Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της πρώτης κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου, που είχε προκύψει μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1910 και στον απόηχο του κινήματος στο Γουδί δεκαπέντε μήνες νωρίτερα, ήταν και η αναδιοργάνωση του ελληνικού στρατού. Η σκιά από την ταπεινωτική ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 εξακολουθούσε να πέφτει βαριά στην κοινή συνείδηση και ως ιδανική λύση φάνταζε η πρόσκληση ξένων αξιωματικών, οι οποίοι θα εκπαίδευαν τους Έλληνες συναδέλφους τους. Έτσι, τους πρώτους μήνες του 1911 έφτασε στην Ελλάδα ο στρατηγός Εντού, συνοδευόμενος από άλλους συμπατριώτες του αξιωματικούς και φαντάρους, μεταξύ των οποίων και κάποιος Γκιγιώμ, που ήταν ο ακόλουθος του Γάλλου στρατηγού.
Αυτός ο Γκιγιώμ φαίνεται ότι προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση στις Αθηναίες της εποχής και κυρίως στις υπηρέτριες των σπιτιών επί της λεωφόρου Κηφισίας, οι οποίες τον έβλεπαν συχνά να διασχίζει έφιππος το δρόμο. Μάλιστα, ο Γκιγιώμ αποτέλεσε αντικείμενο σχολιασμού και από τις εφημερίδες, ενώ η Πατρίς του αφιέρωσε ολόκληρο ρεπορτάζ και φιλοξένησε μια αμήχανη συνέντευξη του ασυνήθιστου σε τέτοια δημοσιότητα Γάλλου φαντάρου.
Στο ρεπορτάζ, που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 1911, η εφημερίδα τον περιέγραφε ως "υψηλό, κομψό, ωραίο. Ξανθός με μικρό μουστακάκι, ψαλλιδισμένο αλλά φίφτυ-του", αλλά παράλληλα "υπέρ το δέον σοβαρός, μόλις καταδέχεται να ρίψη μίαν ματιάν εις τα κρεμάμενα κυριολεκτικώς από τα μπαλκόνια και παράθυρα, άμα τη εμφανίσει του, ωραία και μη δουλικά". Καταγόταν από κάποιο χωριό των Πυρηναίων, όμως, σύμφωνα με την ελληνική εφημερίδα διέθετε "σικ εντελώς Παριζιάνικο" - άλλωστε είχε ζήσει πολύ καιρό στο Παρίσι λόγω επαγγέλματος.
Οι Έλληνες στρατιώτες τον σέβονταν, αλλά και ζήλευαν την επιτυχία του στις γυναίκες, όμως ο ίδιος ήταν απόλυτος στη συνέντευξή του, που παραχώρησε στην εφημερίδα: "Εδώ δεν ήρθα για να κάνω έρωτες". Κι όταν ο δημοσιογράφος του ζήτησε ένα σχόλιο για τα "θύματα" της γοητείας του μεταξύ των γυναικών της πρωτεύουσας, εκείνος του απάντησε στο ίδιο ύφος: "Μη μου μιλάτε για τέτοια πράγματα".
"Κύριε Γκιγιώμ, είσθε πολύ ακατάδεκτος", του παρατήρησε ο Έλληνας δημοσιογράφος, που ενδιαφερόταν περισσότερο για κουτσομπολιό και καθόλου για το ζήτημα της αναδιοργάνωσης του ελληνικού στρατού. "Περιφρονείτε τρυφερά πλάσματα, τα οποία πάσχουν εξ αιτίας σας", του είπε, για να πάρει την κάθετη απάντηση "Και πταίω εγώ;". Κι επειδή δεν έχει νόημα ν' αναπαραχθεί μια ανούσια συνέντευξη, που κινούταν σ' αυτό το αμήχανο πλαίσιο - τύφλα να 'χουν τα σημερινά κουτσομπολίστικα περιοδικά - αυτή είναι η δημοσιευμένη φωτογραφία του περιβόητου Γκιγιώμ, που είχε ξετρελάνει τις Αθηναίες το 1911 - έστω τις υπηρέτριες.
Σχετικά θέματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου