Αν υπάρχει ένας λόγος, για τον οποίο πρέπει σήμερα να θυμόμαστε και να μνημονεύουμε τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, πέρα από τα ιστορικά μηνύματα του ατυχούς αυτού πολέμου, έχει να κάνει και με το γεγονός ότι αυτός υπήρξε ο πρώτος πόλεμος στην ιστορία, που καταγράφηκε σε κινηματογραφικές ταινίες. Ο Βρετανός ανταποκριτής Φρεντερίκ Βιλιέρς, που είχε φτάσει στην περιοχή για να καταγράψει τις μάχες, έφερε μαζί του και μια κινηματογραφική μηχανή, με την οποία κατέγραψε μικρές σκηνές των πολεμικών συγκρούσεων σε τέσσερις - τουλάχιστον - ταινίες μικρού μήκους, σε μια εποχή που ο κινηματογράφος βρισκόταν ακόμη στα γεννοφάσκια του.
Δυστυχώς οι ταινίες του Βελιέρ δεν σώζονται, όμως δεν ισχύει το ίδιο για τις ταινίες που γύρισε την ίδια περίοδο ο Ζορζ Μελιές. Ο Μελιές, που ήταν "επαγγελματίας" κινηματογραφιστής (όσο επαγγελματίας θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας κινηματογραφιστής εκείνη την εποχή), εμπνεύστηκε από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο και την ίδια περίοδο γύρισε τέσσερις ταινίες εξαιρετικά μικρού μήκους, οι οποίες αναπαρίσταναν σκηνές του πολέμου, όπως τις είχε ο ίδιος φανταστεί. Οι ταινίες του Μελιές, δηλαδή, δεν είχαν χαρακτήρα καταγραφής της επικαιρότητας (ακτουαλιτέ), αλλά ήταν ταινίες μυθοπλασίας, γυρισμένες με ερασιτέχνες ηθοποιούς, που επιχειρούσαν να αναπλάσουν τον πόλεμο μεταξύ της Ελλάδας και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Οι τέσσερις ταινίες του Μελιές είχαν τους τίτλους "Massacres de Crete" (Σφαγές στην Κρήτη), "Episode de guerre Greco-Turque" (Επεισόδιο του ελληνοτουρκικού πολέμου), "Combat Naval en Grece" (Ναυμαχία στην Ελλάδα) και "La prise de Tournavos" (Η πτώση του Τυρνάβου). Από τις τέσσερις αυτές ταινίες, σώζονται οι δύο τελευταίες, οι οποίες μάλιστα είναι διαθέσιμες και μέσω youtube, καθώς και μέσω άλλων ιστοσελίδων, όπου χρήστες έχουν τη δυνατότητα ν' ανεβάζουν βιντεάκια.
Στην ταινία "Ναυμαχία στην Ελλάδα", διάρκειας 1' 3'', αποτυπώνεται μια σκηνή ναυμαχίας με επίκεντρο ένα υποτιθέμενο ελληνικό πλοίο. Ο αξιωματικός του πλοίου καλεί τους ναύτες στο κατάστρωμα κι εκείνοι κοιτάζουν μακριά ψάχνοντας να δουν τον εχθρό. Σε κάποια στιγμή γυρνούν στο μέρος, όπου βρίσκεται η κάμερα, και τότε το πλοίο δέχεται επίθεση, δηλαδή βομβαρδίζεται.
Στην "Πτώση του Τυρνάβου", όπου το σκηνικό φόντο παραπέμπει σε μια αραβική πόλη παρά στον Τύρναβο όπως πραγματικά ήταν, η δράση εξελίσσεται σε μια αυλή. Έλληνες στρατιώτες προσπαθούν να αμυνθούν ρίχνοντας πυρά εναντίον του εχθρού, ενώ προφυλάσσονται από έναν αυλόγυρο. Γρήγορα, όμως, οι Τούρκοι εισβάλλουν είτε πηδώντας από το φράκτη είτε γκρεμίζοντας την πόρτα και ανατινάζουν μια πόρτα, ενώ οι Έλληνες έχουν ήδη εξαφανιστεί. Η διάρκεια της συγκεκριμένης ταινίας, που είπαμε ότι είναι καθαρή μυθοπλασία, δεν ξεπερνά το 1 λεπτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου