Ανακοινώνοντας στην ιστοσελίδα της την είδηση του θανάτου της σπουδαίας Ελληνίδας ηθοποιού Ειρήνης Παπά με διεθνή κινηματογραφική καριέρα σε Ιταλία και Χόλιγουντ, η ιταλική εφημερίδα La Stampa την αποκαλεί «ηθοποιό σύμβολο της ελληνικής ομορφιάς» («attrice simbolo della bellezza greca»). Και είναι αλήθεια ότι η αείμνηστη ηθοποιός με τη δωρικότητα του προσώπου και εν γένει της εξωτερικής της εμφάνισης θωρούταν σύμβολο της κλασικής αρχαιοελληνικής ομορφιάς, ώστε οι φωτογράφοι συνήθιζαν να την αποθανατίζουν δίπλα σε αρχαιοελληνικά αγάλματα.
Εξάλλου, χάρη στη λιτή όσο και επιβλητική της εμφάνιση η Ειρήνη Παπά κατάφερε να ξεχωρίσει διεθνώς από την πρώτη στιγμή κατά την εμφάνισή της στις Κάννες, όπου διαγωνιζόταν στο διάσημο φεστιβάλ κινηματογράφου με την ταινία «Νεκρή Πολιτεία» του Φρίξου Ηλιάδη την άνοιξη του 1952. Ο Γάλλος δημοσιογράφος Καζανόβα έγραψε τότε για εκείνη:
«Όταν έφθασε στις Κάννες η Παπά με το φιλμ της "Η Νεκρή Πολιτεία", διακρίθηκε αμέσως με την απλότητά της, την ευγένειά της και την ξανθή τούφα μαλλιών, που έπεφτε στο πρόσωπό της. Ντυμένη με σκούρα ρούχα, δεν παρουσίαζε τίποτε το φανταχτερό. Όμως, όταν την προσέχει κανένας από κοντά, του κάνει εντύπωση το γυαλιστερό μάτι της, τα σαρκώδη κόκκινα χείλη της, που με φόντο το ωχρό δέρμα της, της δίνουν μια καλύτερη[;] προσωπικότητα. Τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της έχουν την κλασσική σφραγίδα».
Ας μην ξεχνάμε, ότι με την εμφάνιση της στις Κάννες η Ειρήνη Παπά είχε καταγοητεύσει έναν από τους πλουσιότερους γόηδες της εποχής, τον Αλή Χαν, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν παντρεμένος -αν και σε διάσταση- με τη διάσημη σταρ του Χόλιγουντ Ρίτα Χέιγουορθ, το δε φλερτ του προς την Ελληνίδα ηθοποιό δεν πέρασε απαρατήρητο από τον διεθνή τύπο της εποχής, που το σχολίασε εκτενώς και μάλιστα παρουσίαζε το ειδύλλιο ως τετελεσμένο. Ωστόσο η Παπά είχε αντίθετη γνώμη και με δηλώσεις της ξεκαθάρισε:
«Ο Αλή μου άρεσε. Ήταν εξαίσιος συνομιλητής και δεν γέλασε, όταν του είπα ότι εκείνο που αγαπώ περισσότερο είναι η φιλοσοφία, η ιστορία και η ποίηση. Μου είπε τόσα πολλά και εκείνος περί της γαλλικής φιλολογίας και των Άγγλων ποιητών. Δεν τον ερωτεύθηκα, αλλά μου άρεσε η παρέα του».
Τι πραγματικά πίστευε όμως η Παπά για την ομορφιά; Με αφορμή την πρώτη της ταινία στο Χόλιγουντ («Tribute to a bad man», αντικαθιστώντας την Γκρέις Κέλι), τον Μάρτιο του 1953 οι αμερικανικές εφημερίδες δημοσίευσαν μια μίνι συνέντευξη της ηθοποιού με την Αρλίν Νταλ, πρώην βεντέτα του Χόλιγουντ που εκείνη την περίοδο αρθρογραφούσε για οτιδήποτε είχε σχέση με την ομορφιά.
Παρενθετικά να σημειώσω απλά ότι η Νταλ έφυγε από τη ζωή το Νοέμβριο του 2021 σε ηλικία επίσης 96 ετών, ενώ στην Ελλάδα είναι περισσότερο γνωστός ο μεγαλύτερος γιος της, ο επίσης ηθοποιός Λορέντζο Λάμας (με συμμετοχές σε σειρές όπως το «Φάλκον Κρεστ» και το «Renegade», αλλά και σε διάφορες ταινίες δράσης, που προβάλλονταν αρκετές φορές στην ελληνική ιδιωτική τηλεόραση τη δεκαετία του 1990 παρά την αμφιλεγόμενη αξία τους).
Στη συνέντευξή της, όπως δημοσιεύτηκε στις 26 Μαρτίου 1956 στην εφημερίδα Chicago Tribune, η 30χρονη Ειρήνη Παπά αρνήθηκε τον παραλληλισμό με την κλασική αρχαιοελληνική εμφάνιση σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ανοιχτόχρωμοι, όμως οι επιγαμίες με τους Τούρκους κατά τους μακρείς αιώνες της τουρκικής κυριαρχίας παρήγαγε το πιο σκούρο χρώμα. Έχω πολύ από Τούρκο μέσα μου».
Όσον αφορά τις απόψεις της περί ομορφιάς, επιβεβαίωνε τη δωρικότητά της και την αποστροφή στα πολλά φτιασίδια:
«Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για την ομορφιά, όταν δεν είμαι σίγουρη αν εγώ η ίδια είμαι όμορφη. Και η ομορφιά είναι κάτι τόσο σχετικό (/υποκειμενικό). Η πιο όμορφη γυναίκα στην Ευρώπη μπορεί να φαίνεται αρκετά άσχημη στους κατοίκους της Αφρικής. Τα αρχαιοελληνικά αγάλματα θεωρούνται πάντοτε η επιτομή της ομορφιάς στο δυτικό κόσμο, όμως ακόμη και η Αφροδίτη της Μήλου ενδεχομένως να μας φαινόταν χοντρή σήμερα, αν ήταν αληθινή γυναίκα.
Τα κριτήρια αλλάζουν τόσο από τόπο σε τόπο και από εποχή σε εποχή. Η εξωτερική ομορφιά είναι εφήμερη, έτσι πιστεύω αντιθέτως ότι μια γυναίκα θα έπρεπε να καλλιεργήσει το μυαλό και το χαρακτήρα της. Αυτά είναι που διαρκούν πολύ περισσότερο.
Νομίζω ότι στην πραγματικότητα οι γυναίκες επιθυμούν να είναι όμορφες περισσότερο για τις ίδιες παρά για τους άλλους. Για παράδειγμα, μια γυναίκα αγοράζει ένα καπέλο. Ο άνδρας της της λέει ότι είναι ένα χαζό καπέλο, όμως εκείνη συνεχίζει να το φοράει, επειδή αισθάνεται καλά μ' αυτό. Όχι, δεν ντυνόμαστε για τους άνδρες -ούτε για τις γυναίκες, όπως συχνά λέγεται- αλλά για τους εαυτούς μας».
Διαφωνείτε;
Very true indeed…
ΑπάντησηΔιαγραφή