Μπαίνουμε στη μηχανή του χρόνου και ταξιδεύουμε πολλά-πολλά χρόνια πίσω, στα πρώτα ακόμη χρόνια του ελληνικού κράτους, για να διαβάσουμε κάποια ενδιαφέροντα δημοσιεύματα ελληνικών εφημερίδων, που δείχνουν ένα ολότελα διαφορετικό κόσμο.
... 1835: Τα στοιχεία πολιτικής γεωγραφίας ενός κόσμου, που ελάχιστη σχέση είχε με το σημερινό, δημοσίευε η "Αθηνά" στις 31 Δεκεμβρίου 1835:
"Η Ευρώπη έχει 35 δημοκρατίας, 40 Συνταγματικάς Μοναρχίας, 16 αυτοκρατορίας ή δεσποτείας. Όλα τα δημοκρατούμενα μέρη αυτής έχουν μόλις 2 1/2 εκατομμύρια κατοίκους.
Η Αμερική δημοκρατείται σχεδόν όλη εξαιρουμένου μόνον του κράτους της Βρασιλίας μοναρχουμένου Συνταγματικώς, της δικτατορίας του Παραγαίου και των ολίγων μερών όσα έτι κατέχουν επ' αυτής αι Ευρωπαϊκαί Δυνάμεις. Αν αποδόσωμεν 40 εκατομμύρια κατοίκων εις την μεγάλην ταύτην Ήπειρον, μόλις το 1/4 είναι ακόμη, ή μπορεί να είναι αδημοκράτητον.
Η Ασία έχει παντοίας πολιτείας. Όλοι οι νομάδες και οι ποιμενικοί αυτής λαοί, τινά έθνη ορεινά και φιλοπόλεμα ως οι Ατούγοι του Καυκάσου, και τινες φυλαί κατά την Ινδίαν χριστιανικαί πολιτεύονται δημοκρατικώς. Πάντη ελευθέρως πολιτεύονται και οι πλείστοι των Αράβων, οι Βιλβάσιοι Κουρτιδες (οι ονομμαζόμενοι Καρδούχοι ή Κύρτιοι των παλαιών), πολλοί άλλοι του Καυκάσου λαοί, και της Συρίας, ότι δε οι Σίκκαι το σοφώτερον των ελευθέρων Εθνών της Ανατολικής Ασίας. Το πολίτευμα των Βαχαβιτών ήτον μίγμα περίεργον μοναρχίας, αριστοκρατίας και δημοκρατείας. Αι μεγάλαι μοναρχίαι της Κίνας, της Ιαπονίας, των Βιρμάνων και άλλαι είναι κάμποσον συγκερασμέναι από ελευθέρους και σοφούς θεσμούς. Μόνα τα δυτικά μέρη της Ασίας, όπου επικρατεί ο μωαμεθανισμός, θρησκεία της δουλείας και της βαραβαρότητος έχουν τον άκρον και απανθρωπότερον δεσποτισμόν. Μεταξύ δε των τοιούτων η γειτόνισσά μας Τουρκία είναι το άκρων άωτον, η κορωνίς.
Η Αφρική έχει τας δημοκρατίας Σούσου, Βαμβούκου και άλλων μερών κατά την Γυινέαν, του Ματέγκου κατά την Σενεγαμβίαν, τας μεγάλας πόλεις Κάβαλον και Λάχοναν κατά την Ελεφαντίαν (Cote d' Ivoire) το Βίκνυον κατά την Δουλακίαν (Cote des Esclaves) και την των Καμερύνων, ομοίως η μεγαλόννησος Μαδαγάσκαρ δημοκρατείται κατά το πλείστον μέρος αυτής. Το δε μέγιστον μέρος της Αφρικής διοικείται μοναρχικώς μεν, αλλά με θεσμούς δημοτικούς, κατά τους οποίους πολλάκις η εκλογή είτε η διάρκεια του ηγεμόνος κρίνεται εις τας εθνοσυνόδους, συγκαλουμένας κατά την χρείαν υπό των λεγομένων κατά την Γλώσσαν του τόπου εξεταατών ή Φιλοδήμων, οίτινες αντιπροσωπεύουν σταθερώς το έθνος και παρατηρούν τας πράξεις του ηγεμόνος.
Η Ωκεανίαν (εις την οποίαν περιλαμβάνονται η Νοτασία ή κοινότερον Νέα Ολλάνδα λεγομένη, και το προς τα νότεια της οικουμένης πλήθος των σποράδων νήσων) έχει και αύτη παντός είδους πολιτείας, εν γένει δε ολίγας δημοκρατίας, πολλάς δε αριστοκρατίας ή μοναρχίας περιορισμένας τιμωριτικώς".
...1847: Στα μέσα του 19ου αιώνα, πολλοί αφελείς κάτοικοι της υπαίθρου πίστευαν στους βρυκόλακες, ενώ δημιουργούνταν ολόκληρη αναταραχή στις αρχές, από τις τοπικές μέχρι την κεντρική κυβέρνηση, αν λάβουμε υπόψη το σχετικό δημοσίευμα της "Αθηνάς" στις 31 Δεκεμβρίου 1847:
"Εις έν χωρίον της Κορίνθου, Σοφικόν ονομαζόμενον, εκηρύχθη ότι ανεφάνησαν προ ολίγου Βουρκολάκοι. Έξυπνος ο δήμαρχος του τόπου εκείνου ανέφερε το παράδοξον τούτο συμβεβηκόν προς τον Έπαρχον Κορίνθου, εξυπνότερος δε ούτος το ανέφερε προς το Υπουργείον των Εκκλησιαστικών, εξυπνότατον δε και τούτο προς την ιεράν Σύνοδον, αύτη δε αυθημερόν διέταξε τον άγιον Αιγίνης να απέλθη εις Σοφικόν διά να εξωστρακίση εκείθεν τους Βουρκολάκους. Σημειωτέρον, ότι μετά την Τρίτην Σεπτεμβρίου η ιερά Σύνοδος εγέμισε τον κόσμον από αμαθεστάτους ιερείς, και ούτως εχόντων των πραγμάτων, είναι απορίας άξιον πώς δεν κατεπλακώθημεν, όχι μόνον από Βουρκολάκους, αλλά και από Διαβόλους".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου