Σαν σήμερα: 13 Νοεμβρίου

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Στις 13 Νοεμβρίου 1964, ολοκληρώθηκε στη Ρόδο η Γ' Πανορθόδοξος Σύνοδος, η οποία αποφάσισε την έναρξη άμεσου διαλόγου με την Αγγλικανική Εκκλησία, ενώ εξέφρασε την ευχή να ξεκινούσε σύντομα διάλογος και με τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία σε ισότιμη βάση:

"Η Αγία ημών Ορθόδοξος Εκκλησία διακηρύσσει, ότι επιθυμεί πάντοτε τας μεθ' όλων των Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών αγαθάς σχέσεις, επ' οικοδομή της ενότητος των Χριστιανών εν μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Εν τω πνεύματι τούτω η Α΄εν Ρόδω Πανορθόδοξος Διάσκεψις απεφάνθη υπέρ της αγάπη Χριστού καλλιεργείας των διαχριστιανικών σχέσεων, η δε Β΄ Πανορθόδοξος Διάσκεψις απεφάσισε κατ' αρχήν, ίνα πρεοτείνη τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία Διάλογον επί ίσοις όροις.

Η Γ΄ Πανορθόδοξος Διάσκεψις επαναλαμβάνει την ήδη εκπεφρασμένην περί του θέματος τούτου του Διαλόγου επιθυμίαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, μελετήσασα δε τα επί μέρους τούτου, διεπίστωσεν ότι ως καρποφόρος έναρξις ενός πραγματικού Θεολογικού Διαλόγου παρίσταται η ανάγκη της δεούσης προπαρασκευής και της δημιουργίας των καταλλήλων συνθηκών...."

Στις 13 Νοεμβρίου 1973 ολοκληρώθηκε η δίκη των 17 κατηγορουμένων για τα επεισόδια που είχαν συμβεί λίγες μέρες νωρίτερα στο μνημόσυνο για τα πέντε χρόνια από το θάνατο του Γεωργίου Παπανδρέου. Οι 12 αθωώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι 5 καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από έξι μηνών έως δύο ετών, αλλά άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι.

Την ίδια μέρα, πραγματοποιήθηκαν ξεχωριστές συγκεντρώσεις φοιτητών της Εμπορικής σχολής και του Πολυτεχνείου με αντιαμερικανικά και αντιδικτατορικά συνθήματα, προάγγελος της κορύφωσης των διαμαρτυριών με τη κατάληψη της πολυτεχνικής σχολής τις επόμενες μέρες.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

Στις 13 Νοεμβρίου 1909, με αφορμή την αυτοκτονία νεαρού άνδρα, ο Γεώργιος Κονδυλάκης ασχολήθηκε στη στήλη του στο "Εμπρός" με όσους απελπίζονται και βάζουν πρόωρο τέλος στην ζωή τους. 

"Ο νέος όστις ηυτοκτόνησε προχθές έγραψεν ότι αι αποτυχίαι του τον εξώθησαν εις τον απελπισμόν και τον θάνατον. Αλλά τι είδους βιωτικάς αποτυχίας δύναται να έχη νέος όστις εις ηλικίαν 26 ετών είνε διδάκτωρ της νομικής και όλα σχεδόν τα στάδια είνε ανοικτά ενώπιόν του; Ήθελε να γίνη καθηγητής; Δεν του ήτο δύσκολον. Ήθελε να εισέλθη εις τας τραπεζιτικάς εργασίας; Ο δρόμος του ήτο ανοικτός. Ήθελε να εισέλθη εις το διπλωματικόν στάδιον; Δεν είχε παρά να το επιδιώξη. Και διά την μόρφωσιν και διά το όνομά του ο πόθος του δεν θα εύρισκε δυσκολίας. Αλλά δεν ηθέλησε τίποτε και πριν ή αποτύχη εις τίποτε απεγοητεύθη και έπεσεν ως αποτυχών.

Αλλά και αν απετύγχανεν, η απογοήτευσίς του θα ήτο λίαν πρόωρος εις ηλικίαν 26 ετών. Υπό τοιούτους όρους πολλοί ολίγοι άνθρωποι θα διέφευγον τον απελπισμόν και την αυτοκτονίαν εις την αρχήν της ζωής των. Αλλά δύναται κανείς οιοσδήποτε άραγε να είπη ότι απέτυχεν εις την ζωήν του; Όλοι, και αυτοί οι μεγαλουργήσαντες, ποθούν πάντοτε κάτι περισσότερον αφ' ό,τι κατώρθωσαν. Περί των συγγραφέων ελέχθη ότι το αριστούργημά των είναι πάντοτε εκείνο το οποίον εσκέπτοντο αλλά δεν επρόφθασαν να γράψουν. Τούτο δύναται να λεχθή περί όλων σχεδόν των αγονιζομένων ένα αγώνα μικρόν ή μέγαν εις τον κόσμον τούτον. Όσον και αν επιτύχωμεν θα έλθη ημέρα καθ' ην θα σκεφθώμεν ότι δεν εφθάσαμεν εις τον σκοπόν μας και ότι το υπολειφθέν και διαφυγόν τας προσπαθείας μας ήτο το καλλίτερον. Κάτι τι εκ των πόθων μας φεύγει πάντοτε προ ημών άφθαστον, διότι ίσως είνε ανύπαρκτον και χιμαιρικόν, υπάρχον μόνον εις τα όνειρά μας. 

Αλλ' ο νέος εκείνος ησθάνθη το κενόν τούτο και μάταιον πριν ή ζήση, πριν ή διέλθη τους διαφόρους σταθμούς της ζωής. Μόλις αποδυθείς διά τον αγώνα, απεκαρτέρησε. Προς τι να παλαίση, αφού και νικητής αν ανεδεικνύετο, θ' απεκόμιζε την σωματικήν και ηθικήν κόπωσιν του ηττημένου; Η πρόωρος αύτη κόπωσις λέγεται εις την εποχήν μας νευρασθένεια και είνε ίσως η κόπωσις γενεώς συσσωρευμένη εις ολίγα άτομα. Αλλά διατί να μη είνε η μελαγχολία ψυχών αίτινες εκ της αρχής της ζωής βλέπουν την απογοήτευσιν την οποίαν θα εύρουν εις τας δυσμάς της ζωής; Διατί να μη είνε η αποκαρτέρησις ψυχών, αίτινες ερχόμεναι εις την ζωήν βλέπουν ότι απεπλανήθησαν εις κόσμον πολύ στενο΄ν διά να χρησιμεύση ως πλαίσον εις τα όνειρά των; Δεν εγνώρισα τον νέον όστις προχθές ηυτοκτόνησεν, εγνώρισα όμως άλλους οίτινες είχον εις το βλέμμα κάτι τι ξένον και εφαίνοντο ως ξένοι προς την περί αυτούς ζωήν. Και οι ξένοι ούτοι πολύ ταχέως απήλθον προς αναζήτησιν της αληθούς των πατρίδος"