"Αυτή κάτω απ' τη μύτη μας είχε ανοίξει εργολαβία κανονική!" σχολίαζε ο Κώστας Δούκας σε κάποια σκηνή της ταινίας "Ο Κύριος Πτέραρχος", όταν έμαθε ότι η κινηματογραφική του κόρη, Ντίνα Τριάντη, είχε συναισθηματικό δεσμό μ' έναν φαντάρο, ενώ εκείνος την προόριζε να παντρευτεί έναν πλούσιο του χωριού. Είχα πολλά χρόνια ν' ακούσω τη φράση αυτή, την οποία θυμήθηκα τις προάλλες παρακολουθώντας την πιο πάνω ταινία στο ίντερνετ, καθώς έχω την εντύπωση ότι στις μέρες μας δεν συνηθίζεται και πολύ - τουλάχιστον στα αστικά κέντρα. Πώς, όμως, η "ανάληψη εκτέλεσης έργων στο σύνολό τους με αμοιβή", όπως ορίζεται η "εργολαβία" στο λεξικό, έφτασε κάποτε να θεωρείται συνώνυμο του φλερτ;
Όλα έγιναν επί Όθωνα, δηλαδή στα πολύ πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους. Ένας σατιρικός ποιητής της εποχής εκείνης, γερμανικής καταγωγής, ήταν ο Μπύλλερ, ο οποίος πέθανε ξεχασμένος στα τέλη του 1893. Όταν, όμως, βρισκόταν στις δόξες του, ήταν ο συγγραφέας και εκδότης της σατιρικής εφημερίδας "Τρακατρούκα", μέσα από τις σελίδες της οποίας δημιουργήθηκε η νέα διάσταση, μοναδική στα παγκόσμια γλωσσικά χρονικά, της λέξης "εργολαβία"
Όταν ο Μπύλλερ ήθελε να σατιρίσει κάποιον, που είχε ερωμένη στον κεντρικό δρόμο της πρωτεύουσας, έγραφε: "ο κ. Τάδε ανέλαβε την εργολαβίαν της συντηρήσεως του μεταξύ της Ωραίας Ελλάδος και της Καπνικαρέας τμήματος της οδού Ερμού". Το σαφέστατο υπονοούμενο προκάλεσε μεγάλη εντύπωση κι έτσι η φράση έμεινε παροιμιώδης, συνώνυμη του φλερτ. Μάλιστα, ο άνδρας που "εργολαβούσε", δηλαδή φλέρταρε με μια γυναίκα ονομαζόταν "εργολάβος", όπως και ο επαγγελματίας, ενώ η αντίστοιχη ονομασία για τη γυναίκα ήταν... "εργολάβα"!
πηγή: άρθρο της εφημερίδας "Το Άστυ", 02.01.1894, με αφορμή το θάνατο του Μπύλλερ.
Διαβάστε επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου