30 Ιανουαρίου 2015

Για ποιους λόγους αργοπορούν οι περισσότεροι εργαζόμενοι στη δουλειά τους; Ποιες είναι οι πιο παράξενες δικαιολογίες τους; [Έρευνα]


Στους περισσότερους εργαζόμενους τυχαίνει ν' αργήσουν έστω μια μέρα στη δουλειά τους είτε γιατί παγιδεύτηκαν στο πρωινό μποτιλιάρισμα είτε γιατί το ξενύχτησαν το προηγούμενο βράδυ και άργησαν να ξυπνήσουν το πρωί κλπ. Η πρώτη δικαιολογία είναι απόλυτα δικαιολογημένη και εύκολο ν' αποδειχτεί, όμως η δεύτερη δεν σώζει την αργοπορία. Τότε χρειάζεται ένα ψέμα, που να ακουστεί πειστικό. Θα είναι;

Η αμερικανική CarrerBuilding ασχολήθηκε επισταμένως με το θέμα της αργοπορίας των εργαζομένων στους χώρους εργασίας τους. Σε σχετική έρευνα, το 14% των εργαζομένων παραδέχτηκε ότι όντως αργούν να προσέλθουν στις δουλειές τους μία φορά την εβδομάδα, ενώ το 23% παραδέχτηκε ότι το ίδιο παθαίνουν μία φορά το μήνα. 
Το άθροισμα των δύο ποσοστών είναι σχετικά χαμηλό, ίσως γιατί είναι αυστηρές οι αντιλήψεις των Αμερικανών εργοδοτών. Συγκεκριμένα, το 41% απάντησε ότι έχουν απολύσει εργαζόμενους, επειδή ήταν αργοπορημένοι, ενώ μόλις το 16% θεωρεί ότι δεν έχει σημασία τι ώρα πιάνουν δουλειά οι υπάλληλοι, αρκεί να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Ενδιάμεσα υπάρχει κι ένα ποσοστό περίπου 33% των Αμερικανών εργοδοτών, οι οποίοι εμφανίζονται ανεκτικοί με την περιστασιακή αργοπορία των υπαλλήλων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα τους γίνει συνήθειο.
Οι συνηθισμένοι λόγοι αργοπορίας των εργαζομένων, σύμφωνα με την έρευνα του CarrerBuilding, είναι το μποτιλιάρισμα στους δρόμους (περίπου ένας στους δύο), η έλλειψη ύπνου (περίπου ένας στους τρεις), ο κακός καιρός (για έναν στους τέσσερις), το 12% επικαλείται το γεγονός ότι έπρεπε να συνοδεύσουν τα παιδιά τους στο σχολείο, για το 7% των εργαζομένων, που αργοπορούν, φταίνε οι καθυστερήσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ενώ ένα τολμηρό 6% ομολογεί ότι καθυστερεί στη δουλειά, επειδή δυσκολεύεται ν' αποφασίσει τι ρούχα θα φορέσει!
Στην ίδια έρευνα καταγράφηκαν και οι πιο παράξενες δικαιολογίες, που επικαλούνται οι εργαζόμενοι, όταν επιθυμούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, όπως:
- Ξεχάστηκα στο ντουζ
- Ήπια πολύ το βράδυ και ξέχασα πού είχα παρκάρει το αυτοκίνητό μου
- Ανακάλυψα ότι ο/η σύζυγός μου είχε σχέση, έτσι τον/την ακολούθησα το πρωί, για ν' ανακαλύψω με ποιον/ποια διατηρεί δεσμό
- Κάποιος λήστεψε το βενζινάδικο, όπου βρισκόμουν, και δεν είχα αρκετή βενζίνη για να πάω σε κάποιο άλλο
- Έπρεπε να περιμένω τον δικαστή να μου ορίσει χρηματική εγγύηση
- Ένας άγνωστος κοιμόταν στο αυτοκίνητό μου
- Ένα κοπάδι από ελάφια κυκλοφορούσε στους δρόμους της πόλης
- Δεν είμαι καθυστερημένος. Όσο ερχόμουν, σκεφτόμουν τα θέματα της δουλειάς
- Ονειρεύτηκα ότι είχα απολυθεί.

Βέβαια, πολλές φορές οι πιο περίεργες δικαιολογίες ενδέχεται να είναι και οι πιο αληθινές. Για παράδειγμα, θυμάμαι πριν λίγα χρόνια, όταν ήμουν στο στρατό κι ένας φαντάρος, που είχε διανυκτέρευση, επικαλέστηκε ως δικαιολογία για την αργοπορία του ότι ο δρόμος είχε κλείσει από βατράχια. Όλοι βιαστήκαμε να γελάσουμε με την υπερβολή αυτή, για ν' ανακαλύψουμε στη συνέχεια ότι εκείνο το πρωινό η Εγνατία οδός είχε όντως γεμίσει ανεξήγητα από βατράχια, που διέκοψαν την κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Ε, λοιπόν ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις σε τέτοιες περιπτώσεις τι είναι αλήθεια και τι όχι. Όλα είναι θέμα εμπιστοσύνης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου