Γιατί πολλές πεθερές δεν χωνεύουν τους γαμπρούς τους; Μια επιστημονική εξήγηση, που τις δικαιώνει!

Η επιστήμη είναι ο κατεξοχήν χώρος, όπου ευνοείται ο πλουραλισμός. Όλες οι απόψεις μπορούν να διατυπωθούν, ακόμη κι αν ηχούν παράδοξα στ' αυτιά μας ή αν καταλήγουν σε εξωφρενικά συντηρητικά συμπεράσματα, αρκεί να έχει προηγηθεί έρευνα. Κάπως έτσι, στην επιστημονική επιθεώρηση Evolution and Human Behaviour δημοσιεύτηκε μια έρευνα που επιχειρεί να εξηγήσει γιατί συνήθως τα πεθερικά δεν τρέφουν ιδιαίτερη εκτίμηση για τους γαμπρούς και τις νύφες τους. Το πόρισμα; Για όλα φταίει η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.

Σύμφωνα με τους Πίετ βαν ντε Μπεργκ και Τιμ Φόσετ, η θεωρία της σεξουαλικής επιλογής που εξηγεί το πώς τα ζώα επιλέγουν τους συντρόφους τους, δεν ισχύει στον ίδιο βαθμό και για τους ανθρώπους. Υπάρχει μια σημαντική παράμετρος, που δεν λαμβάνεται υπόψη από τα επιστημονικά μοντέλα και αυτή δεν είναι άλλη από τους γονείς! Σε κανένα άλλο είδος του ζωικού βασιλείου οι γονείς είτε του αρσενικού είτε του θηλυκού δεν έχουν άποψη για το ζευγάρωμα του απογόνου τους. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει για τους ανθρώπους, όπου οι γονείς όχι απλά έχουν άποψη, αλλά και επιμένουν σ' αυτή!

Όπως εξηγούν οι ερευνητές, από τη στιγμή που ο κάθε γονέας κληροδοτεί τα μισά του γονίδια στο καθένα από τα παιδιά του, θεωρούν ότι όλα τα παιδιά είναι το ίδιο πολύτιμα για εκείνον. Έτσι, από γενετικής άποψης, το εξελικτικό συμφέρον των γονέων είναι να διανείμουν τα "αποθέματά" τους (από χρήματα μέχρι ψυχολογική υποστήριξη) κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ν' αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα εγγόνια, χωρίς να τους ενδιαφέρει ποιο από τα παιδιά τους θα τους τα χαρίσει. Με άλλα λόγια, αυτό που πραγματικά τους ενδιαφέρει είναι ν΄αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα εγγόνια από το κάθε παιδί τους. 

Από την άλλη, τα παιδιά έχουν εξελιχθεί γενετικά κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τη δική τους αναπαραγωγή αδιαφορώντας για τα αδέρφια τους, επειδή επιθυμούν να διασφαλίσουν ότι θα έχουν όσο το δυνατόν περισσότερα αποθέματα για να κληροδοτήσουν στη συνέχεια στα παιδιά τους ως γονείς. Έτσι, εκδηλώνεται μια σύγκρουση ανάμεσα στα παιδιά, που επιδιώκουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της γονεϊκής βοήθειας.
Τα πειράματα των ερευνητών περιορίστηκαν μόνο σε σχέση με τις επιλογές των κοριτσιών συγκριτικά με αυτές των γονιών τους. Όπως διαπίστωσαν, αν και αρχικά οι γονείς προτιμούσαν να παντρέψουν τις κόρες του με άντρες που δεν είχαν πολλά να τους προσφέρουν, ώστε να παρέμβουν οι ίδιοι περισσότερο, αυτό στην εξελικτική πορεία του ανθρώπινου είδους άλλαξε, επειδή οι κοπέλες εμφάνισαν την τάση να εκμεταλλεύονται αυτήν την "αδυναμία" των γονιών τους, προκειμένου να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο βοήθειας συγκριτικά με τα υπόλοιπα αδέρφια τους. Έτσι, τελικά οι γονείς προτιμούν πλέον να κάνουν γαμπρούς εκείνους τους άνδρες, που νοιάζονται για τις οικογένειές τους και προσφέρουν περισσότερα, αφού οι ίδιοι ως γονείς ενδιαφέρονται να βοηθήσουν εξίσου όλα τους τα παιδιά.
Με άλλα λόγια, οι Πίετ βαν ντε Μπεργκ και Τιμ Φόσετ θεωρούν ότι οι γονείς ξέρουν καλύτερα και εμμέσως, χωρίς να το διατυπώνουν ευθέως, δικαιολογούν ξεπερασμένες πρακτικές, όπως το συνοικέσιο, αλλά και την "κακή πεθερά", που γκρινιάζει από το πρωί ως το βράδυ, επειδή θεωρεί ότι ο γαμπρός της είναι ένας άχρηστος, που δεν προσφέρει στην κόρη της όσα θα έπρεπε!
Προσοχή: Αυτήν την έρευνα καλύτερα να μη τη διαβάσει η πεθερά σας, γιατί θα νιώσει δικαιωμένη και θα γκρινιάζει περισσότερο!


Σχετικά θέματα:
ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΦΙΛΙΟΜΑΣΤΕ;