Το παρακάτω αίνιγμα το περιέγραψε ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης στον δεύτερο τόμο των ποιημάτων του. Δεν ήταν δικής του έμπνευσης, αλλά του το είχε πει ένας γέροντας, τον οποίο είχε συναντήσει κάποτε ο ποιητής. Διαβάστε πώς ο Βαλαωρίτης θυμάται τη σκηνή της συνάντησής του με τον ηλικιωμένο άνδρα, αλλά και το αίνιγμα του τελευταίου. Προσπαθήστε να το λύσετε και σύντομα θα έρθει η απάντηση στα σχόλια.
Γράφει, λοιπόν, ο Βαλαωρίτης:
Κάποια μέρα βρήκα έναν υπερεκατονταετή βλαχοποιμένα, χειμώνα καιρό να θερμαίνεται κάτω από τον ήλιο και να επιτηρεί από μακριά το κοπάδι του.
- Καλώς τα κάνεις, γέροντα, του είπα.
- Καλώς το παιδί μου.
- Τα χρόνια σε βαραίνουν. Πώς περνάς; Πώς είσαι;
- Μου φαίνεται πως ήρθα χθες. Μπήκα από μια πόρτα και από μιαν άλλη θε να βγω. Πώς είμαι θες να μάθεις; Άκου:
Οι βρύσες εκινήσανε
Οι μύλοι εσταματήσανε
Και τα βουνά εχιονίσανε
Και τα δυο γεννήκαν τρία.
Μπορείτε να βρείτε τι εννοούσε ο γέροντας; Δεν είναι πολύ δύσκολο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου