Ένα σατιρικό ποίημα του Γεωργίου Σουρή για την Καθαρά Δευτέρα και τη Σαρακοστή

Ένα χαριτωμένο σατιρικό ποίημα οκτώ στροφών για την Σαρακοστή δημοσιεύθηκε στην πολιτικοσατιρική εφημερίδα Μη Χάνεσαι στις 10 Φεβρουαρίου 1882. Το ποίημα υπέγραφε ο Souris, που δεν ήταν άλλος από τον σημαντικότερο σατιρικό ποιητή της νεώτερης Ελλάδας, τον Γεώργιο Σουρή. Τι ενδιαφέρει μπορεί να έχει σήμερα ένα τόσο παλιό σατιρικό ποίημα; Η σάτιρα επικαιρότητας είναι ελάχιστη, ενώ αντιθέτως μας δίνει μια πολύ καλή εικόνα από  το πώς γιορταζόταν το τέλος της Αποκριάς και η αρχή της Σαρακοστής στο μεγάλο χωριό που ήταν τότε η Αθήνα, σε μια εποχή που μόλις άρχιζε να εκδηλώνεται το πρώτο μαζικό κύμα αστυφιλίας στην πρωτεύουσα. Και φυσικά, δεν λείπουν και κάποια καυστικά υπονοούμενα για τους "βρώμικους", γεμάτους κρίματα Ρωμιούς, που δεν μπορεί να τους ξεπλύνει ούτε ο... Ιορδάνης ποταμός. 

ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Τελείωσε η Αποκριά κι ησύχασ' η Αθήνα!

Δόξα να έχει ο θεός, που δεν θ' ακούμε πια

για το χορό και το σουπέ του τάδε και του δείνα,

για το σφικτό αγκάλιασμα και την αδιαντροπιά.

Κατά διαβόλου, Αποκριά, στο διάβολο κι οι μπάλοι,

κι ακόμη πιο μακρύτερα οι κύριοι μεγάλοι.

Τελείωσε η Αποκριά με τα τρελά παιχνίδια,

δεν έχει πια πηδήματα, ζουρνάδες και νταούλια.

Στεφανωθείτε όλοι σας με σκόρδα και κρεμμύδια,

και συ, μικρέ Αλέξανδρε, με δροσερά μαρούλια.

Για τα μεγάλα άθλα σου νομίζω που σου φθάνει

από μαρούλια κάμποσα αθάνατο στεφάνι.

Καθαρισθείτε όλοι σας στην καθαρά Δευτέρα,

και σεις οι αναμάρτητοι και οι αμαρτωλοί,

παστρέψου συ, κατάγυμνη, και συ πλουσία σφαίρα,

Παλάτι, σπίτι ξέσκεπο, Κυβέρνηση, Βουλή.

Καθαρισθείτε όλοι σας με ψυχική γαλήνη,

Είναι πολλές οι βρώμες μας, πολλά τα κρίματά μας,

ό,τι καλό κι αν πιάσουμε αμέσως θα βρωμίσει,

και το μυαλό μας σάπισε κι η ζωντανή καρδιά μας,

κι ο Ιορδάνης δεν μπορεί να μας ξεκαθαρίσει.

Σαν Βρωμολίμνη στη στιγμή κι εκείνος θε να γίνει,

αν εκεί μέσα ο Ρωμιός τις βρώμες του ξεπλύνει.

Σαρακοστή, Σαρακοστή, καθαρισμός εις όλους,

προβάλλετε με σώματα και μούτρα καθαρά,

ως τώρα πάντα έχουμε παρέα με διαβόλους,

ας κάμουμε και με θεούς παρέα μια φορά.

Αφήσετε τον διάβολο στο διάβολο να πάει,

κι ελάτε ωσάν άγγελοι εις του θεού το πλάι.

Ξεσχίστε την αδιάντροπη του Σατανά μουτσούνα,

και όλοι με κατάνυξη μαζί μου τραγουδάτε

"Ελέησον με ο Θεός" και όχι "Παπαρούνα",

κι αλάργα μίλια εκατό από κρασί τραβάτε.

Γυναίκες κι άνδρες φεύγετε σαν διάβολο ξυδάτο

και απ' εκείνο πώς το λεν το μυριαναθεμάτο!

Σαρακοστή, Σαρακοστή, με χάβαρα, με στρείδια

με βρεκτοκούκια, κάρδαμα, χαλβά, χαβιάρι, σκόρδα,

με αχινούς, καλόγνωμες, σουπιές, χταπόδια, μύδια,

με Εκκλησιά, με προσευχή, μ' εξάψαλμο, με λόρδα.

Σαρακοστή με κόψιμο και με δυσεντερίες,

με φασουλάδα, με φακή και τόσες μπαταρίες.

Σαρακοστή, Σαρακοστή, δουλειά και ησυχία,

κινείται η Κυβέρνηση, κινείται κι η Βουλή...

μα τάχατε δεν θα μαστε, Σαρακοστή αγία,

και απ' αυτές τις Αποκριές ακόμη πιο τρελοί; 

Ελέησον μας ο θεός κατά το έλεός σου,

μα πρόσεξε και συ, θεέ, μη χάσεις το θεό σου.