Ελληνίδες που πρωτοπόρησαν: από τις πρώτες μαθήτριες ωδείου μέχρι την πρώτη οδηγό τρακτέρ!

΄Έζησαν σε διαφορετικές εποχές, τα δε κατορθώματά τους ήταν άλλοτε μικρά και άλλοτε μεγάλα. Ωστόσο, οι γυναίκες, που αναφέρονται στο αφιέρωμα που ακολουθεί (κάποιες αγνώστων στοιχείων ταυτότητας), έχουν ένα κοινό: πρωτοπόρησαν σε εποχές καθόλου φιλικές για το γυναικείο φύλο, εισχωρώντας πρώτες αυτές σε ανδροκρατούμενους χώρους. Η έρευνα έχει περιοριστεί σε μια απλή αναφορά των πρωτοπόρων συμπεριφορών, χωρίς να εξετάζεται η μετέπειτα εξέλιξη στην ζωή των γυναικών αυτών, κατά πόσο δηλαδή κατάφεραν προσωπικά να ενταχθούν σ' ένα - περισσότερο ή λιγότερο κατά περίπτωση - αφιλόξενο γι' αυτές περιβάλλον, καθώς πηγές πληροφόρησης αποτέλεσαν κάποια δημοσιεύματα του τύπου, που απλά γνωστοποιούσαν (ενίοτε σχολίαζαν επίσης) τη σχετική είδηση.

Η πρώτη εμφάνιση γυναίκας δικηγόρου σε ελληνικό δικαστήριο τον Ιούλιο του 1923

εφημ. ΘΕΣΣΑΛΙΑ, 08.07.1923, σελ.3

Μια σημαντική στιγμή στην εξελικτική πορεία της γυναικείας χειραφέτησης στην Ελλάδα συνιστά η πρώτη εμφάνιση και αγόρευση γυναίκας δικηγόρου σε ελληνικό δικαστήριο (έστω και από σπόντα και κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες), η οποία έλαβε χώρα όχι στην πρωτεύουσα, όπως θα περίμενε ίσως κανείς, αλλά σε μια επαρχιακή πόλη και πιο συγκεκριμένα στο Βόλο τον Ιούλιο του 1923.

Η πρώτη πολιτική ομιλία που εκφωνήθηκε από γυναίκα στην Αθήνα τον Ιούνιο του 1907

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 1907 πραγματοποιήθηκαν την 1^η Ιουλίου. Στην Αθήνα, υποψήφιοι ήταν ο Σπυρίδων Μερκούρης, ο οποίος διεκδικούσε την τρίτη δημαρχιακή του θητεία, και ο Άγγελος Πυρρής. Όλες τις προηγούμενες μέρες, οι υποψήφιοι περιόδευαν στις γειτονιές της πόλης κάνοντας επίδειξη εκλογικής δύναμης και για να προσελκύσουν νέους ψηφοφόρους. 

Οι πρωτοπόρες νομοθετικές πρωτοβουλίες του Αθανάσιου Τυπάλδου Μπασιά υπέρ της ισότητας των δύο φύλων και της θέσπισης του πολιτικού γάμου το 1919 και το 1920

Αν χρειαζόταν να ξεχωρίσουμε τους πρωτοπόρους Έλληνες βουλευτές, εκείνους που υπερασπίστηκαν την πρόοδο και το θεσμικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο με τα λόγια τους αλλά και με έργα, περίοπτη θέση θα έπρεπε να επιφυλάξουμε για τον Αθανάσιο Τυπάλδο Μπασιά (1868 - 19.03.1924). Το όνομά του είναι άγνωστο στους περισσότερους, ίσως γιατί οι νομοθετικές του πρωτοβουλίες εκδηλώθηκαν σε μια εποχή, κατά την οποία η ελληνική κοινωνία ήταν ακόμα απροετοίμαστη να τις δεχθεί, ενώ έδιναν την αίσθηση ενός μοναχικού καβαλάρη με αρκετά προχωρημένες απόψεις σχετικά με τη θέσπιση δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες και την κατοχύρωση της ισότητας των δύο φύλων, όσο και γύρω από την καθιέρωση του πολιτικού γάμου. Πρόκειται για ζητήματα που νομικά τακτοποιήθηκαν μόλις τη δεκαετία του 1980, όμως σχετικά νομοσχέδια κατατέθηκαν για πρώτη φορά από τον Μπασιά - τότε βουλευτή Κεφαλληνίας και Ιθάκης - ήδη από την περίοδο 1919-1920!

Η τελευταία λέξη της τεχνολογίας για χτένισμα περμανάντ στα ελληνικά κομμωτήρια του 1932 [εικόνα]

Η παρακάτω φωτογραφία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Δράσις του Ηρακλείου στις 2 Αυγούστου 1932 στα πλαίσια διαφήμισης του ολοκαίνουριου μηχανήματος για οντουλάρισμα, όπως ονομαζόταν τότε η περμανάντ, με το οποίο είχε πρόσφατα εξοπλίσει το κομμωτήριό του γνωστός κομμωτής της πόλης. Φυσικά το... διαστημικό αυτό μηχάνημα (θαρρείς βγαλμένο από κάποια ταινία επιστημονικής φαντασίας της εποχής) δεν θυμίζει σε τίποτα τον αντίστοιχο εξοπλισμό ενός σύγχρονου κομμωτηρίου, πάντως τη δουλειά του την έκανε, υποσχόμενο περμανάντ διάρκειας ενός χρόνου! 

Ένας λυρικός ύμνος στο μήνα Μάιο από το Γεώργιο Παπανδρέου την πρωτομαγιά του 1906

Την 1^η Μαΐου του μακρινού 1906 η πατρινή εφημερίδα Νέος Αιών δημοσίευε στην πρώτη της σελίδα έναν ύμνο για τον – κατά πολλούς – ομορφότερο μήνα του χρόνου. Εκείνη την εποχή η πρωτομαγιά γιορταζόταν στην Ελλάδα επίσημα ως η ημέρα αποκλειστικά της άνοιξης και των λουλουδιών, ώστε ήταν συνηθισμένο να δημοσιεύονται στον τύπο παρόμοια κείμενα. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως του συγκεκριμένου χρονογραφήματος, ενός κειμένου λυρικού και γεμάτου με νεανικό ενθουσιασμό (σε βαθμό υπερβολικό τουλάχιστον για τα δεδομένα της σημερινής εποχής), βρισκόταν στον συντάκτη του, που δεν ήταν άλλος από τον μόλις 18χρονο τότε φοιτητή της Νομικής, Γεώργιο Παπανδρέου (που βέβαια τότε έγραφε το επίθετό του με δύο π), ο οποίος δεν φανταζόταν ακόμα το λαμπρό μέλλον που θ’ ανοιγόταν μπροστά του τα επόμενα χρόνια στον ελάχιστα ρομαντικό κόσμο της πολιτικής ούτε ότι θα γινόταν ένας από τους πολιτικούς που θα σφράγιζαν την ιστορία της Ελλάδας του 20^ου αιώνα!

Οι ωραιότερες Ελληνίδες του 1858!

Όταν στις 15 Ιανουαρίου 1858 ο δημοσιογράφος Σοφοκλής Καρύδης εξέδωσε το πρώτο φύλλο της σατιρικής του εφημερίδας «Ο Αριστοφάνης και η Μαγνητιζομένη», επιφύλασσε στους αναγνώστες του μια έκπληξη. Τους υποσχέθηκε ότι σε κάθε φύλλο της εφημερίδας θα δημοσιεύονταν ξυλογραφίες των ωραιότερων γυναικών «των Αθηνών, του Ναυπλίου, των Πατρών, της Σύρου και εν γένει των μεγαλειτέρων πόλεων της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδος και των νήσων», περιλαμβάνοντας το σύνολο της ελληνικής επικράτειας τότε. Και βέβαια, ο ποιητικός οίστρος του Καρύδη θα έπλεκε έμμετρο εγκώμιο σε καθεμιά ξεχωριστά.

Η απροσδόκητη χρήση των κόκκινων φαναριών στην Αθήνα του 19ου αιώνα και οι φόβοι για παρεξηγήσεις από τους ξένους επισκέπτες

Από τη μια η ταύτιση του κόκκινου χρώματος με το πάθος και τον έρωτα (άραγε η ταύτιση να ξεκίνησε στα βάθη των αιώνων εξαιτίας του κόκκινου χρώματος των χειλιών;) και από την άλλη η ανάγκη διάκρισης των «σπιτιών» του πληρωμένου έρωτα από τα υπόλοιπα οικήματα μιας περιοχής οδήγησαν στην ταύτιση των κόκκινων φαναριών – στην προ ηλεκτρισμού εποχή – και στη συνέχεια των κόκκινων φώτων με τους οίκους ανοχής. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που κι ένας ανυποψίαστος ακόμα θεατής, που ποτέ δεν περπάτησε σε τέτοια μέρη, μπορεί και μόνο από τον τίτλο να καταλάβει πού αναφέρεται η υπόθεση της ταινίας Κόκκινα Φανάρια του Βασίλη Γεωργιάδη!

Ίσως ο μοναδικός Έλληνας ποδοσφαιριστής που οδηγήθηκε στο αυτόφωρο και καταδικάστηκε σε φυλάκιση για επίθεση σε βάρος διαιτητή κατά τη διάρκεια του αγώνα!

Τι γίνεται όταν ένας ποδοσφαιριστής επιτεθεί στο διαιτητή διαμαρτυρόμενος για μια απόφασή του την ώρα του αγώνα; Ο κανόνας είναι ότι ανάλογα με την ένταση της διαμαρτυρίας αλλά και την ανεκτικότητα του διαιτητή, θα δεχτεί μια κίτρινη ή κόκκινη κάρτα ή και μια απλή επίπληξη χωρίς επιπτώσεις. Πριν πολλά πολλά χρόνια ωστόσο, το Δεκέμβριο του 1933, ένας ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ οδηγήθηκε στο αυτόφωρο και μάλιστα του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης!

Προς όποιον μπλόγκερ γνωρίζει την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος..

Επειδή σχεδόν όλες οι αναρτήσεις μου έχουν τεράστια έκταση, από την αρχή της ενασχόλησής μου με το μπλογκ άρχισα να ενεργοποιώ την επιλογή "Διάβασε περισσότερα". Στην αρχή πρόσθετα το 

<!--more--> (ή κάπως έτσι) στο HTML κάθε ανάρτησης, ώσπου ανακάλυψα το εικονίδιο "εισαγωγή μεταπήδησης", οπότε επέλεγα απλά αυτό.
Τον τελευταίο καιρό ανακάλυψα ότι ενώ πατάω κανονικά το εικονίδιο και στη σύνθεση της ανάρτησης φαίνεται ότι αυτή χωρίζεται, στην πραγματικότητα αυτό δεν συμβαίνει, αλλά οι επισκέπτες του ιστολογίου διαβάζουν ολόκληρες τις αναρτήσεις μονοκόμματες, ένα μακρύ έως ατέλειωτο σεντόνι με διάφορα θέματα. Αντίθετα, στο τέλος της κάθε ανάρτησης εμφανίζεται ένα άσχετο μήνυμα "Περισσότερα", που φυσικά δεν οδηγεί πουθενά!
Δεν ξέρω από πότε συμβαίνει αυτό, καθώς δεν επισκέπτομαι ποτέ το ιστολόγιό μου (ενίοτε κάνω απλά προεπισκοπήσεις των αναρτήσεων για να έχω μια ιδέα για την εικόνα τους), ώσπου πρόσφατα - εντελώς τυχαία - έκανα Προεπισκόπηση Ιστολογίου για να δω τι παίζει. 

Το θέμα είναι το εξής: Δοκίμασα να βάλω και πάλι το <! -- more -->, όμως δεν υπήρξε κάποια διάφορα, αλλά αντίθετα το έβγαζε ως κομμάτι του κειμένου. Ψάχνοντας σε σχετικά μπλογκ, βρήκα κάποιες οδηγίες που ζητούν να προσθέσουμε ή να τροποποιήσουμε κάποιους κώδικες στο HTML του Προτύπου Αναρτήσεων. Μεταξύ αυτών είναι κάποιο <data:post.body/> ή απλούστερα post. body, το οποίο όμως δεν μπορώ να εντοπίσω κάνοντας αναζήτηση μέσα στο HTML του προτύπου (δηλαδή με Ctrl+F). Λογικά κάπου εδώ υπάρχει το πρόβλημα - το οποίο ένας Θεός ξέρει πώς δημιουργήθηκε ξαφνικά, όταν στην αρχή όλα λειτουργούσαν κανονικά! 

Αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει σχετικά (π.χ. σε ποιο σημείο πρέπει να προσθέσω τον κώδικα <data:post.body/> ή πώς αλλιώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η έλλειψή του, ώστε να είναι και πάλι δυνατός ο χωρισμός των αναρτήσεων), θα το εκτιμούσα πολύ. Άλλωστε, αντίστοιχο πρόβλημα ενδεχομένως να έχουν και άλλοι μπλόγκερ. 

Όποιος γνωρίζει μπορεί να δώσει την απάντησή του από κάτω (στα μηνύματα) είτε στο μέιλ του ιστολογίου: olatakala1@gmail.com