13 Μαΐου 2017

Γιουροβίζιον 2017: Σχολιάζοντας τα 26 τραγούδια του τελικού. Τι μας περιμένει το βράδυ αυτό...


Το έκανα πέρυσι, μου άρεσε, είχε επιτυχία, θα το κάνω και φέτος. Λίγο πριν ξεκινήσει ο 62ος διαγωνισμός τραγουδιού της Γιουροβίζιον κάνω τη δική μου κριτική στα 26 τραγούδια που θ' απολαύσουμε - καλά μην το πάρετε αυτό και τοις μετρητοίς - την αποψινή βραδιά. Πρόκειται για ένα είδος pre-live blogging, που απευθύνεται στους τηλεθεατές της τελευταίας στιγμής και σε όσους γιουροφάν έχουν τόσο πολύ καμένο τον εγκέφαλό τους με ό,τι αφορά τη Γιουροβίζιον, ώστε διαβάζουν μετά μανίας οτιδήποτε την αφορά. Φυσικά τα σχόλια είναι υποκειμενικά και μπορείτε να διαφωνήσετε ελεύθερα με.. όλα και στο τέλος να ψηφίσετε το τραγούδι της αρεσκείας σας.

01. ΙΣΡΑΗΛ: Imri Ziv - I Feel Alive

Ο τύπος έριξε πολύ ιδρώτα στο γυμναστήριο και γεμάτος χαρά - τρία λεπτά χαμογελάει συνέχεια! - επιδεικνύει τα γυμνασμένα του μπράτσα. Ωραίο το τραγούδι χωρίς βέβαια να είναι τραγουδάρα, ωραία και η σκηνική παρουσία, αξίζει μια θέση στην κορυφαία δεκάδα της βραδιάς, αν και οι διοργανωτές το ψιλοχαντάκωσαν με τη σειρά εμφάνισης. Άραγε σκοπός τους είναι να παραπλανήσουν το κοινό μ' ένα δυναμικό ξεκίνημα, ώστε να κρατήσουν από την αρχή ζωηρό το ενδιαφέρον των τηλεθεατών, οι οποίοι θα έχουν πολλές αφορμές το επόμενο δίωρο για μια βόλτα (ή και περισσότερες) μέχρι την τουαλέτα... 

02. ΠΟΛΩΝΙΑ: Kasia Moś - Flashlight 

Μια τυπική μπαλάντα της σειράς που βρέθηκε στον τελικό της Γιουροβίζιον, γιατί πάντα πρέπει να υπάρχει κι ένα αφόρητα βαρετό τραγούδι (με το πρόσχημα της ποιότητας), που όμως μας προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα της απίστευτης μετριότητας που κυριαρχεί στο φετινό διαγωνισμό. Αγαπώ τις μπαλάντες όταν έχουν κάτι καινούριο να δώσουν και προ παντός όταν μεταφέρουν συναίσθημα, όχι όταν αντιγράφουν σχηματικά μετριότητες του είδους. 

03. ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ: Naviband - Story of my live

Όσα έθνικ τραγούδια συμμετείχαν στους δυο ημιτελικούς - είτε άξιζαν είτε όχι - προκρίθηκαν στο σημερινό τελικό, ξεκάθαρη ένδειξη ότι το έθνικ δεν θεωρείται ξεπερασμένο στη Γιουροβίζιον, που τα τελευταία τρία χρόνια έχει γεμίσει με παραλλαγές δυο-τριών μουσικών μοτίβων. Και κάπως έτσι βρέθηκε στον τελικό το τραγούδι της Λευκορωσίας, που θα ψηφιστεί μόνο από τις σλαβόφωνες χώρες της ανατολικής Ευρώπης και θα τερματίσει ψηλότερα - αν και όχι ψηλά - σε σχέση με τη θέση που πραγματικά αξίζει. Τουλάχιστον οι δυο ερμηνευτές ευχαριστιούνται με όλη τους την ψυχή το τραγούδι κι αυτό περνάει στο θεατή. 

04. ΑΥΣΤΡΙΑ: Nathan Trent - Running on air

Το τραγούδι είναι μέτριο έως ψιλοαδιάφορο, αν και απόλυτα ραδιοφωνικό. Είναι ένα από αυτά τα τραγούδια που σ' αρέσει ν' ακούς στο αυτοκίνητο όταν έχεις καλή διάθεση και δεν θέλεις να σε πάρει από κάτω το μποτιλιάρισμα στους δρόμους, χωρίς όμως να σκέφτεσαι πού θα βρεις ένα χαρτί να γράψεις τους στίχους του ρεφρέν αδημονώντας να το ψάξεις στο Youtube ή στο Google Search. Πάντως, ο τραγουδιστής είναι εξαιρετικά επικοινωνιακός χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο πάνω στη σκηνή και δίνει πολλούς πόντους στο τραγούδι του.

05. ΑΡΜΕΝΙΑ: Artsvik - Fly with me 

Η απόπειρα παντρέματος διαφορετικών έθνικ στοιχείων είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και δίνει πολλούς πόντους σ' ένα τραγούδι, που όμως ελάχιστοι μη φανατικοί Γιουροφάν θα το ψάξουν για να το ξανακούσουν μια εβδομάδα μετά τη Γιουροβίζιον. Δεν είναι ό,τι καλύτερο έχει στείλει η Αρμενία, που πάντως έχει να περιμένει πολλές ψήφους από την αρμενική διασπορά.

06. ΟΛΛΑΝΔΙΑ: O’G3NE - Ligths & Shadows

Πολύ ωραία τεχνικά η τριφωνία των κοριτσιών και θα άξιζαν το καλύτερο τεχνικό βραβείο αν συμμετείχαν σε κάποιο διαγωνισμό χορωδιών. Το τραγούδι όμως μου είναι εντελώς αδιάφορο, δεν θυμάμαι τίποτα - ούτε και μ' ενδιαφέρει να θυμηθώ εδώ που τα λέμε - ενώ δεν είμαι οπαδός των χορωδιακών προσεγγίσεων. Το επόμενο!

07. ΜΟΛΔΑΒΙΑ: Sunstroke Project - Hey Mamma!

Η ενέργεια που μεταδίδουν τα τρία μέλη του συγκροτήματος είναι μια όαση σε μια Γιουροβίζιον που ίσως έχει τα λιγότερα χορευτικά της τελευταίας δεκαπενταετίας με εικοσαετίας. Έξυπνο είναι και το εύρημα με τις τρεις νύφες, με άλλα λόγια μια πολύ καλή σκηνική παρουσίαση ενός τραγουδιού, για το οποίο... δεν έχω και κάτι να σχολιάσω.

08. ΟΥΓΓΑΡΙΑ: Joci Pápai - Origo 

Το τραγούδι παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον μελωδικά στο ρεφρέν και στις μουσικές γέφυρες, αλλά το χάνει στο ραπ κομμάτι. Μια σοβαρή προσπάθεια από την Ουγγαρία, που αξίζει να στηριχτεί και από το κοινό.

09. ΙΤΑΛΙΑ: Francesco Gabbani - Occidentali’s Karma

Στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, οι Ιταλοί τραγουδιστές ενδιαφέρονται να παρουσιάσουν τραγούδια που στη συνέχεια θα γίνουν ραδιοφωνικές και εμπορικές επιτυχίες, επομένως δεν είναι παράξενο ούτε αδικαιολόγητο το γεγονός ότι συχνά οι ιταλικές συμμετοχές στη Γιουροβίζιον θεωρούνται μεταξύ των φαβορί. Το "Occidentali’s Karma" έχει πολύ έξυπνους στίχους (ακούμε μάλιστα και την περίφημη φράση "Τα πάντα ρει" του Ηράκλειτου κατά την εράσμεια προφορά, δηλ. "Τα πάντα ρέει"), ένα πολύ έξυπνο στήσιμο και έναν χαρισματικό ερμηνευτή, οπότε δίκαια θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί της βραδιάς. Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω ότι η παρουσίαση του Σαν Ρέμο ήταν λίγο καλύτερη ως πιο λιτή σε σχέση με αυτή στη Γιουροβίζιον, ενώ δεν είμαι σίγουρος για την σχεδόν εξαφάνιση των κουπλέ - λόγω  ανωτέρας βίας...

10. ΔΑΝΙΑ: Anja - Where I am

Απλό, συνηθισμένο, ξεπερασμένο, εύπεπτο, τυπικό γιουροβιζιονικό, αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο καλοφτιαγμένο, που δεν χάνει την όποια γοητεία. Δεν μπορώ να ανγοήσω και την άψογη εμφάνιση της Άνια, παρόλο που το τραγούδι της δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Κάθε χρόνο υπάρχει ένα τραγούδι τόσο κλισέ, συνήθως από κάποια σκανδιναβική χώρα, που χωρίς να το περιμένει κανείς καταφέρνει ν' αποσπάσει λίγους βαθμούς από πολλές χώρες και καταλήγει σε ψηλή θέση. Θα συμβεί φέτος το ίδιο με τη συμμετοχή της Δανίας;

11. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Salvador Sobral - Amar pelos dois

Όταν προσπάθησα ν' ακούσω το συγκεκριμένο τραγούδι για πρώτη φορά χωρίς να δω την ερμηνεία του τραγουδιστή στον εθνικό τελικό της πορτογαλικής κρατικής τηλεόρασης, δεν άντεξα πάνω από ένα λεπτό. Όταν είδα το βίντεο με την ερμηνεία του, δεν κατάλαβα πότε πέρασαν τα τρία λεπτά! Προσπάθησα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία και μάλιστα το έβαλα στο mp3 player, όμως το μετάνιωσα στην πρώτη απόπειρα να το ξανακούσω χωρίς εικόνα. Με άλλα λόγια, ενώ θεωρώ το τραγούδι ξεπερασμένο (θα έλεγα μάλιστα ότι το τραγούδι θα ήταν ξεπερασμένο ακόμη και αν ζούσαμε στη δεκαετία του 50), ο Σαλβαδόρ Σομπράλ είναι καθηλωτικός σ' αυτό που παρουσιάζει, κάτι που μετράει πάρα πολύ σ' έναν τηλεοπτικό διαγωνισμό.
[Τα ίδια περίπου έγραφα και πέρυσι για το νικητήριο τραγούδι της Ουκρανίας με τη διαφορά ότι το τραγούδι της Τζαμάλα άντεχα να το ακούσω τρία λεπτά]

12. ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΑΝ: Dihaj - Skeletons 

Ενδιαφέρουσα προσπάθεια, πρωτότυπη, όμως για κάποιο λόγο, που δεν μπορώ να εξηγήσω, μου βγάζει μια απωθητική δηθενιά. Βέβαια, σε σχέση με ό,τι έχει ακουστεί ή πρόκειται ν' ακουστεί τη βραδιά αυτή, αξίζει ένα καλό πλασάρισμα στην τελική βαθμολογία.

13. ΚΡΟΑΤΙΑ: Jacques Houdek - My friend

Δίκαια βρέθηκε στον τελικό ως επιβράβευση της επίδειξης φωνητικών ικανοτήτων του Χούντεκ. Θα πάρει κάποιες ψήφους για τον ίδιο λόγο και στη βραδιά του τελικού, όμως μέχρι εκεί. Το τραγούδι είναι κακό, χωρίς λόγο ύπαρξης (εκτός από την επίδειξη στην οποία προαναφέρθηκα) και θα ξεχαστεί γρήγορα. Πάντως η σκηνοθετική προσέγγιση της εναλλαγής των φωνών είναι πολύ έξυπνη.


14. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ: Isaiah - Don’t come easy 

Μετά από δύο χρόνια, στα οποία η Αυστραλία παράδωσε μαθήματα στις ευρωπαϊκές χώρες, φέτος παρασύρθηκε σε μια αδιάφορη, άνευρη και τυποποιημένη μπαλάντα μ' έναν τραγουδιστή που έχει μεν φωνητικές δυνατότητες, αλλά δεν αρκεί για να σώσει την κατάσταση.

15. ΕΛΛΑΔΑ: Demy - This is love 

Στο ελληνικό τραγούδι θα ευχηθώ καλή επιτυχία και να φτάσει όσο ψηλότερα μπορεί. Πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει δεν είμαι σίγουρος, αλλά αυτό χρήζει ειδικής ανάλυσης. Σίγουρα πάντως το πρόβλημα δεν είναι αν η Ντέμυ πιάσει τη νότα στο ρεφρέν ή όχι ούτε αν θα είχαμε κούνια στη σκηνή αντί για λίμνη με κύκνους. Έλεος! Και σίγουρα υπάρχουν πολλά τραγούδι πολύ χειρότερα από το ελληνικό, το βασικό μειονέκτημα του οποίου είναι ότι πατάει σε μια μελωδία χιλιοακουσμένη και ξεπερασμένη, αλλά όχι κακή. Αντίθετα, είναι ένα τραγούδι που πιστεύω ότι μένει στη μνήμη του θεατή, απλά δεν έχει κάτι καινούριο ή ιδιαίτερο να του προτείνει

16. ΙΣΠΑΝΙΑ: Manel Navarro - Do it for your lover

Μονότονα επαναλαμβανόμενο, ένα από αυτά τα χαζοχαρούμενα ποπ τραγουδάκια που σε κάνουν να θες να κόψεις τις φλέβες σου χειρότερα κι από μια ανέμπνευστη μπαλάντα του χάρου.

17. ΝΟΡΒΗΓΙΑ: JOWST - Grab the moment

Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να σχολιάσω για ένα τραγούδι που γενικά δεν ενοχλεί, χωρίς όμως και να εντυπωσιάζει. Δεν θα με εξέπληττε αν κέρδιζε λίγους βαθμούς από πολλές χώρες φθάνοντας από το πουθενά στο τοπ10 ούτε όμως κι αν περνούσε αδιάφορο καταλήγοντας σε μια από τις τελευταίες θέσεις.

18. ΗΝ. ΒΑΣΙΛΕΙΟ: Lucie Jones - Never give up on you

Το τραγούδι δεν έχει κάτι να μου πει. Περνάει απαρατήρητο και δεν είμαι σίγουρος αν μπορεί να το σώσει έστω η ομολογουμένως καλή εμφάνιση της τραγουδίστριας, το πρόσωπο της οποίας είναι σχεδόν πλαστικό. Μια από τις τελευταίες θέσεις και φέτος για το Ηνωμένο Βασίλειο;

19. ΚΥΠΡΟΣ: Hovig - Gravity 

Το κυπριακό τραγούδι μου αρέσει περισσότερο από το ελληνικό. Είναι ξεκάθαρο ότι έχει αντιγράψει ξεδιάντροπα το "Human" του Rag’n’Bone Man, όπως και κάποια στοιχεία από την περσινή εμφάνιση του Σεργκέι Λάζαρεφ, όμως είναι μια καλή αντιγραφή, που δεν μ' ενοχλεί καθόλου. Καλή επιτυχία στον Χοβίγκ!

20. ΡΟΥΜΑΝΙΑ: Alex Florea ft. Ilinca - Yodel it!

Κακά τα ψέματα! Το τραγούδι στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στο γιόντελινγκ της κοπέλας, η οποία το κάνει και πολύ καλά - ειδικά στο τελευταίο μέρος, όπου μένουμε με το στόμα ανοιχτό. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι ένα καλό τραγούδι ή ότι αξίζει να το ψηφίσουμε κιόλας. Αν γινόταν διαγωνισμός καλύτερου γιόντελινγκ ναι, θα είχε την προτίμησή μου. Στη Γιουροβίζιον όμως, όχι.
Πάντως, το γιόντελινγκ της Ιλίνκα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό της βασίλισσας στους "7Ν"!



21. ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Levina - Perfect Life 

Αν στο κυπριακό τραγούδι δεν μ' ενόχλησε ιδιαίτερα η αντιγραφή του "Human", εδώ η αντιγραφή του "Titanium" όχι απλά ενοχλεί, αλλά εκνευρίζει, γιατί είναι πολύ κακή και φθηνή. Τελείως αδιάφορο τραγούδι, που άνετα θα πλασαριστεί σε μια από τις τελευταίες θέσεις, γιατί όχι και στην τελευταία με μηδέν βαθμούς!

22. ΟΥΚΡΑΝΙΑ: O. Torvald - Time 

Το εύρημα με το γιγάντιο κεφάλι κλέβει τις εντυπώσεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να σώσει ένα τραγούδι, που απευθύνεται σ' ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό, μέρος του οποίου δεν είμαι.

23. ΒΕΛΓΙΟ: Blanche - City Lights 

Το τραγούδι είναι το αγαπημένο μου. Είναι ό,τι πιο σύγχρονο έχει παρουσιαστεί στη Γιουροβίζιον την τελευταία διετία και άνετα θα το έβαζα στην πρώτη θέση του προσωπικού μου τοπ10... αν ο διαγωνισμός ήταν μεταξύ cd singles. Γιατί και με πλέι μπακ να τραγουδούσε η κοπέλα, το άγχος της  - στην εμφάνιση του ημιτελικού τουλάχιστον - ήταν τόσο έντονο, ώστε το αποτέλεσμα στην οθόνη ήταν εξαιρετικά αμήχανο. Παρόλ' αυτά αξίζει μια καλή θέση και θα διεκδικούσε με τσαμπουκά την πρωτιά, αν η Μπλανς είχε μεγαλύτερη εμπειρία.

24. ΣΟΥΗΔΙΑ: Robin Bengtsson - I Can’t Go On

Χωρίς τα backing vocals του σουηδικού τελικού, το τραγούδι χάνει μεγάλο μέρος της όποιας απήχησης είχε, μιας απήχησης που βασιζόταν κυρίως στην παρουσίαση του τραγουδιού επί σκηνής και στην εξωτερική εμφάνιση ενός κατά τ' άλλα μέτριου φωνητικά τραγουδιστή. Δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας ούτε πλασάρεται σαν κάτι σύγχρονο και καλά, κι αυτό είναι εκτιμητέο.

25. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: Kristian Kostov - Beautiful Mess

Ωραία μπαλάντα, σύγχρονη, καθόλου τυποποιημένη και με μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα φωνή να την ερμηνεύει μεστά. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και η αντίθεση της τόσο ώριμης φωνής του τραγουδιστή με το εφηβικό παρουσιαστικό του, αλλά και την ηλικία των μόλις 17 ετών. Μπράβο!

26. ΓΑΛΛΙΑ: Alma - Requiem

Συμπαθητικό και ραδιοφωνικό τραγούδι, που θα ήταν ακόμη ελκυστικότερο, αν παρέμενε στην αρχική του μορφή και χωρίς την αδικαιολόγητη προσθήκη αγγλικών στίχων. Κατώτερο από το περσινό τραγούδι της Γαλλίας, όμως μια από τις καλύτερες, αν όχι η δεύτερη τρίτη καλύτερη γαλλική συμμετοχή της τελευταίας δεκαπενταετίας τουλάχιστον.

.................................................................

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟΠ10:

Πέρυσι δεν ψήφισα για το καλύτερο τραγούδι, γιατί μετά το φιάσκο του 2015 είχα απογοητευτεί με το ανέκδοτο ότι οι τηλεθεατές αποφασίζουν ποιο τραγούδι κερδίζει το διαγωνισμό. Βέβαια, το φιάσκο του 2016 ήταν ακόμη μεγαλύτερο, αφού κέρδισε ένα τραγούδι που δεν κέρδισε την πρώτη προτίμηση ούτε των τηλεθεατών ούτε των κριτικών επιτροπών. Δεν είμαι σίγουρος τι θα κάνω φέτος. Αν τώρα ενδιαφέρεστε να μάθε το προσωπικό μου τοπ10, αυτό θα έχει ως εξής:
1. Ιταλία
2. Βουλγαρία
3. Πορτογαλία
4. Βέλγιο
5. Ουγγαρία
6. Κύπρος
7. Ισραήλ
8. Γαλλία
9. Μολδαβία
10. Αυστρία

Κι ας κερδίσει ο καλύτερος!


Αυτά έγραφα πέρυσι:
Γιουροβίζιον 2016. Σχολιάζοντας τα τραγούδια του τελικού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου