Ο έρωτας Ελληνίδας με Ιταλό στρατιώτη στα χρόνια της Κατοχής, που αργότερα κατέληξε στα δικαστήρια συγκινώντας την ιταλική κοινή γνώμη

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, όπως είναι λογικό να συμβαίνει σε αντίστοιχες καταστάσεις, δεν έλειψαν οι περιπτώσεις Ελληνίδων, οι οποίες δεν υποχρεώθηκαν - είτε λόγω πείνας είτε λόγω επαγγέλματος είτε ακόμα και για λόγους κατασκοπείας - να υποκύψουν στις ερωτικές πιέσεις των κατακτητών (όπως τόσο εύσχημα αποδόθηκαν από τον Ιταλό συγγραφέα Ρέντζο Μπιαζιόν στο βιβλίο του «L’Armata S’Agapo»), αλλά όντως ερωτεύθηκαν ή ακόμα και παντρεύτηκαν Ιταλούς στρατιώτες, μόνο που το τέλος των σχέσεων αυτών δεν ήταν πάντα εύκολο.

Μία υπόθεση που απασχόλησε την ιταλική κοινή γνώμη στις αρχές της δεκαετίας του 50 ήταν ο γάμος της Ιωάννας Βενέτου και του Ιννοτσέντσο Κουερτσέτι, με καταγωγή από το χωριό Ορφάνια, που βρίσκεται κοντά στην Ανκόνα. Η Ιωάννα και ο Ιννοτσέντο γνωρίστηκαν στην Ελευσίνα στις αρχές του 1944, όταν πλέον η ιταλική στρατιωτική διοίκηση είχε αποχωρήσει από την Ελλάδα και οι εναπομείναντες Ιταλοί στρατιώτες ήταν αιχμάλωτοι των Γερμανών.

Ιωάννα Βενέτου και Ιννοτσέντσο Κουερτσέτι

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1944, η Ιωάννα και ο Ιννοτσέντσο παντρεύτηκαν σ’ ένα μικρό εκκλησάκι της πόλης με κουμπάρους δύο Ιταλούς στρατιώτες. Ένα μήνα αργότερα οι Σύμμαχοι απελευθέρωσαν την Αθήνα και ο Ιννοτσέντο ήταν μεταξύ των αιχμαλώτων. Όσον καιρό βρισκόταν σε κάποιο στρατόπεδο συνέχισε ν’ ανταλλάσσει τρυφερές επιστολές με την Ιωάννα, που ξεκινούσαν με το «Αγαπημένη μου γυναικούλα» και τελείωναν με τη φράση «Ο αντρούλης σου, που σε λατρεύει». Μέσω των επιστολών έμαθε και για την εγκυμοσύνη της Ιωάννας, όμως η επικοινωνία τους διακόπηκε απότομα, όταν ο Ιννοτσέντσο επέστρεψε αναγκαστικά στην Ιταλία μαζί με τους υπόλοιπους αιχμαλώτους Ιταλούς στρατιώτες. Ξαφνικά σταμάτησε να στέλνει γράμματα στην Ιωάννα, ενώ ούτε εκείνη γνώριζε πώς να επικοινωνήσει μαζί του ακόμα και για να του ανακοινώσει τη γέννηση του γιού τους, Αλέξανδρου, τον Ιούνιο του 1945.

Τα χρόνια περνούσαν και η Ιωάννα δεν γνώριζε πού βρισκόταν και τι είχε απογίνει ο σύζυγός της, ώσπου στις αρχές του 1952 έλαβε μια επιστολή πρώην συμμαθήτριάς της, η οποία επίσης είχε παντρευτεί Ιταλό στρατιώτη, μόνο που εκείνη μετακόμισε μαζί του στην Γένοβα και κάποια μέρα διάβασε σε ιταλική εφημερίδα ότι ο Ιννοτσέντσο επρόκειτο να παντρευτεί.

Τον Αύγουστο του 1952, η Ιωάννα Βενέτου ταξίδεψε μέχρι την Ιταλία, όπου την υπόθεσή της ανέλαβε Ιταλός δικηγόρος, ενώ η είδηση άρχισε να απασχολεί τον ιταλικό τύπο. Αρχικά ο δικηγόρος του Ιννοτσέντσο αμφισβήτησε την ύπαρξη του γάμου κάνοντας λόγο για ένα «συνήθη» ερωτικό δεσμό και ότι ο πελάτης του «εμφανιζόταν ως σύζυγός της απλά για να την καλύψει από την κατακραυγή ότι είχε συνάψει σχέσεις με στρατιώτες του Άξονα». Επιπλέον, όταν η υπόθεση έφτασε στα ιταλικά δικαστήρια, ο Ιννοτσέντσο ισχυρίστηκε ότι εν πάσει περιπτώσει ο γάμος έπρεπε να θεωρηθεί άκυρος σύμφωνα με την ιταλική νομοθεσία, επειδή απαγορευόταν και θεωρούταν άκυρος κάθε γάμος Ιταλού στρατιωτικού με ξένη υπήκοο εκτός Ιταλίας.

Ο δικηγόρος της Ιωάννας, αφού επικαλέστηκε τις μαρτυρίες των δύο κουμπάρων και προσκόμισε τα επίσημα έγγραφα, που αποδείκνυαν την τέλεση του γάμου, καθώς και τις τρυφερές επιστολές που ο Ιννοτσέντσο απέστειλε στην Ιωάννα όσο καιρό ήταν αιχμάλωτος των Συμμάχων στην Αθήνα, παρατήρησε ότι το 1944 – μετά τη γερμανοϊταλική ανακωχή της 8^ης Σεπτεμβρίου 1943 – ο Ιννοτσέντσο δεν βρισκόταν στην Ελλάδα ως Ιταλός στρατιώτης, αλλά ως αιχμάλωτος των γερμανικών στρατιωτικών αρχών, οι οποίες άλλωστε έδωσαν την άδεια τέλεσης του γάμου.

Το δικαστήριο δικαίωσε την Ιωάννα, η οποία αναγνωρίστηκε ως η νόμιμη σύζυγος του Ιννοτσέντσο Κουερτσέτι, όπως επίσης αναγνωρίστηκε η πατρότητα του οκτάχρονου Αλέξανδρου, ενώ ο Ιννοτσέντσο υποχρεώθηκε να καταβάλει μηνιαία διατροφή 15.000 λιρετών μηνιαίως στη σύζυγο και στο παιδί του. Επανασύνδεση του ζευγαριού βέβαια δεν υπήρξε, αλλά η Ιωάννα επέστρεψε στην Ελευσίνα, όπου εργαζόταν ως κομμώτρια, ενώ στις ερωτήσεις του μικρού Αλέξανδρου, που τα προηγούμενα χρόνια αναζητούσε τον πατέρα του, απαντούσε πλέον ότι εκείνος είχε πεθάνει σ’ ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων.

___________________________________________________________
Ίσως σας ενδιαφέρει κι αυτό:
"Στρατιά σ' αγαπώ": Το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία "Μεντιτερανέο", αλλά, όταν πρωτοκυκλοφόρησε, κατηγορήθηκε ότι προσέβαλλε τον ιταλικό στρατό

Ο έρωτας Ελληνίδας με Ιταλό στρατιώτη στα χρόνια της Κατοχής, που αργότερα κατέληξε στα δικαστήρια συγκινώντας την ιταλική κοινή γνώμη