Ένα "αγαπημένο" πρόσωπο της λαϊκής σοφίας είναι οι πεθερές. Πόσες και πόσες παροιμίες έχουν ειπωθεί, που αναπαράγουν το στερεότυπο της κακιάς πεθεράς, που ανακατεύεται στις αποφάσεις της νύφης (κυρίως) κάνοντάς της την ζωή κόλαση. Οι πεθερές, όμως, δεν έχουν κακή φήμη μόνο στην ελληνική παράδοση, αλλά αντίστοιχου ύφους παροιμίες ή ποιηματάκια υπάρχουν και σε άλλους πολιτισμούς. Αυτή είναι μια πολύ μικρή συλλογή με δέκα παροιμίες (4 ελληνικές και 6 ξένες) για τις πεθερές, που ίσως να μην έχετε ξανακούσει. Περιέχονται στη συλλογή "Λαογραφικά σύμμεικτα" του Νικολάου Γ. Πολίτη, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1920.
Ελλάδα:
"Όσες πράσινες φοράδες, τόσες καλές πεθεράδες".
"Πεθερά καμπάνα έχει κι αντραδέλφη καμπανιέλα". [αντραδέλφη = κουνιάδα]
"Πεθερά διαβόλου γέννα".
"Πεθερά κρεμμύδι σάπιο, κάθε δαγκωνιά και δάκρυο".
Πέργαμος:
"Πεθερά και νύφη, μόνο ζωγραφιστές ταιριάζουν".
Ιταλία (Τοσκάνη):
"Πεθερά και νύφη, χαλάζι και βροχή".
Ισπανία:
"Όταν ήμουν νύφη, δεν είχα καλή πεθερά και τώρα που είμαι πεθερά, δεν έχω καλή νύφη".
Γερμανία:
"Τρία πράγματα ποτέ δεν μονοιάζουν στο σπίτι: δυο πετεινοί, γάτα και ποντικός, πεθερά και νύφη".
"Ιδανική πεθερά είναι αυτή που φοράει πράσινα" (δηλ. αναπαύεται στα θυμαράκια).
Ινδία (Κολχ):
Κι αν σε μαλώσει η πεθερά,
κορίτσι μου, δεν πρέπει
να φουρκισθείς - τι θα γελά
ο κόσμος που θα βλέπει.
Εν τω μεταξύ, την Ελλάδα, η πιο διάσημη "κακούργα πεθερά", που μάλιστα έγινε και τραγούδι, υπήρξε η 'Αρτεμις Κάστρου, που είχε εμπλακεί στη δολοφονία του γαμπρού της, Δημήτρη Αθανασόπουλου. Περισσότερα για το πολυσυζητημένο έγκλημα, που έγραψε ιστορία στα εγκληματολογικά χρονικά, εδώ: "Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου 'μελλε να πάθεις". Το φρικτό έγκλημα που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία τον Ιανουάριο του 1931
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου