Είναι διάσημοι, πετυχημένοι, αγαπητοί από εκατομμύρια ανθρώπους σ' όλον τον πλανήτη. Σήμερα όλα αυτά. Κάποτε, όμως, η ζωή τους δεν ήταν το ίδιο παραμυθένια. Στα μαθητικά τους χρόνια έπεσαν θύματα μπούλινγκ, αποτέλεσαν αντικείμενο επιθέσεων λεκτικών και ψυχολογικών από τους συμμαθητές τους, απλά επειδή... διέφεραν. Όμως παρά τις άγριες αυτές εμπειρίες, που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους μέσα στις ψυχές τους, οι άνθρωποι αυτοί κατάφεραν να βρουν τη δύναμη όχι απλά να προχωρήσουν στην ζωή τους, αλλά ν' αποδείξουν ότι η προσωπικότητα, τα ιδιαίτερα ταλέντα που έχει η κάθε προσωπικότητα, εν τέλει η ίδια η ζωή είναι πολύ πιο δυνατά απ' ό,τι το μπούλινγκ.
Σάντρα Μπούλοκ:
"Επέστρεφα από την Ευρώπη και έμοιαζα με κλόουν συγκριτικά με τους υπόλοιπους μαθητές, που φαίνονταν και ντύνονταν κουλ... Τα παιδιά είναι σκληρά και το δυσάρεστο είναι ότι μπορώ ακόμη να θυμηθώ τα ονόματα και τα επίθετα όλων εκείνων των παιδιών που ήταν κακά απέναντί μου!"'
Ρόμπερτ Πάτινσον:
"Με χτύπησαν πολλοί άνθρωποι, όταν ήμουν μικρότερος. Ήμουν λίγο ανόητος, όμως πάντα σκεφτόμουν ότι οι επιθέσεις ήταν απρόκλητες. Έγιναν όταν ξεκίνησαν να σπουδάζω υποκριτική και μου άρεσε να συμπεριφέρομαι σαν ηθοποιός, ή όπως νόμιζα ότι θα έπρεπε να είναι ένας ηθοποιός, και αυτό προφανώς προκαλούσε πολλούς ανθρώπους στο να με χτυπάνε".
Μάιλι Σάιρους:
"Τα κορίτσια το πήγαν πέρα από το συνηθισμένο μπούλινγκ. Ήταν μεγάλα, δυνατά κορίτσια κι εγώ ήμουν κοκαλιάρα και κοντή. Ήταν απόλυτα ικανές να με βλάψουν στο σώμα. Με έχωσαν (στις τουαλέτες του σχολείου). Παγιδεύτηκα. Χτύπησα την πόρτα μέχρι που πόνεσαν οι γροθιές μου. Κανείς δεν ήρθε. Πέρασε, όπως μου φάνηκε, μια ώρα εκεί μέσα περιμένοντας κάποιον να με σώσει, διερωτώμενη πώς η ζωή μου έγινε τόσο χάλια..."
Εύα Μέντες:
"Υπήρξα θύμα μπούλινγκ. Ήμουν ένα άχαρο, πολύ αδύνατο κορίτσι με μεγάλα δόντια και αυτό με έκανε εύκολο στόχο. Ήταν δύο νταήδες και με βασάνιζαν σ' όλο το γυμνάσιο".
Τζέσικα Άλμπα:
"Δέχτηκα τόσο άσχημο μπούλινγκ, που ο πατέρας μου συνήθως με συνόδευε στο σχολείο, ώστε να μην δεχτώ επιθέσεις. Έτρωγα το γεύμα μου στο δωμάτιο των νοσοκόμων, ώστε να μην χρειάζεται να κάθομαι μαζί με άλλα κορίτσια. Πέραν του ότι ήμουν μικτής φυλής, οι γονείς μου δεν είχν χρήματα, έτσι ποτέ δεν είχα τα όμορφα ρούχα ή την κουλ τσάντα".
Τσάκι Τσαν:
"Με εκφόβιζαν πολύ, όταν μεγάλωνα στο Σχολείο Όπερας του Πεκίνο. Άφηνα τον εαυτό μου να δέχεται το μπούλινγκ, επειδή φοβόμουν και δεν ήξερα πώς ν' αμυνθώ. Με εκφόβιζαν μέχρι που απέτρεψα το μπούλινγκ σ' έναν νέο μαθητή. Υπερασπιζόμενος εκείνον, έμαθα πώς να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου".
Μέγκαν Φοξ:
"Συνήθως οι νταήδες είναι οι πιο ανασφαλείς. Δέχτηκα μπούλινγκ και είναι σκληρό. Αισθάνεσαι ότι το λύκειο δεν θα τελειώσει ποτέ. Είναι τέσσερα χρόνια της ζωής σου και απλά πρέπει να θυμάσαι ότι το άτομο που σε κοροϊδεύει, έχει τα δικά του προβλήματα και τα δικά του θέματα. Και θα είσαι εντάξει".
Λέιντι Γκάγκα:
"Δεν ταίριαζα στο λύκειο. Ήθελα να μοιάσω στον Μπόι Τζορτζ και ένιωθα σαν φρικιρό. Μου πήρε πολύ καιρό για να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου".
Κρίστιαν Μπέιλ:
"Με χτυπούσαν πολλά αγόρια για χρόνια. Ζούσα μια κόλαση, καθώς με γρονθοκοπούσαν και με κλωτσούσαν όλη την ώρα... Αν μπορέσεις να αντιμετωπίσεις το μπούλινγκ στο σχολείο και να βγεις πιο δυνατός, αυτό είναι ένα μάθημα ζωής".
Βικτόρια Μπέκαμ:
"Στην κυριολεξία μάζευαν πράγματα από τις λακούβες και τα έριχναν καταπάνω μου και εγώ απλά στεκόμουν εκεί μόνη μου. Κανείς δεν ήταν μαζί μου. Δεν είχα φίλους. Οι άνθρωποι θα με έσπρωχναν, έλεγαν ότι θα με χτυπούσαν μετά το σχολείο, με κυνηγούσαν. Ήταν άθλια, όλη η σχολική μου ζωή. Προσπάθησα να γίνω φίλη με ανθρώπους, όμως δεν ταίριαζα. Έτσι, τα κρατούσα μέσα μου".
Τζάστιν Τίμπερλεϊκ:
"Μεγάλωσα στο Τενεσί και αν δεν έπαιζες ποδόσφαιρο, ήσουν αδερφή. Με πρόσβαλαν συνέχεια, επειδή ασχολιόμουν με τη μουσική και την τέχνη. Ήμουν ένας παρείσακτος με πολλούς τρόπους.. όμως όλα αυτά, για τα οποία σε κοροϊδεύουν ή αισθάνεσαι ότι σε κάνουν να αισθάνεσαι περίεργο, είναι αυτά που θα σε κάνουν να αισθάνεσαι σέξι ως ενήλικας".
Σχετικά θέματα:
Πώς πρέπει ν' αντιδρούν δάσκαλοι, γονείς και μαθητές σε περιπτώσεις σχολικού εκφοβισμού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου