Στις 12 Ιουλίου 2013, την ημέρα που γιόρταζε τα δέκατα έκτα γενέθλιά της, η Μαλάλα Γιουσαφζάι, το νεαρό κορίτσι από το Πακιστάν, που ακριβώς εννιά μήνες νωρίτερα είχε δεχτεί επίθεση από Ταλιμπάν, απλά και μόνο επειδή ήταν ένα κορίτσι, που διεκδικούσε το δικαίωμα της στη μόρφωση, εμφανίστηκε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου έκανε την πρώτη της δημόσια εμφάνιση μετά το περιστατικό εκείνο.
Η εκδήλωση είχε ονομαστεί τιμητικά "Ημέρα της Μαλάλα", όμως η 16χρονη ακτιβίστρια δεν περιορίστηκε ν' αναφερθεί στην προσωπική της εμπειρία, αλλά έδωσε έμφαση στην μετ' επιτάσεως προβολή του κυρίαρχου στόχου της, δηλαδή στην προώθηση και κατοχύρωση του δικαιώματος όλων των παιδιών - χωρίς διακρίσεις - στην εκπαίδευση, αυτό που στο δυτικό κόσμο θεωρείται όχι απλά αυτονόητο, αλλά και αποτελεί αιτία για.. γκρίνιες από πολλά παιδιά, συνομήλικα της Μαλάλα, που δεν έχουν μάθει να εκτιμούν το πραγματικό νόημα της εκπαίδευσης και των δυνατοτήτων που αποκτούν μέσω αυτής, αντιμετωπίζοντας την ως "αγγαρεία" - από τα μειονεκτήματα της ευμάρειας.
Πέρα και πάνω απ' όλα, εντυπωσιακός ήταν ο τρόπος που η Μαλάλα αναφέρθηκε στους ανθρώπους που της επιτέθηκαν - και που εξακολουθούν να την απειλούν ακόμη και σήμερα, μετά την ανακοίνωση ότι θα της απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης 2014. (από κοινού με τον Ινδό Καϊλάς Σατιαρτί, που επίσης δραστηριοποιείται ενεργά στον αγώνα για τα δικαιώματα των παιδιών). Χωρίς ίχνος εκδικητικής διάθεσης, η 16χρονη Μαλάλα ξεκαθάριζε ότι "Ακόμη κι αν υπάρχει ένα όπλο στο χέρι μου και αυτός στέκεται μπροστά μου, δεν θα τον πυροβολούσα", ενώ ευχόταν να ευοδωθεί ο αγώνας της, που περιλαμβάνει και τα παιδιά των διωκτών της.
Αυτή ήταν η ομιλία που εκφώνησε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 12 Ιουλίου 2013:
Στο όνομα του Θεού, του πλέον Αγαθοεργούς, του πλέον Ελεήμονα.
Αξιότιμε Γενικέ Γραμματέα του ΟΗΕ κ. Μπαν Κι-Μουν,
Σεβαστέ Πρόεδρε της Γενικής Συνέλευσης Βουκ Τζέρεμικ
Αξιότιμε πληρεξούσιε του ΟΗΕ για την Παγκόσμια Εκπαίδευση κ. Γκόρντον Μπράουν,
Σεβαστοί πρεσβύτεροι και αγαπητά μου αδέρφια·
Σήμερα, είναι τιμή για μένα να μιλάω ξανά ύστερα από πολύ καιρό. Το να βρίσκομαι εδώ με τόσο αξιοσέβαστους ανθρώπους είναι μια μεγάλη στιγμή της ζωής μου.
Δεν ξέρω πού να ξεκινήσω την ομιλία μου. Δεν ξέρω τι οι άνθρωποι περιμένουν από μένα να πω. Όμως πρώτα απ' όλα, ευχαριστώ το Θεό, για τον οποίο είμαστε όλοι ίσοι και ευχαριστώ κάθε άτομο, που προσευχήθηκε για τη γρήγορη ανάρρωσή μου και για μια νέα ζωή. Δεν μπορώ να πιστέψω πόση αγάπη μου έχουν δείξει οι άνθρωποι. Έχω λάβει χιλιάδες ευχετήριες κάρτες και δώρα απ' όλον τον κόσμο. Τους ευχαριστώ όλους. Ευχαριστώ τα παιδιά, οι αθώες λέξεις των οποίων μου έχουν δώσει κουράγιο. Ευχαριστώ τους μεγαλύτερους, οι προσευχές των οποίων με ενδυνάμωσαν.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τις νοσοκόμες μου, τους γιατρούς και όλο το προσωπικό των νοσοκομείων στο Πακιστάν και το Ηνωμένο Βασίλειο και την κυβέρνηση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που με βοήθησαν να γίνω καλύτερα και ν' ανακτήσω τη δύναμή μου. Στηρίζω πλήρως τον κ. Μπαν Κι-Μουν, το Γενικό Γραμματέα, στην Παγκόσμια Πρωτοβουλία "Πρώτα η Εκπαίδευση" και τη δουλειά του Ειδικού Απεσταλμένου του ΟΗΕ, κ. Γκόρντον Μπράουν. Και τους ευχαριστώ και τους δύο για την ηγεσία, που συνεχίζουν να παρέχουν. Συνεχίζουν να μας εμπνέουν όλους να δράσουμε.
Αγαπητά αδέρφια, να θυμάστε ένα πράγμα. Η Ημέρα της Μαλάλα δεν είναι η δικιά μου μέρα. Σήμερα είναι η ημέρα κάθε γυναίκας, κάθε αγοριού και κάθε κοριτσιού, που ύψωσαν τις φωνές τους για τα δικαιώματά τους. Υπάρχουν εκατοντάδες ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κοινωνικοί λειτουργοί, οι οποίοι δεν μιλούν απλά για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά αγωνίζονται να επιτύχουν τους στόχους τους για την εκπαίδευση, την ειρήνη και την ισότητα. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από τους τρομοκράτες και εκατομμύρια έχουν τραυματιστεί. Εγώ είμαι απλά μία απ' αυτούς.
Έτσι στέκομαι εδώ... ένα κορίτσι ανάμεσα στα πολλά.
Μιλάω - όχι για τον εαυτό μου, αλλά για όλα τα κορίτσια και τ' αγόρια.
Υψώνω τη φωνή μου - όχι για να φωνάξω, αλλά για να μπορέσουν ν' ακουστούν εκείνοι χωρίς φωνή.
Εκείνοι που πολέμησαν για τα δικαιώματά τους.
Το δικαίωμά τους να ζήσουν ειρηνικά.
Το δικαίωμά τους να τους μεταχειρίζονται με αξιοπρέπεια.
Το δικαίωμά τους να μορφωθούν.
Αγαπητοί φίλοι, την 9η Οκτωβρίου 2012, οι Ταλιμπάν με πυροβόλησαν στην αριστερή πλευρά του μετώπου μου. Πυροβόλησαν επίσης τους φίλους μου. Νόμιζαν ότι οι σφαίρες μπορούσαν να μας σιωπήσουν. Όμως απέτυχαν. Και τότε, μέσα από εκείνη τη σιωπή βγήκαν χιλιάδες φωνές. Οι τρομοκράτες νόμιζαν ότι θα άλλαζαν τους σκοπούς μας και θα σταματούσαν τις φιλοδοξίες μας, όμως τίποτε δεν άλλαξε στην ζωή μου εκτός από αυτό: η αδυναμία, ο φόβος και η απελπισία πέθαναν. Η δύναμη, η ισχύς και το κουράγιο γεννήθηκαν. Είμαι η ίδια Μαλάλα. Οι φιλοδοξίες μου είναι οι ίδιες. Οι ελπίδες μου είναι οι ίδιες. Τα όνειρά μου είναι τα ίδια.
Αγαπητά αδέρφια, δεν είμαι εναντίον οποιουδήποτε. Ούτε είμαι εδώ για να μιλήσω με όρους προσωπικής εκδίκησης εναντίον των Ταλιμπάν ή άλλης τρομοκρατικής ομάδας. Είμαι εδώ για να μιλήσω για το δικαίωμα μόρφωσης κάθε παιδιού. Θέλω μόρφωση για τους γιους και τις κόρες όλων των εξτρεμιστών και ειδικά των Ταλιμπάν.
Ούτε καν μισώ τον Ταλιμπάν, που με πυροβόλησε. Ακόμη κι αν υπάρχει ένα όπλο στο χέρι μου και αυτός στέκεται μπροστά μου, δεν θα τον πυροβολούσα. Αυτή είναι η συμπόνοια, που έμαθα από τον Μωάμεθ, τον προφήτη του ελέους, τον Ιησού Χριστό και τον Βούδα. Αυτή είναι η παρακαταθήκη της αλλαγής, που κληρονόμησα από τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τον Νέλσον Μαντέλα και τον Μοχάμεντ Αλί Τζινά. Αυτή είναι η φιλοσοφία της μη βίας, που έμαθα από τον Γκάντι Τζι, τον Μπάχα Χαν και τη Μητέρα Τερέζα. Και αυτή είναι η συγχώρεση, που έμαθα από τη μητέρα και τον πατέρα μου. Αυτό μου λέει η ψυχή μου, να είμαι φιλειρηνική και ν' αγαπώ τους πάντες.
Αγαπητά αδέρφια, αντιλαμβανόμαστε τη σημασία του φωτός, όταν βλέπουμε το σκοτάδι. Αντιλαμβανόμαστε τη σημασία της φωνής μας, όταν υποχρεωνόμαστε σε σιωπή. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν βρισκόμασταν στο Σουάτ, στο βόρειο Πακιστάν, αντιληφθήκαμε τη σημασία των μολυβιών και των βιβλίων, όταν είδαμε τα όπλα.
Η λαϊκή ρήση, "Το μολύβι είναι πιο δυνατό από το σπαθί" ήταν αλήθεια. Οι εξτρεμιστές φοβούνται τα βιβλία και τα μολύβια. Η δύναμη της μόρφωσης τους φοβίζει. Γι' αυτό και σκότωσαν 14 αθώους φοιτητές ιατρικής στην πρόσφατη επίθεση στην Κουέτα. Και γι' αυτό σκότωσαν πολλές γυναίκες δασκάλες και εργαζόμενες [στον αγώνα κατά] της πολυεμελίτιδας στο Κιμπέρ Πουκτούν Κουά και στη FATA. Γι' αυτό ανατινάζουν σχολεία καθημερινά. Επειδή φοβούνταν και φοβούνται την αλλαγή, φοβούνται την ισότητα, που θα φέρει στην κοινωνία μας.
Θυμάμαι ότι υπήρχε ένα αγόρι στο σχολείο μας, ο οποίος ρωτήθηκε από ένα δημοσιογράφο, "Γιατί οι Ταλιμπάν είναι εναντίον της μόρφωσης;". Απάντησε πολύ απλά. Δείχνοντας στο βιβλίο του, είπε: "Ένας Ταλιμπάν δεν ξέρει τι είναι γραμμένο μέσα σ' αυτό το βιβλίο". Νομίζουν ότι ο Θεός είναι ένα μικροσκοπικό, συντηρητικό πλάσμα, που θα έστελνε τα κορίτσια στην κόλαση, απλά επειδή πηγαίνουν στο σχολείο. Οι τρομοκράτες καταχρώνται το όνομα του Ισλάμ και την κοινωνία των Παστούν για τα δικά τους προσωπικά οφέλη. Το Πακιστάν είναι μια φιλειρηνική, δημοκρατική χώρα. Οι Παστούν θέλουν μόρφωση για τις κόρες και τους γιούς τους. Και το Ισλάμ είναι μια θρησκεία της ειρήνης, του ανθρωπισμού και της αδελφοσύνης. Το Ισλάμ λέει ότι δεν είναι απλά δικαίωμα του παιδιού να λάβει μόρφωση, αλλά περισσότερο είναι υποχρέωση και καθήκον του.
Αξιότιμε Γενικέ Γραμματέα, η ειρήνη είναι απαραίτητη για τη μόρφωση. Σε πολλά μέρη του κόσμου, ιδίως στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν, η τρομοκρατία, οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις εμποδίζουν τα παιδιά να πάνε στα σχολεία τους. Είμαστε κουρασμένοι απ' αυτούς τους πολέμους. Οι γυναίκες και τα παιδιά υποφέρουν σε πολλά μέρη του κόσμου κατά πολλούς τρόπους. Στην Ινδία, αθώα και φτωχά παιδιά είναι θύματα της παιδικής εργασίας. Πολλά σχολεία έχουν καταστραφεί στη Νιγηρία. Οι πολίτες του Αφγανιστάν έχουν επηρεαστεί από τα εμπόδια του εξτρεμισμού για δεκαετίες. Νεαρά κορίτσια πρέπει να κάνουν σπιτική παιδική εργασία και εξαναγκάζονται να παντρευτούν σε μικρή ηλικία. Η φτώχεια, η άγνοια, η αδικία, ο ρατσισμός και τη αποστέρηση των βασικών δικαιωμάτων είναι τα κύρια προβλήματα, που αντιμετωπίζουν άνδρες και γυναίκες.
Αγαπητοί φίλοι, σήμερα επικεντρώνω στα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών για μόρφωση, επειδή υποφέρουν περισσότερο. Υπήρχε μια εποχή, όταν οι γυναίκες, κοινωνικές ακτιβίστριες ζήτησαν από τους άνδρες να βγουν μπροστά για τα δικαιώματά τους. Όμως, αυτήν τη φορά, θα το κάνουμε μόνες μας. Δεν λέω στους άνδρες να κάνουν ένα βήμα μακριά από το να μιλήσουν για τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά περισσότερο επικεντρώνω στο να είναι οι γυναίκες ανεξάρτητες να πολεμήσουν μόνες τους.
Αγαπητά αδέρφια, τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε.
Έτσι σήμερα, καλούμε τους παγκόσμιους ηγέτες ν' αλλάξουν τις στρατηγικές τους χάρη της ειρήνης και της ευημερίας.
Ζητούμε από τους παγκόσμιους ηγέτες ότι όλες οι ειρηνευτικές συμφωνίες πρέπει να προστατεύουν τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών. Μια συμφωνία που θα πηγαίνει ενάντια στην αξιοπρέπεια των γυναικών και στα δικαιώματά τους είναι μη αποδεκτή.
Καλούμε τις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν την δωρεάν υποχρεωτική εκπαίδευση για κάθε παιδί στον κόσμο.
Καλούμε τις κυβερνήσεις να πολεμήσουν εναντίον της τρομοκρατίας και της βίας, να προστατέψουν τα παιδιά από τη βία και τις πληγές.
Καλούμε τα ανεπτυγμένα κράτη να υποστηρίξουν την επέκταση των μορφωτικών ευκαιριών για τα κορίτσια του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Καλούμε όλες τις κοινωνίες να είναι ανεκτικές - να απορρίπτουν την προκατάληψη, που βασίζεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, στη θρησκεία ή στο φύλο. Να διασφαλίσουν την ελευθερία και την ισότητα για τις γυναίκες, ώστε αυτές να μπορέσουν να προχωρήσουν. Δεν μπορούμε όλοι να πετύχουμε, όταν οι μισοί από εμάς κρατούνται πίσω.
Καλούμε τις αδερφές μας σ' όλο τον κόσμο να είναι γενναίες - να αγκαλιάσουν τη εσωτερική τους δύναμη και ν' αντιληφθούν όλη τους τη δυναμική.
Αγαπητά αδέλφια, θέλουμε σχολεία και μόρφωση για το λαμπρό μέλλον κάθε παιδιού. Θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας στον προορισμό της ειρήνης και της μόρφωσης για όλους. Κανείς δεν μπορεί να μας σταματήσει. Θα μιλήσουμε για τα δικαιώματά μας και θα φέρουμε την αλλαγή μέσω της φωνής μας. Πρέπει να πιστέψουμε στη δύναμη και την ισχύ των λέξεών μας.Οι λέξεις μας μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο.
Επειδή είμαστε όλοι μαζί, ενωμένοι για το σκοπό της μόρφωσης. Και αν θέλουμε να επιτύχουμε το στόχο μας, τότε αφήστε μας να γίνουμε πιο δυνατοί με το όπλο της γνώσης και να θωρακίσουμε τους εαυτούς μας με ενότητα και σύμπραξη.
Αγαπητά αδέρφια, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από φτώχεια, αδικία και άγνοια. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εκατομμύρια παιδιά βρίσκονται εκτός σχολείων. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα αδέρφια μας περιμένουν ένα πιο λαμπρό, ειρηνικό μέλλον.
Επομένως, αφήστε μας να διεξάγουμε έναν παγκόσμιο αγώνα κατά της αγραμματοσύνης, της φτώχειας και της τρομοκρατίας και αφήστε μας να διαλέξουμε τα βιβλία και τα μολύβια μας. Αυτά είναι τα πιο ισχυρά όπλα.
Ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα μολύβι και ένα βιβλίο μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο.
Η εκπαίδευση είναι η μόνη λύση. Πρώτα η εκπαίδευση.
Ούτε καν μισώ τον Ταλιμπάν, που με πυροβόλησε. Ακόμη κι αν υπάρχει ένα όπλο στο χέρι μου και αυτός στέκεται μπροστά μου, δεν θα τον πυροβολούσα. Αυτή είναι η συμπόνοια, που έμαθα από τον Μωάμεθ, τον προφήτη του ελέους, τον Ιησού Χριστό και τον Βούδα. Αυτή είναι η παρακαταθήκη της αλλαγής, που κληρονόμησα από τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τον Νέλσον Μαντέλα και τον Μοχάμεντ Αλί Τζινά. Αυτή είναι η φιλοσοφία της μη βίας, που έμαθα από τον Γκάντι Τζι, τον Μπάχα Χαν και τη Μητέρα Τερέζα. Και αυτή είναι η συγχώρεση, που έμαθα από τη μητέρα και τον πατέρα μου. Αυτό μου λέει η ψυχή μου, να είμαι φιλειρηνική και ν' αγαπώ τους πάντες.
Αγαπητά αδέρφια, αντιλαμβανόμαστε τη σημασία του φωτός, όταν βλέπουμε το σκοτάδι. Αντιλαμβανόμαστε τη σημασία της φωνής μας, όταν υποχρεωνόμαστε σε σιωπή. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν βρισκόμασταν στο Σουάτ, στο βόρειο Πακιστάν, αντιληφθήκαμε τη σημασία των μολυβιών και των βιβλίων, όταν είδαμε τα όπλα.
Η λαϊκή ρήση, "Το μολύβι είναι πιο δυνατό από το σπαθί" ήταν αλήθεια. Οι εξτρεμιστές φοβούνται τα βιβλία και τα μολύβια. Η δύναμη της μόρφωσης τους φοβίζει. Γι' αυτό και σκότωσαν 14 αθώους φοιτητές ιατρικής στην πρόσφατη επίθεση στην Κουέτα. Και γι' αυτό σκότωσαν πολλές γυναίκες δασκάλες και εργαζόμενες [στον αγώνα κατά] της πολυεμελίτιδας στο Κιμπέρ Πουκτούν Κουά και στη FATA. Γι' αυτό ανατινάζουν σχολεία καθημερινά. Επειδή φοβούνταν και φοβούνται την αλλαγή, φοβούνται την ισότητα, που θα φέρει στην κοινωνία μας.
Θυμάμαι ότι υπήρχε ένα αγόρι στο σχολείο μας, ο οποίος ρωτήθηκε από ένα δημοσιογράφο, "Γιατί οι Ταλιμπάν είναι εναντίον της μόρφωσης;". Απάντησε πολύ απλά. Δείχνοντας στο βιβλίο του, είπε: "Ένας Ταλιμπάν δεν ξέρει τι είναι γραμμένο μέσα σ' αυτό το βιβλίο". Νομίζουν ότι ο Θεός είναι ένα μικροσκοπικό, συντηρητικό πλάσμα, που θα έστελνε τα κορίτσια στην κόλαση, απλά επειδή πηγαίνουν στο σχολείο. Οι τρομοκράτες καταχρώνται το όνομα του Ισλάμ και την κοινωνία των Παστούν για τα δικά τους προσωπικά οφέλη. Το Πακιστάν είναι μια φιλειρηνική, δημοκρατική χώρα. Οι Παστούν θέλουν μόρφωση για τις κόρες και τους γιούς τους. Και το Ισλάμ είναι μια θρησκεία της ειρήνης, του ανθρωπισμού και της αδελφοσύνης. Το Ισλάμ λέει ότι δεν είναι απλά δικαίωμα του παιδιού να λάβει μόρφωση, αλλά περισσότερο είναι υποχρέωση και καθήκον του.
Αξιότιμε Γενικέ Γραμματέα, η ειρήνη είναι απαραίτητη για τη μόρφωση. Σε πολλά μέρη του κόσμου, ιδίως στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν, η τρομοκρατία, οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις εμποδίζουν τα παιδιά να πάνε στα σχολεία τους. Είμαστε κουρασμένοι απ' αυτούς τους πολέμους. Οι γυναίκες και τα παιδιά υποφέρουν σε πολλά μέρη του κόσμου κατά πολλούς τρόπους. Στην Ινδία, αθώα και φτωχά παιδιά είναι θύματα της παιδικής εργασίας. Πολλά σχολεία έχουν καταστραφεί στη Νιγηρία. Οι πολίτες του Αφγανιστάν έχουν επηρεαστεί από τα εμπόδια του εξτρεμισμού για δεκαετίες. Νεαρά κορίτσια πρέπει να κάνουν σπιτική παιδική εργασία και εξαναγκάζονται να παντρευτούν σε μικρή ηλικία. Η φτώχεια, η άγνοια, η αδικία, ο ρατσισμός και τη αποστέρηση των βασικών δικαιωμάτων είναι τα κύρια προβλήματα, που αντιμετωπίζουν άνδρες και γυναίκες.
Αγαπητοί φίλοι, σήμερα επικεντρώνω στα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών για μόρφωση, επειδή υποφέρουν περισσότερο. Υπήρχε μια εποχή, όταν οι γυναίκες, κοινωνικές ακτιβίστριες ζήτησαν από τους άνδρες να βγουν μπροστά για τα δικαιώματά τους. Όμως, αυτήν τη φορά, θα το κάνουμε μόνες μας. Δεν λέω στους άνδρες να κάνουν ένα βήμα μακριά από το να μιλήσουν για τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά περισσότερο επικεντρώνω στο να είναι οι γυναίκες ανεξάρτητες να πολεμήσουν μόνες τους.
Αγαπητά αδέρφια, τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε.
Έτσι σήμερα, καλούμε τους παγκόσμιους ηγέτες ν' αλλάξουν τις στρατηγικές τους χάρη της ειρήνης και της ευημερίας.
Ζητούμε από τους παγκόσμιους ηγέτες ότι όλες οι ειρηνευτικές συμφωνίες πρέπει να προστατεύουν τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών. Μια συμφωνία που θα πηγαίνει ενάντια στην αξιοπρέπεια των γυναικών και στα δικαιώματά τους είναι μη αποδεκτή.
Καλούμε τις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν την δωρεάν υποχρεωτική εκπαίδευση για κάθε παιδί στον κόσμο.
Καλούμε τις κυβερνήσεις να πολεμήσουν εναντίον της τρομοκρατίας και της βίας, να προστατέψουν τα παιδιά από τη βία και τις πληγές.
Καλούμε τα ανεπτυγμένα κράτη να υποστηρίξουν την επέκταση των μορφωτικών ευκαιριών για τα κορίτσια του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Καλούμε όλες τις κοινωνίες να είναι ανεκτικές - να απορρίπτουν την προκατάληψη, που βασίζεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, στη θρησκεία ή στο φύλο. Να διασφαλίσουν την ελευθερία και την ισότητα για τις γυναίκες, ώστε αυτές να μπορέσουν να προχωρήσουν. Δεν μπορούμε όλοι να πετύχουμε, όταν οι μισοί από εμάς κρατούνται πίσω.
Καλούμε τις αδερφές μας σ' όλο τον κόσμο να είναι γενναίες - να αγκαλιάσουν τη εσωτερική τους δύναμη και ν' αντιληφθούν όλη τους τη δυναμική.
Αγαπητά αδέλφια, θέλουμε σχολεία και μόρφωση για το λαμπρό μέλλον κάθε παιδιού. Θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας στον προορισμό της ειρήνης και της μόρφωσης για όλους. Κανείς δεν μπορεί να μας σταματήσει. Θα μιλήσουμε για τα δικαιώματά μας και θα φέρουμε την αλλαγή μέσω της φωνής μας. Πρέπει να πιστέψουμε στη δύναμη και την ισχύ των λέξεών μας.Οι λέξεις μας μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο.
Επειδή είμαστε όλοι μαζί, ενωμένοι για το σκοπό της μόρφωσης. Και αν θέλουμε να επιτύχουμε το στόχο μας, τότε αφήστε μας να γίνουμε πιο δυνατοί με το όπλο της γνώσης και να θωρακίσουμε τους εαυτούς μας με ενότητα και σύμπραξη.
Αγαπητά αδέρφια, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από φτώχεια, αδικία και άγνοια. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εκατομμύρια παιδιά βρίσκονται εκτός σχολείων. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα αδέρφια μας περιμένουν ένα πιο λαμπρό, ειρηνικό μέλλον.
Επομένως, αφήστε μας να διεξάγουμε έναν παγκόσμιο αγώνα κατά της αγραμματοσύνης, της φτώχειας και της τρομοκρατίας και αφήστε μας να διαλέξουμε τα βιβλία και τα μολύβια μας. Αυτά είναι τα πιο ισχυρά όπλα.
Ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα μολύβι και ένα βιβλίο μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο.
Η εκπαίδευση είναι η μόνη λύση. Πρώτα η εκπαίδευση.
Το πρωτότυπο κείμενο, όπως το βρήκα, εδώ: A World At School | The text of Malala Yousafzai's speech at the United Nations
Διαβάστε κι αυτό:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου