Θα μπορούσε η χειμωνιάτικη μελαγχολία του ανθρώπινου εγκεφάλου να είναι μια μεγάλη παρεξήγηση και στην πραγματικότητα όχι απλά να μην πέφτουμε σ' ένα είδος συναισθηματικής χειμερίας νάρκης, αλλά αντιθέτως οι τρεις πιο κρύοι μήνες του χρόνου να είναι οι πιο φιλικοί σε εμάς;
Στο περιοδικό Clinical Psychological Science δημοσιεύτηκε πρόσφατα μια έρευνα ομάδας επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Στίβεν ΛοΜπέλο του Πανεπιστημίου Ώμπορν του Μοντγκόμερι. Οι ερευνητές απευθύνθηκαν σε 34.294 ενήλικες Αμερικανούς, υπόψη των οποίων έθεσαν ερωτηματολόγια με σκοπό να ανιχνεύσουν εμφάνιση συμπτωμάτων κατάθλιψης τις προηγούμενες δύο εβδομάδες. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε διαφορετικές περιόδους του χρόνου, ώστε να διαπιστωθεί αν η ψυχική διάθεση των ανθρώπων επηρεάζεται ανάλογα με την εποχή - δηλαδή τις διαφορετικές κλιματικές συνθήκες.
Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, δεν υπήρχε ούτε η ελάχιστη επίδραση της εποχής ή των ειδικότερων γεωγραφικών και κλιματολογικών συνθηκών (όπως το υψόμετρο ή η έκθεση στον ήλιο) στην ψυχολογία των συμμετεχόντων. Ως αποτέλεσμα "τίθεται σοβαρή αμφιβολία στην [ύπαρξη] μεγάλης μελαγχολίας με εποχιακή διακύμανση ως έγκυρη ψυχιατρική διαταραχή".
Και γιατί παλιότερες έρευνες έδειχναν το ακριβώς αντίθετο "ενοχοποιώντας" το χειμώνα; Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, οι παλιότερες έρευνες βασίζονταν σε όσα οι συμμετέχοντες σε εκείνες έλεγαν (ότι δηλαδή υπέφεραν από αλλαγές στις διαθέσεις τους εξαιτίας του χειμώνα) και όχι σε κάποιο αντικειμενικό στοιχείο, που να επιβεβαίωνε εκείνους τους ισχυρισμούς.
Είναι λοιπόν ο χειμώνας μια εποχή σαν την άνοιξη (οκ.. με λίγο περισσότερο κρύο απλώς), που ούτε μας μελαγχολεί ούτε ευθύνεται απαραίτητα για τις "κλειστές" μας; Είναι απλά ένα άλλοθι για να μη σηκωνόμαστε νωρίς το πρωί από το κρεβάτι, προφασιζόμενοι ότι ο μελαγχολικός και συννεφιασμένος ουρανός ενός τυπικού χειμωνιάτικου πρωινού μοιάζει με τη... μελαγχολική και συννεφιασμένη καρδιά μας; Αυτό πιστεύει ο δρ. ΛοΜπέλο και η ομάδα του. Εσείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου