Με βάση το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, η Αγιούμι Τακάντα θα λέγαμε ότι πηγαίνει στη Β΄ Γυμνασίου, είναι δηλαδή 13-14 ετών. Γιατί μας ενδιαφέρει το κορίτσι αυτό; Κέρδισε το πρώτο βραβείο στον 65ο εθνικό διαγωνισμό έκθεσης, στον οποίο μετέχουν μαθητές δημοτικού και γυμνασίου στην Ιαπωνία. Όμως δεν είναι απλά αυτή η είδηση. Η κοπέλα αυτή έγραψε μια εξαιρετικά ώριμη έκθεση με αφορμή ένα δυσάρεστο γεγονός της ζωής της, όταν ο πατέρας της συνελήφθη για αθέμιτη άσκηση επιρροής στα πλαίσια της προεκλογικής καμπάνιας συγγενικού του προσώπου. Η περιγραφή των συναισθημάτων που ένιωσε η Αγιούμι μπροστά σ' ένα τόσο αναπάντεχο για εκείνη γεγονός, αλλά και το μάθημα ζωής που έλαβε μέσα από αυτήν την εμπειρία αξίζουν λίγο από το χρόνο μας για να κατανοήσουμε πόσο πιο ώριμα είναι πολλές φορές τα παιδιά από τους ίδιους τους γονείς τους.
Τα Απομεινάρια των Ονείρων (ο τίτλος)
Ο πατέρας μου συνελήφθη.
Η αστυνομία ήρθε στο σπίτι μου. Η είσοδος του σπιτιού μου, που κάθε μέρα με αποχαιρέτιζε και με καλωσόριζε πίσω, ήταν γεμάτη από ρεπόρτερ εκείνο το βράδυ.
Συνέβη το απόγευμα της 26 Μαΐου 2015.
Έξι αστυνομικοί στέκονταν στη στριμωγμένη μας εξώπορτα σαν αβγά μέσα σε κουτί. Η μητέρα μου τηλεφώνησε σε ορισμένους συγγενείς να κανονίσουν. Πρώτα θα συναντούσα τη μητέρα μου μπροστά από ένα επιχειρηματικό ξενοδοχείο και μετά η θεία μου θα μας έπαιρνε.
Ήταν σαν κάτι που μπορεί να δεις στην τηλεόραση, όμως γινόταν μέσα στο σπίτι μου. Τα πάντα έμοιαζαν στρεβλά, σαν να στεκόμουν εκτός πραγματικότητας παρακολουθώντας το όλο αυτό να εξελίσσεται μέσα από μια γιγάντια σαπουνόφουσκα. Το "άτομο του ενδιαφέροντός" τους, που στεκόταν στο μάτι αυτής της καταιγίδας που χτύπησε το σπίτι μας, τώρα έμοιαζε σαν ένα άτομο από άλλη διάσταση, που βρισκόταν λίγο μακριά από τη δικιά μας.
Ο πατέρας μου ήταν ύποπτος παραβίασης του εκλογικού νόμου για δημόσιο αξίωμα. Νωρίτερα, μια δημαρχιακή εκλογή πραγματοποιήθηκε και η θεία μου από τη μεριά του πατέρα μου ενθαρρύνθηκε από εκείνον να κατέβει. Ωστόσο, προτού η υποψηφιότητά της ανακοινωθεί επίσημα, έγινε κάποια "προεκλογική καμπάνια". Επίσης, εθελοντές προσελήφθησαν και πληρώθηκαν για να βοηθήσουν την καμπάνια σε κάτι που αποκαλούσαν "αθέμιτη άσκηση επιρροής".
Κατά τη διάρκεια των συνεχόμενων διακοπών του Μαΐου και αφότου η θεία μου έχασε τις εκλογές, ένα μέλος του δημοτικού συμβουλίου, που υποστήριξε την καμπάνια της, κλήθηκε για ανάκριση από την αστυνομία. Συνελήφθη την ίδια μέρα. Τα μίντια έπαθαν φρενίτιδα στην αποκάλυψη του εγκλήματος.
Ο πατέρας μου είχε προσλάβει έναν επαγγελματίας σχεδιαστή καμπάνιας, ο οποίος εργάστηκε με την υπέρτατη φροντίδα λέγοντας "μην πιαστείτε να παραβιάζετε τους κανόνες, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ήττα στις εκλογές". Νόμιζα ότι ένας σχεδιαστής καμπάνιας εργαζόταν για να διασφαλίσει μια δίκαιη εκλογή. ΄
Τελικά ο πατέρας μου ανέπτυξε αϋπνία, μέρα με τη μέρα γινόταν πιο ασταθής και φυλακισμένος του ίδιου του μυαλού του. Τότε έγινε η αληθινή σύλληψή του.
Στο ξενοδοχείο συνάντησα τους παππούδες μου. Προσπάθησα όσο μπορούσα καλύτερα να κάνω σαν να μην συνέβαινε κάτι παράξενο, όμως μέσα μου φοβόμουν τόσο, που αισθανόμουν ότι έκανα εμετό.
Δεν είμαι ο τύπος του ανθρώπου που ανησυχώ για τους ανθρώπους γύρω μου. Ωστόσο, την επόμενη ακριβώς μέρα, με το που πάτησα το πόδι μου στο ίδιο σχολείο, όπως έκανα εκατοντάδες φορές πριν, χρειάστηκα θάρρος. Η μητέρα μου είχε βάλει το χέρι της στον ώμο μου και είπε "Θα πάνε όλα καλά. Πρέπει να συνεχίσουμε τις ζωές μας ως συνήθως".
Η πρώτη συμμαθήτρια που συνάντησα, χαμογελούσα όπως πάντα και με χαιρέτησε μ' ένα "Ω, καλημέρα, Τακάντα-σαν". Το ίδιο έκανε και ο επόμενος και ο αμέσως μετά. Κανείς από τους φίλους μου δεν φαινόταν να ξέρει κάτι για ό,τι συνέβη. Η ανησυχία μου ότι κάποιος ανάμεσά τους θα ερχόταν και θα μου έλεγε "Ξέρω τι έγινε" ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Λίγο λίγο μπορούσα να χαλαρώσω.
Ο πατέρας μου πλήρωσε εγγύηση την ίδια μέρα που κατηγορήθηκε. Πέρασε εκείνη τη νύχτα σ' ένα ξενοδοχείο και μετά ήρθε στο σπίτι. Έβαλε τα χέρια του γύρω από τη μητέρα μου κι εμένα και απολογήθηκε λέγοντας "Ήσασταν τόσο δυνατές. Συγγνώμη που σας έβαλα να περάσετε τόσο πολλά". Είπε κι άλλα, αλλά ήμουν τόσο συγκινημένη, που δεν θυμάμαι τα περισσότερα. Είναι σπάνιο να βλέπεις έναν από τους γονιούς σου να απολογείται μπροστά σου μ' αυτόν τον τρόπο, που δεν ήξερα πώς ν' αντιδράσω και απλά ένιωσα περίεργα.
Μια προεκλογική καμπάνια είναι σαν ένα άγριο πάρτι που φτάνει στο αποκορύφωμα και μετά εξαφανίζεται. Μετά ξυπνάς από τη φασαρία σαν να χύθηκε στο κεφάλι σου ένας κουβάς παγωμένο νερό και αντιλαμβάνεσαι ότι μεγάλα χρηματικά ποσά φαγώθηκαν από το τέρας που λέγεται "καμπάνια".
Παρόλα αυτά, νομίζω ότι αυτό μια εμπειρία που μου έμαθε και ωρίμασα σαν άνθρωπος.
Δεν διαλέγουμε την οικογένεια στην οποία θα γεννηθούμε, όμως εγώ είμαι ευγνώμων που γεννήθηκα εδώ. Δεν βλέπεις συχνά την εμπιστοσύνη και την αγάπη που υπάρχει σε μια οικογένεια, όμως όταν ένα μεγάλο κύμα έρχεται με φόρα και προσπαθούμε να προστατέψουμε ο ένας τον άλλο, τότε αυτοί οι δεσμοί γίνονται ξεκάθαροι.
Όποτε σκέφτεσαι όσους βρίσκονται γύρω σου, αν είναι η οικογένειά σου και συγγενείς, θα είσαι πάντα καλά. Όποιο εμπόδιο εμφανίζεται μπορεί να υπερπηδηθεί μ' αυτούς τους ανθρώπους.
Αν δεν σταματήσεις να προχωράς μπροστά, πάντα θα βλέπεις το επόμενο μονοπάτι για ν' ακολουθήσεις. Αυτό πιστεύω.
Στις 25 Σεπτεμβρίου στον πατέρα μου επιβλήθηκε φυλάκιση 18 μηνών με πενταετή αναστολή.
Πηγή: RocketNews24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου