ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΚΟΛΠΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΩΝ

Η φοροδιαφυγή δεν είναι μόνο ελληνικό "εθνικό σπορ", αλλά την αγαπούν και την εφαρμόζουν πολύ και οι Ιταλοί γείτονες μας επιβεβαιώνοντας αυτό που συνηθίζουμε να λέμε, ότι οι δυο λαοί είμαστε "ούνα φάτσα, ούνα ράτσα". Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, το 2010 οι Ιταλοί έκρυψαν από την Εφορία εισοδήματα 50 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό αυξημένο κατά 46% σε σχέση με το 2009. Η μεγαλύτερη δε φοροδιαφυγή εντοπίζεται στην τουριστική βιομηχανία της χώρας, με τα κρυμμένα εισοδήματα για το 2010 να υπολογίζονται σε 36 δισεκατομμύρια ευρώ. Στην Ιταλία βέβαια υπάρχει πιο συντονισμένη προπάθεια καταπολέμησης της φοροδιαφυγής σε σχέση με τη χώρα μας, όμως και εκεί ο ενθουσιασμός του πρώτου καιρού δίνει τη θέση του στη χαλαρότητα του ελέγχου. Έτσι, μπορεί το 2007, όταν ξεκίνησε η τελευταία εκστρατεία κατά της φοροδιαφυγής στη γειτονική χώρα, να διενεργήθηκαν 84.091 έλεγχοι, τρία χρόνια αργότερα όμως ο αριθμός των ελέγχων ήταν μόλις 4.788! Η διαφορά βέβαια είναι ότι μόλις συνειδητοποίησαν ότι "κινδυνεύουν να γίνουν Ελλάδα", όπως έχει επισημάνει με νόημα πολλές φορές ο νέος τους πρωθυπουργός, οι έλεγχοι ξανάρχισαν δριμύτεροι.

Η ιταλική εφημερίδα La Stampa δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα ένα άρθρο για τα κόλπα
των Ιταλών εμπόρων προκειμένου να μην κόψουν αποδείξεις και να γλιτώσουν έτσι τους φόρους. Δείτε τι κάνουν οι Ιταλοί και συγκρίνετε με τις μεθόδους των συμπατριωτών μας:

1. Ο πελάτης γίνεται "συνένοχος". Συμφωνεί να αγοράσει το προϊόν πληρώνοντας λιγότερα απ' ότι η επίσημη αξία με αντάλλαγμα να μην πάρει απόδειξη. Ε, αυτό συμβαίνει και εδώ. Σε όλους έχει τύχει ένα αντίστοιχο άτυπο παζάρι με τον πωλητή, όπου νομίζουμε ότι κάνουμε και την αγορά του αιώνα ξεχνώντας ότι με αυτόν τον τρόπο βοηθούμε τον "καλό αυτό έμπορο" να κρύψει εισοδήματα από το κράτος, να φοροδιαφύγει και να αναγκαστούμε να σηκώσουμε το μεγαλύτερο βάρος όλοι οι υπόλοιποι. Η εφημερίδα σημειώνει ότι αυτή η πρακτική ακολουθείται κυρίως μεταξύ γνωστών - συγγενών, φίλων, με τα άτομα της γειτονιάς. Ε, δεν μπορείς να ζητήσεις από το γείτονα σου απόδειξη...

2. Οι έμποροι κάνουν άτυπο face control των πελατών τους. Όταν βλέπουν κάποιον άγνωστο να μπαίνει στο μαγαζί, ο οποίος μπορεί και να είναι ο οποιοσδήποτε, γίνονται τυπικοί μέχρι κεραίας. Εννοείται ότι θα κόψουν απόδειξη στον άγνωστο πελάτη, μέχρι να μάθουν δηλαδή ποιος είναι και από πού κρατάει η σκούφια του. Επειδή όμως μέχρι να φτάσει ο νέος κι άγνωστος αυτός πελάτης μέχρι το ταμείο του μαγαζιού, είναι πολύ πιθανό να πρέπει να εξυπηρετηθούν κι άλλοι πολλοί, στους οποίους όμως δε θα έκοβαν υπό άλλες συνθήκες απόδειξη, έχουν επινοήσει ένα μικρό κολπάκι. Πατούν κανονικά όλα τα πλήκτρα της ταμειακής μηχανής εκτός από το πλήκτρο για να βγει η απόδειξη, η οποία φυσικά δεν εκδίδεται ποτέ. Ε, δε βάζουν και κρυφές κάμερες σαν τον big brother οι Ιταλοί εφοριακοί ...

3. Κόβουν αποδείξεις μαϊμού. Επειδή από την ταμειακή μηχανή βγαίνει ένα μακρόστενο, άσπρο χαρτάκι με μαύρα γράμματα, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και νόμιμη απόδειξη. Η επινοητικότητα των Ιταλών έχει εφεύρει αυτό το μικρό, αλλά δόλιο κόλπο, να εκδίδουν δηλαδή αποδείξεις, οι οποίες όμως, όπως σημειώνεται στο κάτω μέρος τους, "δεν ισχύουν για φορολογικούς σκοπούς". Έτσι, το ιταλικό κράτος δεν ενδιαφέρεται για αυτές και όλοι είναι ευτυχισμένοι με την απάτη κατά του Δημοσίου.

4. Αρκετά ιταλικά μαγαζιά και εστιατόρια δε δέχονται πληρωμές από πλαστικό χρήμα (πιστωτικές κάρτες και κάρτες από ΑΤΜ). Η επίσημη δικαιολογία είναι ότι χρεώνονται με τέλη από τα πιστωτικά ιδρύματα που τις εκδίδουν, στην πραγματικότητα όμως, το κάνουν επειδή γνωρίζουν ότι το ηλεκτρονικά διακινούμενο χρήμα δύσκολα κρύβεται από το κράτος. Υπάρχουν όμως και οι τολμηροί, εκείνοι που δέχονται μεν κάρτες στα μαγαζιά τους, αλλά ελπίζουν να ξεγελάσουν την Εφορία με απατεωνιά. Καθώς μεσολαβεί ένα διάστημα δέκα περίπου λεπτών μεταξύ του χρόνου της ηλεκτρονικής πληρωμής και της έκδοσης της απόδειξης, πληκτρολογούν κάνα μηδενικό λιγότερο ελπίζοντας ότι οι επιθεωρητές στον έλεγχό τους δε θα είναι τόσο προσεκτικοί κι επομένως όλο και κάποιο μικροποσό θα καταφέρουν να γλιτώσουν. Ε, και στο κάτω-κάτω και να την εντοπίσουν οι επιθεωρητές τη διαφορά ανάμεσα στα έσοδα και τα ηλεκτρονικά αρχεία των πιστωτικών καρτών, η δικαιολογία είναι εύκολη: "Δεν πατήθηκε το πλήκτρο κύριε επιθεωρητά μου! Συμβαίνουν αυτά!".

5. Το πέμπτο κόλπο, σύμφωνα με την εφημερίδα, εφαρμόζεται κυρίως από τους ντελιβεράδες και όσους πωλούν προϊόντα ηλεκτρονικά μέσω διαδικτύου. Υπάρχουν ειδικά προγράμματα στο ίντερνετ, κατεβάζοντας τα οποία μπορεί κάποιος να εκδίδει πλαστές αποδείξεις. Υπάρχει μάλιστα και σχετική εφαρμογή στο iPhone, που ονομάζεται "μαγική απόδειξη". Καταλαβαίνετε φυσικά ότι ανάμεσα στους Ιταλούς φοροφυγάδες, αυτή έχει γίνει ανάρπαστη.