ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πιο διάσημο πρόσωπο που γεννήθηκε σαν σήμερα είναι η 55χρονη ποπ τραγουδίστρια -αν θέλετε αποκαλέστε τη και "βασίλισσα της ποπ"- Μαντόνα, η οποία είναι μόλις τέσσερα χρόνια μικρότερη από τον σκηνοθέτη Τζον Κάμερον.
Όμως, την 16η Αυγούστου γεννήθηκαν και σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων, όπως ο Έλληνας πεζογράφος Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003) και ο Αμερικανός ποιητής και συγγραφέας Τσαρλς Μπουκόφσκι (1920-1994).
Επίσης, σαν σήμερα γεννήθηκαν και τρεις Νομπελίστες:
- ο Γάλλος φυσικός Γκαμπριέλ Λιπμάν (1845-1921), Νόμπελ Φυσικής 1908 για την εφεύρεση της φωτογραφικής αναπαραγωγής των χρωμάτων
- ο Αμερικανός βιοχημικός Γουέντελ Μέρεντιθ Στάνλεϊ (1904-1971), Νόμπελ Χημείας 1946 από κοινού με τον Τζον Νόρθροπ για την παρασκευή ενζύμων και πρωτεϊνών ιών σε καθαρή κατάσταση
- ο Ισραηλινός πολιτικός Μεναχέμ Μπέγκιν (1913-1992), ο οποίος μοιράστηκε το Νόμπελ Ειρήνης 1979 με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Ανουάρ ελ-Σαντάτ για την υπογραφή των συμφωνιών του Καμπ Ντέιβιντ και της συνθήκης ειρήνης μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ -1978 και 1979 αντίστοιχα.
ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:
Η ημέρα της ανεξαρτησίας γιορτάζεται στην Γκαμπόν, που αποτελούσε γαλλική αποικία μέχρι το 1960 σαν σήμερα.
Στη Δομινικανή Δημοκρατία γιορτάζεται η Ημέρα της Αποκατάστασης. Στις 16 Αυγούστου 1863, ο Γκρεγκόριο Λεπουρόν ύψωσε την εθνική σημαία στο λόφο Καποτίγιο του Σάντο Ντομίνγκο, σηματοδοτώντας την έναρξη του πολέμου κατά των Ισπανών. Κατά το παρελθόν, η Δομινικανή Δημοκρατία είχε αποτελέσει ανεξάρτητο κράτος για δύο σύντομα χρονικά διαστήματα - την πρώτη φορά έχασε την ανεξαρτησία της λόγω ένωσης με την Αϊτή και τη δεύτερη λόγω της επιστροφής της σε καθεστώς ισπανικής αποικίας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο πόλεμος που ξέσπασε στις 16.08.1863 και διήρκεσε λιγότερο από δυο χρόνια ονομάστηκε Πόλεμος της Αποκατάστασης.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:
Στις 16 Αυγούστου 1960, ακριβώς τα μεσάνυχτα, τέθηκαν σε ισχύ οι συμφωνίες της Ζυρίχης και ιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία.
"Η Κύπρος αποδίδεται σήμερον εις χείρας του λαού της, όστις καλείται όπως διαμορφώση ελευθέρως τα ιστορικά πεπρωμένα του και αναλάβη, ως μέλος πλέον της κοινωνίας των ελευθέρων Εθνών, τας ευθύνας του δια την εδραίωσιν της διεθνούς ειρήνης και την πρόοδον της ανθρωπότητος" διακήρυξε λίγες ώρες αργότερα ο Μακάριος στο διάγγελμά του προς τον κυπριακό λαό, που μάλλον ήταν διχασμένος ως προς τις προοπτικές του νέου κράτους. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των ελληνικών εφημερίδων. οι Τουρκοκύρπιοι ήταν περισσότερο ενθουσιασμένοι, σε αντίθεση με την ελληνοκυπριακή κοινότητα, που φερόταν προσκολλημένη στην ιδέα της ένωσης με την Ελλάδα.
[Βλ. σχετικά: Ιστορικές ομιλίες: Το διάγγελμα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου].
Στις 16 Αυγούστου 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον οποίο υποδέχθηκε πλήθος κόσμου στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. "Το έθνος θ' ανασυντάξει γρήγορα τις δυνάμεις του και η Ελλάδα θα διεκδικήσει και θα καταλάβει γρήγορα την περήφανη θέση που της ανήκει στο διεθνή χώρο", δήλωσε στους συγκεντρωμένους, ενώ στη συνέχεια ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους, όπου μεταξύ άλλων σημείωσε τα εξής:
"Κατέχομαι από βαθιά ανθρώπινη συγκίνηση, που ξαναβρίσκομαι ύστερα από χρόνια ξενιτιάς στην πατρίδα, κοντά στον αδούλωτο, τον περήφανο ελληνικό λαό, που ύστερα από την επταετία της σκληρής, ξενοκίνητης δικτατορίας, αντιμετωπίζει σήμερα τη νέα σκληρή εμπειρία της εθνικής τραγωδίας.
Υποκλίνομαι με σεβασμό στους αγωνιστές της Δημοκρατίας που έπεσαν στη μάχη για τη λευτεριά και την εθνική μας ανεξαρτησία, στους νεκρούς του Πολυτεχνείου, στους νεκρούς του Κυπριακού αγώνα. Χαιρετίζω τους γενναίους, που αψηφώντας τις συνέπειες, την εκτόπιση, τη φυλακή, τα βασανιστήρια της ΕΣΑ και της Μπουμπουλίνας, έδωσαν το παρών στον αγώνα ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα.
Επιστρέφω στην πατρίδα σε μια κρίσιμη για το έθνος ώρα. Την ώρα αυτή κυριαρχεί μέσα μας η θλίψη για την τύχη της μεγαλονήσου. Κυριαρχεί μέσα μας η αγανάκτηση για τη μεταχείριση που επεφύλαξαν για την Ελλάδα οι δήθεν σύμμαχοί της, για τον κυνισμό της Ουάσιγκτον, που αφού μετέβαλε τη χώρα μας σε στρατιωτική βάση για την εξυπηρέτηση και προώθηση των στρατηγικών και οικονομικών της συμφερόντων στην ανατολική Μεσόγειο, προγραμμάτισε τη σφαγή στην Κύπρο, τη διχοτόμησή της και την εθνική μας μείωση. Αγανάκτηση και ντροπή για το γεγονός ότι υπήρξαν Έλληνες, που όχι μόνο καταπίεσαν το λαό για μια επταετία, μα που συστηματικά εξασθένισαν τις ένοπλες δυνάμεις και εξυπηρέτησαν τυφλά ξένα συμφέροντα σε βάρος του έθνους και του λαού...".
Στις 16 Αυγούστου 2004, τέταρτη μέρα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και ενώ την επικαιρότητα μονοπωλούσε μέχρι τότε το παιδαριώδες θέμα του ατυχήματος και της αποφυγής ελέγχου ντόπινγκ από τους Κεντέρη και Θάνου, που αποτελούσαν τους σταρ εκπροσώπους του ελληνικού αθλητισμού στη διοργάνωση, αθόρυβα η χώρα μας κέρδισε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο σ' ένα άθλημα, στον οποίο δεν είχε ιδιαίτερη παράδοση. Οι Θωμάς Μπίμης και Νίκος Συρανίδης κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο στη συγχρονισμένη κατάδυση από βατήρα ύψους 3 μέτρων και έκαναν καλό "ποδαρικό" στην ελληνική αποστολή, που σχεδόν κάθε μέρα πανηγύριζε και ένα μετάλλιο ή μια τιμητική διάκριση.
Ηθικό δίδαγμα 1: Το σταριλίκι δεν φέρνει απαραίτητα και τον πολυπόθητο θρίαμβο.
Ηθικό δίδαγμα 2: Δυστυχώς, αν δεν είσαι σταρ ή δεν προσπαθήσεις να γίνεις σταρ, ο όποιος θρίαμβος ξεχνιέται μ' ένα φύσημα του ανέμου, ενώ οι σταρ που διέψευσαν τις προσδοκίες εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενα θαυμασμού.
Στις 16 Αυγούστου 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον οποίο υποδέχθηκε πλήθος κόσμου στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. "Το έθνος θ' ανασυντάξει γρήγορα τις δυνάμεις του και η Ελλάδα θα διεκδικήσει και θα καταλάβει γρήγορα την περήφανη θέση που της ανήκει στο διεθνή χώρο", δήλωσε στους συγκεντρωμένους, ενώ στη συνέχεια ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους, όπου μεταξύ άλλων σημείωσε τα εξής:
"Κατέχομαι από βαθιά ανθρώπινη συγκίνηση, που ξαναβρίσκομαι ύστερα από χρόνια ξενιτιάς στην πατρίδα, κοντά στον αδούλωτο, τον περήφανο ελληνικό λαό, που ύστερα από την επταετία της σκληρής, ξενοκίνητης δικτατορίας, αντιμετωπίζει σήμερα τη νέα σκληρή εμπειρία της εθνικής τραγωδίας.
Υποκλίνομαι με σεβασμό στους αγωνιστές της Δημοκρατίας που έπεσαν στη μάχη για τη λευτεριά και την εθνική μας ανεξαρτησία, στους νεκρούς του Πολυτεχνείου, στους νεκρούς του Κυπριακού αγώνα. Χαιρετίζω τους γενναίους, που αψηφώντας τις συνέπειες, την εκτόπιση, τη φυλακή, τα βασανιστήρια της ΕΣΑ και της Μπουμπουλίνας, έδωσαν το παρών στον αγώνα ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα.
Επιστρέφω στην πατρίδα σε μια κρίσιμη για το έθνος ώρα. Την ώρα αυτή κυριαρχεί μέσα μας η θλίψη για την τύχη της μεγαλονήσου. Κυριαρχεί μέσα μας η αγανάκτηση για τη μεταχείριση που επεφύλαξαν για την Ελλάδα οι δήθεν σύμμαχοί της, για τον κυνισμό της Ουάσιγκτον, που αφού μετέβαλε τη χώρα μας σε στρατιωτική βάση για την εξυπηρέτηση και προώθηση των στρατηγικών και οικονομικών της συμφερόντων στην ανατολική Μεσόγειο, προγραμμάτισε τη σφαγή στην Κύπρο, τη διχοτόμησή της και την εθνική μας μείωση. Αγανάκτηση και ντροπή για το γεγονός ότι υπήρξαν Έλληνες, που όχι μόνο καταπίεσαν το λαό για μια επταετία, μα που συστηματικά εξασθένισαν τις ένοπλες δυνάμεις και εξυπηρέτησαν τυφλά ξένα συμφέροντα σε βάρος του έθνους και του λαού...".
Στις 16 Αυγούστου 2004, τέταρτη μέρα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και ενώ την επικαιρότητα μονοπωλούσε μέχρι τότε το παιδαριώδες θέμα του ατυχήματος και της αποφυγής ελέγχου ντόπινγκ από τους Κεντέρη και Θάνου, που αποτελούσαν τους σταρ εκπροσώπους του ελληνικού αθλητισμού στη διοργάνωση, αθόρυβα η χώρα μας κέρδισε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο σ' ένα άθλημα, στον οποίο δεν είχε ιδιαίτερη παράδοση. Οι Θωμάς Μπίμης και Νίκος Συρανίδης κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο στη συγχρονισμένη κατάδυση από βατήρα ύψους 3 μέτρων και έκαναν καλό "ποδαρικό" στην ελληνική αποστολή, που σχεδόν κάθε μέρα πανηγύριζε και ένα μετάλλιο ή μια τιμητική διάκριση.
Ηθικό δίδαγμα 1: Το σταριλίκι δεν φέρνει απαραίτητα και τον πολυπόθητο θρίαμβο.
Ηθικό δίδαγμα 2: Δυστυχώς, αν δεν είσαι σταρ ή δεν προσπαθήσεις να γίνεις σταρ, ο όποιος θρίαμβος ξεχνιέται μ' ένα φύσημα του ανέμου, ενώ οι σταρ που διέψευσαν τις προσδοκίες εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενα θαυμασμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου