Ένα ενδιαφέρον πείραμα ξεκίνησε το 2001 στην πόλη Bienne (ή Biel) της Ελβετίας, στο καντόνι της Βέρνης, σκοπός του οποίου ήταν η ενσωμάτωση των ναρκομανών της περιοχής στην τοπική κοινωνία. Τότε, ξεκίνησε τη λειτουργία της η παμπ Yukka, η οποία απευθυνόταν σε όλον τον πληθυσμό, χωρίς ν' αποκλείει την είσοδο στους χρήστες ναρκωτικών - το ακριβώς αντίθετο. Ακριβώς πάνω από την παμπ είχε διαμορφωθεί ένας ειδικός χώρος με την ονομασία "Cactus", όπου μπορούσε κάποιος θάμωνας να πάει για να "τσιμπηθεί", να κάνει δηλαδή ένεση ηρωίνης.
Μέχρι το 2001, στην περιοχή υπήρχε ένα άλλο κλαμπ, το "Cardinal", το οποίο, όμως, απευθυνόταν αποκλειστικά σε χρήστες, ενώ γρήγορα η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η διαφορά και η πρωτοτυπία της παμπ Yukka ήταν ότι προσπάθησε να σπάσει την γκετοποίηση αυτών των ανθρώπων και να βοηθήσει στην ενσωμάτωση τους στην κοινωνική ζωή της πόλης. Με ειδικές προσφορές στο μενού, κατάφερε να προσελκύσει και μη χρήστες ως πελάτες, όμως 11 χρόνια μετά, το εγχείρημα μοιάζει να έχει περιέλθει σε αδιέξοδο και τον ερχόμενο Ιανουάριο η Yukka πρόκειται να κλείσει.
Οι αιτίες για την αποτυχία είναι δύο: το 2006 η παμπ έχασε το 40% της αυτοχρηματοδότησης της, με αποτέλεσμα να περιορίσει τις ελκυστικές προσφορές, ενώ εξίσου σημαντικός παράγοντας ήταν η αύξηση των χρηστών κοκαΐνης έναντι των ηρωινομανών. Η τιμή της λευκής σκόνης, γνωστή και ως "ναρκωτικό των πλουσίων", έπεσε στην περιοχή, με αποτέλεσμα να γίνει πιο προσιτή για τους χρήστες. Τότε, όμως, άρχισαν τα προβλήματα.
"Με την κοκαΐνη, οι πελάτες έχασαν σεβασμό για τα πάντα. Θα ουρούσαν στους δρόμους, θα φώναζαν και θα γίνονταν επιθετικοί στους ανθρώπους της κοινότητας, οι οποίοι δεν ένιωθαν πλέον ασφαλείς να περνούν από εδώ. Ήταν τρομερό", εξηγεί ο Ερίκ Μοσλέρ, ιδιοκτήτης στο "Cactus", σε συνέντευξη του στην ελβετική εφημερίδα LE TEMPS.
Το 2009, το δημοτικό συμβούλιο της Biennes αποφάσισε να συμβάλλει στη χρηματοδότηση της παμπ Yukka προσφέροντας ετησίως 220.000 ελβετικά φράγκα, ενώ επιπλέον 100.000 φράγκα προσέφερε και η κομητεία. Ωστόσο, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε, κυρίως λόγω της ανασφάλειας που προκάλεσε η εισβολή της κοκαΐνης.
Οι πελάτες δεν χρειαζόταν να πηγαίνουν πλέον στον ειδικό χώρο για τις ενέσεις (το "Cactus"), αλλά σνίφαραν στα τραπέζια τους. Δεν τους ενδιέφερε να συμμορφωθούν με τους κανόνες. Πρόσφατα, μάλιστα, το δημοτικό συμβούλιο κλήθηκε να καταβάλλει 160.000 ελβετικά φράγκα για φθορές. Έτσι, η παμπ κατεβάζει ρολά, αν και οι υπεύθυνοι του μαγαζιού επιφυλάσσονται να επιστρέψουν, σε περίπτωση που οι χρήστες της περιοχής δεν βρουν άλλο στέκι και κατακλύσουν τους δρόμους της πόλης.
Συνολικά, στην Ελβετία λειτουργούν 12 ακόμη επίσημα σημεία για ενέσεις ηρωίνης. Πρόκειται για κλειστές αυλές ή δωμάτια που παρακολουθούνται με κάμερες, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν πραγματοποιείται εμπόριο ναρκωτικών ή χρήση αλκοόλ, ενώ προβλέπεται η παροχή βοήθειας στους χρήστες (θεραπεία και κοινωνική επανένταξη).
Αξίζει να σημειωθεί, ότι στις άλλες περιοχές το πείραμα δείχνει να λειτουργεί ομαλά. Για παράδειγμα, στην πόλη Wil, στο καντόνι St. Gallen, παρόλο που οι κάτοικοι είχαν ψηφίσει εναντίον της ίδρυσης ενός χώρου ενέσεων σε σχετικό δημοψήφισμα το 1996, λειτουργεί με επιτυχία ένα κοινωνικό κέντρο με καφετέρια, που είναι ανοιχτή κάθε απόγευμα με την παρουσία κοινωνικών λειτουργών.
Πρόκειται για πρωτοβουλίες πολύ ενδιαφέρουσες, τις οποίες θα ήταν καλό να έχουμε υπόψη μας και στην Ελλάδα - με όλα τα θετικά και τα αρνητικά που μπορούμε να διαπιστώσουμε με την άνεση που μας παρέχει η απόσταση. Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα των ναρκωτικών, των χρηστών που έχουν αυτογκετοποιηθεί σε ορισμένες παρηκμασμένες συνοικίες και της παράνομης διακίνησης ακόμη και σε κεντρικούς δρόμους και πλατείες, δε θα λυθεί αν αδιαφορήσουμε ή αν απλά "σκουπίσουμε" τους ανθρώπους αυτούς. Τα ναρκωτικά δεν είναι πρόβλημα αισθητικής, αλλά υγείας.
Πηγή: Le Temps
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου