Η απώλεια του συντρόφου μ' ένα τόσο οριστικό τρόπο, όπως ο θάνατος, αφήνει πολλές ανοιχτές πληγές, που δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμες. Αυτό γινόταν από κτίσεως κόσμου και θα εξακολουθήσει να επαναλαμβάνεται, όσο υπάρχουν άνθρωποι. "Γιατί έφυγες πρώτος" και "πώς θα ζήσω χωρίς εσένα" είναι τα ερωτήματα που δεν περιμένουν εύκολα απάντηση. Είναι τα ερωτήματα που έθεσε και μια νεαρή γυναίκα από τη Νότιο Κορέα το μακρινό 1586 σ' ένα γράμμα που η ίδια έγραψε και άφησε στο φέρετρο του συζύγου της, του Γιουνγκ-Τάε Λι, ο οποίος είχε πεθάνει σε ηλικία 30 ετών. Η γυναίκα, που ήταν έγκυος, ζητούσε απαντήσεις και πίστευε ότι θα τις λάμβανε στα όνειρά της, όπου ήλπιζε ότι θα ξανασυναντούσε τον νεκρό της σύζυγο. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό όντως συνέβη με κάποιον μεταφυσικό τρόπο, ούτε γνωρίζουμε περισσότερα για την τύχη της ίδιας, που πάντως έφερε μέσα την τον καρπό ενός - κατά πως φαίνεται - έντονου και δυνατού έρωτα. Είναι μια συγκλονιστική επιστολή, που βρέθηκε το 1998 κατά τη διάρκεια ανασκαφών στην αρχαία πόλη Αντόνγκ της Νοτίου Κορέας, αποδεικνύοντας πώς σε όλες τις εποχές οι δυνατοί έρωτες δύσκολα υποτάσσονται στα τραγικά παιχνίδια της ζωής.
"Στον πατέρα του Γον, 1 Ιουνίου 1586
Πάντα έλεγες, "Αγαπημένη μου, ας ζήσουμε μαζί μέχρι τα μαλλιά μας να γίνουν γκρίζα και να πεθάνουμε την ίδια μέρα".
Πώς μπόρεσες να πεθάνεις χωρίς εμένα; Ποιον θα πρέπει να ακούμε εγώ και το μικρό αγόρι μας και πώς να ζήσουμε; Πώς μπόρεσες να φύγεις πριν από μένα; Πώς μου έδωσες την καρδιά σου και πώς εγώ σου έδωσα την καρδιά μου;
Όποτε ξαπλώναμε μαζί, πάντοτε μου έλεγες, "Αγαπημένη μου, οι άλλοι άνθρωποι εκτιμούν και αγαπούν ο ένας τον άλλο, όπως εμείς; Είναι στ' αλήθεια σαν κι εμάς"; Πώς μπόρεσες να τ' αφήσεις όλα αυτά πίσω και να φύγεις πριν από μένα; Απλά δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.
Θέλω απλά να έρθω σε σένα. Σε παρακαλώ, πάρε με εκεί που είσαι. Τα συναισθήματά μου προς εσένα, που δεν μπορώ να ξεχάσω σ' αυτόν τον κόσμο, και η θλίψη μου δεν γνωρίζουν όρια. Πού θα εναποθέσω τώρα την καρδιά μου και πώς θα ζήσω με το παιδί, ενώ μου λείπεις;
Σε παρακαλώ, κοίταξε αυτό το γράμμα και πες μου με λεπτομέρειες στα όνειρά μου. Επειδή θέλω να σ' ακούσω τι έχεις να πεις με λεπτομέρειες, γράφω αυτό το γράμμα και το βάζω μέσα. Κοίτα προσεκτικά και μίλησέ μου. Όταν γεννήσω το παιδί μέσα μου, ποιον θα αποκαλεί πατέρα;
Μπορεί κανείς ν' αντιληφθεί πώς αισθάνομαι; Δεν υπάρχει τραγωδία σαν αυτή κάτω από τον ουρανό. Εσύ απλά βρίσκεσαι σ' ένα άλλο μέρος και όχι σε τόσο βαθιά δυστυχία, όπως εγώ. Δεν υπάρχει όριο και τέλος στις θλίψεις μου, ώστε με δυσκολία γράφω.
Σε παρακαλώ, κοίταξε προσεκτικά αυτό το γράμμα και έλα στα όνειρά μου και εμφανίσου με λεπτομέρειες και πες μου. Πιστεύω ότι μπορώ να σε δω στα όνειρά μου. Έλα κρυφά σε μένα και φανερώσου. Δεν υπάρχει όριο σε ό,τι θέλω να πω και σταματώ εδώ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου