1.
We have to go back, Kate! We have to go back!
Ίσως η πιο θρυλική ατάκα του LOST. Στο τελευταίο επεισόδιο της τρίτης σεζόν, οι σεναριογράφοι αποφάσισαν να μας κάνουν έκπληξη περνώντας για πρώτη φορά από τα flashbacks στα flashforwards, κάτι που οι τηλεθεατές το ανακαλύπτουμε μόλις στην τελευταία σκηνή του επεισοδίου, όταν ξαφνικά βλέπουμε τον Τζακ να συναντά την Κέιτ στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες και να της ζητάει το αδιανόητο να γυρίσουν πίσω στο νησί! Ε, αυτό ήταν… η αρχή του τέλους του LOST! Εκτός που κατέστρεψε το ενδιαφέρον για μια όχι ιδιαιτέρως κακή, αλλά απλά αδιάφορη τέταρτη σαιζόν – εφόσον ουσιαστικά ξέραμε τι θα γινόταν – αποτέλεσε και τον προπομπό της παρακμής της σειράς στην πέμπτη και την έκτη σαιζόν. Όταν καταφέρνεις να φύγεις από ένα χαμένο τόσο στο χάρτη όσο και στο χρόνο νησί, δε γυρνάς πίσω ο κόσμος να χαλάσει αγαπητέ Τζακ! Όχι ο Τζέικομπ… ούτε τα πόδια της Αντριάνας Σκλεναρίκοβα δεν πρέπει να είναι ικανός λόγος να γυρίσεις σε ένα νησί με πολικές αρκούδες στο μέσο της τροπικής ζούγκλας (), έναν μαύρο καπνό να κυνηγάει όσους δε χωνεύει, κάτι «Άλλους» που κλέβουν μωρά κι έχουν σκοτώσει κόσμο και κοσμάκη και δε συμμαζεύεται.. Αχ. μωρέ Κέιτ γιατί τον άκουσες! Αχ, μωρέ Κέιτ! Πάντως η ατάκα έμεινε θρυλική!
2.
- They come. They fight. They destroy. They corrupt. It always ends the same.
- It only ends once. Everything that comes before is just progress.
Στο τελευταίο επεισόδιο της πέμπτης σαιζόν του LOST μας αποκαλύφθηκε επιτέλους ο Τζέικομπ, για τον οποίο μέχρι τότε συνέχεια ακούγαμε, αλλά ποτέ δε βλέπαμε. Μαζί με τον Τζέικομπ, προς έκπληξη μας, γνωρίσαμε και έναν άλλον άντρα χωρίς όνομα, που οι τηλεθεατές τον βάφτισαν ο «άντρας με τα μαύρα», εφόσον συνέχεια ήταν μαυροντυμένος. Έτσι, η μυθολογία του LOST έγινε πιο μπερδεμένη από ποτέ, ωστόσο άρχισε να ξεδιπλώνεται το φιλοσοφικό υπόβαθρο της σειράς, γιατί – κακά τα ψέματα – το LOST ήταν μια βαθύτατα φιλοσοφημένη σειρά, πέρα από τα κλασσικά παιχνίδια για την τηλεθέαση που δεν απέφυγε. Ο διάλογος αυτός ανάμεσα στους δύο άντρες, τον μαυροφορεμένο που είναι ο απαισιόδοξος και βλέπει μόνο πόλεμο, καταστροφή και διαφθορά και τον Τζέικομπ που είναι ο αισιόδοξος και βλέπει πίσω από όλα αυτά την πρόοδο από γενιά σε γενιά, αντικατροπτίζει σε ένα βαθμό και την αντιπαράθεση πίσω από το βαθύτερο νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης. Τελικά, τι είναι ο άνθρωπος; Έρμαιο ενός αέναου φαύλου κύκλου φθοράς και καταστροφής ή δημιουργός και συντελεστής προόδου;
3.
Brotha!
Τι θα ήταν το LOST χωρίς τον Ντέσμοντ; Ok, υπερβάλλω…θα είχαμε την Κέιτ, τον Σόγιερ, τον Τζακ, τον Λοκ, τον Τσάρλι, τον Χιούγκο βεβαίως και πολλούς πολλούς ακόμα… Τι θα ήταν όμως το LOST χωρίς το «brotha» του Ντέσμοντ. Η βρετανική προφορά έγινε και πάλι της μόδας και όλοι οι φανατικοί της σειράς άρχισαν να τη μιμούνται λέγοντας brotha δεξιά κι αριστερά. Δεν πρόκειται για ατάκα, αλλά η λέξη αυτή θα αντηχεί στα αυτιά μου για πάντα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου