Όρενταλ Τζέιμς Σίμπσον, ένας θρύλος του αμερικανικού ποδοσφαίρου, κάτοχος πολλών ρεκόρ τη δεκαετία του 1970, που παραμένουν αχτύπητα μέχρι και σήμερα, αλλά και το πλέον αμφιλεγόμενο πρόσωπο της Αμερικής, που κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της πρώην συζύγου του, Νικόλ Μπράουν, και ενός φίλου της τον Ιούνιο του 1994. Και μπορεί στη συνέχεια ν' απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες ύστερα από μια πολύμηνη δίκη, που μετατράπηκε σε τηλεοπτικό σόου, όμως η ετυμηγορία των ενόρκων όχι απλά δεν ικανοποίησε την κοινή γνώμη, αλλά δημιούργησε περισσότερα ερωτηματικά για τη μυστηριώδη αυτή υπόθεση, που είκοσι χρόνια μετά εξακολουθεί να συγκινεί το ενδιαφέρον των Αμερικανών.
Ο Ο. Τζ. Σίμπσον και η Νικόλ Μπράουν, μια γυναίκα εντυπωσιακής ομορφιάς, γνωρίστηκαν το 1977, σ' ένα κλαμπ του Μπέβερλι Χιλς, όπου η Νικόλ εργαζόταν ως σερβιτόρα. Εκείνη την περίοδο ο αθλητής ήταν παντρεμένος επί μια δεκαετία με την Μαρκγερίτ Γουίτλεϊ, από την οποία θα χώριζε δυο χρόνια αργότερα, λίγους μήνες μετά τον πνιγμό του μικρότερου από τα τρία παιδιά τους στην πισίνα της οικογένειας. Ο Ο. Τζ. και η Νικόλ παντρεύτηκαν τον Φεβρουάριο του 1985, απέκτησαν δύο παιδιά μαζί, αλλά χώρισαν το 1992, ύστερα από επτά χρόνια έγγαμου βίου.
 |
| Φωτογραφία της Νικόλ Μπράουν, από την ιστοσελίδα www.famously-dead.com/ |
13 Ιουνίου 1994, 10 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Τα πτώματα της Νικόλ Μπράουν Σίμπσον και του Ρόναλντ Γκόλντμαν εντοπίστηκαν έξω από το σπίτι της πρώτης, στη συνοικία Μπρέντγουντ, στο δυτικό Λος Άντζελες. Πότε ακριβώς είχε γίνει η διπλή δολοφονία; Μάρτυρες είχαν ακούσει ύποπτους θορύβους περίπου δυο ώρες νωρίτερα. Πιθανολογείται ότι το διπλό φονικό έλαβε χώρα μεταξύ 22.15' και 22.45', το βράδυ της 12ης Ιουνίου.
Ο Γκόλντμαν είχε βρεθεί στο σπίτι της Μπράουν, προκειμένου να της παραδώσει τα γυαλιά που είχε ξεχάσει λίγες ώρες νωρίτερα η μητέρα της Νικόλ στο εστιατόριο, όπου εργαζόταν ο ίδιος και όπου είχαν δειπνήσει το μοιραίο βράδυ η Νικόλ με τη μητέρα της. Κατά τη διάρκεια της δίκης, οι συνήγοροι του Ο. Τζ. Σίμπσον πρόβαλαν το σενάριο ότι τα δύο θύματα, ο Γκόλντμαν και η Μπράουν ήταν εραστές, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν αποδείχτηκε από κάποιο στοιχείο.
Μισή ώρα πριν από την ανεύρεση των δύο πτωμάτων, ο Ο. Τζ. Σίμπσον αναχωρούσε αεροπορικώς για το Σικάγο, όπου είχε κάποια επαγγελματική υποχρέωση. Εκεί θα πληροφορούνταν από την αστυνομία ότι ήταν ύποπτος για τη δολοφονία της πρώην συζύγου του και του Γκόλντμαν, ενώ την ίδια μέρα θα επέστρεφε στο Λος Άντζελες. Η αστυνομία της πόλης ζήτησε από τον πρώην αθλητή να παραδοθεί μέχρι τις 11 το πρωί της 17ης Ιουνίου, την επομένη της κηδείας των δύο θυμάτων, όμως ο Σίμπσον δεν συμμορφώθηκε με την υπόδειξη. Αντίθετα, ο δικηγόρος του, Ρόμπερτ Καρντάσιαν, ο πατέρας της γνωστής τηλεπερσόνας Κιμ Καρντάσιαν, έδωσε στη δημοσιότητα μια επιστολή του Ο.Τζ., που ερμηνεύτηκε από πολλούς ως αποχαιρετιστήρια επιστολή αυτοκτονίας. Ορισμένα αποσπάσματα:
"Για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται. Πρώτον, όλοι κατανοούν ότι δεν έχω καμία σχέση με τη δολοφονία της Νικόλ. Την αγαπούσα, πάντα την αγαπούσα και πάντα θα την αγαπώ. Αν είχαμε κάποιο πρόβλημα, ήταν επειδή την αγαπούσα τόσο πολύ.....
Είχα μια καλή ζωή. Είμαι περήφανος για το πώς έζησα. Η μαμά μου μου έμαθε τι να κάνω στους άλλους. Συμπεριφερόμουν στους ανθρώπους, όπως ήθελα να μου συμπεριφέρονται. Πάντα προσπάθησα να είμαι παρών και να βοηθώ, επομένως γιατί συμβαίνει αυτό; Συλλυπητήρια στην οικογένεια Γκόλνταμ. Γνωρίζω πόσο πολύ πονάει.....
Μην αισθάνεται λύπη για μένα. Είχα μια υπέροχη ζωή, υπέροχη. Παρακαλώ να θυμάστε τον αληθινό Ο. Τζ. και όχι αυτόν τον χαμένο άνθρωπο. Ευχαριστώ που κάνετε την ζωή μου σημαντική. Ελπίζω να βοήθησα τις δικές σας".
Εν τω μεταξύ, ο Ο. Τζ. Σίμπσον το είχε σκάσει από το σπίτι του Ρόμπερτ Καρντάσιαν, όπου διέμενε εκείνες τις μέρες, και λίγη ώρα αργότερα ακολούθησε ένα κυνηγητό στους δρόμους του Λος Άντζελες, με 20 περιπολικά της αστυνομίας να κυνηγάνε το Ford Bronco, που οδηγούσε ένας φίλος του πρώην αθλητή, ο οποίος με τη σειρά του καθόταν στο πίσω κάθισμα κρατώντας ένα πιστόλι στον κρόταφο και απειλώντας ν' αυτοκτονήσει σε περίπτωση που οι αστυνομικοί τον συνελάμβαναν.
Ο Γκόλντμαν είχε βρεθεί στο σπίτι της Μπράουν, προκειμένου να της παραδώσει τα γυαλιά που είχε ξεχάσει λίγες ώρες νωρίτερα η μητέρα της Νικόλ στο εστιατόριο, όπου εργαζόταν ο ίδιος και όπου είχαν δειπνήσει το μοιραίο βράδυ η Νικόλ με τη μητέρα της. Κατά τη διάρκεια της δίκης, οι συνήγοροι του Ο. Τζ. Σίμπσον πρόβαλαν το σενάριο ότι τα δύο θύματα, ο Γκόλντμαν και η Μπράουν ήταν εραστές, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν αποδείχτηκε από κάποιο στοιχείο.
 |
| Φωτογραφία από τον τόπο του εγκλήματος, από την ιστοσελίδα σελίδα www.famously-dead.com/ |
Μισή ώρα πριν από την ανεύρεση των δύο πτωμάτων, ο Ο. Τζ. Σίμπσον αναχωρούσε αεροπορικώς για το Σικάγο, όπου είχε κάποια επαγγελματική υποχρέωση. Εκεί θα πληροφορούνταν από την αστυνομία ότι ήταν ύποπτος για τη δολοφονία της πρώην συζύγου του και του Γκόλντμαν, ενώ την ίδια μέρα θα επέστρεφε στο Λος Άντζελες. Η αστυνομία της πόλης ζήτησε από τον πρώην αθλητή να παραδοθεί μέχρι τις 11 το πρωί της 17ης Ιουνίου, την επομένη της κηδείας των δύο θυμάτων, όμως ο Σίμπσον δεν συμμορφώθηκε με την υπόδειξη. Αντίθετα, ο δικηγόρος του, Ρόμπερτ Καρντάσιαν, ο πατέρας της γνωστής τηλεπερσόνας Κιμ Καρντάσιαν, έδωσε στη δημοσιότητα μια επιστολή του Ο.Τζ., που ερμηνεύτηκε από πολλούς ως αποχαιρετιστήρια επιστολή αυτοκτονίας. Ορισμένα αποσπάσματα:
"Για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται. Πρώτον, όλοι κατανοούν ότι δεν έχω καμία σχέση με τη δολοφονία της Νικόλ. Την αγαπούσα, πάντα την αγαπούσα και πάντα θα την αγαπώ. Αν είχαμε κάποιο πρόβλημα, ήταν επειδή την αγαπούσα τόσο πολύ.....
Είχα μια καλή ζωή. Είμαι περήφανος για το πώς έζησα. Η μαμά μου μου έμαθε τι να κάνω στους άλλους. Συμπεριφερόμουν στους ανθρώπους, όπως ήθελα να μου συμπεριφέρονται. Πάντα προσπάθησα να είμαι παρών και να βοηθώ, επομένως γιατί συμβαίνει αυτό; Συλλυπητήρια στην οικογένεια Γκόλνταμ. Γνωρίζω πόσο πολύ πονάει.....
Μην αισθάνεται λύπη για μένα. Είχα μια υπέροχη ζωή, υπέροχη. Παρακαλώ να θυμάστε τον αληθινό Ο. Τζ. και όχι αυτόν τον χαμένο άνθρωπο. Ευχαριστώ που κάνετε την ζωή μου σημαντική. Ελπίζω να βοήθησα τις δικές σας".
Εν τω μεταξύ, ο Ο. Τζ. Σίμπσον το είχε σκάσει από το σπίτι του Ρόμπερτ Καρντάσιαν, όπου διέμενε εκείνες τις μέρες, και λίγη ώρα αργότερα ακολούθησε ένα κυνηγητό στους δρόμους του Λος Άντζελες, με 20 περιπολικά της αστυνομίας να κυνηγάνε το Ford Bronco, που οδηγούσε ένας φίλος του πρώην αθλητή, ο οποίος με τη σειρά του καθόταν στο πίσω κάθισμα κρατώντας ένα πιστόλι στον κρόταφο και απειλώντας ν' αυτοκτονήσει σε περίπτωση που οι αστυνομικοί τον συνελάμβαναν.
Και όλα αυτά, το ανθρωποκυνηγητό, οι Αμερικανοί τηλεθεατές το παρακολουθούσαν από τις τηλεοράσεις τους σε ζωντανή σύνδεση. Πάνω από είκοσι ελικόπτερα πετούσαν πάνω από την περιοχή μεταδίδοντας εικόνα της καταδίωξης, την οποία παρακολούθησαν περίπου 95 εκατομμύρια τηλεθεατές σ' όλη τη χώρα.. Ήδη από τις πρώτες μέρες μετά τη δολοφονία, η είδηση της εμπλοκής ενός μεγάλου σταρ, πρώην αθλητή, ηθοποιού και νυν σχολιαστή αθλητικών μεταδόσεων, αποκτούσε τα χαρακτηριστικά μιας τέλειας σαπουνόπερας, ένα θέαμα που ικανοποιούσε τα πιο ταπεινά; ένστικτα του μέσου τηλεθεατή. Μεγάλα ονόματα της αμερικανικής τηλεόρασης σχολίαζαν την καταδίωξη και αναρωτιόντουσαν για την κατάληξή της, αν ο Ο. Τζ. Σίμπσον θα αυτοκτονούσε ή αν θα τον συνελάμβαναν οι αρχές. Και όλα αυτά με τη συνοδεία... πίτσας. Η γνωστή, διεθνής αλυσίδα Domino's θ' ανακοίνωνε αργότερα ότι εκείνο το απόγευμα της 17ης Ιουνίου 1994 παρατηρήθηκε ρεκόρ παραγγελιών από τα καταστήματά της.
Η καταδίωξη διήρκεσε πάνω από μία ώρα και τελείωσε γύρω στις 8 το βράδυ, όταν το Ford Bronco έφτασε στο σπίτι του Ο. Τζ. Σίμπσον και εκείνος πείστηκε από τον οδηγό φίλο του να παραδοθεί στις αρχές, Ήθελε, όμως, πράγματι ο αθλητής ν' αυτοκτονήσει; Στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, οι αστυνομικοί ανακάλυψαν μεταξύ άλλων 8.000 δολάρια σε μετρητά, ένα διαβατήριο, καθώς επίσης ψεύτικη γενειάδα και μουστάκι.
Στο youtube υπάρχουν πολλά βίντεο από την καταδίωξη εκείνη, ένα είναι κι αυτό:
Η πολύκροτη δίκη ξεκίνησε στις 24 Ιανουαρίου 1995. Η επιλογή των 12 ενόρκων είχε γίνει σχεδόν τρεις μήνες νωρίτερα, στις αρχές Νοεμβρίου 1994. Πολλά σχόλια προκάλεσε αργότερα, μετά την ανακοίνωση της ετυμηγορίας τους, το γεγονός ότι από τους 12 ενόρκους οι 9 ήταν Αφροαμερικανοί, όπως και ο κατηγορούμενος, ο ένας ήταν ισπανόφωνος και οι 2 λευκοί, ενώ σε μια προσπάθεια αμφισβήτησής της αξιοπιστίας τους προβλήθηκαν και άλλα στοιχεία, όπως το ότι κανείς από τους 12 δεν διάβαζε εφημερίδα, αλλά οι 8 παρακολουθούσαν κουτσομπολίστικες εκπομπές στην τηλεόραση, οι 5 είχαν απαντήσει πως ορισμένες φορές επιτρέπεται η χρήση ενδοοικογενειακής βίας, οι 9 θεωρούσαν ότι ένας επαγγελματίας αθλητής δεν θα μπορούσε να είναι δολοφόνος κλπ.
Τρεις μέρες μετά την έναρξη της δίκης - προφανώς δεν ήταν τυχαία η επιλογή της ημερομηνίας - κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία το πρώτο βιβλίο του Ο. Τζ. Σίμπσον σχετικά με την υπόθεση. Τίτλος του: "I Want to Tell You: My Response to Your Letters, Your Messages, Your Questions ". Το βιβλίο περιείχε κάποιες απαντήσεις του πρώην αθλητή, πού επιζητούσε τη δημοσιότητα, αλλά και κάποια από τα γράμματα που εκείνος είχε λάβει από θαυμαστές του κατά την περίοδο της προφυλάκισης του. Για παράδειγμα, ένα δωδεκάχρονο αγόρι, αφού εξέφραζε τον θαυμασμό που έτρεφε για το ίνδαλμά του, έγραφε: "Δεν νομίζω ότι σκότωσες την Νικόλ ή τον Ρόναλντ. Ακόμη κι αν το έκανες, θα ήμουν και πάλι θαυμαστής σου και η μαμά το ίδιο, επειδή όλοι κάνουν λάθη". Το περίεργο, βέβαια, δεν είναι τόσο το ότι ένα αγόρι τόσο μικρής ηλικίας εξέφραζε μια τόσο ανώριμη άποψη με το γράμμα του, όσο το ότι το συγκεκριμένο γράμμα επελέγη μεταξύ εκείνων που δημοσιεύτηκαν. Ναρκισσισμός ή αξιοποίηση ενός δυνατού χαρτιού, η δημοφιλία που είχε ο Ο. Τζ. Σίμπσον λόγω της τεράστιας αθλητικής του καριέρας;
Από τις 31 Ιανουαρίου 1995, οπότε ξεκίνησε η κατάθεση του πρώτου μάρτυρα μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου, όταν κατέθεσαν και οι δύο τελευταίοι, συνολικά έδωσαν κατάθεση ενώπιον του δικαστηρίου 24 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 15 ήταν μάρτυρες κατηγορίας και μόνο οι 9 υπεράσπισης. Από την αρχή, ο Ο. Τζ. Σίμπσον διακήρυξε μέσω των συνηγόρων του ότι δεν ήταν ένοχος, ωστόσο - κι αυτό ήταν η μεγάλη έκπληξη - ο ίδιος δεν κλήθηκε ποτέ να καταθέσει, ώστε να υπερασπιστεί την αθωότητά του.
Ποια ήταν όμως τα στοιχεία, στα οποία βασιζόταν η αστυνομία; Στον τόπο του εγκλήματος είχαν βρεθεί ματωμένα ίχνη παπουτσιών, που ταίριαζαν με τα παπούτσια του Σίμπσον, κομμάτια από ρούχα που αργότερα βρέθηκαν στο σπίτι του, ενώ και πάνω στα πτώματα είχαν βρεθεί δείγματα μαλλιών του πρώην αθλητή. Ωστόσο, η υπεράσπιση του κατηγορουμένου, μια πολυμελής ομάδα εξαιρετικών δικηγόρων που έγιναν γνωστοί ως "dream team", έθεσε υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία των στοιχείων αφήνοντας υπόνοιες ότι τα στοιχεία αυτά θα μπορούσαν να είναι κατασκευασμένα από τους αστυνομικούς, ώστε να ενοχοποιήσουν τον εντολέα τους. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ο Σίμπσον κλήθηκε να δοκιμάσει ένα από τα γάντια που βρέθηκαν στο σπίτι του, για να διαπιστωθεί ότι το μέγεθος δεν ταίριαζε. Ιστορική έμεινε η φράση ενός από τους συνηγόρους του Σίμπσον, "Αν το γάντι δεν ταιριάζει, πρέπει να αθωωθείς".
Εξάλλου, πολλοί ήταν οι μάρτυρες κατηγορίες που έκαναν λόγο για χρήση βίας του Σίμπσον εναντίον της πρώην συζύγου του κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίους τους, αλλά ακόμη και μετά το διαζύγιό τους. Ποια ήταν η απάντηση της υπεράσπισης; Αμφισβήτησε την αξιοπιστία τους, ενώ κάποιες φορές έπαιξε και με το χαρτί του ρατσισμού, όπως στην περίπτωση ενός ντεντέκτιβ, ο οποίος για κάποιον λόγο είχε μαγνητοφωνηθεί δέκα χρόνια νωρίτερα να χρησιμοποιεί 41 φορές την λέξη "νέγρος" σε συνέντευξή του. Παραγνωρίζοντας την αντίστροφη ρατσιστική επίδραση που θα μπορούσε να έχει σε μεγάλη μερίδα των ενόρκων το γεγονός ότι ο εντολέας τους - και κατηγορούμενος για διπλό φόνο - ήταν πασίγνωστος και εξαιρετικά δημοφιλής, πρώην αθλητής, οι συνήγοροι υπεράσπισης κατάφεραν να ακυρώσουν την αξιοπιστίας του μάρτυρα, ενώ κι άλλες φορές θ' αναδείκνυαν ζητήματα φυλετικών διακρίσεων.
Η ετυμηγορία των ενόρκων ανακοινώθηκε στις 10 το πρωί της 3ης Οκτωβρίου 1995. Ο Ο. Τζ. Σίμπσον κρίθηκε αθώος. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι 12 ένορκοι κατέληξαν ομόφωνα στην απόφασή τους μέσα σε μόλις τέσσερις ώρες σύσκεψης, παρόλο που επρόκειτο για μια πολύκροτη δίκη, που διήρκεσε συνολικά περισσότερους από οκτώ μήνες. Ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που ο δικαστής Ίτο ανέβαλε λίγες ώρες την ανακοίνωση της ετυμηγορίας, ώστε αυτή να μην θεωρηθεί πολύ βιαστική.
Η απόφαση δίχασε τους Αμερικανούς. Την ημέρα ανακοίνωσης της ετυμηγορίας που αθώωνε τον Σίμπσον, διενεργήθηκε δημοσκόπηση της εταιρίας Gallup για λογαριασμό του CNN και της εφημερίδας USA Today, σύμφωνα με το οποίο, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων (56%) εξέφραζε την αντίθεσή της στην απόφαση. Εξάλλου, μια άλλη δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε εκείνες τις ημέρες, έδειξε και μια φυλετική διαίρεση στην αξιολόγηση της απόφασης, με τους λευκούς να είναι περισσότερο επιφυλακτικοί, αντίθετα από τους Αφροαμερικανούς, οι οποίοι στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία τους έκριναν θετικά την απόφαση των ενόρκων.
Η δημοσιότητα που είχε πάρει ήταν χωρίς προηγούμενο. Πολλοί τηλεοπτικοί σταθμοί διέκοπταν το πρόγραμμά τους για να μεταδώσουν την ακροαματική διαδικασία, προσελκύοντας το ενδιαφέρον εκατομμυρίων τηλεθεατών. Οι άνθρωποι της τηλεόρασης στις ΗΠΑ υποστηρίζουν χαρακτηριστικά ότι η δίκη του Ο. Τζ. Σίμπσον συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό στην ραγδαία πτώση των υψηλών τηλεθεάσεων, που σημείωναν μέχρι τότε οι μεσημεριανές σαπουνόπερες. Η δίκη εκείνη τα είχε όλα: αίμα, πάθη, μυστήριο, ανατροπές, σόου από την πλευρά των δικηγόρων, ένα πολυαγαπημένο είδωλο στη θέση του κατηγορουμένου και όλα αυτά δεν ήταν σενάριο, αλλά αληθινή ιστορία, μιας από τις περιπτώσεις εκείνες, όπου η ζωή ξεπερνάει και την πιο τρελή φαντασία του πιο ευφάνταστου σεναριογράφου.
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι μετά το τέλος της πολύκροτης αυτής δίκης παρατηρήθηκε μια αύξηση του ενδιαφέροντος των Αμερικανών τηλεθεατών για τα επονομαζόμενα "court tv shows", ένα είδος ριάλιτι, όπου οι δυο πλευρές λύνουν τις δικαστικές τους διαφορές στον τηλεοπτικό αέρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε γκάλοπ που είχε διενεργηθεί την περίοδο της δίκης, το 70% των Αμερικανών γνώριζαν το όνομα του προέδρου του δικαστηρίου, τη στιγμή που μόλις το 25% γνώριζε ποιος ήταν ο αντιπρόεδρος της χώρας!
Όμως οι δικαστικές εκκρεμότητες δεν είχαν τελειώσει για τον Ο. Τζ.Σίμπσον. Το 1997, οι γονείς του Γκόλντμαν κατέθεσαν στα πολιτικά δικαστήρια αγωγή εναντίον του Σίμπσον για "άδικο θάνατο" διεκδικώντας αποζημίωση. Η δίκη αυτή δεν μεταδόθηκε από την τηλεόραση ύστερα από εντολή του προέδρου του δικαστηρίου, όμως ήταν εξίσου πολύκροτη και διήρκεσε τέσσερις μήνες. Ποιο είναι το ενδιαφέρον; Η ετυμηγορία των ενόρκων, οι οποίοι αποφάσισαν ότι, παρόλο που είχε αθωωθεί στην ποινική δίκη, ο Σίμπσον θα έπρεπε να καταβάλει στις οικογένειες των θυμάτων αποζημίωση ύψους 33.5 εκατομμυρίων δολαρίων, καθώς και 12.6 εκατομμύρια δολάρια στα δυο παιδιά που είχε αποκτήσει με την Νικόλ, ως αποδέκτες της ακίνητης περιουσίας της μητέρας τους.
Το ενδιαφέρον της αμερικανικής κοινής γνώμης για την υπόθεση δολοφονίας της Νικόλ Μπράουν και του Ρόναλντ Γκόλντμαν δεν σταμάτησε. Ποτέ δεν κατηγορήθηκε κάποιος άλλος - ο οποιοσδήποτε - ως ύποπτος για τη διάπραξη του εγκλήματος, ούτε υπήρξε κάποιο άλλο κρούσμα αντίστοιχου εγκλήματος στην περιοχή. Αρνητικά σχολιάστηκε το γεγονός ότι ενώ κατά το παρελθόν είχε εκφράσει την επιθυμία του ν' αναζητήσει τον πραγματικό ένοχο, ο Ο. Τζ. Σίμπσον δεν φάνηκε να παίρνει καμία σχετική πρωτοβουλία τα επόμενα χρόνια. Αντιθέτως, θα εκμεταλλευόταν την αρνητική δημοσιότητα μ' ένα προκλητικό βιβλίο, που θα εκδιδόταν το 2006 και από πολλούς ερμηνεύτηκε.ως "ομολογία ενοχής".
Ο τίτλος του βιβλίου και μόνο ήταν αρκετά προκλητικός: "If I Did It", δηλαδή "Αν το έκανα". Οι αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν ανάγκασαν τον εκδοτικό οίκο HarperCollins να αποσύρει το βιβλίο, όμως αποσπάσματα είχαν διαρρεύσει στο περιοδικό Newsweek. Στις σελίδες του βιβλίου, ο Ο. Τζ. Σίμπσον περιέγραφε πώς θα είχε τελέσει ο ίδιος το έγκλημα, αν ήταν ο πραγματικός ένοχος του διπλού φονικού, κάτι που από πολλούς θεωρούνταν πλέον δεδομένο. Ένα απόσπασμα από τη σελίδα 128 του επίμαχου βιβλίου, που είδε το φως της δημοσιότητας εκείνη την περίοδο, σχετικά με τη "συνάντηση" με τον Γκόλντμαν:
"Πέρασα από την μπροστινή πόρτα για να ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά. Μέσα υπήρχαν αναμμένα κεριά και μπορούσε ν' ακούσω να παίζει απαλή μουσική. Ήταν φανερό ότι η Νικόλ περίμενε παρέα. Αναρωτήθηκα ποιος στο διάολο ήταν αυτήν τη φορά. Αναρωτήθηκα αν η Φαίη ερχόταν με κάποιο από τα boy-toys της, ώστε να μπορέσουν όλοι να ξεσαλώσουν, ενώ τα παιδιά μου κοιμόντουσαν στο πάνω πάτωμα.
Την ώρα που άρχισα να βγάζω καπνούς, η πίσω πόρτα άνοιξε. Ένας τύπος περπατούσε, σαν να του ανήκε το γαμημένο μέρος. Με είδε και πάγωσε. Ήταν νέος και όμορφος... προσπάθησαν να τον θυμηθώ, όμως δεν τον είχα ξαναδεί. Δεν ήξεραν καν το όνομά του: Ρον Γκόλντμαν.
- Ποιος στο διάολο είσαι;, είπα.
- Εγώ.. ε... ήρθα απλά να επιστρέψω ένα ζευγάρι γυαλιά, απάντησε τραυλίζοντας.
- Αλήθεια; Ένα ζευγάρι γυαλιά, ε;""
Να σημειωθεί ότι τελικά το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2007 από άλλον εκδοτικό οίκο, ο οποίος ανακοίνωσε ότι τα έσοδα από τις πωλήσεις θα πήγαιναν στην οικογένεια του Ρον Γκόλντμαν. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το βιβλίο έφτασε στο νούμερο ένα των πωλήσεων στις ΗΠΑ.
Και ενώ μέχρι στιγμής η υπόθεση της δολοφονίας των Μπράουν και Γκόλντμαν δεν έχει διαλευκανθεί, οι δικαστικές περιπέτειες του Ο. Τζ. Σίμπσον συνεχίστηκαν το 2007, αυτή τη φορά κατηγορούμενος για μια υπόθεση ληστείας. Συγκεκριμένα, τη νύχτα της 13ης Σεπτεμβρίου 2007 μια ομάδα ενόπλων εισέβαλε στο δωμάτιο ενός εμπόρου αθλητικών αναμνηστικών, ο οποίος διέμενε σε ξενοδοχείο του Λας Βέγκας, αποσπώντας του διά της βίας ορισμένα από τ' αναμνηστικά που κατείχε. Τρεις μέρες μετά, απαγγέλθηκαν κατηγορίες και εναντίον του Σίμπσον, ο οποίος υποστηρίχθηκε ότι ήταν μεταξύ των ενόπλων. Μάλιστα, η σκανδαλοθηρική ιστοσελίδα tmz.com δημοσιοποίησε κι ένα βίντεο - αμφιβόλου όμως αξίας και πιθανότατα πλαστού - στο οποίο ακουγόταν η φωνή του πρώην αθλητή. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Σίμπσον παραδέχθηκε ότι είχε στην κατοχή του τα κλεμμένα αντικείμενα, όμως αρνήθηκε οποιαδήποτε συμμετοχή στη ληστεία. Μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι τα αντικείμενα αυτά ανήκαν στον ίδιο, αλλά κάποιος του τα είχε κλέψει κατά το παρελθόν.
Η δίκη ξεκίνησε στις 8 Σεπτεμβρίου 2008 στη Νεβάδα και αυτή την φορά οι ένορκοι ήταν όλοι λευκοί. Η διάρκειά της ήταν σχετικά σύντομη και στις 3 Οκτωβρίου 2008, τη μέρα που συμπληρώνονταν ακριβώς 13 χρόνια από την αθώωσή του για τη δολοφονία της πρώην συζύγου του και του Γκόλντμαν, ο Ο. Τζ. Σίμπσον κρίθηκε ένοχος, όπως κατηγορούνταν. Δυο μήνες και δυο μέρες μετά, ανακοινώθηκε και η ποινή, φυλάκιση από 9 έως 33 χρόνια. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το 2017, όταν θα συμπληρωθεί η εννιαετία, ο Σίμπσον θα μπορεί ν' αφεθεί ελεύθερος με αναστολή. Μέχρι τότε παραμένει κρατούμενος στο Lovelock Correctional Center.
Διαβάστε επίσης για μια άλλη πολύκροτη υπόθεση:
Η υπόθεση εξαφάνισης της Νάταλι Χόλογουεϊ που συγκλόνισε τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Στην Ελλάδα, το πιο πολυσυζητημένο έγκλημα στα ποινικά χρονικά υπήρξε η δολοφονία του εργολάβου Αθανασόπουλου. Διαβάστε περισσότερα εδώ:
"Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου 'μελλε να πάθεις". Το φρικτό έγκλημα που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία τον Ιανουάριο του 1931
Η καταδίωξη διήρκεσε πάνω από μία ώρα και τελείωσε γύρω στις 8 το βράδυ, όταν το Ford Bronco έφτασε στο σπίτι του Ο. Τζ. Σίμπσον και εκείνος πείστηκε από τον οδηγό φίλο του να παραδοθεί στις αρχές, Ήθελε, όμως, πράγματι ο αθλητής ν' αυτοκτονήσει; Στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, οι αστυνομικοί ανακάλυψαν μεταξύ άλλων 8.000 δολάρια σε μετρητά, ένα διαβατήριο, καθώς επίσης ψεύτικη γενειάδα και μουστάκι.
Στο youtube υπάρχουν πολλά βίντεο από την καταδίωξη εκείνη, ένα είναι κι αυτό:
Η πολύκροτη δίκη ξεκίνησε στις 24 Ιανουαρίου 1995. Η επιλογή των 12 ενόρκων είχε γίνει σχεδόν τρεις μήνες νωρίτερα, στις αρχές Νοεμβρίου 1994. Πολλά σχόλια προκάλεσε αργότερα, μετά την ανακοίνωση της ετυμηγορίας τους, το γεγονός ότι από τους 12 ενόρκους οι 9 ήταν Αφροαμερικανοί, όπως και ο κατηγορούμενος, ο ένας ήταν ισπανόφωνος και οι 2 λευκοί, ενώ σε μια προσπάθεια αμφισβήτησής της αξιοπιστίας τους προβλήθηκαν και άλλα στοιχεία, όπως το ότι κανείς από τους 12 δεν διάβαζε εφημερίδα, αλλά οι 8 παρακολουθούσαν κουτσομπολίστικες εκπομπές στην τηλεόραση, οι 5 είχαν απαντήσει πως ορισμένες φορές επιτρέπεται η χρήση ενδοοικογενειακής βίας, οι 9 θεωρούσαν ότι ένας επαγγελματίας αθλητής δεν θα μπορούσε να είναι δολοφόνος κλπ.
Τρεις μέρες μετά την έναρξη της δίκης - προφανώς δεν ήταν τυχαία η επιλογή της ημερομηνίας - κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία το πρώτο βιβλίο του Ο. Τζ. Σίμπσον σχετικά με την υπόθεση. Τίτλος του: "I Want to Tell You: My Response to Your Letters, Your Messages, Your Questions ". Το βιβλίο περιείχε κάποιες απαντήσεις του πρώην αθλητή, πού επιζητούσε τη δημοσιότητα, αλλά και κάποια από τα γράμματα που εκείνος είχε λάβει από θαυμαστές του κατά την περίοδο της προφυλάκισης του. Για παράδειγμα, ένα δωδεκάχρονο αγόρι, αφού εξέφραζε τον θαυμασμό που έτρεφε για το ίνδαλμά του, έγραφε: "Δεν νομίζω ότι σκότωσες την Νικόλ ή τον Ρόναλντ. Ακόμη κι αν το έκανες, θα ήμουν και πάλι θαυμαστής σου και η μαμά το ίδιο, επειδή όλοι κάνουν λάθη". Το περίεργο, βέβαια, δεν είναι τόσο το ότι ένα αγόρι τόσο μικρής ηλικίας εξέφραζε μια τόσο ανώριμη άποψη με το γράμμα του, όσο το ότι το συγκεκριμένο γράμμα επελέγη μεταξύ εκείνων που δημοσιεύτηκαν. Ναρκισσισμός ή αξιοποίηση ενός δυνατού χαρτιού, η δημοφιλία που είχε ο Ο. Τζ. Σίμπσον λόγω της τεράστιας αθλητικής του καριέρας;
Από τις 31 Ιανουαρίου 1995, οπότε ξεκίνησε η κατάθεση του πρώτου μάρτυρα μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου, όταν κατέθεσαν και οι δύο τελευταίοι, συνολικά έδωσαν κατάθεση ενώπιον του δικαστηρίου 24 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 15 ήταν μάρτυρες κατηγορίας και μόνο οι 9 υπεράσπισης. Από την αρχή, ο Ο. Τζ. Σίμπσον διακήρυξε μέσω των συνηγόρων του ότι δεν ήταν ένοχος, ωστόσο - κι αυτό ήταν η μεγάλη έκπληξη - ο ίδιος δεν κλήθηκε ποτέ να καταθέσει, ώστε να υπερασπιστεί την αθωότητά του.
Ποια ήταν όμως τα στοιχεία, στα οποία βασιζόταν η αστυνομία; Στον τόπο του εγκλήματος είχαν βρεθεί ματωμένα ίχνη παπουτσιών, που ταίριαζαν με τα παπούτσια του Σίμπσον, κομμάτια από ρούχα που αργότερα βρέθηκαν στο σπίτι του, ενώ και πάνω στα πτώματα είχαν βρεθεί δείγματα μαλλιών του πρώην αθλητή. Ωστόσο, η υπεράσπιση του κατηγορουμένου, μια πολυμελής ομάδα εξαιρετικών δικηγόρων που έγιναν γνωστοί ως "dream team", έθεσε υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία των στοιχείων αφήνοντας υπόνοιες ότι τα στοιχεία αυτά θα μπορούσαν να είναι κατασκευασμένα από τους αστυνομικούς, ώστε να ενοχοποιήσουν τον εντολέα τους. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ο Σίμπσον κλήθηκε να δοκιμάσει ένα από τα γάντια που βρέθηκαν στο σπίτι του, για να διαπιστωθεί ότι το μέγεθος δεν ταίριαζε. Ιστορική έμεινε η φράση ενός από τους συνηγόρους του Σίμπσον, "Αν το γάντι δεν ταιριάζει, πρέπει να αθωωθείς".
Εξάλλου, πολλοί ήταν οι μάρτυρες κατηγορίες που έκαναν λόγο για χρήση βίας του Σίμπσον εναντίον της πρώην συζύγου του κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίους τους, αλλά ακόμη και μετά το διαζύγιό τους. Ποια ήταν η απάντηση της υπεράσπισης; Αμφισβήτησε την αξιοπιστία τους, ενώ κάποιες φορές έπαιξε και με το χαρτί του ρατσισμού, όπως στην περίπτωση ενός ντεντέκτιβ, ο οποίος για κάποιον λόγο είχε μαγνητοφωνηθεί δέκα χρόνια νωρίτερα να χρησιμοποιεί 41 φορές την λέξη "νέγρος" σε συνέντευξή του. Παραγνωρίζοντας την αντίστροφη ρατσιστική επίδραση που θα μπορούσε να έχει σε μεγάλη μερίδα των ενόρκων το γεγονός ότι ο εντολέας τους - και κατηγορούμενος για διπλό φόνο - ήταν πασίγνωστος και εξαιρετικά δημοφιλής, πρώην αθλητής, οι συνήγοροι υπεράσπισης κατάφεραν να ακυρώσουν την αξιοπιστίας του μάρτυρα, ενώ κι άλλες φορές θ' αναδείκνυαν ζητήματα φυλετικών διακρίσεων.
Η ετυμηγορία των ενόρκων ανακοινώθηκε στις 10 το πρωί της 3ης Οκτωβρίου 1995. Ο Ο. Τζ. Σίμπσον κρίθηκε αθώος. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι 12 ένορκοι κατέληξαν ομόφωνα στην απόφασή τους μέσα σε μόλις τέσσερις ώρες σύσκεψης, παρόλο που επρόκειτο για μια πολύκροτη δίκη, που διήρκεσε συνολικά περισσότερους από οκτώ μήνες. Ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που ο δικαστής Ίτο ανέβαλε λίγες ώρες την ανακοίνωση της ετυμηγορίας, ώστε αυτή να μην θεωρηθεί πολύ βιαστική.
Η απόφαση δίχασε τους Αμερικανούς. Την ημέρα ανακοίνωσης της ετυμηγορίας που αθώωνε τον Σίμπσον, διενεργήθηκε δημοσκόπηση της εταιρίας Gallup για λογαριασμό του CNN και της εφημερίδας USA Today, σύμφωνα με το οποίο, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων (56%) εξέφραζε την αντίθεσή της στην απόφαση. Εξάλλου, μια άλλη δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε εκείνες τις ημέρες, έδειξε και μια φυλετική διαίρεση στην αξιολόγηση της απόφασης, με τους λευκούς να είναι περισσότερο επιφυλακτικοί, αντίθετα από τους Αφροαμερικανούς, οι οποίοι στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία τους έκριναν θετικά την απόφαση των ενόρκων.
Η δημοσιότητα που είχε πάρει ήταν χωρίς προηγούμενο. Πολλοί τηλεοπτικοί σταθμοί διέκοπταν το πρόγραμμά τους για να μεταδώσουν την ακροαματική διαδικασία, προσελκύοντας το ενδιαφέρον εκατομμυρίων τηλεθεατών. Οι άνθρωποι της τηλεόρασης στις ΗΠΑ υποστηρίζουν χαρακτηριστικά ότι η δίκη του Ο. Τζ. Σίμπσον συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό στην ραγδαία πτώση των υψηλών τηλεθεάσεων, που σημείωναν μέχρι τότε οι μεσημεριανές σαπουνόπερες. Η δίκη εκείνη τα είχε όλα: αίμα, πάθη, μυστήριο, ανατροπές, σόου από την πλευρά των δικηγόρων, ένα πολυαγαπημένο είδωλο στη θέση του κατηγορουμένου και όλα αυτά δεν ήταν σενάριο, αλλά αληθινή ιστορία, μιας από τις περιπτώσεις εκείνες, όπου η ζωή ξεπερνάει και την πιο τρελή φαντασία του πιο ευφάνταστου σεναριογράφου.
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι μετά το τέλος της πολύκροτης αυτής δίκης παρατηρήθηκε μια αύξηση του ενδιαφέροντος των Αμερικανών τηλεθεατών για τα επονομαζόμενα "court tv shows", ένα είδος ριάλιτι, όπου οι δυο πλευρές λύνουν τις δικαστικές τους διαφορές στον τηλεοπτικό αέρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε γκάλοπ που είχε διενεργηθεί την περίοδο της δίκης, το 70% των Αμερικανών γνώριζαν το όνομα του προέδρου του δικαστηρίου, τη στιγμή που μόλις το 25% γνώριζε ποιος ήταν ο αντιπρόεδρος της χώρας!
Όμως οι δικαστικές εκκρεμότητες δεν είχαν τελειώσει για τον Ο. Τζ.Σίμπσον. Το 1997, οι γονείς του Γκόλντμαν κατέθεσαν στα πολιτικά δικαστήρια αγωγή εναντίον του Σίμπσον για "άδικο θάνατο" διεκδικώντας αποζημίωση. Η δίκη αυτή δεν μεταδόθηκε από την τηλεόραση ύστερα από εντολή του προέδρου του δικαστηρίου, όμως ήταν εξίσου πολύκροτη και διήρκεσε τέσσερις μήνες. Ποιο είναι το ενδιαφέρον; Η ετυμηγορία των ενόρκων, οι οποίοι αποφάσισαν ότι, παρόλο που είχε αθωωθεί στην ποινική δίκη, ο Σίμπσον θα έπρεπε να καταβάλει στις οικογένειες των θυμάτων αποζημίωση ύψους 33.5 εκατομμυρίων δολαρίων, καθώς και 12.6 εκατομμύρια δολάρια στα δυο παιδιά που είχε αποκτήσει με την Νικόλ, ως αποδέκτες της ακίνητης περιουσίας της μητέρας τους.
Το ενδιαφέρον της αμερικανικής κοινής γνώμης για την υπόθεση δολοφονίας της Νικόλ Μπράουν και του Ρόναλντ Γκόλντμαν δεν σταμάτησε. Ποτέ δεν κατηγορήθηκε κάποιος άλλος - ο οποιοσδήποτε - ως ύποπτος για τη διάπραξη του εγκλήματος, ούτε υπήρξε κάποιο άλλο κρούσμα αντίστοιχου εγκλήματος στην περιοχή. Αρνητικά σχολιάστηκε το γεγονός ότι ενώ κατά το παρελθόν είχε εκφράσει την επιθυμία του ν' αναζητήσει τον πραγματικό ένοχο, ο Ο. Τζ. Σίμπσον δεν φάνηκε να παίρνει καμία σχετική πρωτοβουλία τα επόμενα χρόνια. Αντιθέτως, θα εκμεταλλευόταν την αρνητική δημοσιότητα μ' ένα προκλητικό βιβλίο, που θα εκδιδόταν το 2006 και από πολλούς ερμηνεύτηκε.ως "ομολογία ενοχής".
Ο τίτλος του βιβλίου και μόνο ήταν αρκετά προκλητικός: "If I Did It", δηλαδή "Αν το έκανα". Οι αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν ανάγκασαν τον εκδοτικό οίκο HarperCollins να αποσύρει το βιβλίο, όμως αποσπάσματα είχαν διαρρεύσει στο περιοδικό Newsweek. Στις σελίδες του βιβλίου, ο Ο. Τζ. Σίμπσον περιέγραφε πώς θα είχε τελέσει ο ίδιος το έγκλημα, αν ήταν ο πραγματικός ένοχος του διπλού φονικού, κάτι που από πολλούς θεωρούνταν πλέον δεδομένο. Ένα απόσπασμα από τη σελίδα 128 του επίμαχου βιβλίου, που είδε το φως της δημοσιότητας εκείνη την περίοδο, σχετικά με τη "συνάντηση" με τον Γκόλντμαν:
"Πέρασα από την μπροστινή πόρτα για να ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά. Μέσα υπήρχαν αναμμένα κεριά και μπορούσε ν' ακούσω να παίζει απαλή μουσική. Ήταν φανερό ότι η Νικόλ περίμενε παρέα. Αναρωτήθηκα ποιος στο διάολο ήταν αυτήν τη φορά. Αναρωτήθηκα αν η Φαίη ερχόταν με κάποιο από τα boy-toys της, ώστε να μπορέσουν όλοι να ξεσαλώσουν, ενώ τα παιδιά μου κοιμόντουσαν στο πάνω πάτωμα.
Την ώρα που άρχισα να βγάζω καπνούς, η πίσω πόρτα άνοιξε. Ένας τύπος περπατούσε, σαν να του ανήκε το γαμημένο μέρος. Με είδε και πάγωσε. Ήταν νέος και όμορφος... προσπάθησαν να τον θυμηθώ, όμως δεν τον είχα ξαναδεί. Δεν ήξεραν καν το όνομά του: Ρον Γκόλντμαν.
- Ποιος στο διάολο είσαι;, είπα.
- Εγώ.. ε... ήρθα απλά να επιστρέψω ένα ζευγάρι γυαλιά, απάντησε τραυλίζοντας.
- Αλήθεια; Ένα ζευγάρι γυαλιά, ε;""
Να σημειωθεί ότι τελικά το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2007 από άλλον εκδοτικό οίκο, ο οποίος ανακοίνωσε ότι τα έσοδα από τις πωλήσεις θα πήγαιναν στην οικογένεια του Ρον Γκόλντμαν. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το βιβλίο έφτασε στο νούμερο ένα των πωλήσεων στις ΗΠΑ.
Και ενώ μέχρι στιγμής η υπόθεση της δολοφονίας των Μπράουν και Γκόλντμαν δεν έχει διαλευκανθεί, οι δικαστικές περιπέτειες του Ο. Τζ. Σίμπσον συνεχίστηκαν το 2007, αυτή τη φορά κατηγορούμενος για μια υπόθεση ληστείας. Συγκεκριμένα, τη νύχτα της 13ης Σεπτεμβρίου 2007 μια ομάδα ενόπλων εισέβαλε στο δωμάτιο ενός εμπόρου αθλητικών αναμνηστικών, ο οποίος διέμενε σε ξενοδοχείο του Λας Βέγκας, αποσπώντας του διά της βίας ορισμένα από τ' αναμνηστικά που κατείχε. Τρεις μέρες μετά, απαγγέλθηκαν κατηγορίες και εναντίον του Σίμπσον, ο οποίος υποστηρίχθηκε ότι ήταν μεταξύ των ενόπλων. Μάλιστα, η σκανδαλοθηρική ιστοσελίδα tmz.com δημοσιοποίησε κι ένα βίντεο - αμφιβόλου όμως αξίας και πιθανότατα πλαστού - στο οποίο ακουγόταν η φωνή του πρώην αθλητή. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Σίμπσον παραδέχθηκε ότι είχε στην κατοχή του τα κλεμμένα αντικείμενα, όμως αρνήθηκε οποιαδήποτε συμμετοχή στη ληστεία. Μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι τα αντικείμενα αυτά ανήκαν στον ίδιο, αλλά κάποιος του τα είχε κλέψει κατά το παρελθόν.
Η δίκη ξεκίνησε στις 8 Σεπτεμβρίου 2008 στη Νεβάδα και αυτή την φορά οι ένορκοι ήταν όλοι λευκοί. Η διάρκειά της ήταν σχετικά σύντομη και στις 3 Οκτωβρίου 2008, τη μέρα που συμπληρώνονταν ακριβώς 13 χρόνια από την αθώωσή του για τη δολοφονία της πρώην συζύγου του και του Γκόλντμαν, ο Ο. Τζ. Σίμπσον κρίθηκε ένοχος, όπως κατηγορούνταν. Δυο μήνες και δυο μέρες μετά, ανακοινώθηκε και η ποινή, φυλάκιση από 9 έως 33 χρόνια. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το 2017, όταν θα συμπληρωθεί η εννιαετία, ο Σίμπσον θα μπορεί ν' αφεθεί ελεύθερος με αναστολή. Μέχρι τότε παραμένει κρατούμενος στο Lovelock Correctional Center.
Διαβάστε επίσης για μια άλλη πολύκροτη υπόθεση:
Η υπόθεση εξαφάνισης της Νάταλι Χόλογουεϊ που συγκλόνισε τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Στην Ελλάδα, το πιο πολυσυζητημένο έγκλημα στα ποινικά χρονικά υπήρξε η δολοφονία του εργολάβου Αθανασόπουλου. Διαβάστε περισσότερα εδώ:
"Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου 'μελλε να πάθεις". Το φρικτό έγκλημα που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία τον Ιανουάριο του 1931
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου