Σαν σήμερα: 30 Αυγούστου

Σήμερα είναι Παρασκευή, 30 Αυγούστου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Πέντε είναι οι νομπελίστες που γεννήθηκαν σαν σήμερα:

- ο Ολλανδός χημικός Γιάκομπους βαν'τ Χοφ (1852-1911), ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο απονεμήθηκε το Νόμπελ Χημείας - το 1901 - επειδή ανακάλυψε τους νόμους χημικής δυναμικής και ωσμωτικής πίεσης

- ο Νεοζηλανδός Έρνεστ Ράδερφοντ (1871-1937), γνωστός και ως ο "πατέρας της πυρηνικής φυσικής", που τιμήθηκε με το Νόμπελ Χημείας 1908 για την έρευνά του ως προς τη ραδιενεργό διάσπαση και τη χημεία των ραδιενεργών στοιχείων

- ο Σουηδός χημικός Τέοντορ Σβέντμπεργκ (1884-1971), Νόμπελ Χημείας 1926 για την εργασία του επί των διεσπαρμένων συστημάτων

- ο Αμερικανός φυσικός Έντουαρντ Μιλς Πουρσέλ (1912-1997), που μοιράστηκε το Νόμπελ Φυσικής 1952 με το Φέλιξ Μπλοχ, επειδή οι δυο τους ανακάλυψαν τον πυρηνικό μαγνητισμό στα στερεά σώματα

- ο Βρετανός οικονομολόγος Ρίτσαρντ Στόουν (1913-1991), Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών 1984 για την ανάπτυξη του συστήματος εθνικών λογαριασμών. 

Σαράντα τεσσάρων ετών γίνεται σήμερα ο διάσημος Έλληνας πιανίστας Δημήτρης Σγούρος, που γεννήθηκε τρία χρόνια πριν την Κάμερον Ντίαζ, που επίσης έχει σήμερα τα γενέθλιά της, ενώ στις 30 Αυγούστου 1930 γεννήθηκε ο Αμερικανός διεσκατομμυριούχος Γουόρεν Μπάφετ.

Τέλος, σαν σήμερα γεννήθηκε και ο Νεζοηλανδός σχεδιαστής και οδηγός αγώνων ταχύτητας  αυτοκινήτων Μπρους ΜακΛάρεν (1937-1970), ιδρυτής της ομώνυμης ομάδας. της Φόρμουλα 1. 

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:

Η Ημέρα της Νίκης γιορτάζεται στην Τουρκία. Σαν σήμερα το 1922 δόθηκε η μάχη του Τουμλού Μπουνάρ, η τελευταία του ελληνοτουρκικού πολέμου στη Μικρά Ασία, που οριστικοποίησε την επικράτηση του τουρκικού στρατού.

Στο Καζακστάν γιορτάζεται η Ημέρα του Συντάγματος. Η πρώην σοβιετική δημοκρατία απέκτησε το πρώτο της Σύνταγμα στις 30 Αυγούστου 1995, σχεδόν 4 χρόνια μετά την ανεξαρτησία της από την ΕΣΣΔ (Δεκέμβριος 1991). 

Στο Περού, η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη της αγίας Ρόζας από τη Λίμα (Santa Rosa de Lima), της πρώτης Περουβιανής που ανακηρύχτηκε αγία, μια; γιορτή που αποτελεί και εθνική αργία. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ιζαμπέλ ντε Χερέρα, όμως λόγω της αγιότητάς της, απέκτησε το όνομα "Ρόζα", δηλαδή "τριαντάφυλλο". Αν και καταγόταν από πλούσια οικογένεια, από πολύ νωρίς έδωσε όρκο παρθενίας και επιδόθηκε σε φιλανθρωπίες, ενώ έθετε τον εαυτό της σε σκληρά βασανιστήρια για να εκφράσει την πίστη της στο Θεό.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 30 Αυγούστου 1894 δόθηκε η πρεμιέρα της πρώτης ελληνικής επιθεώρησης. Είχε τον τίτλο "Λίγο απ' όλα" και ανέβηκε στο θέατρο "Παράδεισος" από το θίασο "Πρόοδος" του Δημήτρη Κοτοπούλη. Συγγραφέας της επιθεώρησης εκείνης, που προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στην πρωτεύουσα, ήταν ο βουλευτής Μίκιος Λάμπρος, ενώ τα τραγούδια της παράστασης, που έγιναν πολύ εξαιρετικά δημοφιλή και ακούγονταν επί σειρά ετών, τα έγραψε ο Λάμπρος Αστέρης. 

Η εφημερίδα "Επιθεώρησις" προανήγγειλε τη μεγάλη πρεμιέρα, για την οποία πολλά είχαν γραφτεί τις προηγούμενες μέρες:

"Εις πρωτοφανή Αθηναϊκήν επιθεώρησιν.... προσκαλεί απόψε το κοινόν των Αθηνών ο λαμπρός του κ. Κοτοπούλη θίασος. Το λίγο απ' όλα θα χαλάση κόσμον κυριολεκτικώς. Πεντήκοντα πρόσωπα θα παρελάσουν επί σκηνής, όλοι δε οι τύποι των Αθηνών ζωντανοί θα φιγουραρισθούν! Είκοσι και τέσσερα άσματα θα ποικίλουν την παράστασιν κατά την διάρκειαν της οποίας εν φαιδρότητι και γέλωτι επαύστω θα μεταφέρεσθε ως διά μαγείας και απληρωτεί από του σιδηροδρόμου εις την αστυνομίαν και εκείθεν εις το Βαριετέ!!"

[Βλ. περισσότερα: Η πρώτη αθηναϊκή επιθεώρηση - Τραγούδια, παραλειπόμενα και οι κριτικές που δέχτηκε]

Στις 30 Αυγούστου 1923, η ελληνική κυβέρνηση απάντησε στη διακοίνωση, που είχε επιδώσει μια μέρα νωρίτερα ο Ιταλός πρέσβης μετά τα γεγονότα της 27ης Αυγούστου και τη δολοφονία της ιταλικής αποστολής στην Κακαβιά, απορρίπτοντας ως απαράδεκτα τα περισσότερα αιτήματα της ιταλικής κυβέρνησης. 

Τα αιτήματα της Ιταλίας ήταν επτά: 1) Η ελληνική κυβέρνησης να ζητήσει συγγνώμη με την πλέον επίσημη μορφή, 2), να τελέσει μνημόσυνο στη μνήμη των θυμάτων στον Καθολικό ναό των Αθηνών, στο οποίο θα πρέπει να παρασταθούν όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, 3) ν' αποδοθούν τιμές στην ιταλική σημαία τη μέρα του μνημοσύνου (μάλιστα περιγράφονταν αναλυτικά πώς έπρεπε να γίνει η απόδοση των τιμών), 4) να διενεργηθεί αυστηρότατη ανάκριση για την εξιχνίαση του εγκλήματος, 5) να καταδικαστούν σε θάνατο όλοι οι ένοχοι, 6) να καταβληθεί στην ιταλική κυβέρνηση αποζημίωση 50 εκατομμυρίων λιρεττών μέσα σε πέντε ημέρες και 7) ν' αποδοθούν στρατιωτικές τιμές κατά τη στιγμή της μεταφοράς των θυμάτων σε ιταλικό πλοίο στην πόλη της Πρέβεζας.

Από τα παραπάνω αιτήματα, η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε το τέταρτο, το πέμπτο και το έκτο εκτιμώντας ότι θίγουν την τιμή και την κυριαρχία του κράτους. Και ενώ στην Ιταλία το φασιστικό κόμμα του πρωθυπουργού Μπενίτο Μουσολίνι διοργάνωνε επεισοδιακά συλλαλητήρια (με σοβαρότερο την επίθεση στο ελληνικό προξενείο της Τεργέστης), ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών συνιστούσε ψυχραιμία στην κοινή γνώμη "και να παρακολουθεί την εξέλιξιν της καταστάσεως μετά της σοβαρότητος, ήτις επιβάλλεται επί του ζητήματος.." Μόνο που την ίδια σοβαρότητα δεν θα επιδείκνυε ο Μουσολίνι, ο οποίος θα έδινε διαταγή για την κατάληψη της Κέρκυρας την επόμενη μέρα. 

Στις 30 Αυγούστου 1926, γύρω στις 13.30΄ σημειώθηκε ένας από τους ισχυρότερους σεισμούς στον ελλαδικό χώρο ισχύος 7.2 Ρίχτερ, όπως εκτιμούν σήμερα οι επιστήμονες, καθώς τότε δεν υπήρχε η κλίμακα μέτρησης. Ο σεισμός είχε επίκεντρο στην περιοχή της νοτιοανατολικής Πελοποννήσου (Λακωνία), έγινε αισθητός σε πολύ μεγάλο μέρος της χώρας, ενώ προκάλεσε μεγάλες υλικές ζημιές σε μεγάλη έκταση (ακόμη και στον Πειραιά), όμως δεν υπήρξαν θύματα.


ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:
Παλιότερα κουτσομπολιά από τα θεατρικά παρασκήνια δημοσίευε η εφημερίδα "Πατρίς" στις 30 Αυγούστου 1911. Ένα από αυτά αφορούσε το ζεύγος Παλαμά κι έναν αιχμηρό διάλογο της συζύγου του ποιητή με τον σκηνοθέτη Κωνσταντίνο Χρηστομάνο.
"Κάποτε επρόκειτο να παιχθή εις την "Νέαν Σκηνήν" του κ. Χρηστομάνου η "Τρισεύγενη" του κ. Κωστή Παλαμά. Το χειρόγραφον είχε δοθή ή επρόκειτο οριστικώς να δοθή από τον ποιητήν εις το θέατρον, όταν εις κάποιαν παράστασιν Γαλλικής κωμωδίας, κατά το πρώτον διάλειμμα ο κ. Χρηστομάνος κατά την συνήθειάν του που είχε να κόβη βόλτες εις τους διαδρόμους της πλατείας, ευρέθη προ του κ. και της κ. Παλαμά.
- Έτοιμο το έχω το μαξιλάρι διά την κωμωδίαν που μας δίνετε, είπε γελώσα η κ. Παλαμά προς τον διευθυντήν την "Νέας Σκηνής". (σ.σ. εκείνη την εποχή, οι θεατές που ήθελαν ν' αποδοκιμάσουν μια παράσταση, τη μαξιλάρωναν, δηλαδή πετούσαν τα μαξιλάρια των καθισμάτων επί σκηνής).
- Από το χέρι σας, κυρία μου, απήντησεν ο κ. Χρηστομάνος, και το μαξιλάρι ακόμη θα μου φανή άνθος. Αλλά προσέξατε μήπως κάμετε κακόν προηγούμενον. 
Ο κ. Χρηστομάνος υπηνίσσετο την μέλλουσαν να παιχθή "Τρισεύγενη" του κ. Παλαμά, και βεβαίως ο ποιητής δεν θα έμεινεν ευχαριστημένος από την κακίαν της ευφυολογίας του κ. Χρηστομάνου".