Δεν αμφισβητείται ότι η Άννα Βίσση είναι η κορυφαία ποπ τραγουδίστρια των τελευταίων 30 ετών. Αμέτρητα από τα τραγούδια της έχουν σημειώσει τεράστια επιτυχία, ενώ πολλά από αυτά εξακολουθούν να συγκινούν τους θαυμαστές της, αλλά και να τς σιγοτραγουδούν και αρκετοί "πολέμιοι". Ωστόσο, δεν έχουν σημειώσει όλα τα τραγούδια την ίδια επιτυχία και πάντως υπάρχουν και αρκετά που δεν κατάφεραν να ξεχωρίσουν - άλλα δικαίως και άλλα από.. ανεξήγητο λόγο.
Στην τελευταία κατηγορία, ένα από τα τραγούδια που δεν ξεχώρισαν, αν και πληρούσαν όλες τις προϋποθέσεις, ανήκει και το "Καπνίζω". Το τραγούδι περιλήφθηκε στο άλμπουμ "Φωτιά", που κυκλοφόρησε το 1989 και από το οποίο ξεχώρισαν το ομώνυμο τραγούδι, η μπαλάντα "Σε σκέφτομαι συνέχεια", αλλά και ένα ξεχασμένο σήμερα με τίτλο "Μπαλωματάκι" -το συγκεκριμένο όμως παιζόταν πολύ στα ραδιόφωνα τότε και θυμάμαι ακόμη τους στίχους του ρεφρέν, αν κι έχω να το ακούσω πάνω από 20 χρόνια!
Το "Καπνίζω", σε στίχους και μουσική Νίκου Καρβέλα φυσικά, είχε αρκετά κατατονικούς στίχους, που μιλούν για τον χωρισμό και πώς προσπαθεί κάποιος να πνίξει τον πόνο του στον καπνό. Ίσως αυτή να ήταν η αδυναμία του στίχου, καθώς οι περισσότεροι πίνουν παρά "σχηματίζουν κυκλάκια με καπνό", όπως λένε οι στίχοι.
Όμως από την άλλη, αυτή νομίζω ότι είναι και η δύναμη του, από τη στιγμή που ένας φανατικός αντικαπνιστής, όπως εγώ, μπήκα αμέσως στο νόημα του τραγουδιού, όταν το πρωτάκουσα τυχαία -για μία και μοναδική φορά στο ραδιόφωνο- περίπου πριν μια δεκαετία, ίσως και λίγο παραπάνω. Και μάλιστα δεν είχα καν βιώσει κάποιο χωρισμό τότε πρόσφατα.
Αυτό δεν είναι που κάνει πραγματικά πετυχημένο ένα τραγούδι; Να σου ρίχνει την ψυχολογία, όταν πετάς στα σύννεφα, αλλά και να σε κάνει να σκεφτείς θετικά, όταν τα βλέπεις όλα μαύρα. Έτσι και το "Καπνίζω", εκείνη τη μοναδική φορά που το άκουσα, μου προκάλεσε την αίσθηση ότι κάπνιζα κι εγώ συμπάσχοντας με την Άννα, που τραγουδούσε -ευτυχώς, δεν το έκανα στ' αλήθεια, αφού το τσιγάρο βλάπτει την υγεία περισσότερο απ' όσο πολλοί υποψιάζονται.
Το 2001, ένα αρκετά πετυχημένο, ψυχεδελικό ρεμίξ του τραγουδιού περιλήφθηκε στο διπλό άλμπουμ "Κραυγή", το κατά τη γνώμη μου τελευταίο πραγματικά καλό άλμπουμ της Άννας Βίσσης σαν σύνολο, όμως ούτε και τότε κατάφερε να ξεχωρίσει. Μήπως του αξίζει μια τρίτη ευκαιρία είτε στο πρωτότυπο του 1989 είτε στο ρεμίξ του 2001;
Με κυκλάκια από καπνό/ το όνομά σου το μικρό/ σχηματίζω και καπνίζω
Είναι ο κόσμος τραγικός/ νόμο της βαρύτητος/ ανακαλύπτω και καπνίζω
Μα είν’ το στόμα μου πικρό/ κι ούτε σένανε ξεχνώ/
ούτε το τσιγάρο συνηθίζω/ και καπνίζω (x2)
Η πρώτη version ...
και το ρεμίξ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου