25 Μαΐου 2015

Γιουροβίζιον ήταν και πάει: 12 συμπεράσματα (για να χουμε να λέμε)!


Η Γιουροβίζιον του 2015 ήλθε, την είδαμε και απήλθε αδιάφορα. Πάλι καλά που παίχτηκε και αυτή η - εντός ή εκτός εισαγωγικών - αδικία με το ιταλικό τραγούδι, ώστε ξύπνησαν τα φιλοϊταλικά μας συναισθήματα ("ούνα φάτσα, ούνα ράτσα") και είχαμε κάτι να συζητάμε σήμερα - όπως το 2004 με τον Ρουβά, που ήρθε τρίτος και την επομένη άκουγες στο δρόμο ακόμη και παππούδες να σχολιάζουν την "άδικη" ψηφοφορία! Καταγράφοντας σκέψεις ατάκτως εριμμένες, 24 ώρες μετά το τέλος του διαγωνισμού, αυτά είναι τα 12 στοιχεία που έμαθα από τη φετινή Γιουροβίζιον.


1. Ήταν η πιο συγκινητική Γιουροβίζιον στην ιστορία - ή έστω συμμετείχαν οι πιο ευσυγκίνητοι τραγουδιστές. Δάκρυα, κλάματα και λυγμοί έκλεψαν τις εντυπώσεις από τα τραγούδια.

2. Δεν θα χαλούσε ο κόσμος αν τα τραγούδια ήταν 25 αντί για 27, δηλαδή να περνούσαν εννιά χώρες από τον κάθε ημιτελικό. Δεν θα μας έλειπε κάποιο τραγούδι ιδιαίτερα!

3. Τέλος εποχής για τις φωτιές. Δεν είναι τυχαίο ότι τα δύο τραγούδια που πάτωσαν με 0 βαθμούς ήταν αφενός το αυστριακό με εφέ τη μίνι πυρκαγιά στο πιάνο και αφετέρου το γερμανικό, του οποίου ο τίτλος τα λεγε όλα: "Black Smoke" ("Μαύρος καπνός").

4. Η καλύτερη σύμμαχος της Ελλάδας στη Γιουροβίζιον είναι η Αλβανία. Επιμένει να μας δίνει δεκάρια ακόμη και όταν δεν τα αξίζουμε (για το τραγούδι συνολικά μιλώντας πάντα)!

5. Αν η Κύπρος διέθετε κουτσομπολίστικα μαγκαζίνο, τα δυο μέλη της κριτικής επιτροπής της χώρας, που έριξαν στα τάρταρα την Κύπρια εκπρόσωπο της χώρας μας Έλενα Μαρία Κυριάκου, θα καταζητούνταν από την τηλε-αστυνομία του νησιού. (Καλά, η ελληνική τηλεόραση το χει χάσει εδώ και καιρό και κάθονται στα σοβαρά πανελίστες εκπομπών να αναλύουν για τα πολιτικά μηνύματα που θέλει να περάσει η Ευρώπη στέλνοντας μαζικά - υποτίθεται "ποιοτικές" - μπαλάντες και όχι - υποτίθεται "ευτελή" - ρυθμικά τραγούδια!)

6. Το κοινό είναι σε θέση να καταλάβει καλύτερα από τις επιτροπές. αν ένα θέαμα είναι ειλικρινές ή όχι. Γι' αυτό και στο televoting το σουηδικό τραγούδι βρέθηκε τρίτο. Ήταν ένα καλό τραγούδι, που το είχα στο προσωπικό μου τοπ10, ενδεχομένως να άξιζε θέση στην πεντάδα για το αισθητικό αποτέλεσμα, όμως αυτό δεν βασίστηκε σε κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια του τραγουδιστή, ο οποίος απλά κουνούσε τα χέρια του στον αέρα δήθεν σαν να κάνει μάγια για να εμφανιστούν οι φιγούρες με τα ψηφιακά ανθρωπάκια και έκανε κανα δυο απλές χορευτικές φιγούρες, που δεν θα μπορούσαν με τίποτε να επηρεάσουν τη φωνητική του επίδοση.

7. Το μυστικό για μια καλή θέση είναι η διαφορετική πρόταση του κάθε τραγουδιού. Τρανταχτό παράδειγμα το τραγούδι της Λετονίας. Προσωπικά, το βρήκα κουραστικά μονότονο στο μεγαλύτερο μέρος του, δεν θα το έβαζα στο προσωπικό μου τοπ10, όμως τελικά άξιζε μια θέση στη δεκάδα απλά και μόνο επειδή τόλμησε κάτι το διαφορετικό.

8. Το εθνοπόπ δεν τελείωσε για τη Γιουροβίζιον. Αντίθετα, μπορεί να ξεσηκώσει εύκολα τους θεατές - και να φέρει για πρώτη φορά μετά από χρόνια το Ισραήλ στο τοπ10. Επίσης, ήταν πιο αισθητή από κάθε άλλη χρονιά η απουσία της Τουρκίας. Οι Τούρκοι ποτέ δεν θα έστελναν ένα τραγούδι χωρίς έθνικ στοιχείο - ακόμη κι αν δεν ήταν τσιφτετέλι, αλλά π.χ. μια τουρκική εκδοχή του ροκ. Έχουν τουλάχιστον την αυτογνωσία ότι δεν μπορούν να μιμηθούν καλά κάτι που δεν κατέχουν ως γνώση (βίωμα)!

9. Η ιταλική τηλεόραση δεν ήθελε να κερδίσει τη Γιουροβίζιον. Αν είχατε δορυφορική και γυρνούσατε την τηλεόραση στο RaiDue θα βλέπατε ότι οι Ιταλοί τηλεθεατές έπρεπε να γνωρίζουν... αγγλικά, αφού δεν υπήρχε σχολιαστής ούτε για τα προσχήματα. Πόσο πιο σαφής να γινόταν η Rai ότι σνομπάρει το διαγωνισμό και χάρη τους κάνει που συμμετέχει;

10. Παραμένοντας στη μετάδοση της Rai, που στο κάτω μέρος της οθόνης εμφάνιζε σχόλια από το τουίτερ για κάθε χώρα, αυτό που έγινε κατανοητό είναι ότι το ελληνικό τραγούδι θύμισε στους Ιταλούς όχι γενικά ένα τραγούδι της Σελίν Ντιόν, αλλά συγκεκριμένα το σάουντρακ του "Τιτανικού" - και αναρωτιόντουσαν οι γείτονές μας "πού είναι το παγόβουνο;"

11. Το καλύτερο ανέκδοτο της βραδιάς το είπε μια από τις Αυστριακές παρουσιάστριες, που καλούσε τους τηλεθεατές να ψηφίσει στο televoting, ώστε να μην παραπονιούνται μετά ότι δεν κέρδισε το τραγούδι που πραγματικά υποστήριζαν. Ε, το είδαμε από το αποτέλεσμα συγκρίνοντας τη βαθμολογία των τηλεθεατών με την τελική βαθμολογία μετά το συμψηφισμό και των κριτικών επιτροπών. Άλλο τραγούδι ψήφισαν οι τηλεθεατές - και μάλιστα με μεγάλη διαφορά - και άλλο κέρδισε!

12. Καλό είναι του χρόνου - έτσι για αλλαγή - το Mad να μην αναλάβει τη διοργάνωση του ελληνικού τελικού ή έστω να μην εμπλακεί η δισκογραφική εταιρία που συνδέεται με τον τηλεοπτικό σταθμό. Άλλωστε δεν φημίζεται για τις πετυχημένες μουσικές της προτάσεις, η πλειοψηφία των οποίων αποτελεί κακέκτυπη αντιγραφή δήθεν ευρωπαϊκής ποπ. (Το γεγονός ότι το Mad παίζει συνέχεια όλα τα βιντεοκλίπ της Panik, αφού όπως λέει και η παροιμία "αν δεν παινέσεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει", δεν σημαίνει ότι τα τραγούδια αυτά έχουν και πραγματική εμπορική επιτυχία)
Τυχαία τους έκατσε το "Alcohol is free" πριν τρία χρόνια, όταν ήταν σαφές ότι άλλο τραγούδι προωθούταν. Κατά τ' άλλα, τα φετινά υποψήφια ελληνικά τραγούδια έδειχναν ξεκάθαρα ότι ήταν προχειροδουλειές της τελευταίας στιγμής, ενώ μέχρι την τελευταία μέρα άλλαζαν ακόμη και τα ονόματα των υποψηφίων. Φυσικά, φταίνε και οι άλλες δισκογραφικές εταιρίες που δεν ενδιαφέρονται, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα τα περιμένουμε όλα έτοιμα, να μας κάνει κάποιος ανάθεση μια δουλειά και όχι να την κυνηγήσουμε για να την κατακτήσουμε. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου