Η ανακοίνωση της Αντζελίνα Τζολί ότι προχώρησε σε προληπτική, διπλή μαστεκτομή ξάφνιασε και συζητήθηκε πολύ, σ' όλον τον κόσμο. Δεν είναι η πρώτη που το επιχειρεί, αλλά είναι η πρώτη διάσημη που βγαίνει δημόσια και το ανακοινώνει, ενθαρρύνοντας και άλλες γυναίκες, που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στο στήθος, να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους ως επιλογή.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, η προληπτική μαστεκτομή στις ΗΠΑ έχει σημειώσει ραγδαία άνοδο τα τελευταία χρόνια, σε ποσοστό 50% σε σχέση με το 2000. Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι δεν πρέπει οι γυναίκες να παρασύρονται από μια υπερβολική φοβία για το ενδεχόμενο ν' αναπτύξουν ενδεχομένως καρκίνο, αλλά θα πρέπει η όποια επιλογή τους να βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα, βάσει ειδικών γονιδιακών εξετάσεως, όπως συνέβη στην περίπτωση της Αντζελίνας Τζολί. Επίσης, οι γυναίκες θα πρέπει να γνωρίζουν, χωρίς να υποτιμούν και τους κινδύνους που ενδεχομένως να διατρέχουν κατά την επέμβαση, ενώ πολύ σημαντικό είναι το ψυχολογικό ζήτημα, που προϋποθέτει ενεργή στήριξη από το σύντροφο ή κάποιο αγαπημένο πρόσωπο.
Ιδιαίτερα κατατοπιστικό είναι το άρθρο που έγραψε η ίδια η Αντζελίνα Τζολί με τίτλο "Η ιατρική μου επιλογή" ("My Medical Choice") και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα New York Times (στην ενότητα "Opinions"), όπου περιγράφει τη δική της προσωπική ιστορία: πότε και κάτω από ποιες συνθήκες πήρε τη ρηξικέλευθη αυτή απόφαση, αλλά και πόσο (δεν) άλλαξε στη συνέχεια η ζωή της.
Η ιατρική μου επιλογή
Η μητέρα μου πολέμησε τον καρκίνο για σχεδόν μια δεκαετία και πέθανε στα 56. Άντεξε αρκετά, ώστε να συναντήσει το πρώτο από τα εγγόνια της και να το κρατήσει στην αγκαλιά της. Όμως τ' άλλα παιδιά μου δεν θα έχουν ποτέ την τύχη να τη γνωρίσουν και να βιώσουν πόσο αξιαγάπητη και χαρισματική ήταν.
Μιλούμε συχνά για τη "μαμά της μαμάς" και συλλαμβάνω τον εαυτό μου να προσπαθώ να εξηγήσω την ασθένεια που την πήρε μακριά μας. Ρώτησαν αν το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και σε μένα. Πάντοτε τους λέω να μην ανησυχούν, όμως η αλήθεια είναι ότι φέρω ένα "ελαττωματικό" γονίδιο, το BRCA1, το οποίο αυξάνει έντονα τον κίνδυνο ν' αναπτύξω καρκίνο του μαστού και καρκίνο των ωοθηκών.
Οι γιατροί μου εκτίμησαν ότι έχω κίνδυνο 87% για (να εμφανίσω) καρκίνο του στήθους και 50% κίνδυνο για καρκίνο των ωοθηκών, παρόλο που ο κίνδυνος είναι διαφορετικός στην περίπτωση της κάθε γυναίκας. Μόνο ένα ποσοστό των καρκίνων του μαστού απορρέουν από μετάλλαξη ενός κληρονομικού γονιδίου. Όσοι έχουν ελάττωμα στο BRCA1 έχουν 65% κίνδυνο να τον αναπτύξουν, κατά μέσο όρο.
Μόλις έμαθα ότι αυτή ήταν η πραγματικότητα για μένα, αποφάσισα να ενεργήσω δυναμικά και να ελαχιστοποιήσω τον κίνδυνο όσο περισσότερο μπορούσα. Πήρα μια απόφαση να κάνω διπλή προληπτική μαστεκτομή. Ξεκίνησα με το στήθος, καθώς ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού είναι υψηλότερος από τον κίνδυνο που διατρέχω για καρκίνο των ωοθηκών, και η εγχείρηση είναι πιο πολύπλοκη.
Στις 27 Απριλίου τελείωσα τις τρίμηνες ιατρικές διαδικασίες που αφορούσαν τις μαστεκτομές. Κατά το διάστημα αυτό είχα τη δυνατότητα να το κρατήσω μακριά από τη διασημότητα και να συνεχίσω με τη δουλειά μου.
Τώρα, όμως, γράφω γι' αυτό, επειδή ελπίζω ότι άλλες γυναίκες μπορούν να επωφεληθούν από την εμπειρία μου. Ο καρκίνος εξακολουθεί να είναι μια λέξη που προκαλεί φόβο στις καρδιές των ανθρώπων, παράγοντας μια βαθιά αίσθηση αδυναμίας. Όμως σήμερα είναι δυνατό να ανακαλυφθεί μέσω μιας εξέτασης αίματος αν είσαι σε μεγάλο βαθμό επιρρεπής στον καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών και να δράσεις.
Η δική μου διαδικασία ξεκίνησε στις 2 Φεβρουαρίου με μια διαδικασία γνωστή ως "καθυστέρηση της θηλής" ("nipple delay"), που αποκλείει την ασθένεια στους αγωγούς του στήθους πίσω από τη θηλή και επιφέρει επιπλέον ροή αίματος σ' αυτήν την περιοχή. Αυτό προκαλεί κάποιον πόνο και πολλές πληγές, όμως αυξάνει την πιθανότητα να σωθεί η θηλή.
Δύο εβδομάδες αργότερα είχα τη βασικότερη εγχείρηση, όπου ο ιστός του μαστού αφαιρείται και στη θέση του τοποθετούνται προσωρινά υλικά πληρώσεως. Η επέμβαση μπορεί να κρατήσει οκτώ ώρες. Ξυπνάς με σωληνάκια και ελατήρια στο στήθος σου. Πράγματι, μοιάζει με σκηνή από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Όμως κάποιες μέρες μετά την εγχείρηση μπορείς να επιστρέψεις σε μια φυσιολογική ζωή.
Ύστερα από εννιά εβδομάδες ολοκληρώθηκε η τελική εγχείρηση με την ανακατασκευή του στήθους μ' ένα εμφύτευμα. Έχουν υπάρξει αρκετές πρόοδοι σ' αυτήν τη διαδικασία κατά τα τελευταία λίγα χρόνια και τα αποτελέσματα μπορούν να είναι όμορφα.
Θέλησα να γράψω αυτό το άρθρο για να πω στις άλλες γυναίκες ότι η απόφαση να κάνω μαστεκτομή δεν ήταν εύκολη. Όμως είναι μια απόφαση, για την οποία είμαι πολύ χαρούμενη που την πήρα. Οι πιθανότητες που έχω ν' αναπτύξω καρκίνο του στήθους έπεσαν από το 87% σε κάτω από 5%. Μπορώ να πω στα παιδιά μου ότι δεν χρειάζεται να φοβούνται ότι θα με χάσουν εξ αιτίας καρκίνου του στήθους.
Είναι καθησυχαστικό ότι δεν βλέπουν κάτι που θα τα κάνει να νιώθουν άβολα. Μπορούν να δουν τις μικρές μου ουλές κι αυτό είναι όλο. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά η Μανούλα, η ίδια όπως ήταν πάντα. Και γνωρίζουν ότι τ' αγαπώ και ότι θα κάνω τα πάντα για να είμαι μαζί τους όσο μπορώ. Σε προσωπικό επίπεδο, δεν αισθάνομαι καθόλου λιγότερο γυναίκα. Αισθάνομαι ενδυναμωμένη, επειδή πήρα μια σταθερή απόφαση, που σε καμία περίπτωση δεν εξαλείφει τη θηλυκότητα μου.
Είμαι τυχερή που έχω ένα σύντροφο, τον Μπραντ Πιτ, ο οποίος με αγαπάει και με στηρίζει τόσο. Επομένως, οποιοσδήποτε έχει μια σύζυγο ή μια κοπέλα που περνάει αυτή τη διαδικασία, να ξέρετε ότι είστε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της μετάβασης. Ο Μπραντ ήταν παρών στο Pink Lotus Breast Cancer, όπου νοσηλεύτηκα, κάθε λεπτό των επεμβάσεων. Καταφέραμε να βρούμε στιγμές για να γελάσουμε μαζί. Ξέραμε ότι αυτό ήταν το σωστό πράγμα που έπρεπε να κάνουμε για την οικογένεια μας και ότι θα μας έφερνε πιο κοντά. Και αυτό συνέβη.
Για κάθε γυναίκα που διαβάζει αυτό το άρθρο, ελπίζω να σας βοηθήσει να μάθετε ότι έχετε επιλογές. Θέλω να ενθαρρύνω κάθε γυναίκα, ειδικά αν έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του στήθους ή των ωοθηκών, ν' αναζητήσετε πληροφορίες και ειδικούς γιατρούς, οι οποίοι μπορούν να σας βοηθήσουν μέσα απ' αυτήν την πλευρά της ζωής σας και να κάνετε τις δικές σας, πληροφορημένες επιλογές.
Αναγνωρίζω ότι υπάρχουν πολλοί ολιστικοί γιατροί που εργάζονται σε θεραπείες εναλλακτικές της εγχείρησης. Η δική μου ιατρική αγωγή θα αναρτηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα στην ιστοσελίδα του Pink Lotus Breast Center. Ελπίζω ότι αυτό θα βοηθήσει κι άλλες γυναίκες.
Μόνο ο καρκίνος του στήθους σκοτώνει 458.000 ανθρώπους κάθε χρόνο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, κυρίως σε χώρες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Πρέπει να γίνει προτεραιότητα το να διασφαλίσουμε ότι περισσότερες γυναίκες θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε γονιδιακές εξετάσεις και σε σωτήριες προληπτικές θεραπείες, ανεξάρτητα από τους μέσα που διαθέτουν και την καταγωγή τους, οπουδήποτε κι αν ζουν. Το κόστος των εξετάσεων για BRCA1 και BRCA2, που στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πάνω από 3.000$, παραμένει εμπόδιο για πολλές γυναίκες.
Επέλεξα να μην κρατήσω την ιστορία μου κρυφή, επειδή υπάρχουν πολλές γυναίκες που δεν γνωρίζουν ότι μπορεί να ζουν κάτω από τη σκιά του καρκίνου. Ελπίζω ότι κι αυτές θα μπορούν να κάνουν γονιδιακό έλεγχο κι ότι αν έχουν υψηλό κίνδυνο κι εκείνες, θα ξέρουν ότι έχουν σημαντικές επιλογές.
Η ζωή έχει πολλές προκλήσεις. Εκείνες που δεν θα πρεπε να μας φοβίζουν, είναι όσες μπορούμε να αποδεχτούμε και να ελέγξουμε.
Σχετικά θέματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου