρόναλντ Ρος (1857-1932), ο οποίος τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής το 1902 "για τις εργασίες του αναφορικά με την ασθένεια της ελονοσίας" και ειδικότερα διότι "έδειξε τον τρόπο με τον οποίο εισβάλλει στον οργανισμό θέτοντας τα θεμέλια για την επιτυχή έρευνα σε αυτήν την ασθένεια και τις μεθόδους καταπολέμησης της". 

Στη λίστα όσων γεννήθηκαν μια μέρα σαν τη σημερινή περιλαμβάνονται η Αγγλίδα συγγραφέας Δάφνη ντε Μωριέ (1907-1989), γνωστή κυρίως από την κινηματογραφική μεταφορά μυθιστορημάτων ή διηγημάτων της από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ ("Ρεβέκα", "Η Ταβέρνα της Τζαμάικα", "Τα πουλιά"), όπως επίσης κι ένας από τους πρωτοπόρους του ροκ εν ρολ, παρόλο που πέθανε σε ηλικία 17 μόλις ετών, ο Ρίτσι Βάλενς (1941-1959), ο τραγουδιστής του "La Bamba".Ο Βάλενς σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα στις 3 Φεβρουαρίου 1959, τη "μέρα που πέθανε η μουσική", καθώς σ' εκείνο το αεροπλάνο επέβαιναν και άλλοι μουσικοί. 

Ηθοποιοί που έχουν σήμερα γενέθλια είναι ο Χάρβεϊ Καϊτέλ (74 ετών) και ο Ρόμπερτ Πάτινσον (27). Γενέθλια έχει επίσης ο θρύλος του NBA, Ντένις Ρόντμαν (52), ο Έλληνας παρουσιαστής της γαλλικής τηλεόρασης Νίκος Αλιάγας (44), αλλά και δύο τραγουδιστές που έγιναν γνωστοί από τη Γιουροβίζιον: ο Ιρλανδός πολυνίκης του διαγωνισμού Τζόνι Λόγκαν (59) και ο Αλεξάντερ Ρίμπακ (27), που κέρδισε την πρώτη θέση με το τραγούδι "Fairytale" το 2009.

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:

Στην Καμπότζη γιορτάζονται σήμερα τα γενέθλια του βασιλιά Νοροντόμ Σιχαμόνι, 60 ετών, ο οποίος κυβερνά από το 2004.

Στη Μολδαβία γιορτάζεται το Pastele Blajinilor, δηλαδή το Πάσχα των νεκρών. Πρόκειται για ένα ρουμανικό έθιμο, που κανονικά τελείται την Κυριακή του Θωμά, αλλά στη Μολδαβία αποτελεί επίσημη αργία την αμέσως επόμενη μέρα. Σύμφωνα με το έθιμο, οι άνθρωποι πηγαίνουν στα νεκροταφεία, όπου αφήνουν λουλούδια στους τάφους των προγόνων τους και ανταλλάσσουν δώρα.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 13 Μαΐου 1912 πραγματοποιήθηκε η πρώτη πτήση με στρατιωτικό αεροπλάνο στην Ελλάδα -και η δεύτερη συνολικά με την πρώτη πτήση του Αργυρόπουλου τρεις μήνες νωρίτερα. Ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός αεροπόρος ήταν ο Δημήτρης Καμπέρος.

Στις 13 Μαΐου 1936, τέσσερις μέρες μετά τα αιματηρά γεγονότα της Θεσσαλονίκης, παρόλο που βρέθηκε συμβιβαστική λύση και έληξε η απεργία των καπνεργατών, πραγματοποιήθηκε 24ωρη γενική απεργία σ' όλη τη χώρα, η οποία στιγματίστηκε από επεισόδια στην Αθήνα. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση Μεταξά είχε προχωρήσει μια μέρα νωρίτερα σε προληπτική επιστράτευση ορισμένων κλάδων εργαζομένων "προς εξασφάλισιν των σιδηροδρομικών και τροχιοδρομικών συγκοινωνιών ως και του φωτισμού", προφασιζόμενη κυρίως την ανάγκη να υπάρξει "επάρκεια άρτου". 

Τώρα, πόσο σοβαρό πρόβλημα θα προέκυπτε από την όποια έλλειψη άρτου για ένα 24ωρο μόνο, από τη στιγμή δε που η απεργία ήταν γνωστό ότι θα προκηρυσσόταν δυο-τρεις μέρες νωρίτερα, αυτό είναι κάτι που προφανώς δεν θα μπορούσε να βρει πειστική απάντηση. Στην πραγματικότητα ήταν μια πρόφαση για να παρεμποδιστεί μια απεργία, που τελικά πραγματοποιήθηκε -και δε σημειώθηκε έλλειψη άρτου!

Στις 13 Μαΐου 1964, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Κωστόπουλος, άσκησε βέτο σε πρόταση του Καναδού ομολόγου να αναλάβει το ΝΑΤΟ την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος με συγκρότηση πενταμελούς επιτροπής, στην οποία θα μετείχαν η Ελλάδα και η Τουρκία, πρόταση που είχε κάνει αποδεκτή ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, κ. Ερκίν. 

Όπως, όμως, τόνισε ο Έλληνας υπουργός, η πρόταση δεν μπορούσε να γίνει δεκτή, καθώς είχε ήδη εκδηλωθεί η πρωτοβουλία του ΟΗΕ, στον οποίο μάλιστα είχε προσφύγει η Βρετανία, μία εκ των εγγυητριών δυνάμεων. Εξάλλου, "δεν ζούμε στην εποχή της Ιεράς συμμαχίας, οπότε η δυτική διπλωματία αποφάσιζε για τις τύχες των λαών ερήμην αυτών και δεν μπορεί μια συμμαχία ελεύθερων εθνών, όπως αυτή του ΝΑΤΟ, να διανοηθεί καν να λάβει αποφάσεις εν απουσία του κυπριακού λαού, για την πρόοδο και το ειρηνικό μέλλον του οποίου υποτίθεται ότι ενδιαφέρεται".

Στις 13 Μαΐου 1967, ο Ιερώνυμος Κοτσώνης εξελέγη... συγγνώμη, διορίστηκε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, δύο μέρες μετά την ετσιθελική κήρυξη του αρχιεπισκοπικού θρόνου σε χηρεία από τη χούντα των συνταγματαρχών. Η επιλογή του αρχιεπισκόπου έγινε από το βασιλιά, ύστερα από πρόταση του αρμόδιου υπουργού, μεταξύ τριών υποψηφίων που είχε υποδείξει η Ιερά Σύνοδος. 

Στις 13 Μαΐου 1981, ο Τούρκος "γκρίζος λύκος" Μεχμέτ Αλί Αγκτσά αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον πάπα Ιωάννη Παύλο, πυροβολώντας εναντίον του δύο φορές στην κοιλιακή χώρα, χωρίς όμως να πλήξει ζωτικά όργανα. Το περιστατικό συνέβη έξω από τη βασιλική του Αγίου Πέτρου, την ώρα που ο πάπας έκανε την καθιερωμένη βόλτα του με το popemobile, για να χαιρετήσει τους συγκεντρωμένους στην πλατεία πιστούς. 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:

Η ανέγερση του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα στα τέλη του 19ου αιώνα είχε εξελιχθεί κάτι σαν "γιοφύρι της Άρτας" με τις συνεχείς καθυστερήσεις. Αν και η οικοδόμηση του είχε ξεκινήσει το 1891, το 1898 δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί. Οι εργασίες του είχαν σταματήσει και το Μάιο της χρονιάς εκείνης, γινόταν λόγος για επανέναρξη των εργασιών. Στις 13 Μαΐου 1898, η εφημερίδα "Άστυ" δημοσίευσε στην πρώτη της σελίδα συνέντευξη με τον αρχιτέκτονα του κτιρίου, όπως και πολλών άλλων δημοσίων κτιρίων, Ερνέστο Τσίλερ, ο οποίος αφηγήθηκε πώς ξεκίνησε το όλο εγχείρημα.

"Μια μέρα με βρίσκει ο κ. Θων, ο επιμελητής της βασιλικής χορηγίας, και με παρακαλεί, εξ ονόματος βέβαια της Α.Μ. του Βασιλέως, να ετοιμάσω ένα σχέδιο για Εθνικό Θέατρο, το οποίο να στείλω προς τον ίδιο με το σχετικό πίνακα του προϋπολογισμού των δαπανών. Ετοιμάζω πράγματι το σχέδιο -στα 890 έγιναν αυτά- και το στέλνω μετά από λίγες ημέρες στον κ. Θων. Έμαθα ότι το σχέδιο μου το πήρε ο Βασιλιάς και όταν επισκέφθηκε κατά το έτος εκείνο την Κοπεγχάγη, το επέδειξε στους εκεί μηχανικούς και αρχιτέκτονες για να ζητήσει και τη γνώμη εκείνων. Αφού μελέτησαν επισταμένως οι εκεί συνάδελφοι μου το σχέδιο, το βρήκαν καθ' όλα καλό και αφού τροποποίησαν μόνο τις κλίμακες, πράγμα ασήμαντο, το επέστρεψαν στο Βασιλιά, συστήνοντας τους ότι συμφωνεί με όλες τις αρχιτεκτονικές απαιτήσεις των θεάτρων που εγείρονται στην Ευρώπη. Όταν δε επέστρεψε ο βασιλιάς από την Ευρώπη, βλέπω μια μέρα τον κ. Θων στο γραφείο μου και με το σχέδιο εγκεκριμένο. 

- Ιδού -μου λέει- το σχέδιο εγκρίθηκε από την Α.Μ. Ετοιμάσου τώρα για την έναρξη του έργου.

Το 1892 κατέστρωσα πλήρη τον προϋπολογισμό, υπολογίζοντας τις δαπάνες σε 700 χιλιάδες δραχμές. Αφού συνεννοήθηκα με τον κ. Θων -εγώ με το βασιλιά δε συναντήθηκα για να ερωτηθώ ποτέ περί θεάτρου- υπέβαλα τους όρους της συμφωνίας, οι οποίοι εγκρίθηκαν και από τους δύο..."

Την εποχή της συνέντευξης οι εργασίες είχαν προχωρήσει αρκετά. Όπως σημείωσε ο Τσίλερ, "τίποτα δεν του λείπει από τα οικοδομικά έργα, μόνο η σκηνή και λίγα παραπετάσματα, ενώ στην ερώτηση αν το θέατρο "είνε κατάλληλον διά τας Αθήνας τας σημερινάς και διά τας του μέλλοντος", ο αρχιτέκτονας απάντησε: "Πώς όχι; Χτίστηκε κατά τις νέες απαιτήσεις της τέχνης. Το σύστημα της θέρμανσης, του αερισμού και του φωτισμού είναι κάλλιστο", ενώ επισήμανε ότι το θέατρο θα φωτιζόταν και με ηλεκτρικό ρεύμα. 

Όπως σημείωνε ο Τσίλερ, ο αριθμός των θεατών στην πλατεία, στα θεωρεία και στο υπερώο θα έφτανε τους 1100, ένας αριθμός "επαρκής και στην περίπτωση που θα διπλασιασθεί ο πληθυσμός των Αθηνών" -προφανώς τότε δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι η Αθήνα των 123.000 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 1896 θα είχε περισσότερους από 3.000.000 κατοίκους εκατό χρόνια αργότερα! Επίσης, ο Τσίλερ εξηγούσε για ποιο λόγο έκανε μικρότερη την αίθουσα που προοριζόταν για συναυλίες, χωρητικότητας 500 θεατών. Όπως είπε, "Οι μεγάλοι μουσικοί της Ευρώπης δεν εννοούν να παίζουν σε μεγάλες αίθουσες, διότι εκεί μέσα χάνεται η λεπτότητα της τέχνης".

Τέλος, ο Γερμανός αρχιτέκτονας σημείωνε ότι θα απαιτούνταν ακόμη 100 χιλιάδες δραχμές για την αποπεράτωση του έργου, τα μισά χρήματα εκ των οποίων προορίζονταν για τα σκηνικά, ενώ υπήρχε ανάγκη να αλλάξουν και τα ηλεκτρικά σύρματα, τα οποία "λόγω της πολυετούς αχρηστίας θα έχουν καταστραφεί βέβαια". Εξέφραζε, πάντως, την ελπίδα ότι με την ανέγερση του Εθνικού Θεάτρου, "ο λαός θα δείξει άλλο ενδιαφέρον για την καλλιτεχνία". 

Στις 13 Μαΐου 1937, η εφημερίδα "Ακρόπολις" μετέδιδε όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με την ενθρόνιση του Βρετανού βασιλιά Γεωργίου Στ', που ήταν ο πατέρας της σημερινής βασίλισσας της χώρας. Με την ευκαιρία εκείνη, η εφημερίδα δημοσίευσε στο πρωτοσέλιδο της και μια φωτογραφία της Ελισάβετ, που τότε ήταν 11 ετών. Δείτε την: