Το μπλογκ που διαπομπεύει τους ρατσιστές και οι αντιδράσεις. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ή τα μέσα αδικούν τον σκοπό;

Ακόμη κι αν δεχτεί κανείς το ισοπεδωτικό "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", πού βρίσκεται η κόκκινη γραμμή του κοινωνικά ανεκτού; Και εξηγούμαι: μέχρι ποιου σημείου μπορούμε να φτάσουμε στην προσπάθειά μας να καταπολεμήσουμε ρατσιστικές απόψεις και συμπεριφορές; Η διαπόμπευση στο ίντερνετ θα ήταν ένα ανεκτό μέσο ή μήπως πρόκειται για μια μορφή φασισμού;

Μια αντίστοιχη συζήτηση γίνεται στη Γερμανία με αφορμή το φωτογραφικό μπλογκ lookismusgegenrechts.tumblr.com, στο οποίο δημοσιεύονται φωτογραφίες όσων αναρτούν ρατσιστικά σχόλια στο διαδίκτυο. Ο συντάκτη του μπλογκ, που παραμένει ανώνυμος, δημοσιεύει τα επίμαχα σχόλια μαζί με φωτογραφίες και το όνομα του ρατσιστή συντάκτη, χωρίς το επίθετό του. 

Δεν πρόκειται για κάποιο μεγάλο μπλογκ - άλλωστε ξεκίνησε να λειτουργεί πριν από λίγες εβδομάδες - όμως έχει συζητηθεί πολύ, μετά από σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού Stern. Στο περιοδικό μίλησε ο Γερμανός μπλόγκερ, ο οποίος επιχειρηματολόγησε υπέρ της πρωτοβουλίας του, υποστηρίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό "αφαιρεί τον αέρα από τα πανιά των σχολιαστών", ενώ είναι της άποψης πως όσοι δημοσιεύουν ένα ρατσιστικό σχόλιο στο διαδίκτυο, ουσιαστικά "καταδίδουν τους εαυτούς τους".
Το ερώτημα που προκύπτει είναι απλό. Έχει ένας ρατσιστής το δικαίωμα να εκφράσει δημόσια τις απόψεις του ή μήπως η συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της έκφρασης έχει εξαιρέσεις; Και αν ακόμη θεωρήσουμε ότι η ελευθερία της έκφρασης μπορεί να ερμηνεύεται σαν λάστιχο, έχει το δικαίωμα ένας πολίτης να εποπτεύει το ίντερνετ ως αυτόκλητος σωτήρας της κοινωνίας και να στοχοποιεί ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να έχουν ακραίες απόψεις, αλλά αυτές δεν συνεπάγονται απαραίτητα και ακραίες πρακτικές;
Θα μπορούσε κανείς ν' αντιτάξει το επιχείρημα πως το διαδίκτυο αποτελεί ένα μέσο επηρεασμού και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης κι ότι επομένως τα όποια ρατσιστικά σχόλια διασπείρουν το μίσος και συνιστούν μια μορφή ηθικής αυτουργίας σε εγκλήματα μίσους, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει άμεση συσχέτιση ή όχι. Όμως και πάλι, ακόμη κι αν δεχτούμε την ύπαρξη ενδεχόμενης αξιόποινης πράξης, είναι αυτό δουλειά ενός ανθρώπου, να υποκαθιστά τις νόμιμες αρχές του κράτους. Έτσι προστατεύεται η δημοκρατία ή μήπως πρόκειται απλά για ένα είδος μπούλινγκ σε απάντηση του ρατσιστικού μπούλινγκ στο διαδίκτυο;