Η επιτυχία του "The Voice" έχει ανανεώσει το ενδιαφέρον των καναλιών - βασικά του Mega και του ΑΝΤ1 - να εμπλουτίσουν το πρόγραμμά τους από τη νέα σαιζόν με παρόμοια τάλεντ σόου, ενώ ήδη συζητείται το "Rising Star", που μοιάζει αρκετά με το Voice, αφού στις οντισιόν οι τραγουδιστές θα κρίνονται μόνο για τη φωνή τους, με τη διαφορά ότι θα ψηφίζει και το κοινό εκτός από τους coaches. Κι ενώ κινδυνεύουμε να υποστούμε έναν υπερκορεσμό μουσικών τάλεντ σόου, αφού στην ελληνική τηλεόραση η αντιγραφή μιας συνταγής είναι η ασφαλέστερη οδός της επιτυχίας, θα μπορούσαν τα κανάλια να ψάξουν για παρόμοιας λογικής τάλεντ σόου, που δεν περιορίζονται μόνο στην ανάδειξη νέων τραγουδιστών, αλλά και νέων.... σεφ. Άλλωστε, στην Ελλάδα οι εκπομπές μαγειρικής ακμάζουν, παρόλο που συνήθως δεν έχουν να προτείνουν κάτι διαφορετικό εκτός από νέες συνταγές. Τη διαφορά έρχεται να κάνει ένας διαφορετικός, τηλεοπτικός διαγωνισμός μαγειρικής, όπου οι φιλόδοξοι σεφ κρίνονται "στα τυφλά". Κύριες και κύριοι... αυτό είναι το "The Taste"!
Το The Taste είναι ένα τηλεοπτικό προϊόν, που ξεκίνησε να προβάλλεται στο αμερικανικό δίκτυο ABC τον Ιανουάριο του 2013, ενώ ήδη τα δικαιώματα έχουν πουληθεί σε αρκετές χώρες, όπως στη Βρετανία, τη Γαλλία, την Αυστραλία, την Κίνα κ.α. Η λογική του μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με αυτή του The Voice, καθώς τέσσερις καταξιωμένοι σεφ καλούνται να φτιάξουν ομάδες αποτελούμενες από τέσσερις ανερχόμενους μάγειρες με μοναδικό κριτήριο την γεύση και χωρίς να επηρεάζονται από εξωτερικούς, πιο υποκειμενικούς παράγοντες.
Στην πρώτη φάση είναι οι οντισιόν. Οι κριτές δοκιμάζουν μια κουταλιά από κάθε πιάτο, χωρίς να γνωρίζουν ούτε ποιος το ετοίμασε ούτε τι υλικά αυτό περιέχει. Μετά από κάθε δοκιμή πατούν από ένα κουμπί, χωρίς ούτε ένας να βλέπει και άρα να ξέρει τι ψηφίζουν οι άλλοι τρεις κριτές, ανάλογα με το αν θέλουν τον άγνωστο μάγειρα στην ομάδα τους ή όχι. Αν τον θέλουν, θα πρέπει να πατήσουν το πράσινο κουμπί, αλλιώς το κόκκινο. Η αποκάλυψη γίνεται στο τέλος, όταν οι κριτές συναντήσουν τον μάγειρα, ο οποίος θα επιλέξει σε ποιανού σεφ την ομάδα θα ενταχθεί, εφόσον τον διεκδικούν δύο ή και περισσότεροι. Αλλιώς, αν μόνο ένας κριτής πάτησε το πράσινο κουμπί, θα ενταχθεί αυτόματα στη δική του ομάδα.
Όταν σχηματιστούν οι τέσσερις ομάδες των τεσσάρων παικτών, ακολουθεί η δεύτερη φάση του διαγωνισμού, όπου οι παίκτες έχουν δύο εβδομαδιαίες προκλήσεις: μία ομαδική και μία ατομική. Με τη βοήθεια του μέντορά της, η κάθε ομάδα θα ετοιμάσει ένα γεύμα, με σκοπό να κερδίσει την προτίμηση ενός καλεσμένου σεφ, που φυσικά είναι καταξιωμένος. Οι νικητές θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα μάθημα μαζί του.
Πιο ανταγωνιστική είναι η ατομική δοκιμασία, όπου δεν τίθεται απλά θέμα γοήτρου, αλλά επιβίωσης και συνέχισης στην επόμενη φάση. Σε αντίθεση με το Voice, στο The Taste η επιλογή εξακολουθεί να γίνεται στα τυφλά, όπως και στις οντισιόν. Κατ' αρχήν, οι διαγωνιζόμενοι έχουν στη διάθεσή τους μία ώρα να ετοιμάσουν μόνοι τους όποιο γεύμα επιθυμούν και στη συνέχεια οι τέσσερις κριτές θα τα δοκιμάσουν όλα, χωρίς να γνωρίζουν ποιος μαγείρεψε τι - ούτε και πώς το μαγείρεψε.
Βέβαια, για τον κάθε coach θα είναι ίσως πιο εύκολο να μαντέψει τα πιάτα που ανήκουν στους παίκτες της ομάδας τους, όμως και πάλι δεν αποκλείονται οι εκπλήξεις. Ο κάθε κριτής επιβραβεύει το καλύτερο πιάτο μ' ένα χρυσό αστέρι, ενώ ένα κόκκινο αστέρι παραχωρείται στο χειρότερο πιάτο της ημέρας. Οι διαγωνιζόμενοι με τα δύο χειρότερα πιάτα αποκλείονται από τη συνέχεια. Να σημειωθεί ότι ο παίκτης που είχε ετοιμάσει το καλύτερο πιάτο κατά τη διάρκεια της ομαδικής δοκιμασίας κερδίζει ασυλία και δεν μπορεί ν' αποκλειστεί.
Μεγάλο πλεονέκτημα του The Taste είναι το πρωτότυπο φορμάτ, που ανανεώνει τις κλασσικές συνταγές των περισσότερων εκπομπών μαγειρικής, ενώ η επιλογή γίνεται πολύ πιο αντικειμενικά από αντίστοιχα παιχνίδια, όπως το Master Chef, όπου κριτήριο - αναπόφευκτα - ήταν και η προηγούμενη πορεία του κάθε παίκτη και η άποψη των κριτών για τις ενδεχόμενες δυνατότητες του. Από την άλλη, το μειονέκτημα είναι ότι ο κάθε κύκλος έχει διάρκεια μόλις οκτώ επεισοδίων - και δύσκολα ένα ελληνικό κανάλι θα ξόδευε χρήματα για μια εκπομπή διάρκειας μόλις δύο μηνών - ενώ δεν υπάρχει καθόλου συμμετοχή του κοινού, που αποτελεί μια πηγή εσόδων για έναν τηλεοπτικό σταθμό. Βέβαια, πώς θα μπορούσε ούτως ή άλλως να ψηφίσει το κοινό, όταν πρόκειται για διαγωνισμό μαγειρικής..
Επειδή, όμως, τα κανάλια πλέον ψάχνουν περισσότερο για εκπομπές που θα τους προσφέρουν έσοδα απ' όσο το δυνατόν περισσότερο πηγές, είναι μάλλον απίθανο να δούμε σύντομα μια ελληνική εκδοχή του The Taste. Θα είχε, όμως, ενδιαφέρον να τη βλέπαμε, αν μη τι άλλο για να υπάρχει μια ποικιλία στο τηλεοπτικό μενού και να μην περιοριζόμαστε μόνο σε κλασικές εκπομπές μαγειρικής και σ' εκπομπές ανάδειξης υπερπληθώρας νέων τραγουδιστών, που δύσκολα θα κάνουν μετά καριέρα - περισσότερα νέα ταλέντα, λιγότερες ευκαιρίες σε μια δισκογραφική αγορά που επιβιώνει κυρίως με digital singles.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου