Είναι ένας περίεργος - ως μεταβατικός - μήνας ο Οκτώβριος, όμως για πολλούς συγγραφείς είναι ένας μήνας ξεχωριστός. Κάτι τα πεσμένα φύλλα, που μεταμορφώνουν το απέραντο πράσινο της εξοχής σ' ένα απέραντο κίτρινο χαλί, κάτι η μυστικιστική γοητεία των γυμνών κλαδιών που προμηνύουν την αναγέννηση της ζωής ύστερα από λίγους μήνες, κάτι ο συνδυασμός του καλοκαιριού που φεύγει και του χειμώνα που περιμένει να κάνει σιγά σιγά αισθητή την παρουσία του, όλα αυτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν συγκινήσει ανθρώπους των γραμμάτων, οι οποίοι είχαν κάτι να γράψουν για τον δεύτερο μήνα του φθινοπώρου.
"Χαίρομαι τόσο που ζω σ' έναν κόσμο, που υπάρχουν Οκτώβριοι. Θα ήταν τρομερό, αν απλά πηδούσαμε από το Σεπτέμβριο στο Νοέμβριο, δεν θα ήταν; Κοίταξε αυτά τα κλαδιά σφενταμιού. Δεν σου προκαλούν μια συγκίνηση - πολλές συγκινήσεις;"
Λ. Μ. Μοντγκόμερι, "Η Άννα των αγρών"
"Δεν υπάρχει εποχή, κατά την οποία μπορεί να πέσει φως σε τόσο ευχάριστα και ηλιόλουστα σημεία και να έχει μια τόσο ευχάριστη επίδραση στα συναισθήματα, όπως τώρα ο Οκτώβρης".
Ναθάνιελ Χόθορν
"Ο Οκτώβριος είναι το πεσμένο φύλλο, αλλά είναι επίσης ένας πλατύτερος ουρανός, που φαίνεται πιο καθαρά. Είναι οι μακρινοί λόφοι, που φαίνονται ακόμη μια φορά, και οι αιώνιοι αστερισμοί από πάνω τους για ακόμη μια φορά".
Χαλ Μπόρλαντ
"Υπάρχει κάτι στον Οκτώβριο, που αναστατώνει το τσιγγάνικο αίμα. Πρέπει να σηκωθούμε και να την ακολουθήσουμε. Όταν από κάθε λόφο της φλόγας, καλεί διαρκώς κάθε πλανόδιο με το όνομά του".
Γουίλιαμ Μπλις Κάρμαν
"Τα πεσμένα φύλλα στο δάσος έκαναν ακόμη και το έδαφος να λάμπει και να καίγεται με φως".
Μάλκολμ Λόουρι
"Αυτό που θέλω από τη μουσική, να είναι χαρούμενη και στοχαστική σαν ένα απόγευμα του Οκτωβρίου".
Φρίντριχ Νίτσε
"Ποτέ δεν του άρεσε ο Οκτώβριος. Από τότε που είχε μαζέψει για πρώτη φορά τα φύλλα του φθινοπώρου μπροστά στο σπίτι της γιαγιάς του πριν πολλά χρόνια και άκουσε τον άνεμο και είδε τα άδεια δέντρα. Τον έκανε να κλάψει χωρίς λόγο"
Ρέν Μπράντμπερι, Long After Midnight
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου